TQM - kompleksowe zarządzanie jakością. Kluczowe elementy, zasady, korzyści i metody realizacji

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

W dzisiejszych czasach ludzie przyjmują za pewnik, że produkty i usługi, które konsumują, powinny działać dobrze, gdy tylko je kupią. W rzeczywistości wiele społeczeństw przemysłowych i postindustrialnych po prostu odrzuciło to, co nie działa. Był jednak czas, kiedy jakość i wydajność nie były priorytetem dla dostawców towarów i usług. Intensywny nacisk na jakość zaczął się rozwijać w dużej mierze po II wojnie światowej, szczególnie w latach 80., w odpowiedzi na rynek, który odrzucił taniość produkcji. W związku z tym wzrósł popyt konsumentów na dobra trwałe, które uwzględniały ludzkie potrzeby.

W tym artykule przyjrzymy się historii jednej z wyróżniających się zasad zarządzania - całkowitego zarządzania jakością (TQM). Czytelnicy dowiedzą się, jak może to pomóc w osiąganiu zysków i zwiększaniu wydajności i opłacalności organizacji non-profit. Ponadto rozważone zostaną inne kierunki branżowe, a TQM zostanie porównane z takimi filozofiami jakości imetodologie takie jak Six Sigma i Kaizen.

Definicja terminu

TQM jako kompleksowe zarządzanie jakością opisuje system, w którym firma dokonuje postępu poprzez zaangażowanie w wymagania klientów. Organizacja spełnia te wymagania, gdy umożliwia każdemu pracownikowi w każdym dziale utrzymanie wysokich standardów i dążenie do ciągłego doskonalenia. Total Quality Management jest prekursorem wielu systemów zarządzania jakością, takich jak Six Sigma, Lean i ISO.

Total Quality Management to ogólnofirmowa inicjatywa, która ma na celu zaangażowanie wszystkich w robienie właściwych rzeczy dla klienta.

Podstawy pojęcia

TQM jako całkowite zarządzanie jakością jest miarą poziomu akceptowalności produktu lub usługi. Jego zarządzanie składa się z czterech części systemu zarządzania jakością w zarządzaniu procesami, aby osiągnąć maksymalne zadowolenie klienta przy najniższym całkowitym koszcie ponoszonym przez organizację.

System jest podzielony na:

1. Planowanie jakości.
2. Kontrola jakości (zapobieganie defektom).
3. Kontrola jakości (obejmująca testowanie produktów i inne elementy, takie jak kompetencje).
4. Poprawa jakości.

Właściwe okoliczności historyczne wpłynęły na ukształtowanie się obecnej struktury. W tym okresie wprowadzono nowe metody masowej produkcji, takie jak linia montażowa Forda i pilne zapotrzebowanie na materiały podczas dwóch wojen światowych na tę konkretną innowację. Wojsko do pewnego stopnia wymagało, aby wszyscyprodukt, który otrzymali, był dobry, ponieważ żołnierze dosłownie żyją z jakości produktów, które przetwarzają i wytwarzają fabryki. Niezależnie od tego, czy były to suche racje żywnościowe, czy naboje, wojny te wywołały rewolucję w produkcji, która skupiła się na idei uzyskania wysokiej wydajności.

TQM jako całościowe zarządzanie jakością jest zarządzane przez wiele narzędzi analitycznych. Statystyki odgrywają w tym procesie integralną rolę, ponieważ możliwość przewidzenia wyniku jest znacznie tańsza niż sprawdzanie szczegółów. Co więcej, czasami inspekcja jest po prostu niewygodna. Na przykład restauracja typu fast food musi wiedzieć, że każdy hamburger jest odpowiedniej jakości, nie odrywając wzroku od jego przygotowania.

Zasady ogólne

Koncepcja Total Quality Management TQM nie posiada ani jednej wspólnej wiedzy, jak na przykład w przypadku Project Management Group (PMBOK). Podobnie nie ma nakazanych działań w zakresie wdrażania metod i narzędzi TQM. Organizacje mogą swobodnie wdrażać i dostosowywać TQM według własnego uznania, poddając się wielu definicjom metodologii.

