Profesjonalizacja - na czym polega ten proces? Etapy, narzędzia profesjonalizacji, możliwe problemy

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Profesjonalizacja to zjawisko, które pojawiło się w wyniku rozwoju istniejących i pojawiania się nowych rodzajów ludzkiej aktywności zawodowej. Koncepcja powstała dzięki rodzimym naukowcom, których celem było badanie procesów psychologicznych, pedagogicznych, filozoficznych i socjologicznych.

Ujawnienie koncepcji

Termin ten oznacza znaczące zmiany w aktywności zawodowej danej osoby, a mianowicie zmianę orientacji lub zaawansowanego szkolenia. W szerokim znaczeniu oznacza organizację i późniejszą ewolucję instytucji społecznych, zasad i praw związanych z tworzeniem związkowej struktury społeczeństwa, a także ze wzrostem liczby życzeń składanych pracownikowi. Profesjonalizacja osobista jest szansą dla każdego członka społeczeństwa w wieku produkcyjnym na zdobycie nowych umiejętności i doskonalenie posiadanych poprzez specjalne przekwalifikowanie. W sensie dosłownym definicja ta oznacza opanowanie ról zawodowych przez obywatela. Podmarkov V. G. twierdził, że ten terminimplikuje zgodność istniejących umiejętności i wiedzy z wybraną rolą zawodową, a także pragnieniem osoby do jej spełnienia. Zjawisko jest dwupoziomowe, strona społeczna zostanie omówiona poniżej.

Charakterystyka poziomu społecznego:

• zmiany zachodzące w społeczeństwie pracującym;
• nabycie przez osobę celu nauki określonej dyscypliny;
• pojawienie się elementów i sfery kultury zawodowej;
• szereg procesów i mechanizmów zaprojektowanych na poziomie społeczeństwa lub konkretnej firmy, aby pomóc pracownikowi poruszać się po nowych typach specjalizacji, zdobywać brakującą wiedzę;
• skuteczne wykorzystanie możliwości orientacji zawodowej.

Koncepcja wieloaspektowa

Proces profesjonalizacji to również poziom osobisty, który jest reprezentowany przez zmiany charakterystyczne dla osoby, gdy opanowuje specjalizację lub zawód. Zmiany są wieloaspektowe, wpływając zarówno na wewnętrzny świat obiektu, jak i jego zewnętrzną manifestację w społeczeństwie.

Pomiędzy poziomami istnieje niewidoczny związek, zgodnie z którym profesjonalizację należy rozpatrywać z trzech stron:

1. Jako zjawisko zorientowane społecznie, w którym zmiany ilościowe i jakościowe przejawiają się w życiu społeczeństwa od strony zawodowej, rodzą się nowe rodzaje pracy zorientowanej zawodowo.
2. Jako proces opanowania określonego rodzaju podstawowej działalności przez osobę, w wyniku czego nabywa ona niezbędne kwalifikacje zawodowe.
3. Jako system instytucji publicznych, których zadaniem jestregulowanie procesu doskonalenia roli osoby na poziomie zawodowym oraz zapewnienie każdej osobie możliwości zdobycia zawodu odpowiadającego jej umiejętnościom.

System profesjonalizacji

Jeśli chodzi o ocenę personelu, należy zauważyć, że w tym przypadku profesjonalizacja to zespół instytucji społecznych, których celem jest pomoc tym, którzy chcą doskonalić swoje umiejętności na polu zawodowym. W organizacji, w której pracuje obywatel, system formalnych elementów profesjonalizacji może nie działać, w takim przypadku szkolenie i selekcję powierza się innym instytucjom. Kontynuacja formowania się aktywności zawodowej i doświadczenia znajduje odzwierciedlenie w istocie samego człowieka oraz w różnych formach pamięci społecznej.

Badanie procesu wprowadzania pojęcia i problemów profesjonalizacji wskazuje, że termin ten odzwierciedla przemiany, które kumulują się w praktyce społecznej w wyniku rozwoju działalności człowieka, jej nabierania charakteru zawodowego, a także wprowadzanych innowacji tkwiące w przedmiocie, powstające w społeczeństwie w wyniku połączenia jednostki i pracy.

Funkcje informacyjne

Rosyjscy naukowcy i ich koledzy z innych krajów ujawniają terminy „zawód” i „profesjonalny”, w oparciu o punkt widzenia, w którym pierwsza definicja jest postrzegana jako inicjatywa podmiotu.

Profesjonalne, takie jak:

• temat wdrożenia wydajności;
• specjalnie przeszkolona osoba;
• komponentspołeczeństwo;
• źródło profesjonalnej świadomości.

Zawód taki jak:

• cel pracy;
• społeczność przeszkolonych ludzi;
• sposób bycia człowieka, jego stosunek do współczesnego świata.

Treść osadzona w każdej pracy dyplomowej opisuje wieloaspektowe aspekty analizy procesu osobistej profesjonalizacji. Wpływa również na jej główne cechy, strukturę i logikę myślenia.

