Międzynarodowa specjalizacja pracy

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Gospodarka światowa wymaga harmonijnego rozwoju każdego kraju. To jest klucz do dobrego samopoczucia i dobrego samopoczucia każdej osoby. Historycznie różne terytoria wytwarzały określone rodzaje produktów. Dzięki temu mogą wymieniać nadwyżki produkcyjne na rzadkie dobra produkowane przez inne kraje. W ten sposób wyrównuje się zasoby na planecie.

Międzynarodowa specjalizacja pracy jest formą rozwoju gospodarek światowych, w której w pewnych obszarach następuje zróżnicowanie i wyodrębnienie poszczególnych procesów technologicznych, podsektorów i branż.

Koncepcja ogólna

Międzynarodowy podział pracy to specjalizacja poszczególnych państw w tworzeniu określonych rodzajów usług, towarów, technologii, które są pożądane przez społeczność światową.

W procesie rozwoju stosunków handlowych między krajami wykształciły się trzy logiczne odmiany form tego procesu. Należą do nich ogólny, indywidualny i prywatny podział pracy. W pierwszym przypadku następuje specjalizacja branżowa. Przeprowadzane jest przez obszary produkcyjne isektory gospodarcze kraju.

Prywatny podział pracy występuje wraz z rozwojem specjalizacji w niektórych rodzajach gotowych produktów lub usług. Jednostkową formą prezentowanego procesu jest dominująca produkcja poszczególnych części, podzespołów lub zespołów. Jest uważany za jeden z najbardziej obiecujących obszarów rozwoju.

Państwa uczestniczące w międzynarodowym systemie podziału pracy mogą otrzymywać większe korzyści ekonomiczne na pokrycie własnych potrzeb w postaci korzyści materialnych i niematerialnych.

Rozwój historyczny

Początkowo specjalizacja na poziomie międzynarodowym była czysto międzysektorowa. W tym samym czasie odbywała się wymiana między jedną główną gałęzią (przemysł) a drugą (rolnictwo). Proces ten był typowy dla lat 70-80 XIX wieku.

Widząc to, spróbuj wyjaśnić, jak podział pracy i specjalizacja powstały dzisiaj. Nie jest to wcale trudne, jeśli zagłębisz się w procesy historyczne. Stopniowo następowało przesunięcie specjalizacji w kierunku wymiany wewnątrzgałęziowej. Wielka zmiana nastąpiła w latach 30. XX wieku. W tym czasie zaczęła odbywać się wymiana między jedną znaczącą gałęzią przemysłu (na przykład inżynieryjną) a inną (na przykład produkcją chemiczną).

W latach 70. i 80. priorytetem stała się specjalizacja wewnątrzbranżowa. Postęp naukowo-techniczny określił cechy handlu. Technologiczne ispecjalizacja węzła. W krajach rozwiniętych o gospodarce rynkowej takie produkty stanowią co najmniej 40% eksportu.

Wskaźniki rozwoju

Międzynarodowa specjalizacja pracy jest określana przez kilka kluczowych wskaźników. Najczęstszym z nich jest współczynnik rozwoju międzynarodowego podziału pracy. Pokazuje wagę kraju w handlu światowym, porównywaną z udziałem tego samego państwa w dochodzie narodowym wszystkich krajów. Jeśli wskaźnik przekroczy 1, oznacza to wysoki (porównywalny do średniej wartości) udział kraju w procesach wymiany światowej.

Do oceny udziału międzynarodowej specjalizacji produkcji wykorzystuje się cały system wskaźników. Należą do nich współczynnik względnej specjalizacji produkcji przemysłowej. Uzyskuje się go porównując udział każdego produktu w handlu zagranicznym.

Zaprezentowane wskaźniki zawierają również współczynnik udziału kraju w międzynarodowym obrocie komponentami i częściami. Następnie szacowany jest kontyngent eksportowy oraz zakres (zakres) towarów importowanych i eksportowanych.

Podział krajów na grupy

Od pierwszej połowy XX wieku można prześledzić, jak podział pracy i specjalizacja działań wpłynęły na status poszczególnych państw. W rezultacie wszystkie kraje zostały podzielone na 3 odrębne grupy. W pierwszej z nich znalazły się kraje specjalizujące się w wytwarzaniu produktów przy pomocy przemysłu wytwórczego. Druga grupa obejmowała stany, głównektórego część eksportu stanowił przemysł wydobywczy. W tym samym czasie pojawiła się grupa krajów specjalizujących się w uprawie produktów rolnych.

Obecnie wyróżnia się czwarta grupa. Obejmuje kraje, które zaopatrują rynek światowy w produkty wszystkich tych trzech grup. Są to kraje rozwinięte, takie jak USA, Anglia, Francja, Kanada itp.

