Zużycie materiału przez produkty charakteryzuje produkcyjność produktów

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-02 14:01

Opracowanie nowego produktu to złożone zadanie techniczne, które wiąże się z realizacją kompleksu prac badawczo-rozwojowych. Specyfika rozważanego procesu polega na konieczności zapewnienia wymaganego poziomu technicznego produktu, a także nadania mu określonych właściwości. Powinny zapewniać minimalną pracochłonność wytwarzania i późniejszej eksploatacji produktu, a także zmniejszać zużycie zasobów materiałowych i energetycznych na wszystkich etapach cyklu życia. Materiałochłonność produkcji charakteryzuje koszty, jakie ponosi przedsiębiorstwo przy opracowywaniu i wprowadzaniu produktów do produkcji masowej.

Wytwarzalność produktu

Głównym celem każdego produktu jest zaspokojenie potrzeb klienta. Jednocześnie z jednej strony należy dążyć do jego maksymalnej użyteczności, a z drugiej nie zapominać o jego właściwościach, które wiążą się z zasobochłonnością produktu. Zestaw właściwości produktu, które pozwalają na optymalne zaprojektowanie go z punktu widzenia kosztów wytwarzaniai eksploatacji (przy zapewnieniu wymaganego poziomu jakości i wielkości produkcji) nazywa się wykonalnością projektu.

W przypadku możliwości produkcyjnych stosuje się szereg wskaźników, do których należą:

• zużycie materiałowe produktów - charakteryzuje nieodłączne koszty zasobów materiałowych (produkcja, eksploatacja i naprawa);
• energochłonność produktu - wielkość kosztów paliw i surowców energetycznych;
• specyficzne zużycie materiałów - pokazuje zgodność z korzystnym wpływem produktów.

Podane parametry są uniwersalne dla wszystkich produkowanych obiektów. W przypadku konieczności porównania różnych wariantów konstrukcyjnych, w celu wybrania najbardziej odpowiedniego, w pierwszej kolejności przeprowadzana jest analiza materiałochłonności produktów.

Charakterystyka i obliczenia

Materiałochłonność produktów charakteryzuje ilość różnych zasobów, które są niezbędne do tworzenia i późniejszego użytkowania obiektów (systemów) w określonych warunkach pracy. Istnieje kilka odmian tego wskaźnika. Niektóre z nich dotyczą etapów produkcji, inne tylko obszarów naprawy lub konserwacji.

W praktyce wykonywania obliczeń często stosuje się określone wskaźniki zużycia materiałów, które pomagają prześledzić związek ze zużyciem materiałów. Ogólnie rzecz biorąc, określone zużycie materiału produkcyjnego (М_{ud) jest obliczane w następujący sposób:}

M_ud =M_p/(RT)

M_{p - jest to zużycie materiału podczas produkcji; T - czas standardowy woperacja; P to maksymalna wartość głównego parametru (korzystny efekt określony przez dane naukowe).}

Wybrane cechy są ściśle skorelowane z kosztem materiału. Zmiana parametru powoduje również zmianę przepływu. Przykładami korzystnych efektów, w zależności od rozważanego układu technicznego lub obiektu, mogą być przebieg w kilometrach (dla samochodów, rowerów, ciężarówek), moc (dla przepompowni), wydajność (lodówki) itp. Jak widać materiał zużycie produktów charakteryzuje złożony komponent przy wyborze nowych projektów.

Aby określić rodzaj materiału, który jest łączony używany w technologii naprawy lub w produkcji, możliwe jest zróżnicowanie wskaźnika według rodzaju materiału - zużycie metalu, tworzywa sztucznego, zużycie drewna. Analiza określonych wskaźników pozwala wybrać ogólną strategię i kierunek doskonalenia opracowywanych obiektów.

Oprócz przedstawionych cech, zalecane są dodatkowe oceny wykorzystania materiałów. Materiałochłonność produktów charakteryzuje się następującymi wskaźnikami: wskaźnik stosowalności, wskaźnik wykorzystania materiałów itp.

Na przykład współczynnik stosowalności jest zdefiniowany jako:

K_pr=M_nі/M_n

М_ні – wskaźnik zużycia określonego (i) materiału; M_{n – normy zużycia wszystkich materiałów do wytworzenia produktu.}

Określonewspółczynnik pozwala na stosowanie obiecujących gatunków materiałów.

Aby przeanalizować stopień racjonalnego wykorzystania materiałów, możesz zastosować odpowiedni współczynnik:

К_i.m.=М_i/М_ні, gdzie М _{ні – nominalna wartość masy materiału (i).}

Metody oznaczania

Podczas analizy projektu produktu należy upewnić się, że spełnione są następujące warunki:

• Oczekiwane warunki pracy muszą być na tym samym poziomie organizacyjnym i technicznym;
• musi korzystać z najbardziej zaawansowanej technologii w momencie projektowania;
• produkty powinny charakteryzować się prawie takim samym poziomem pracochłonności;
• wartości zużycia materiałów są określane jedną metodą dla wszystkich konstrukcji.

Najczęstsze metody oznaczania obejmują obliczenia i metodę ważenia. Wykorzystywana jest również metoda analogii, metoda rozliczania mas, metoda specyficznego racjonowania itp. Określają one między innymi, jaki wskaźnik charakteryzuje materiałochłonność produktów.

Perspektywy zastosowania

Wyniki analizy zużycia materiałów można wykorzystać do udoskonalenia systemu projektowania i opracowywania nowych produktów. Specjalnie dla:

• pobierz nowe materiały;
• progresywne technologie produkcji i naprawy;
• zwiększenie poziomu niezawodności produktu;
• optymalizacja warunków pracy;
• korzystanie z nowych metod kontroli jakości;
• wtórna analiza wykonalnościwykorzystanie materiałów.

Wniosek

Nowoczesne podejście do zapewniania możliwości wytwarzania produktów powinno opierać się na dokładnych metodach określania właściwości produktów. Materiałochłonność produktów charakteryzuje nie tylko zużycie materiałów na konkretny produkt, ale także optymalne rozmieszczenie zasobów na wszystkich etapach użytkowania.