Sprzedaż środków trwałych: księgowania. Rachunkowość środków trwałych

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-17 19:04

Baza materiałowa, wyposażenie techniczne każdego przedsiębiorstwa zależy od struktury głównych aktywów. Stanowią integralną część procesu produkcyjnego, służą do realizacji wszelkiego rodzaju działalności gospodarczej: świadczenia usług, wykonywania prac. Zastosowanie BPF z maksymalną wydajnością jest możliwe przy odpowiednim zaplanowaniu ich eksploatacji i terminowej modernizacji. Dla kompleksowej analizy tego aktywa konieczne jest prawidłowe odzwierciedlenie transakcji z majątkiem przedsiębiorstwa we wszystkich rodzajach rachunkowości.

Aktywa trwałe

Pierwsza część głównego dokumentu sprawozdawczego (bilansu) zawiera informacje o obecności wartości niematerialnych i trwałych w przedsiębiorstwie. Tego typu aktywa są najmniej płynne i drogie, dlatego ich analiza jest istotna dla procesów inwestycyjnych i inwestycji kapitałowych. Środki trwałe charakteryzują się długim okresem użytkowania, ich minimalna wartość to 12 miesięcy. W trakcie procesu produkcyjnego aktywa nie zmieniają swojej pierwotnej postaci fizycznej, koszt przenoszony jest na produkt gotowy w częściach w postaci kwot amortyzacji. Środki trwałe firmy mają kilka rodzajów źródeł dochodu.

1. Zakup.
2. Budowa kapitału.
3. Bezpłatne korzystanie.
4. Otrzymane od założyciela (właściciela) jako wkład do kapitału docelowego (zakładowego).
5. Przeniesienie z organizacji macierzystej do filii.
6. Modernizacja istniejącego obiektu.
7. Zakup na wymianę.

Podczas procesu produkcyjnego każdy przedmiot traci niektóre ze swoich właściwości fizycznych i użytkowych, a sprzęt z czasem staje się przestarzały. Terminowa aktualizacja aktywów trwałych odbywa się kosztem własnych, pożyczonych środków amortyzacyjnych przedsiębiorstwa. Poszczególne jednostki, przestarzałe lub zużyte, organizacja może zlikwidować lub rozpocząć proces np. sprzedaż środków trwałych. Duże znaczenie mają w tym przypadku księgowania i prawidłowo wypełnione rejestry księgowe. Wpływają na kształtowanie aktywnej części bilansu oraz opodatkowanie przedsiębiorstwa.

Struktura

Skład środków trwałych zależy od rodzaju głównej lub dodatkowej działalności organizacji. Struktura majątku trwałego powinna być optymalna dla potrzeb produkcyjnych. Z przekierowaniem części kapitałuprzedsiębiorstwa na niedziałających środkach trwałych mogą być niestabilne finansowo z powodu braku podaży pieniądza. Do celów księgowych stosowana jest następująca klasyfikacja aktywów produkcyjnych.

1. Usługi (w tym linie transportowe).
2. Budynki (do celów domowych, przemysłowych i administracyjnych).
3. Maszyny i sprzęt (maszyny, linie produkcyjne itp.).
4. Transport (samochody do różnych celów).
5. Urządzenia transmisyjne (komunikacja, linie energetyczne).
6. Sprzęt komputerowy i biurowy.
7. Narzędzia, wyposażenie gospodarstwa domowego (do celów przemysłowych i nieprzemysłowych).
8. Plantacje wieloletnie.
9. Zwierzęta (inwentarz produkcyjny).
10. Inne obiekty zgodne z wymogami ustawodawstwa i Kodeksu Podatkowego Federacji Rosyjskiej.

Istnieje kilka sposobów oszacowania wartości środków trwałych, w których są one odzwierciedlone zgodnie z transakcją. Każdy typ jest określany na podstawie obliczeń i odzwierciedlony w rejestrach księgowych. Bilans zawiera koszt początkowy, który jest obliczany jako suma kosztów zakupu, instalacji i dostarczenia środka trwałego. Zmienia się on w procesie udziału środka trwałego w produkcji oraz w związku ze skróceniem okresu użytkowania. Koszt taki nazywamy rezydualnym, oblicza się go jako różnicę między wartością ceny pierwotnej (przy której jest należny) a kwotą naliczonej amortyzacji. Wykorzystywane w procesie umorzenia (likwidacji), bez tegosprzedaż środków trwałych nie jest możliwa. Księgowania w tym przypadku dokonywane są przy udziale dodatkowego konta analitycznego. Koszt odtworzenia pojawia się w rejestrach, gdy środek trwały jest przeszacowywany lub modernizowany.

