Berezkin Grigory Viktorovich: biografia, rodzina, ciekawe fakty

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Osobowość tego wielkiego biznesmena jest mało znana w środowisku publicznym, chociaż jego kondycja finansowa szacowana jest na setki milionów dolarów. Kim on jest, Berezkin Grigorij Wiktorowicz? „Forbes” w rankingu najbogatszych przedsiębiorców w Rosji przed rokiem umieścił go na 146. miejscu. W tym czasie jego zysk szacowano na 0,7 miliarda dolarów. Można się tylko zastanawiać, w jaki sposób Berezkin Grigory Viktorovich został szefem dużej struktury handlowej „ESN” i uczynił ją zamożną i potężną. Jednak zakres jego zainteresowań biznesowych jest szeroki, a przez lata działalności przedsiębiorczej przeżywał nie tylko wzloty, ale i upadki. Ale pomimo powtarzającego się fiaska w biznesie Grigorij Wiktorowicz Berezkin zdołał zebrać ogromną fortunę finansową. Co było niezwykłego w jego biografii? Przyjrzyjmy się bliżej temu zagadnieniu.

Biografia

Grigory Viktorovich Berezkin pochodzi z rosyjskiej stolicy. Urodził się 9 sierpnia 1966 roku. Przyszły przedsiębiorca poznał wartość pieniądza jeszcze jako nastolatek. WPrzez 14 lat Gregory pracował w niepełnym wymiarze godzin, czyszcząc przejście podziemne. Co więcej, otrzymywana pensja (160 - 200 rubli) wydawała mu się fortuną: nie każdy dorosły mógł się pochwalić takimi pieniędzmi.

Po otrzymaniu świadectwa dojrzałości Bieriezkin Grigorij Wiktorowicz postanowił zostać petrochemikiem i rozpoczął studia na Wydziale Chemii Uniwersytetu Moskiewskiego. W 1988 roku młody człowiek otrzymał dyplom specjalisty. Postanowił jednak rozpocząć karierę na uniwersytecie i wstąpił do szkoły podyplomowej. Trzy lata później ukończył ją, aw 1993 roku z powodzeniem obronił pracę doktorską. Równolegle z pisaniem pracy naukowej młody człowiek pracował jako młodszy pracownik naukowy na Wydziale Chemii, Nafty i Katalizy Organicznej. Ale po pewnym czasie, aby rozwinąć karierę naukową, Berezkin Grigory Viktorovich, którego biografia nie jest znana wszystkim, zmienił zdanie.

Pierwsze kroki w biznesie

Na początku lat 90. absolwent Wydziału Chemii Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego postanowił spróbować swoich sił w przedsiębiorczości. Ale od czego zacząć? W jego głowie dojrzał pomysł: zorganizować produkcję kabli do olejowych pomp głębinowych. Surowce odpadowe leżały praktycznie na wszystkich złożach Komi i Syberii. Grigorij Wiktorowicz z podobnie myślącymi ludźmi zabrał „zużyty” kabel, stopił miedź i zrobił z niego nowy „drut”. Od razu znaleziono klientów na towar: olejarzy. Początkujący biznesmen zgodził się z nimi na wymianę - dał im kabel, a oni dali mu "czarne złoto".

Odsprzedał powstałą ropę na rynki zagraniczne.

Przedstawiamy „wielkiego stratega”

Sukcesy w branży naftowej były oczywiste, a po pewnym czasie los przywiódł Bieriekina do samego Romana Abramowicza, który zarabiał na dostawach paliwa z Komi. Z rekomendacji oligarchy Grigorijowi Wiktorowiczowi zaproponowano stanowisko zastępcy kierownika w dużej strukturze handlowej Komineft. Zgodził się, mimo że sprawy w firmie nie układały się najlepiej. Była w poważnym kryzysie finansowym. Sytuację komplikował fakt, że na jednym z odcinków rurociągu naftowego doszło do wypadku. Aby zminimalizować jego konsekwencje, Komineft został zmuszony do pożyczenia ogromnych sum pieniędzy z EBOR i Banku Światowego. Trzeba było poprawić sytuację finansową przedsiębiorstwa, a funkcję kierownika antykryzysowego objął Berezkin. Spółka przeprowadziła emisję papierów wartościowych, dzięki której możliwe było kilkukrotne podwyższenie kapitału zakładowego Komineft. Takie działanie pozwoliło na wypchnięcie ze spółki kilku prywatnych inwestorów.

Masko

Równolegle z administracją struktury Komineft, Berezkin był odpowiedzialny za sprawy firmy Mesko, która była wspólnym produktem Międzynarodowej Współpracy Gospodarczej RAO i Komineft. Wkrótce ta ostatnia została zreorganizowana poprzez połączenie z innymi firmami: Kominefteprodukt i Rafinerią Uchta.

W rezultacie pojawił się nowy podmiot prawny - KomiTEK.

Próba wejścia do wielkiej polityki

W połowie lat 90. absolwent Wydziału Chemii Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego postanowił zostać ludowym wyborem i samodzielnie wysunął swoją kandydaturę do parlamentuniższa izba rosyjskiego parlamentu. Niewiele osób było zdziwionych, że na zastępców celuje wielki biznesmen, nafciarz Grigorij Wiktorowicz Bieriezkin. Jego biuro mieściło się w granicach uniwersyteckiego okręgu wyborczego nr 201, z którego de facto startował. Jednak przedsiębiorca przegrał wybory, tracąc mandat parlamentarny na rzecz rywala, ekonomisty Pavla Bunicha.