Pomimo tych problemów standaryzacji można opisać ogólnie przyjęte zasady:

1. Zadowolenie klienta.
2. Zaangażowanie pracowników na rzecz konsumenta poprzez mechanizmy uczenia się i sugestii.
3. Podejmowanie decyzji w oparciu o fakty. Zespoły zbierają dane i statystyki procesów, aby zapewnić, że praca spełnia ustalone wymagania.
4. Skuteczna komunikacja. Zawsze musibyć otwartym dialogiem w całej organizacji.
5. Myślenie strategiczne. Jakość powinna być częścią długoterminowej wizji organizacji.
6. Zintegrowany system. Wspólna wizja, w tym znajomość przywiązania do zasad jakości, pozwala każdemu połączyć się z firmą. Nawet dostawcy są ważną częścią systemu.
7. Dekonstruowanie każdej akcji na procesy, znajdowanie i powtarzanie najlepszych procesów.
8. Ciągłe doskonalenie. Każdy pracownik powinien zawsze pomyśleć o tym, jak najlepiej wykonywać swoją pracę.

Ogólny cel systemu jest następujący: „Konieczne jest robienie wszystkiego dobrze, kontrolowanie i rozwijanie każdego procesu z osobna”. Koncepcja całkowitego zarządzania jakością TQM uwzględnia rozwój i planowanie każdego działania etapami. Jednocześnie zaangażowane jest nie tylko kierownictwo firmy, ale także jej pracownicy.

Historia TQM

Nie ma jednego uzgodnionego źródła TQM. Niektórzy eksperci uważają, że pochodzi z dwóch książek autorstwa najlepszych myślicieli o zarządzaniu jakością: Total Quality Control Armanda Feigenbauma i Kaoru Ishikawy Co to jest Total Quality Control? Japoński sposób. Inni twierdzą, że terminologia powstała z inicjatywy Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych, która przyjęła zalecenia guru zarządzania Williama Deminga, które nazwali całkowitym zarządzaniem jakością. Metoda ta rozpowszechniła się dopiero w latach 80.

całkowity system zarządzania jakością TQM sięga początku XX wieku i zasadykierownictwo naukowe Fredericka Taylora, który opowiadał się za spójnym podejściem do realizacji zadań i sprawdzania wykonanych prac, aby wadliwe produkty nie opuszczały sklepu. Kolejne innowacje pojawiły się w latach dwudziestych wraz z opracowaniem przez W altera Sheharta procesów kontroli statystycznej, które można było zastosować w dowolnym momencie procesu produkcyjnego w celu przewidywania poziomów jakości. To Shehart opracował wykres kontrolny używany dzisiaj do zarządzania za pomocą Kanban i Agile.

W latach 20. i 30. XX wieku przyjaciel i podopieczny Sheharta, William Deming, opracował teorię TQM, którą ostatecznie wykorzystał, aby pomóc amerykańskiemu spisowi ludności na początku lat 40. XX wieku. Było to pierwsze użycie statystycznej kontroli procesu w środowisku nieprodukcyjnym. Ponadto stworzone na podstawie teorii narzędzie było przez wiele lat stosowane w innych branżach na terenie całego kraju. Równolegle powstawały jednak inne mechanizmy, które miały pomóc w kształtowaniu nowego systemu standardów.

Wygląd metody w Japonii

Całkowite zarządzanie jakością TQM to złożony proces, który był rozwijany przez dziesięciolecia w różnych krajach. Po wojnie inni amerykańscy teoretycy jakości, w tym Deming, który osiągnął status bohatera w Japonii, doradzali japońskiemu przemysłowi, jak ulepszyć procesy i wyniki, aby odbudować zniszczoną wojną gospodarkę. W tamtym czasie japoński termin był synonimem TQM. Już w 1945 roku tacywizjonerzy, tacy jak inżynier elektryk Homer Sarason, mówili o kontrolowaniu procesu zmian i monitorowaniu w celu uzyskania lepszych wyników.

W rezultacie w latach pięćdziesiątych TQM stało się podstawą japońskiej produkcji. Jakość dotyczy nie tylko zarządzania, ale wszystkich szczebli firmy. W latach 60. w japońskich miejscach pracy zaczęły pojawiać się koła jakości, aby umożliwić pracownikom omawianie problemów i rozważanie rozwiązań, które następnie przedstawiali kierownictwu. Począwszy od fabryki, kręgi jakości są rozszerzane na inne działy funkcjonalne. Ogólnosystemowy nacisk na to może również stanowić wskazówkę dotyczącą pochodzenia frazy uniwersalna jakość.