Szkolenie zawodowe

Sama teza została włączona do obiegu naukowego przez rosyjskich naukowców, utożsamiana z poziomem rozwoju kwalifikacji zawodowych człowieka (opinia Schradera R. V.). Podarkon V. G. utożsamiał to zjawisko z rozwojem systemu szkolenia zawodowego, rozumiejąc przez to tworzenie i rozwój instytucji orientacji społecznej, norm i praw związanych z kształtowaniem profesjonalnej struktury społeczeństwa jako formowania grup, stanowisk i ról, przydatność i gotowość do wykonania zadania zawodowego.

Aktywne dyskusje na ten temat zaczęły się toczyć w latach 70-80 ubiegłego wieku, kiedy koncepcja zaczęła być postrzegana jako odzwierciedlenie dynamicznego rozwoju ważnych cech ludzkich podczas opanowywania nowych umiejętności, Badoev, Schreider Mówili o tym Bodrov, Anisimova i Kanterov. To wtedy zaczęli rozmawiać w środowisku naukowym o etapach profesjonalizacji, jej kryteriach, etapach i poziomach.

Aspekty

Z czasem filozofowie i socjologowie zaczęli badać temat dyskusji jako zjawisko holistyczne. Model to pojedyncza całość, składająca się z człowieka i jego umiejętności, teoretycznawłączenie pracownika lub ucznia instytucji edukacyjnej w świat aktywności zawodowej. Ważną rolę odgrywają aspekty psychologiczne, pedagogiczne i społeczno-ekonomiczne, ponieważ profesjonalizacja to proces ciągłego rozwoju człowieka jako specjalisty i profesjonalisty w określonej dziedzinie.

Pierwszy aspekt jest interesujący dla badaczy z punktu widzenia włączenia osoby w środowisko zawodowe, zdobywania doświadczenia, uzyskiwania możliwości samorealizacji w toku samodoskonalenia, przy wchodzeniu na nowy poziom. Analizowane są wszystkie komponenty: cele, techniki, motywy, środki, warunki, wyniki. Drugi aspekt o orientacji społecznej jest interesujący w trakcie kształtowania się wniosków o pracę w zakresie zasobów ludzkich i badania potrzeb na rynku pracy. W związku z upowszechnieniem się tego procesu w wewnątrzzakładowym przekwalifikowaniu zawodowym specjalistów i pracowników szczególną rolę odgrywa badanie metod na przykładzie pracowników w średnim wieku.

Etapy profesjonalizacji

Porównania rozwoju osobistego i zawodowego dokonał L. M. Mitina. Zwróciła uwagę na potrzebę zapomnienia o utartych, tradycyjnych formach tego zjawiska, a także podkreśliła związek między rozwojem kwalifikowanym a rozwojem osobistym, który opiera się na zasadzie samorozwoju, umiejętności przekształcenia własnego życia w przedmiot praktycznej „restrukturyzacji”.”, co prowadzi do twórczej samorealizacji. Wyróżnia 3 etapy:

• urządzenie;
• stawanie się;
• wyrażanie siebie i samorealizacja(stagnacja).

Rozwój zawodowy jest uważany za ciągły proces osobistego projektowania.

Kryzys w nauce i aktywności

Proces wejścia studenta lub początkującego specjalisty w działalność zawodową i pedagogiczną, a także osoby, która odbyła karierę zawodową (jako pracownik lub mistrz), która zwiększa jego rozwój zawodowy i osobisty w warunki ośrodka szkoleniowego przy organizowaniu przekwalifikowania i szkolenia zaawansowanego, tj. profesjonalizacja personelu, zwraca się większą uwagę. Celowe kształtowanie gotowości osoby na poziomie psychologicznym do samodzielnego wypełniania obowiązków przyczynia się do sukcesu dalszego rozwoju i zaawansowanego szkolenia, o tym mówią Kanlybovich L. A. i Dyachenko M. I.

Ważnym aspektem jest naprawianie kryzysów profesjonalizacji (krótki etap kardynalnej transformacji świadomości zawodowej). Markova A. K. zauważa, że kryzysy pojawiają się, gdy to, co znane, nie daje satysfakcji, a nowego jeszcze nie znaleziono, lub gdy kreatywne podejście pracownika do biznesu jest postrzegane „z wrogością” przez przełożonych lub wyższe osoby w dziedzinie zawodowej.

Oznakami kryzysu profesjonalizacji są brak czegoś nowego, spadek chęci poprawy, wewnętrzne zamieszanie, poczucie potrzeby przeceniania swoich możliwości, poczucie wyczerpania sił. Warto zauważyć, że przejściu z jednego etapu rozwoju zawodowego na drugi nieuchronnie towarzyszy punkt zwrotny. Symaniuk E. E. i Zeer E. F. podkreślają „przerwy w pracy” związane z:

• orientacja zawodowa;
• rozwój zawodowy;
• wybór kariery;
• samorealizacja społeczno-zawodowa;
• utrata pracy.