KomiTEK

W 1996 roku Grigorij Wiktorowicz przejął stery firmy KomiTEK-Moskwa, której profilem był eksport dostaw „czarnego złota” produkowanego przez Noyabrskneftegaz. Jakiś czas później Berezin stał się pełnoprawnym właścicielem firmy KomiTEK, stając na czele jej organu wykonawczego. Następnie biznesmen nabył udziały w Euroseverneft (38%) oraz udziały w SB-Trust (29%).

ESN

W 1997 r. Berezin został szefem organu wykonawczego Evroseverneft (ESN). Pełnił to stanowisko przez osiem lat.

Pod koniec lat 90. biznesmen sprzedał strukturę KomiTEK. Poszła do Lukoil.

Następnie biznesmen spotkał się z Anatolijem Czubajsem i poprosił go o przekazanie mu kontroli nad spółką zależną RAO Kolenergo. Zgodził się.

W 2000 roku przedsiębiorca poparł inicjatywę, aby ESN Energo został zarządcą firmy Kolenergo, która w tym czasie była bliska bankructwa. Po pewnym czasie biznesmenowi udało się nie tylko wyprowadzić „córkę” RAO z kryzysu, ale także przygotować ją do przeobrażeń. Naprzedsiębiorstwo pomyślnie przetestowało zaawansowany system finansowo-księgowy i kompetentne budżetowanie, a proces sprzedaży energii został zmodernizowany z maksymalną efektywnością.

Świetne okazje

W 2003 r. Grigorij Wiktorowicz Bieriezkin (ESN) kupuje 5% akcji RAO UES i odsprzedaje je Gazpromowi z ogromnym zyskiem. Wkrótce biznesmen dołączył do zarządu największego dostawcy energii w kraju.

W 2006 roku przedsiębiorca dokonał szeregu transakcji, które przyniosły mu ogromne zyski. Po pierwsze sprzedał inwestorowi zagranicznemu prawie połowę przedsiębiorstwa Rusenergosbyt. Po drugie, będąc szefem zarządu ESN, Grigorij Wiktorowicz kupił agencję reklamową Reklamotiv, publikację drukowaną Sakvoyazh-SV i portal internetowy. Wszystkie powyższe akwizycje zostały skonsolidowane pod przewodnictwem spółki Media Partner, która po pewnym czasie zaczęła inwestować w branżę energetyczną. Pod koniec 2000 roku ESN, na zasadzie parytetu z Kolejami Rosyjskimi, stał się właścicielem pakietu kontrolnego w spółce energetycznej TGK-14.

W 2010 roku Berezkin jest członkiem organu wykonawczego Kolei Rosyjskich.

Zniszczenie reputacji

Tak czy inaczej biografia biznesmena okazała się błędna. Reputacja Bieriezkina została nadszarpnięta przez skandale związane z jego działalnością. Były szef Ministerstwa Energetyki i Paliw Wiktor Kalyuzhny publicznie wypowiadał się o oszukańczych schematach stosowanych przez biznesmena przy wydobyciu ropy naftowej. Odniósł się do likwidacji struktury KomiTEK, informując, żeże Grigorij Berezkin w swoim życiu nie wyprodukował ani jednej baryłki ropy i że „zgromadził” kapitał finansowy w tym biznesie na zręcznej zdolności do manewrowania przepływami pieniężnymi w oszukańczy sposób.

Wiele osób było zakłopotanych historią jakuckiego koncernu Alrosa, który jest profilowany w wydobyciu diamentów. Na początku 2000 roku władze federalne postanowiły wzmocnić swoje wpływy w tym przedsięwzięciu, ale lokalna administracja odmówiła im w tym pomocy.

Grigory Viktorovich postanowił "rozgrzać ręce" w tej sprawie. Planował wykupić 5% udziałów przedsiębiorstwa Alrosa. Potencjalnym sprzedawcą był Fundusz Gwarancji Socjalnych dla Wojskowych przy rządzie Federacji Rosyjskiej. Urzędnicy Ministerstwa Stosunków Majątkowych wtrącili się w sytuację i zagrozili likwidacją Funduszu. Konflikt interesów trwał do 2002 roku, a po interwencji Aleksieja Kudrina „wygrała” go państwo.

Niektórzy nadal są oburzeni, że Rusenergosbyt, należący do Bieriezkina, z jakiegoś powodu sprzedawał energię Gazpromowi po cenie ponad 2 razy wyższej niż cena rynkowa. Ten problem był poruszany wiele razy.

Stan cywilny

Szczęśliwy w życiu osobistym Grigorij Wiktorowicz Berezkin? Jego rodzina to żona i dzieci, z którymi z pewnością jest szczęśliwy.

Stara się poświęcać czas nie tylko biznesowi, ale także swojemu potomstwu i żonie. Kim ona jest, jak poznał ją Grigorij Wiktorowicz Berezkin? Żona biznesmena - Elena, jest zaręczonasztuki i jest właścicielem galerii "Line - art". Zakochali się w sobie jako studenci i pobrali się w ostatnim roku instytutu. Bohater naszego artykułu nie był zamieszany w żadne skandale miłosne.