Księgowość

PBU 6/01 reguluje procedurę monitorowania, przemieszczania, oceny i dokumentacji środka trwałego "Środki trwałe". Konto 01 służy do grupowania informacji o stanie środków trwałych. Jest zrównoważony, syntetyczny, aktywny. W razie potrzeby i zgodnie z postanowieniami przyjętej polityki rachunkowości spółki oraz na podstawie przepisów podatkowych Federacji Rosyjskiej otwierane są dla niej rejestry analityczne, mające na celu uszczegółowienie danych. Rachunek posiada saldo otwarcia i saldo końcowe obciążenia, jest odzwierciedlone w bilansie przedsiębiorstwa jako wycena dostępności środków trwałych. Pokwitowanie, wzrost wartości aktywów jest rejestrowany w debecie, uznanie rachunku pokazuje rozdysponowanie.

Przeniesienie głównych aktywów trwałych jest odzwierciedlone na koncie 01, jeśli istnieje zatwierdzona ujednolicona forma odpowiedniego dokumentu. Rejestr ten zawsze ma saldo, z wyjątkiem likwidacji firmy, w wyniku której wszystkie aktywa są sprzedawane lub spisywane.

Dokumenty

Główne aktywa produkcyjne zakupione od dostawcy odpłatnie lub na podstawie umowy zamiany są zaliczane na podstawie faktury dostawcy i TTN na konto 08. Jednocześnie wszelkie koszty związane z dopracowaniem przedmiotu (montaż, instalacja, rewizja, przygotowanie do pracy) są podsumowane obciążeniem określonymrachunki. Podczas rejestracji pełny koszt przelewa się z kredytu 08 na konto 01. Fakt ten jest udokumentowany wykonaniem aktu w formularzu OS / 1 i sporządzoną kartą inwentaryzacyjną obiektu OS / 6. W przyszłości wszystkie transakcje związane z tą jednostką aktywów trwałych będą odzwierciedlone w tym rejestrze, na podstawie którego prowadzona jest rachunkowość analityczna. Z kolei karty inwentarzowe ewidencjonowane są w inwentarzu z OS/10. Przy przekazywaniu jednostki OS do warsztatów w celu naprawy lub modernizacji stosuje się OS / 3, sporządza się ustawę o likwidacji majątku - OS / 4, demontaż elementu wyposażenia lub oddanie go do eksploatacji sporządza się w OS / 5 formularz. Podział majątku pomiędzy warsztaty przedsiębiorstwa z obowiązkowym wskazaniem osób odpowiedzialnych za eksploatację odnotowuje się w spisie inwentarzowym OS / 13.

Tabela zapisów księgowych do księgowania środków trwałych

	Debet	Kredyt	Transakcja biznesowa (treść)
1	08	60	Otrzymany system operacyjny od dostawców.
2	08	76, 23, 60	Wysokość kosztów instalacji sprzętu otrzymanego przez wykonawcę, dostawcę, sklepy pomocnicze.
3	01	08	Odbiór środków trwałych po pierwotnym koszcie.
4	60, 76	51, 55, 52	Kwota należna przeniesionym dostawcom systemów operacyjnych.
5	19	60, 76	Zapłacony podatek VAT.
6	91/2	76, 60	Ujemne różnice (kurs wymiany) przy zakupie środków trwałych za walutę obcą.

Amortyzacja

W procesie produkcji, eksploatacji środki trwałe zużywają się, tracą część swoich właściwości użytkowych lub stają się przestarzałe. Odpisy amortyzacyjne (kwoty) są szacowaną częścią kosztu środka trwałego, która jest uwzględniona w koszcie wyrobów gotowych w ujęciu miesięcznym. W zależności od rodzaju aktywa przedsiębiorstwo samodzielnie określa okres jego funkcjonowania (efektywny) oraz sposób naliczania kwoty amortyzacji. Proces kalkulacji rozpoczyna się od miesiąca następującego po dacie rejestracji (delegowania). Amortyzację środków trwałych można obliczyć według algorytmu przedstawionych metod.

1. Liniowy.
2. Produktywność.
3. Sumy liczb lat.
4. Zmniejszenie salda.
5. Nieliniowe.

Odpisy amortyzacyjne przestają obowiązywać od pierwszego dnia następnego miesiąca po dacie jego likwidacji, odpisu lub przy rozpoczęciu procesu np. sprzedaży środków trwałych. Księgowania, dokumenty, wynik finansowy dla tych przypadków będą inne, ale procedura obliczania wartości rezydualnej jest taka sama. Dokonto 02 jest przeznaczone do rozliczania amortyzacji, pasywne, syntetyczne, nie jest odzwierciedlone w bilansie, wartości naliczonej amortyzacji są sumowane na kredyt i są odpisywane w debecie. Saldo (saldo) na początku i na końcu okresu jest odzwierciedlone po prawej stronie rachunku (kredyt). Środki trwałe są używane przez długi czas. To jedna z ich cech. Amortyzacja środków trwałych jest naliczana co miesiąc i znajduje odzwierciedlenie w odpowiednim rachunku kalkulacyjnym, w zależności od kierunku użytkowania obiektu.