Specjalizacja krajów według grup

Dzięki nawiązanym kontaktom, wiele krajów o określonym kierunku eksportu wyróżnia się na światowym rynku. Podział pracy, specjalizacja produkcji pozwoliły tym państwom na dostarczanie zaawansowanych technologicznie urządzeń, obrabiarek, maszyn, sprzętu AGD i komponentów chemicznych. Na przykład samoloty są produkowane i sprzedawane przez USA, Francję, Niemcy, Włochy, a samochody z wyższej półki są produkowane i sprzedawane przez Japonię, Szwecję, Niemcy, USA itd.

Druga grupa obejmuje państwa, na których terytorium prowadzony jest potężny rozwój zasobów mineralnych. Kraje te w minimalnym stopniu przetwarzają takie surowce. Obejmuje to regiony wydobywające ropę w Afryce, na Bliskim Wschodzie itp. Różne minerały (węgiel, ruda, złoto itp.) są sprzedawane przez Szwecję, Kanadę, Australię.

Trzecia grupa krajów, które sprzedają produkty czysto rolnicze na rynku światowym, obejmuje kraje Azji, Ameryki Łacińskiej i Afryki. Podobne produkty mogą być dostarczane na rynek światowy przez kraje rozwinięte, takie jak Kanada, kraje zachodnieEuropa, Australia itp.

Zadanie specjalizacji

Międzynarodowa specjalizacja może zapewnić stabilny rozwój. Wydajność każdego kraju może wzrosnąć dzięki koncentracji zasobów w realnych obszarach produkcji różnych produktów. Jednocześnie możliwe jest uzyskanie towarów wysokiej jakości, w których państwo się specjalizuje.

Takie procesy uniemożliwiają powstanie jednej monokultury gospodarki. Każdy kraj tworzy swój specyficzny kompleks gospodarczy, kierunek działania. Jednak pozytywny efekt jest możliwy tylko w krajach rozwiniętych gospodarczo. Wręcz przeciwnie, rozwijające się gospodarki narodowe w takich warunkach ześlizgują się w wąską specjalizację, monotonne ukierunkowanie działalności.

W związku z tym międzynarodowa specjalizacja powinna zachęcać kraje rozwijające się do ustanowienia zróżnicowanej struktury gospodarczej. Kierownictwo tych krajów musi wybrać optymalny stosunek branż. Chociaż te ustawienia są trudne do wdrożenia w rzeczywistości.

Czynniki kształtujące

Pojęcie specjalizacji pracy powstaje przy udziale wielu czynników. Przede wszystkim mają na to wpływ istniejące i projektowane zdolności produkcyjne do uruchomienia, ilość i jakość zasobów pracy oraz ich rozwój.

Drugim czynnikiem wpływającym na rozwój specjalizacji jest poziom dochodu narodowego. Obejmuje również procesy akumulacji ikonsumpcja w gospodarce państwowej.

Warunki klimatyczne, gleba, minerały są uważane za kolejny czynnik. Uwzględnia się istniejące powiązania gospodarcze i ich ewentualny rozwój. Im bardziej sprzyjające czynniki są określane w danym państwie, tym bardziej zrównoważony jest jego udział w specjalizacji i podziale pracy na poziomie międzynarodowym.

Nowoczesna globalna specjalizacja

Nowoczesna globalna specjalizacja pracy jest wynikiem wielu zmian w działalności przemysłowej i rolniczej społeczności międzynarodowej. Główne problemy, które rozwiązywały światową produkcję w ciągu ostatnich kilku dekad, to dążenie do zwiększania zysków, obniżania kosztów i znajdowania taniej siły roboczej.

Wszystkie te czynniki doprowadziły do powstania branż z zaawansowanymi technologicznie cyklami produkcyjnymi. Oferują konsumentowi na światowym rynku konkurencyjne, wysokiej jakości produkty. Branże te są uważane za głównych nośników globalnej specjalizacji.

Każde państwo jest znane ze swoich kierunków tworzenia nowych towarów i usług.

Specjalizacja krajów świata

Nowoczesna specjalizacja pracy została zdefiniowana w ciągu ostatnich kilku lat. Zwróciło to uwagę na wielu głównych dostawców różnych zaawansowanych technologicznie urządzeń, towarów i usług na rynku globalnym.

Dziś głównymi dostawcami samochodów osobowych i ciężarowych są w USA General Motors, Chrysler, w Niemczech - Volkswagen, Opel, we Francji - Renault, Peugeot, w Anglii - Rolls-Royce, itp.

Japonia objęła prowadzeniestanowiska w światowej klasy branży inżynieryjnej. Znana jest z takich marek jak Mitsubishi, Toyota. Prawie wszystkie te kraje są liderami w sprzedaży sprzętu elektronicznego. Świadczy to o dużym wpływie firm transnarodowych na strukturę światowej produkcji. Podlega im również specjalizacja pracy.