Procesy organizacyjne: rodzaje, etapy, cele
Procesy organizacyjne: rodzaje, etapy, cele

Wideo: Procesy organizacyjne: rodzaje, etapy, cele

Wideo: Procesy organizacyjne: rodzaje, etapy, cele
Wideo: Economic Systems & the Labor Market: Crash Course Sociology #29 2024, Kwiecień
Anonim

Procesy organizacyjne to proces wykonywania pracy zgodnie z planem, który podzielony jest na trzy etapy. Podział pracy, grupowanie w odrębne bloki (działy, sektory) i koordynacja odrębnych grup.

Trzy przykłady procesów

Wyróżnia się następujące przykłady dystrybucji procesów:

  • Podział pracy na oddzielne etapy. W takim przypadku poszczególnym pracownikowi przydzielane są różne rodzaje pracy zgodnie z jego kwalifikacjami, umiejętnościami i doświadczeniem.
  • Praca grupowa w osobnych blokach. Oddzielne bloki oznaczają sektor, dział lub pododdział, w którym nad konkretnym projektem pracuje grupa pracowników o tych samych kwalifikacjach. Dzięki takiemu podziałowi praca jest wykonywana szybciej.
  • Koordynacja pracy polega na rozwiązywaniu konfliktów i budowaniu mechanizmu ich unikania.
Tabela procesu organizacji
Tabela procesu organizacji

Kroki procesu

Proces organizacyjny można podzielić na kilka etapów:

  • Podział pracy.
  • Grupowanie zadań.
  • Koordynacja pracy.

Ale można zidentyfikować znacznie więcej. To zależy od organizacji i jejzajęcia.

Podział pracy

Podział pracy
Podział pracy

Pierwszy krok w procesie organizacyjnym, z podziałem pracy pomiędzy pracowników zgodnie z ich kwalifikacjami i umiejętnościami. Jednocześnie kierownictwo musi zapewnić, że pojedynczy pracownik nie wykonuje więcej lub mniej pracy niż jego koledzy. Zasada podziału opiera się na możliwości rozłożenia czasu pracy pracowników. A także, że wykonują tylko pracę, którą potrafią najlepiej wykonać.

Skróci to czas od przejścia między operacjami, ograniczy szkolenia (ponieważ pracownicy robią tylko to, co już wiedzą). Udoskonalono również sprzęt i narzędzia. Istnieje niebezpieczeństwo tej specjalizacji - monotonia pracy. Pozbawia pracownika zdolności twórczych i ich manifestacji podczas pracy. Aby tego uniknąć, menedżerowie najczęściej stosują dwie metody

  1. Rozszerzenie pola działalności pracownika.
  2. Wzbogacenie pracy.

Rozszerzenie pola działalności to zapewnienie pracownikowi możliwości łączenia i wykonywania jednocześnie kilku wybranych przez siebie prac. Może również rozszerzyć wykonywane zadania. Wzbogacanie pracy polega na zapewnieniu pracownikowi niezależnej kontroli nad postępem pracy.

Właściwe pogrupowanie zadań do dalszej realizacji

Etap procesów organizacyjnych firmy zakłada tworzenie różnych bloków (działów i sektorów) odpowiedzialnych za poszczególne zadania. Osiąga to maksymalną wydajność i szybkość rozwiązania.taki czy inny problem. Z reguły ci, którzy wykonują tę samą pracę, są zjednoczeni w jednym dziale.

W ten sposób dystrybuowana jest praca w małych organizacjach.

Małe firmy
Małe firmy

Takie organizacje dzielą działy produkcyjne według ich cech funkcjonalnych. To znaczy w zależności od rodzaju wykonywanej pracy. Każdy Wiceprezes wydzielonego działu odpowiada za określone działania firmy – sprzedaż i marketing, działalność transportową oraz operacje finansowe. Ponadto niektóre segmenty można podzielić na 2-3 dodatkowe działy.

Ten diagram przedstawia podziały w dużych organizacjach.

Rozstanie w dużej firmie
Rozstanie w dużej firmie

Poziomy wiceprezesów są tworzone przez rodzaj produkcji przedsiębiorstwa. Niższy poziom tworzy położenie geopolityczne. Ostatni poziom jest zorganizowany zgodnie z rodzajem działalności jednego z kierunków. To są główne rodzaje procesów organizacyjnych. Uproszczony, wygląda jak na schemacie.

Uogólniona zasada działania
Uogólniona zasada działania

Kontrola pracy

Koordynacja pracy organizacji pozwala kontrolować i kierować pracowników we właściwym kierunku na poprzednich etapach. Ma to na celu zapewnienie, że praca zostanie wykonana poprawnie, na czas i zgodnie z planem. Koordynację można przeprowadzić poprzez łańcuch dowodzenia. Istnieje również inny typ - pionowy. Tutaj kontrola podzielona jest na osobne łącza, górujące nad sobą.

Na przykład kierownik kontroluje zwykłych pracowników. A jego praca jest nadzorowana przez wyższe kierownictwo. Im więcej ilościpracowników, tym mniej menedżerów jest potrzebnych, dzięki temu informacje szybciej docierają do kierownictwa. Ale przy mniejszej liczbie pracowników prezydent będzie musiał radzić sobie z większą liczbą konfliktów w miejscu pracy.