Rozwój systemu amerykańskiego

Całkowita metodologia zarządzania jakością TQM to również zestaw środków służących optymalizacji produkcji. Po raz pierwszy zaczęli o tym mówić naukowcy z Ameryki. W latach 70. określenie używane w USA nie było już oznaką dumy. Od końca II wojny światowej główne wysiłki amerykańskich fabryk polegały na wytwarzaniu dużych ilości przedmiotów, utrzymywaniu harmonogramu produkcji i oszczędzaniu pieniędzy. Zastosowanie i trwałość rzadko miały znaczenie, dopóki problemy z brakiem jakości produktu nie osiągnęły wysokiego poziomu. Ponieważ Japonia skutecznie rzuciła wyzwanie Stanom Zjednoczonym o przywództwo w przemyśle, przemysł amerykański zabrał teraz jedną stronę z japońskiej księgi poprawy jakości. Pojawiło się nowe zainteresowanie zarządzaniem jakością, opierając się na pracy uczniów Sheharta, takich jak Deming, Josef Juran i Kaoru Ishikawa w Japonii. Wpływowi biznesmenizwolennicy tego trendu, tacy jak Philip Crosby.

Podjęto wiele prób wdrożenia systemu kompleksowego zarządzania jakością TQM TPM. Model po raz pierwszy okazał się skutecznym narzędziem zarządzania w przemyśle wojskowym. Chociaż wydaje się, że wzrost popytu miał miejsce wyłącznie w murach przemysłu, główne zarysy koncepcji są w dużej mierze związane z projektem Marynarki Wojennej z lat 80., w którym wykorzystano model Shewhart PDKA (planuj, wykonaj, sprawdź, działaj). i Deminga. Wytyczne Marynarki Wojennej wyrażały ideę, że wymagania klientów powinny określać jakość, a ciągłe doskonalenie powinno być udostępniane całej organizacji. Sukces marynarki wojennej z tą metodologią doprowadził do przyjęcia TQM przez inne służby zbrojne, takie jak armia i straż przybrzeżna, a ostatecznie przez resztę rządu USA. Kongres ustanowił Federalny Instytut Jakości w 1988 roku, aby podkreślić potrzebę zarządzania jakością w biznesie i nagradzania za udane wdrożenia.

Światowa praktyka TQM

Firmy na całym świecie zaczęły zwracać uwagę na kompleksowe zarządzanie jakością TQM TPM. Co więcej, system zaczął być rozpowszechniany i zmieniać swój wygląd. Zarządzanie jakością rozpoczęło się w produkcji, a TQM, podobnie jak kolejne metodologie, dobrze przystosowało się do finansów, opieki zdrowotnej i innych obszarów. Lista wiodących firm, które przyjęły TQM, obejmuje Toyota, Ford i Philips.

Jakość TQM jako model planowania staliintegrują się z wieloma firmami. Na całym świecie kraje takie jak Niemcy, Francja, Wielka Brytania i Turcja ustanowiły standardy TQM. Jednak w latach 90. TQM został zastąpiony przez ISO (Międzynarodową Organizację Normalizacyjną), która stała się standardem dla znacznej części Europy kontynentalnej i kolejną metodologiczną odpowiedzią na problemy Six Sigma z latami 80. XX wieku. Niemniej jednak zasady TQM stanowią podstawę większości ISO i Six Sigma. Na przykład PDCA pojawia się jako część struktury Six Sigma DMAIC (Definiuj, mierz, analizuj, ulepszaj, kontroluj). A w 2000 roku organ zarządzający ISO uznał TQM za podstawę swojej filozofii. TQM opiera się na metodach opartych na danych do kontrolowania wszystkich procesów produkcyjnych.

Wpływ Williama Deminga na system

Większość naszego obecnego zrozumienia wartości i zaangażowania w jakość w TQM jest śledzona przez teorię Williama Deminga. Ten amerykański statystyk, inżynier i konsultant ds. zarządzania położył wiele podwalin pod wykorzystanie statystyki w produkcji i zarządzaniu pracą. Wprowadził metody procesów statystycznych do US Census Bureau na początku lat czterdziestych, zauważając, że po raz pierwszy zastosowano je w sektorze biznesowym lub usługowym. Podczas II wojny światowej uczył amerykański biznes i rząd metod statystycznych, które pomagają w planowaniu produkcji w czasie wojny. Po wojnie Deming został zatrudniony przez generała Douglasa MacArthura, aby doradzał japońskim urzędnikom, aby używali modeli spisowych do oszacowania szkód wojennych i odbudowy. Deming wyróżnił się odwielu sił okupacyjnych, wykazujących szczere zainteresowanie Japonią i jej kulturą. Być może nie jest zaskoczeniem, że Japończycy czczą go za jego rolę w doprowadzeniu do japońskiego cudu gospodarczego.

