Jakie są rodzaje sekcji

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

W każdej branży produkcyjnej, budowlanej pewne obrazy są wykorzystywane do produkcji części, konstrukcji. Reprezentują widok obiektu z różnych punktów widzenia, a czasem wymagają zastosowania techniki cięcia lub przekroju.

To podejście w grafice inżynierskiej odbywa się zgodnie z określonymi standardami. Wyraźnie określają rodzaje przekrojów, co pozwala na doprowadzenie tej technologii do jednolitych standardów. Dzięki temu inżynierowie, pracownicy mogą poprawnie zrozumieć takie obrazy. Od tego zależy bezpośrednio jakość całego procesu produkcyjnego i efekt końcowy pracy organizacji. Dlatego istnieją specjalne wymagania dotyczące tworzenia obrazów.

Standard wykonywania obrazu

Wykonywanie schematycznych obrazów, ich wycięć, różnego rodzaju przekrojów, stożków, belek, nanoszenie ich na rysunki regulują różne normy. Głównym z nich jest Zunifikowany System Dokumentacji Projektowej (ESKD) "Obrazy - widoki, przekroje, przekroje".

Ten GOST został wprowadzony 1 stycznia 1968 roku. Zakłada, że obraz jest traktowany jako rzut obiektu na płaszczyznę pod określonym kątem. GOST Obrazy - widoki, sekcje,przekrojów” mówi, że takich rysunków powinna być minimalna liczba. Ale dzięki nim specjalista powinien otrzymać pełną informację o obiekcie.

Dlatego, zgodnie z ich treścią, GOST dzieli wszystkie obrazy na widoki, sekcje i cięcia. Dokument ten określa również rodzaje oznaczeń, napisów i znaków.

GOST 2.305-08 reguluje, że wszystkie obrazy muszą być zastosowane do rysunku przy użyciu technologii projekcji ortogonalnej (prostokątnej). Idealnie, obiekt znajduje się pośrodku między obserwatorem a płaszczyzną projektową.

Ale ze względu na fakt, że niektóre węzły i elementy wymagają rozpatrzenia pod innym kątem, warunek ten jest naruszony. Dlatego rodzaje przekrojów, których rysunki są używane w warunkach produkcyjnych, nazywane są obrazami. W celu ich wdrożenia normy regulują szereg uproszczeń i skrótów.

Koncepcja widoku, cięcia i przekroju

Przekroje, przekroje, widoki - to trzy główne kategorie w konstruowaniu rysunków inżynierskich. Różnią się treścią. Dlatego zasługują na szczegółowe rozważenie.

Widok to rysunek powierzchni części zwróconej w kierunku obserwatora. Aby uprościć pracę inżyniera, na takiej figurze można zaznaczyć niewidoczne powierzchnie liniami kropkowanymi.

Główny widok to widok z przodu części. Ale są też inne odmiany. Część jest również pokazana po lewej, na górze, po prawej, z tyłu lub na dole.

Cięcie to rysunek części wyciętej mentalniesamolot (jeden lub więcej). Sekcja pokaże, co znajduje się na płaszczyźnie przekroju i za nią.

Ale sekcja nazywana jest również takim uwzględnieniem elementu, w którym został on w określony sposób przecięty przez płaszczyznę. Ale na rysunku pokazano tylko to, co znajdowało się w tej płaszczyźnie cięcia. To, co się za nim kryje, nie jest widoczne na rysunku.

Te definicje muszą być brane pod uwagę przez specjalistę wykonującego zadania technologiczne z wykorzystaniem grafiki inżynierskiej.

Sekcje zdalne i nałożone

Standard ESKD ujawnia typy, sekcje, sekcje przy użyciu określonej klasyfikacji. Zgodnie z tym podejściem możliwe jest lepsze zrozumienie stwierdzeń standardów dotyczących wykonania graficznych obrazów części.

Sekcje są renderowane lub nakładane. Oba te podgatunki nie są uwzględnione w sekcji.

W grafice inżynierskiej najlepiej jest używać rozbitych sekcji. Zazwyczaj umieszcza się je w szczelinie między elementami składowymi tego samego rodzaju.