Transakcje przy obliczaniu kwot amortyzacji

	Debet	Kredyt	Operacja
1	20	02	Amortyzacja naliczona od środków trwałych używanych w produkcji podstawowej.
2	23	02	Akcesoria.
3	25	02	Amortyzacja środków trwałych w strukturze ODA, OHR.
4	29	02	Amortyzacja środków trwałych wykorzystywanych w branżach usługowych.
5	91/2	02	Amortyzacja leasingowanych środków trwałych.
6	02	01	Wycofanyodpisy amortyzacyjne.

Rachunkowość analityczna (szczegółowa) prowadzona jest dla każdej jednostki środków trwałych oddzielnie.

Wdrożenie

Aktywa trwałe mają wysoką wartość w momencie zakupu; wymagają dużych inwestycji kapitałowych. Struktura działalności produkcyjnej może zmieniać się w zależności od warunków rynkowych. Powoduje to przestój sprzętu, zmianę głównego (rejestrowanego) rodzaju działalności, najtrudniejszą rzeczą w tym przypadku jest zrekompensowanie przedsiębiorstwu swoich inwestycji kapitałowych. Również środki trwałe mogą być sprzedane w trakcie modernizacji produkcji lub wymienione na inny przedmiot środków trwałych. Wszystkie czynności z podlegającą amortyzacji własnością są przeprowadzane na podstawie zamówienia (zlecenia) szefa organizacji. Jednostka jest inwentaryzowana, obliczana jest jej wartość rezydualna (wartość początkowa to kwota amortyzacji naliczonej za cały okres eksploatacji), otwierany jest specjalny rachunek analityczny, po którym następuje sprzedaż środków trwałych.

Okablowanie

	Debet	Kredyt	Buch. operacja
1	76, 62	91/1	Faktura wystawiona na kupującego.
2	01/09 (r)	01	Zapisany na rachunku zbycia koszt początkowy pozycji środków trwałych.
3	02	01/09 (c)	Kwota naliczonej amortyzacji została odpisana.
4	91/2	01/09	Zostaje odzwierciedlona kwota wartości rezydualnej.
5	91/2	23, 29, 60, 70, 10	Odzwierciedlał koszt realizacji obiektu (demontaż, transport, naprawa przez trzecią organizację lub jej własne jednostki wsparcia)
6	91/2	68	VAT został ustawiony dla sprzedawanego obiektu.
7	50, 51, 55, 52	62	Płatność otrzymana od kupującego aktywa.

Każda organizacja kieruje się postanowieniami własnej polityki rachunkowości dotyczącej otwierania rejestru analitycznego sprzedaży środka trwałego „Środki trwałe”. Konto 01 służy do podsumowania informacji o wszystkich obiektach księgowych. Jego całkowita wartość w bilansie nie jest odczytywana, dlatego w procesie zbycia (realizacji) subkonto może mieć numer 01/03 lub 01/09. Warunkiem opodatkowania jest wypełnienie wszystkich odpowiednich dokumentów: akt przyjęcia i przekazania składnika aktywów (OS/01), odpowiednie zmiany są wprowadzane do karty inwentarzowej (OS/06). Podpisane przez kierownika dokumenty są na ich podstawie przekazywane do działu księgowości przedsiębiorstwasprzedaż środków trwałych. Zapisy księgowe są tworzone i odzwierciedlane w odpowiednich rejestrach. Koszt sprzedaży przedmiotu majątku trwałego jest ustalony w umowie. Skutkiem sprzedaży może być zysk lub strata, co znajduje odzwierciedlenie na koncie 91/2 w korespondencji z 99.

Automatyzacja

Nowoczesne programy do prowadzenia wszystkich rodzajów księgowości, w tym księgowości, znacznie upraszczają proces wypełniania wszystkich rejestrów. Automatyzacja pozwala nie tylko uniknąć wielu błędów, ale również w krótkim czasie wygenerować potrzebny dokument. Jednocześnie do programu wprowadzane są dane wymagane do uzupełnienia odpowiednich danych. Zmniejsza się duża ilość pracy papierkowej, proces amortyzacji następuje automatycznie zgodnie z określonymi parametrami. Środki trwałe organizacji są uważane za najbardziej obszerne aktywa pod względem księgowym, dlatego konieczne jest zastosowanie nowoczesnych metod optymalizacji.