Całkowita jakość TQM wpłynęła na rozwój rynków w Azji. Ponieważ Japonia nie miała obfitych zasobów naturalnych, kierownictwo postrzegało eksport towarów na całym świecie jako główną drogę do finansowego sukcesu. Ich powojenna reputacja stanowiła szczególne wyzwanie dla tego celu. Deming został zaproszony do Japonii przez Związek Japońskich Naukowców i Inżynierów (JUSE), którego prezesem był Kaoru Ishikawa, aby omówić zarządzanie jakością, ideę, która stała się podstawą tego, co później stało się znane jako TQM. Japońskie produkty stopniowo zostały uznane za najlepsze pod względem wygody i trwałości. W 1960 roku, w imieniu japońskiego przemysłu, Deming otrzymał od Cesarza Japonii Medal Zasługi. W latach 70. japoński eksport przewyższył eksport amerykański.

Całkowita jakość TQM została następnie wykorzystana do porównania różnych kategorii towarów z krajów produkujących. W rezultacie amerykańskie produkty zyskały reputację złej konstrukcji i wad. Już w 1940 roku Juran zauważył, że pierwszeństwo ma produkcja towarów i dotrzymywanie terminów, a jakość została sprowadzona do ostatecznej kontroli. Deming uważał, że po zakończeniu wojny przemysł amerykański straci zainteresowanie metodami statystycznymi służącymi do osiągania jakości. Jak na ironię, to właśnie Deming na przełomie lat 70. i 80. wprowadził zasady zarządzania jakością do Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii,którego uczył w Japonii 30 lat temu. W 1967 opublikował artykuł „What Happened in Japan?” w czasopiśmie Przemysłowa Kontrola Jakości. Profesjonaliści uważają, że jest to wczesna wersja jego słynnego 14-punktowego cyklu PDCA.

Komponenty TQM na każdym etapie zaczęły być śledzone w innych systemach zarządzania dzięki Demingowi. Choć dobrze znany w środowisku akademickim zajmującym się kontrolą jakości, naukowiec zyskał większe znaczenie, gdy udzielił wywiadu dla filmu dokumentalnego telewizji NBC z 1980 r. If Japan Can, Why Can't We? W programie Deming podkreśliła, że jeśli nastąpi wzrost wydajności, to tylko dlatego, że ludzie pracują mądrze. To jest całkowity zysk, który jest kilkakrotnie mnożony.

Dokument przedstawia inny akt z życia Deminga, który opisuje go jako konsultanta ds. jakości dla amerykańskiego biznesu. Zyskał reputację niegrzecznego i nieustraszonego w obecności starszych przywódców. Legenda głosi, że powiedział kierownictwu Forda, że 85% problemów z jakością było spowodowanych złymi decyzjami kierownictwa. Niektóre firmy to odrzuciły. Jednak za jego radą Ford przeprowadził ankiety wśród użytkowników przed zaprojektowaniem i zbudowaniem Forda Taurusa w 1992 roku. Zalety TQM były oczywiste i to właśnie ten model samochodu był poszukiwany przez wiele lat.

W swojej książce „Out of Crisis” z 1986 roku naukowiec rozważał 14 punktów kontroli. W następnym roku, w wieku 87 lat, został odznaczony Narodowym Medalem Techniki. W 1993 roku jegośmierci, założył Instytut Deminga.

Dlaczego metoda jest ważna dla organizacji

Elementy strategii TQM stają się skuteczne nie wtedy, gdy organizacja tworzy wyspecjalizowany dział jakości, ale gdy obejmuje całą firmę w dążeniu do takiego wyniku. Przykładem jest koło jakości, w którym pracownicy bezpośrednio zaangażowani w proces burzy mózgów odkrywają rozwiązania. Ludzie są niesamowitym zasobem, który często jest niewykorzystany. Kierownictwo nie dostrzega wartości, jaką wnoszą do codziennego miejsca pracy. Pracownicy wiedzą, jak rozwiązywać problemy.