Taki kontur (jak również obraz będący częścią przekroju) jest nakładany na rysunek grubymi liniami. Jeśli przekrój jest nałożony, jego granice są oznaczone stałymi, ale cienkimi granicami.

Aby wyznaczyć oś symetrii takich obrazów, używane są linie kropkowane. Są nakładane cienko i nie są oznaczone żadnymi literami ani strzałkami.

Ale aby wskazać ślad płaszczyzny cięcia, musisz użyć grubej linii otwartej. Jest to oznaczone strzałkami, które wyraźnie wskazują kierunek patrzenia.

Sama płaszczyzna cięcia jest oznaczonaRosyjskie wielkie litery. Napis typu przekroju przewodów, zespołów lub części wykonywany jest zgodnie z typem „A-A”.

W tym przypadku pociągnięcia końca i początku nie powinny przecinać konturu. Oznaczenia literowe są przypisywane w kolejności alfabetycznej bez powtórzeń i pominięć. Rozmiar czcionki powinien być 2 razy większy niż liczby wskazujące rozmiary.

Litery są równoległe do głównego napisu. Co więcej, nie zależy to od położenia płaszczyzny cięcia.

Pozycja płaszczyzny cięcia

W zależności od położenia płaszczyzny cięcia istnieje kilka rodzajów obrazów regulowanych przez GOST. Widoki, przekroje, przekroje, według ogólnie przyjętych zasad, są definiowane w przestrzeni względem płaszczyzny poziomej.

Zgodnie z nim płaszczyzna cięcia może przechodzić przez obiekt poziomo, pionowo lub ukośnie.

W pierwszym przypadku przekrój jest oglądany poprzecznie, równolegle do płaszczyzny poziomej. Na wielu rysunkach ten typ rysunku technicznego nazywany jest planem. Takie plastry mogą być również inaczej nazwane w każdym procesie produkcyjnym.

Przekroje pionowe oznaczają, że cięcie jest prostopadłe do podstawy. A odmiany pochyłe tworzą pewien kąt między płaszczyzną poziomą a płaszczyzną cięcia. Różni się od bezpośredniego.

Pionowe sekcje są frontalne (równolegle do przedniej linii rzutowania) lub profilowe (równolegle do linii rzutowania profilu).

Jeślicięcie skierowane jest wzdłuż wysokości lub długości przedmiotu, jest to przekrój podłużny. Ale jest inna orientacja rysunku. Istnieją typy przekrojów, które mają orientację prostopadłą w przestrzeni płaszczyzny cięcia, w stosunku do długości lub wysokości obiektu.

Na rysunku pozycja przekroju jest oznaczona strzałkami i oznaczona otwartą linią.

Liczba płaszczyzn tnących

W przypadku prostych części wystarczy użyć tylko jednej płaszczyzny przekroju. To wystarczy, aby zrozumieć, jak technik powinien wykonać tę część. Ale w przypadku skomplikowanych przedmiotów to nie wystarczy. Na przykład, istnieją rodzaje przekrojów belek, które należy wyciąć mentalnie w bardziej złożony sposób.

W tym celu normy regulują użycie kilku płaszczyzn tnących. Można je złamać lub nadepnąć. Orientacja samolotów w tej materii odgrywa ważną rolę.

Kąt, pod jakim są one ze sobą powiązane, określa nazwę. Jeśli płaszczyzny, łączące się, tworzą kąt prosty, jest to cięcie schodkowe. Gdy ten stosunek charakteryzuje się innym nachyleniem, odcinek zostaje przerwany.

W złożonych cięciach pociągnięcia są rysowane na przecięciach płaszczyzn. Na końcu i inicjale z nich wskazano strzałki w kierunku spojrzenia obserwatora. Znajdują się 2-3 mm od skoku. Litery są umieszczone w pobliżu strzałek na przecięciach od pozycji narożnika zewnętrznego. Sam plasterek w tym przypadku jest zawsze oznaczony jako „A-A”.

Sekcja lokalna

Sekcja może być wykonana tylko w jednymkonkretna lokalizacja obiektu. Takie ograniczone uwzględnienie urządzenia obrabianego nazywa się lokalnym. Można go zastosować w dowolnym miejscu rysunku, wskazując strzałką skojarzony z nim obszar obrazu. Jest to wygodne do przedstawiania długich, ale trwałych obiektów.