Zjawisko krok po kroku

Profesjonalizacja jako proces stawania się pracownikiem mistrzem, który jest biegły w umiejętnościach, wiedzy i umiejętnościach niezbędnych do określonego rodzaju działalności, znajduje odzwierciedlenie w autorytecie osoby, w jej zdolności do przekazywania swoich doświadczeń innych ludzi, aby działać poprawnie w niestandardowych sytuacjach. Proces stawania się profesjonalistą zależy od cech osobistych, warunków pracy, motywacji i zainteresowania samego pracownika.

Istnieją 3 etapy:

1. Podstawowa profesjonalizacja staje się. Na tym etapie pracownik dość dobrze opanował niezbędne standardowe umiejętności i wiedzę. Jakość pracy i efektywność działań stoją na wysokim poziomie, pracownik posiada wystarczające doświadczenie.
2. Doświadczenie. Pracownik pracuje efektywnie i jednocześnie może dzielić się doświadczeniem z młodszym pokoleniem. Osoba na tym etapie wyrabia sobie pewną opinię na temat niektórych aspektów pracy, może świadomie dokonywać korekt w czynnościach związanych z pracą, a także wprowadzać pewien rodzaj innowacji w procesie pracy.
3. Doświadczenie. Specjalista jest autorytetem w danej dziedzinie, zajmuje się wytwarzaniem norm, wartości zawodu i buduje taktykę rozwojubranża.

Trzeci etap jest decydujący dla tematu, aby dążyć do szkolenia innych specjalistów poprzez kursy mistrzowskie i seminaria.

Wszystkie etapy profesjonalizacji to ciągłe szkolenie i samodoskonalenie osoby (jako mistrza i osoby), wiąże się to z przestrzeganiem postaw moralnych, znajomością produkcji i etyki zawodowej.

Strona psychologiczna

Psycholodzy edukacji zawodowej ustalili, że wejście w działalność pedagogiczną na poziomie zawodowym wymaga od studenta lub absolwenta uczelni nie tylko wytrwałych wysiłków w jej opanowaniu, ale także znacznej restrukturyzacji. Profesjonalizacja w psychologii to regulowany pedagogicznie proces formacji psychologicznej osoby, formacji specjalisty w warunkach otrzymanego wykształcenia. Cały proces jest ściśle związany z ilościowymi i jakościowymi cechami kształtowania osobowości.

Z punktu widzenia psychologów, czyli Ananyev B. G., Derkach A. A., Kuzmina N. V., Sitnikov A. P., którzy badają proces w ramach podejścia akmeologicznego, etap podkreślania udanej aktywności zawodowej dojrzałej osobowości, jego okresy wzlotów i upadków. Psycholog Zeer E. F. podkreślając etapy rozwoju zawodowego jednostki, bierze za podstawę społeczną stronę rozwoju i jakość wykonywania umiejętności zawodowych. Przydziela 4 etapy kształtowania się profesjonalizacji w psychologii. To jest:

1. Pojawienie się intencji zawodowych, przejście na nowy poziom, na przykładprzyjęcie do instytucji edukacyjnej (rozsądny społecznie i psychologicznie wybór zawodu).
2. Celowe uczenie się.
3. Wprowadzenie do przepływu pracy.
4. Realizacja osobowości i osiągnięcie mistrzostwa (prowadzi do rozwoju stabilności w czynnościach zawodowych).

Prototyp sportowy

Zawodowy sportowiec to osoba, dla której sport jest głównym rodzajem aktywności zawodowej. W tym przypadku zawód ten jest rodzajem biznesu, częścią przemysłu rozrywkowego, najbardziej wyrafinowaną formą handlu, a także rodzajem działalności przedsiębiorczej, której celem jest zysk ze sprzedaży spektaklu sportowego konkurencja. W kraju aktywnie rozwija się sport zawodowy, w tym praktyka zawierania umów o pracę w klubach zagranicznych.

Profesjonalizacja sportu jest nieuniknionym, czasem nieobiektywnym procesem, który ma na celu zwiększenie efektywności estetycznej i technicznej strony sportu poprzez rozrywkę. Ważne jest, aby zrozumieć, że sport może być komercyjny lub mieć na celu osiąganie wyników i nowych rekordów. Pierwsza ma na celu uzyskanie zysku finansowego, a druga rozwija się zgodnie z prawami działalności sportowej. W dzisiejszych czasach, w wyniku profesjonalizacji, sport traci swoją pierwotną funkcję. M. M. Bogen wyraził swoją opinię w ten sposób: „Sport zawodowy jest katastrofą społeczną, jego skutkiem są nie tylko zwycięstwa i rekordy gloryfikujące kraj, ale także ludzie, którzy stracili zdrowie.”

BW sporcie zawodowym główny składnik - wynik w uczciwy sposób - stopniowo traci na znaczeniu, ustępując miejsca innej zasadzie: „wygrywaj za wszelką cenę”. Co może pełnić rolę narzędzi profesjonalizacji? To presja psychologiczna i agresja podczas zawodów i przed nimi. Wszystkie te problemy sportowe są istotne, większość z nich związana jest z poszukiwaniem nowych mechanizmów zwiększających skuteczność regulacji procesów społecznych.