Oprócz korzystania z własnych zasobów, wdrażanie filozofii i rozwój TQM może pomóc organizacji:

1. Zadbaj o satysfakcję i lojalność klientów.
2. Zdobądź większe przychody i produktywność.
3. Ogranicz ilość odpadów i zapasów.
4. Popraw projekt.
5. Przejdź do zmieniających się rynków i otoczenia regulacyjnego.
6. Zwiększ produktywność.
7. Popraw wizerunek na rynku.
8. Napraw usterki.
9. Poprawa bezpieczeństwa pracy.
10. Popraw morale pracowników.
11. Zmniejsz koszty.
12. Zwiększenie rentowności.

W oparciu o istniejące metody można znacznie usprawnić nie tylko pracę zespołu, ale również ją przyspieszyć. W tym celu firma może wybrać niezbędną strukturę. Przedstawione elementy TQM mają charakter ogólny. W zależności od rodzaju firmy i jej produktu, nie wszystkie powyższe wyniki mogą zostać osiągnięte.

Wydatki nawdrożenie

Podstawową zasadą TQM jest to, że koszt wykonania zadań za pierwszym razem jest znacznie niższy niż potencjalny koszt ponownego wykorzystania. Istnieją również straty szczątkowe, gdy klienci porzucają produkty i marki ze względu na jakość. Niektóre firmy postrzegają jakość jako koszt, którego nie można odzyskać. Khuran, Deming i Feigenbaum przyjęli inny pogląd.

Istnieją cztery główne kategorie kosztów:

1. Koszty wyceny. Koszty obejmują kontrolę i testowanie w całym cyklu produkcyjnym. Obejmuje to weryfikację, czy materiały otrzymane od dostawcy spełniają specyfikacje i zapewnienie, że produkty są akceptowalne na każdym etapie produkcji.
2. Koszty prewencyjne. Koszty obejmują odpowiednią konfigurację miejsca pracy pod kątem wydajności i bezpieczeństwa, a także przygotowanie i planowanie. Ten rodzaj wydatków obejmuje również przeglądy. Działania prewencyjne często otrzymują najmniejszą część budżetu firmy.
3. Koszty zewnętrzne. Kategoria ta odnosi się do kosztów emisji po wprowadzeniu produktu na rynek. Mogą to być problemy gwarancyjne, wycofania produktów, zwroty i naprawy.
4. Wewnętrzny koszt awarii. Awarie wewnętrzne to koszty problemów, zanim produkty dotrą do klientów. Przykłady awarii wewnętrznych obejmują wadliwe maszyny, które powodują opóźnienia i przestoje, słabe materiały, marnotrawstwo produktów i projekty wymagające poprawek.

Aktywnymodele i nagrody dla nich

Zasady systemu TQM nie mają jednego, ogólnie obowiązującego zbioru wiedzy. Organizacje starają się stosować w swojej produkcji już skompilowane systemy, aby osiągnąć odpowiedni poziom jakości.

Nagroda aplikacji Deming została ustanowiona w Japonii w 1950 roku przez Związek Japońskich Naukowców i Inżynierów (JUSE) w celu wyróżnienia firm i osób na całym świecie za ich udane wysiłki na rzecz wdrożenia TQM. Wśród zwycięzców znaleźli się Ricoh, Toyota, Bridgestone Tire i wiele innych.

Kongres ustanowił Narodową Nagrodę Jakości Malcolma Baldridge'a (MBNQA) w 1987 roku, aby podnieść świadomość jakości modeli TQM. Nagrodą zarządza Narodowy Instytut Standardów i Technologii (NIST).

Wydaje go dużym i małym firmom oraz organizacjom non-profit, które wykazują doskonałe wyniki w następujących obszarach:

1. Zapewnienie rosnącej wartości dla klientów i interesariuszy przyczyniające się do zrównoważonego rozwoju organizacji.
2. Popraw ogólną wydajność i możliwości organizacji.
3. Wprowadzenie nauki organizacyjnej i osobistej.

Nienastawiona na zysk Europejska Fundacja Zarządzania Jakością (EFQM) została założona w 1989 roku w celu zapewnienia ram jakości dla organizacji w Europie i Rosji.