Istnieje inna metoda koordynacji - rynkowa, najbardziej wydajna i silna. Rynek jest doskonałym przykładem wzajemnej pomocy w koordynacji pionowej. Nie wymaga wyższego scentralizowanego przywództwa, rynek jest najsilniejszy dla producenta i konsumenta. Dla niektórych firm rynek jest najbardziej opłacalną metodą koordynacji.

Czym ten rodzaj pracy różni się od innych?

Rozwój organizacyjny to rodzaj działalności, która powinna usprawnić procesy produkcji i zarządzania w przedsiębiorstwach. Jego koncepcja pojawiła się na fundamentach psychologii i socjologii, które miały w praktyce rozwiązywać powstałe konflikty. Termin ten został wprowadzony przez Roberta Blake'a w latach 1946-1949. w ESSO Corporation (obecnie Exxon).

ESSO jako pierwsze przyjęło ten termin
ESSO jako pierwsze przyjęło ten termin

Główna różnica między tym procesem a innymi rodzajami pracy z pracownikami polega na tym, że organizacja jest traktowana jako całość ze wszystkimi elementami oddziałującymi na siebie. Podejście systemowe polega na kolejności uwzględniania funkcjonalnych, strukturalnych, technicznych i osobistych relacji w organizacji. Również programy tego typu prac polegają na analizie funkcjonowania i problemów z tym związanych.

Celem takich rozwiązań jest zwiększenie wydajności produkcji. Koncepcja rozwoju organizacyjnego została stworzona, aby przedsiębiorstwo mogło:aktywnie i stale się rozwija. Dlatego w jego nazwie widnieje słowo „Rozwój”. A wzrost nastąpi nie kosztem „wstrząsów” czy „impulsów”, ale kosztem zasobów wewnętrznych. Jaka jest pierwsza rzecz, którą starają się osiągnąć profesjonaliści ds. rozwoju organizacyjnego?

Po pierwsze, równowaga między wydatkami a sprzedawanymi produktami, a także zwrot z tytułu tych właśnie towarów. A także rozwój przedsiębiorstwa, jego wzrost i spójność zespołu w organizacji. Wyniki pracy tych specjalistów są następujące:

  • przygotowanie zespołu lub personelu na zmiany lokalne lub globalne;
  • pozytywne nastawienie pracowników do siebie, a także rozwój wzajemnej pomocy między nimi;
  • optymalizacja struktur organizacyjnych i funkcjonalnych przedsiębiorstwa;
  • osiągnięcie ogólnej satysfakcji z pracy w całym przedsiębiorstwie.

Praca takiego specjalisty jest bardzo złożona i, jak wspomniano powyżej, opiera się na psychologii i socjologii. Ponadto po pracy tych osób menedżerowie widzą poprawę jakości produktów, wyższą produktywność, wzmocnienie pozycji organizacji na rynku, zmniejszenie utraty personelu, zwiększenie dochodów itp.

Główne etapy, przez które przechodzą specjaliści ds. rozwoju organizacji

LUB Specjalista
LUB Specjalista

Rozwój organizacyjny to ciągły proces podzielony na kilka etapów.

  • Na pierwszym etapie specjalista i kierownictwo zdają sobie sprawę, że konieczna jest zmiana przedsiębiorstwa w różnych strukturach. Ta świadomość może przyjść w tychmomenty, w których pracownicy zauważają komplikacje w pracy przedsiębiorstwa. Ważne jest również to, że każdy chce zmienić firmę.
  • Na drugim etapie, po uświadomieniu sobie i pojawieniu się chęci rozwiązania problemów i zmiany przedsiębiorstwa na lepsze, specjalista rozpoczyna pracę. Niektóre problemy są rozwiązywane, a mianowicie tworzony jest system relacji roboczych w celu przeprowadzenia zmian organizacyjnych.
  • Na trzecim etapie, po tym, jak specjalista może zinfiltrować przedsiębiorstwo, zaczyna zbierać informacje o nim. Jest to bardzo ważna czynność i jest wykonywana ściśle według specjalnej techniki specjalisty. Nawet jeśli firma posiada wiele informacji, nie zawsze jest w stanie wskazać wyraźne problemy organizacyjne.
  • Na czwartym etapie, po zebraniu wystarczającej ilości informacji, należy je przeanalizować i zbadać. Ten etap można również nazwać diagnostycznym. Specjalista musi dokonać „diagnozy” i rozpocząć „leczenie”, a także wprowadzić zmiany organizacyjne.
  • Na piątym etapie specjalista zrozumie wszystkie problemy, musi opracować plan ich eliminacji i dalszego unikania. W związku z tym wykorzystuje swoje specjalne techniki. Po sporządzeniu planu należy go wykonać. Specjalista powinien nadzorować realizację planu.
  • Szósty etap jest ostatnim. Gdy organizacja zmieniła się na lepsze, potrzeba specjalisty znika. Czasem zdarzają się przypadki, gdy zależność firmy od specjalisty staje się zbyt duża, bez niego nie może ona funkcjonować. Te problemy są równieżrozwiązany przez specjalistę.

Znaczenie rozwoju organizacyjnego

W firmie rozwijającej się lub na skraju bankructwa musisz zapoznać się z tą koncepcją. I pożądane jest zatrudnienie specjalisty. Jego praca będzie kosztować, ale zmiany, które wprowadzi w przedsiębiorstwie, będą bezcenne.

Zalecana: