Rachunkowość podatkowa jest Celem rachunkowości podatkowej. Rachunkowość podatkowa w organizacji

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Rachunkowość podatkowa to czynność polegająca na podsumowaniu informacji z podstawowej dokumentacji. Grupowanie informacji odbywa się zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej. Płatnicy samodzielnie opracowują system, dzięki któremu będą prowadzone ewidencje podatkowe. Głównym celem działania jest określenie podstawy obowiązkowych alokacji budżetowych.

Grupy użytkowników

Cel rachunkowości podatkowej jest określany przez zainteresowane strony. Użytkownicy informacji dzielą się na 2 kategorie: zewnętrzni i wewnętrzni. Ostatnia to administracja. Dla użytkowników wewnętrznych rachunkowość podatkowa jest źródłem informacji o kosztach pozaprodukcyjnych. Koszty te, zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej, nie są uwzględniane przy obliczaniu podstawy. są to w szczególności koszty różnego rodzaju wynagrodzeń wypłacanych pracownikom lub kadrze kierowniczej, z wyjątkiem wynagrodzenia ustalonego umową, a także wysokość pomocy materialnej. Zmniejszając wydatki, dochód podlegający opodatkowaniu można zoptymalizować w rachunkowości podatkowej. Użytkownicy zewnętrzni to przede wszystkimstruktury kontrolne i doradcy w zakresie stosowania przepisów Ordynacji podatkowej. Organy podatkowe oceniają poprawność tworzenia bazy, prowadzenie obliczeń oraz kontrolują wpływ wpłat kalkulacyjnych do budżetu. Konsultanci udzielają rekomendacji dotyczących minimalizacji odliczeń, określają kierunek polityki finansowej firmy.

Funkcje

Biorąc pod uwagę interesy użytkowników należy zwrócić uwagę na kilka zadań, których realizację zapewnia rachunkowość podatkowa. To jest:

1. Sformowanie rzetelnej i pełnej informacji o wysokości dochodów i wydatków płatnika, zgodnie z którą ustalana jest podstawa obowiązkowych potrąceń w okresie sprawozdawczym.
2. Dostarczanie informacji użytkownikom zewnętrznym i wewnętrznym w celu kontroli poprawności, terminowości naliczania i wpłacania kwot do budżetu.
3. Uzyskanie przez administrację przedsiębiorstwa informacji pozwalających na optymalizację płatności i minimalizację ryzyka.

Szczególne uogólnienie danych

W ramach realizacji powyższych zadań wykorzystuje się grupowanie informacji z dokumentacji pierwotnej. Rachunkowość i rachunkowość podatkowa ściśle ze sobą współgrają. Tymczasem systemy te realizują różne zadania. W szczególności rachunkowość podatkowa w organizacji obejmuje jedynie uogólnianie informacji. Zbieranie danych odbywa się za pomocą dokumentów pierwotnych. Rachunkowość podatkowa w organizacji powinna odzwierciedlać:

1. Kolejność, w jakiej kształtowane są kwoty przychodów i wydatków.
2. Zasady określania proporcji kosztów, któresą uwzględniane przy opodatkowaniu w bieżącym okresie.
3. Wartość pozostałych kosztów przeniesionych na następny okres.
4. Zasady tworzenia ilości tworzonych rezerw.
5. Kwota zadłużenia do rozliczeń z budżetem.

Informacje dotyczące księgowości podatkowej nie są wyświetlane na kontach księgowych. Przepis ten określa art. 314 Ordynacji podatkowej. Potwierdzenie informacji księgowych podatkowych jest przeprowadzane:

1. Dokumentacja podstawowa. Zawiera m.in. certyfikat księgowego.
2. Rejestry analityczne.
3. Obliczanie podstawy opodatkowania.

Obiekty

Rachunkowość podatkowa to uogólnienie i porównanie informacji o dochodach i wydatkach przedsiębiorstwa w celu określenia straty i zysku. Ta ostatnia, zgodnie z art. 247 Ordynacji podatkowej, to kwota otrzymanych środków pomniejszona o kwotę kosztów. Wydatki w rachunkowości podatkowej dzielą się na te, które są brane pod uwagę w bieżącym okresie oraz te, które są przenoszone na okres nadchodzący. Jednym z kluczowych zadań jest ustalenie wysokości obowiązkowych wpłat oraz wysokości zadłużenia przy odliczeniach z zysków w określonym terminie. Przedmiotem rachunkowości jest działalność pozaprodukcyjna i produkcyjna organizacji, przy realizacji której staje się ona zobowiązana do zapłaty podatku.

Zasady

Prowadzenie ewidencji opiera się na następujących kluczowych zasadach:

1. Pomiar pieniędzy.
2. Nieruchomośćizolacja.
3. Ciągłość biznesowa.
4. Czasowa pewność faktów życia gospodarczego.
5. Sekwencja stosowania zasad i norm Ordynacji podatkowej.
6. Równe ujmowanie kosztów i przychodów.