Wspierają Model Doskonałości EFQM, który obejmuje następujące zalecenia:

1. Dodawanie wartości dla klientów.
2. Tworzenie zrównoważonej przyszłości.
3. Rozwójmożliwości organizacyjne.
4. Wykorzystywanie kreatywności i innowacji.
5. Porównanie z wizją, inspiracją i uczciwością.
6. Kontroluj zwinność.
7. Zainteresowanie talentami ludzi.
8. Utrzymywanie znakomitych wyników.

Organizacje uczestniczące mogą uczestniczyć w szkoleniach i narzędziach oceny oraz mogą kwalifikować się do nagrody EFQM Excellence Award. Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna (ISO 9000) publikuje wytyczne i specyfikacje dotyczące części, procesów, a nawet dokumentacji, aby zapewnić spójność jakości w całej firmie, organizacji i systemie.

Zarządzanie systemem w organizacji

Procesy TQM, takie jak PDCA, są sercem wielu działań na rzecz zapewnienia jakości w XX wieku. PDCA powstał w latach dwudziestych jako koncepcja inżyniera i statystyka W altera Sheharta. Pierwotnie nazywał się PDSA (planuj, wykonaj, badaj, działaj), szeroko używanym przez Demina, który nazwał go cyklem Shewharta. Obecnie jest często określany jako cykl Deminga.

Przeanalizuj sformułowanie metody PDSA:

1. P-Plan - najważniejsza jest faza planowania. W tym miejscu kierownictwo, wraz ze swoimi kolegami, identyfikuje problemy, aby zobaczyć, czym naprawdę należy się zająć, a mianowicie codzienne rzeczy, które mogą się zdarzyć, ale których kierownictwo nie jest świadome. Więc próbują ustalić przyczynę. Czasami pracownicy przeprowadzają badania lub monitorowanie wysokiego poziomu, aby określić, gdzie jest problem.
2. D-Do - Faza wykonania to faza decyzji. są rozwijanestrategie rozwiązywania problemów zidentyfikowanych na etapie planowania. Pracownicy mogą wdrażać rozwiązania, a jeśli rozwiązanie nie działa, wraca do deski kreślarskiej. W przeciwieństwie do Six Sigma ma to mniej wspólnego z mierzeniem zysków, a więcej z tym, co pracownicy myślą o pracy.
3. S-Studium – faza weryfikacji – przed i po. Tak więc po wprowadzeniu zmian staje się jasne, jak działają w praktyce.
4. A-Act - obecny etap to prezentacja lub dokumentacja wyników, tak aby wszyscy pracownicy mogli zobaczyć, jak to zostało zrobione i jakie wyniki uzyskano. To nowy sposób i na to należy zwrócić uwagę.

Wprowadzenie TQM opartego na tej zasadzie umożliwiło rozwój poprzez system i inne metody. W 2000 roku ISO uznało PDCA za metodę podstawową. Pojawia się ponownie w Six Sigma jako metoda DMAIC (Definiuj, mierz, analizuj, ulepszaj, kontroluj). W alters zauważa, że TQM to o wiele więcej ludzi, podczas gdy Six Sigma to proces.

Gdzie mają zastosowanie TQM, KAIZEN i SIX SIGMA

Podczas gdy TQM jest wykorzystywane przez pracowników jako źródło pomysłów i rozwiązań, które mogą pomóc firmom, koncentracja Six Sigma na procesach i pomiarach napędza podejmowanie decyzji w oparciu o dane z niezaprzeczalnymi korzyściami.

Dzięki technikom TQM większość firm chce rozwijać lojalność wobec marki, nawet jeśli ich produkt jest zasadniczo taki sam jak produkt konkurencji. Kierownictwo ma nadzieję, że jeśli zastosuje się TQM:produkt będzie lepszej jakości, więc klienci muszą do nas wrócić. Dzięki TQM organizacja będzie musiała poczekać, aż klienci potwierdzą, że produkt jest naprawdę dobry. Dzięki Six Sigma firma nie zgaduje ani nie zakłada, jak dobry jest produkt, w rzeczywistości już o tym wie. Jeśli firma prawidłowo identyfikuje swój rynek, a jej produkt najlepiej pasuje do niszy, wie, że ma najlepszy produkt pod względem procesu. Prowadzi to do dłuższych relacji z klientami.

Jeśli Six Sigma może zaoferować kompleksowe wyniki dla istniejącego procesu, a koncepcja TQM może pomóc w dostarczaniu wyników w czasie, pytanie brzmi, gdzie pasuje Kaizen. Kaizen to japońskie słowo oznaczające filozofię doskonalenia.

Zawiera 5 zasad: seiri, seiton, seiso, seiketsu i shitsuke. W tłumaczeniu mają na myśli - sortowanie, porządkowanie, jasność, standaryzację i obsługę. Kaizen jest postrzegany bardziej jako filozofia organizacji przestrzeni i miejsca pracy, mówiąca o tym, jak właściwie odnosić się do pracy i współpracowników.

System jakości TQM i wydarzenia Kaizen to działania doskonalące, które angażują małe zespoły, które poświęcają krótki czas, zwykle około tygodnia, na przeglądanie i testowanie ulepszeń. Zespół następnie przedstawia swoje odkrycia kierownictwu. Kierownictwo okresowo sprawdza rozwiązania, aby upewnić się, że nadal przynoszą korzyści zespołowi.

Podobnie jak TQM, Kaizen jest zaangażowany w osiąganie wyników, cała firma jest odpowiedzialna za jakość i doskonalenie powinnobyć ciągłym.

Siedem podstawowych elementów sterujących

Według ekspertów podstawowe strategie i kontrole TQM umożliwiają każdemu zbieranie danych w celu podkreślenia większości problemów i zidentyfikowania możliwych rozwiązań.

Oto siedem podstawowych narzędzi TQM:

1. Arkusz kontrolny. Jest to wstępny formularz do zbierania jednego rodzaju danych w czasie. Dlatego jest przydatny tylko w przypadku często powtarzanych danych.
2. Wykres Pareto. Wykres pokazuje, że 80% problemów wynika z 20% przyczyn. Pomaga to określić, które problemy są skategoryzowane.
3. Diagram przyczyn i skutków lub diagram Ishikawy. Ten diagram umożliwia wizualizację wszystkich możliwych przyczyn problemu lub skutku, a następnie ich kategoryzację.
4. Wykres kontrolny. Ten wykres jest graficznym opisem zmian procesów i wyników w czasie.
5. Wykres słupkowy pokazuje częstotliwość problemu oraz sposób i miejsce działania klastra wyników.
6. Schemat osi. Ten wykres przedstawia dane na osiach x i y, aby zobaczyć, jak zmieniają się wyniki wraz ze zmianą zmiennych.
7. Diagram przepływu lub diagram stratyfikacji. Jest to reprezentacja tego, jak różne czynniki łączą się w procesie.

Główni członkowie

Aby odnieść sukces z całościowym programem zarządzania jakością lub jakąkolwiek inną metodologią doskonalenia, menedżerowie muszą zrozumieć cele poprawy jakości ich produktu lub firmy. Następnie muszą zakomunikować te cele,pomimo korzyści płynących z TQM, firmy jako pracownicy odgrywają istotną rolę, przyczyniając się do codziennej wiedzy na temat tworzenia produktów i procesów.

Dostawcy są ważną częścią systemu. Firmy muszą sprawdzać nowych agentów, aby upewnić się, że materiały spełniają normy.

Klienci są najważniejszą częścią zarządzania. W końcu to one są przyczyną całościowego systemu zarządzania jakością TQM. Oprócz oczywistej informacji zwrotnej od zespołu sprzedaży, klienci – użytkownicy produktów lub usług – dostarczają informacji o tym, czego chcą od produktu w przyszłości.

Certyfikaty wydawane organizacjom

Od czasu swojej świetności w latach 90. TQM został w dużej mierze wyparty przez Six Sigma i ISO 9000. Faktem jest, że Lean i Six Sigma mają bardzo specyficzny zestaw metod skutecznego osiągania tych celów. ISO jest standardem uniwersalnym i dla firm jest bardzo jasne, co muszą zrobić, aby to osiągnąć.

Uzyskanie jednego z tych typów certyfikatów wzmacnia pozycję firmy i odróżnia ją od konkurencji. Europa i Rosja przyjęły międzynarodową normę ISO w latach 90. XX wieku. Obecnie formalne szkolenie w zakresie TQM jako TQM jest rzadkością. Głównymi użytkownikami systemu TQM są organizacje zlokalizowane w Japonii i Stanach Zjednoczonych. Dlatego już na początkowych etapach tworzenia nowego systemu zarządzania kierownictwo i pracownicy powinni zdecydować się na wspólny model, który:działałby wydajniej na określonym rynku, na którym będą dostarczane wytwarzane produkty.