Pomiar pieniędzy

Zgodnie z artykułem 249 Ordynacji podatkowej, wpływy ze sprzedaży są określane przez wszystkie wpływy związane z płatnościami za sprzedane produkty lub prawa własności, które są wyrażone w formie naturalnej lub pieniężnej. Z art. 252 ksh wynika z tego, że koszty uzasadnione to takie, które są ekonomicznie uzasadnione. Ponadto ich ocenę należy przedstawić w kategoriach pieniężnych. Dochód, którego wartość jest obliczana w walucie obcej, uwzględnia się w połączeniu z dochodem, którego wysokość jest odzwierciedlona w rublach. W takim przypadku pierwsze z nich są przeliczane po kursie Banku Centralnego.

Izolacja nieruchomości

Aktywa materialne będące własnością przedsiębiorstwa powinny być rozliczane oddzielnie od obiektów będących własnością innych osób, ale znajdujących się w tej organizacji. W Ordynacji podatkowej zasada ta jest deklarowana w odniesieniu do majątku podlegającego amortyzacji. Rozpoznają wartości materialne, produkty pracy intelektualnej i inne przedmioty będące własnością przedsiębiorstwa.

Ciągłość biznesowa

Rachunkowość podatkowa musi być prowadzona przez cały okres istnienia przedsiębiorstwa od daty jego rejestracji do likwidacji/restrukturyzacji. Zasada ta jest stosowana przy ustalaniu procedury obliczania amortyzacji nieruchomości. narzutodpowiednie kwoty są realizowane wyłącznie w okresie funkcjonowania przedsiębiorstwa i ustają z końcem działalności.

Czasowa pewność faktów

Zgodnie z art. 271 Ordynacji podatkowej przychody ujmowane są tylko w okresie sprawozdawczym, w którym powstały. Jednocześnie faktyczne otrzymanie środków, praw majątkowych, wartości materialnych nie ma znaczenia. Zgodnie z art. 272 Ordynacji podatkowej wydatki przyjęte do celów podatkowych będą ujmowane jako takie w okresie, którego dotyczą. Jednocześnie nie ma znaczenia czas faktycznej wypłaty środków lub wpłaty w innej formie.

Inne zasady

Artykuł 313 Ordynacji podatkowej zawiera przepis, zgodnie z którym płatnik zobowiązany jest do konsekwentnego stosowania zasad i norm prawa podatkowego z okresu na okres. Zasada ta dotyczy wszystkich obiektów, o których informacje są zestawiane w celu utworzenia podstawy opodatkowania. Artykuły 271 i 272 określają potrzebę równego ujmowania kosztów i przychodów. Zasada ta zakłada, że wydatki są rejestrowane w tym samym okresie, co dochód, dla którego zostały dokonane.

Księgowość i rachunkowość podatkowa

Przy tworzeniu systemu zbierania i podsumowywania informacji w celu ustalenia podstawy opodatkowania podmiot gospodarczy musi brać pod uwagę szereg wymagań. Rachunkowość podatkowa powinna być zorganizowana w taki sposób, aby informacje z podstawowej dokumentacji dawały możliwość:

1. Stale odzwierciedlaj fakty życia gospodarczego w porządku chronologicznym.
2. Organizacja wydarzeń.
3. Tworzenie wskaźników deklaracji o odliczeniach od zysków.

W przeciwieństwie do rachunkowości, która jest prowadzona ściśle według PBU i planu kont, nie przewiduje się ścisłych standardów rachunkowości podatkowej. W związku z tym uogólnienie informacji w celu ustalenia podstawy opodatkowania jest przeprowadzane przez podmiot zgodnie z opracowanym przez niego niezależnie systemem. Jednocześnie organy podatkowe nie mogą ustalić dla wszystkich obowiązkowych form dokumentacji stosowanych przez przedsiębiorstwo.

Metody raportowania

Firma może stworzyć autonomiczny system księgowy niezwiązany z księgowością. Każda operacja w tym przypadku zostanie odzwierciedlona w rejestrze. Drugą metodą jest organizacja rachunkowości podatkowej z wykorzystaniem informacji księgowych. Ta opcja jest mniej pracochłonna, a zatem bardziej celowa. Metoda ta jest zgodna z przepisami art. 313 Ordynacji podatkowej. Zasada ta stanowi, że obliczenie podstawy na koniec każdego okresu sprawozdawczego odbywa się zgodnie z danymi księgowymi podatkowymi, jeśli w rozdz. 25 Ordynacji podatkowej przewiduje procedurę grupowania i podsumowywania informacji o obiektach i operacjach w celu utworzenia podstawy opodatkowania, która różni się od schematu ustalonego przez zasady rachunkowości. Jeżeli przepisy są zbieżne, wówczas wyliczenia kwot obowiązkowych wpłat do budżetu można dokonać na podstawie informacji zawartych w dokumentacji podstawowej. W takim przypadku konieczne jest przede wszystkim określenie obiektów, które podlegają tym samym i różnym regułom podatkowym i księgowym. Następnie konieczne jest opracowanie procedury stosowania informacji z dokumentacji pierwotnej do tworzenia podstawy opodatkowania. Ponadto konieczne jest tworzenie formularzy rejestrów w celu wyróżnienia obiektów, które są brane pod uwagę dla celów podatkowych.