Taki obraz może być ograniczony przez najmniejszą linię przerwania. Dzięki temu podejściu można wykonać przekroje przewodów ze względu na ich dużą długość.

Taki plasterek jest wyróżniony na tle obrazu ciągłą falistą linią. Te linie nie pokrywają się z innymi granicami rysowania.

Sekcja lokalna jest oznaczona na obrazku przez typ „A”. Widok z nim powiązany ma również skojarzone oznaczenie literowe.

Dodatkowa sekcja

Obrazy (widoki, cięcia, przekroje) mogą być wykonane na płaszczyznach, które nie są równoległe do głównych przekrojów rzutów. Nazywa się je uzupełniającymi. To podejście w grafice inżynierskiej jest stosowane, gdy niemożliwe jest pokazanie jakiejkolwiek części obiektu na głównych widokach bez zniekształcenia kształtów lub rozmiarów.

Taka sekcja jest podpisana jako „A”. Obiekt odpowiadający dodatkowemu typowi przekroju jest z nim powiązany strzałką i podpisany podobną literą. Wskaźnik pokazuje również, gdzie patrzy obserwator.

Jeżeli dodatkowy wycinek znajduje się bezpośrednio na rzucie odpowiedniego obrazu, napis i strzałka nie muszą być nanoszone na rysunek.

Dodatkowe widoki przekrojów można obracać. Ale główna pozycja tematupodczas konserwacji. Do napisu typu „A” dodawany jest znak skrętu.

Stosowanie tego podejścia pozwala uniknąć rysowania kreskowania na rysunku. Utrudnia to zrozumienie i pogarsza wyrazistość obrazu. Dlatego takie techniki mogą poprawić jakość grafiki.

Symetria

Widoki przekroju można umieścić w szczelinie, która tworzy się między częściami jednego obrazu. Można to zrobić na kontynuacji śladu płaszczyzny przekroju. Ale takie podejście jest dopuszczalne tylko przy symetrycznej figurze, którą uzyskuje się podczas sekcji. Sekcja zostaje przeniesiona do dowolnej części pola rysunkowego. Dozwolona jest również rotacja.

Dla symetrycznych przekrojów na rysunku ślad płaszczyzny nie jest w żaden sposób przedstawiony. Na takim kroju również nie ma napisu.

Asymetryczne sekcje są wykonywane w przerwie lub nałożone na rysunek. Przedstawiono ślad samolotu dla takich grafik, ale nie są one podpisane literami. Nie ma też napisu.

Rozbita sekcja jest obrysowana grubym, solidnym konturem. Jeśli jest stosowany, do jego oznaczenia używana jest cienka, ciągła linia.

Jeżeli obiekt ma kilka identycznych sekcji, ich kontur jest oznaczony jedną literą. Rysowany jest tylko jeden plasterek.

Uproszczenia

Obrazy (widoki, cięcia, sekcje) ze względu na łatwość ich zrozumienia można uprościć. Standardy i normy regulują ten proces.

Dla figur symetrycznych, dozwolone jest narysowanie tylko połowy cięcia lub większości za pomocą linii łamania. Kiedy obiektma kilka identycznych elementów, rysowany jest tylko jeden z nich. Pozostałe identyczne części są narysowane schematycznie.

Rzuty linii przecięcia można przedstawić w uproszczony sposób. Ale tylko wtedy, gdy nie wymagają szczegółowego obrazu.

Podczas rysowania prostych figur, na przykład, jeśli musisz wziąć pod uwagę widoki przekrojów stożka, zastosuj pewne podejście do grafiki. Dzięki temu rysunki są łatwiejsze do zrozumienia. Kiedy jedna powierzchnia zmienia się o określony wzór, można ją przerwać.

Jeżeli jedna powierzchnia przechodzi płynnie w drugą, ich granica nie jest wskazywana lub jest wskazywana warunkowo.

Niewydrążone symetryczne części i produkty na rysunku są pokazane w stanie nierozciętym po cięciu wzdłużnym. A jeśli rozmiar części produktu na rysunku jest mniejszy niż 2 mm, jest to przedstawione z odchyleniem od głównej skali.

Aby wskazać płaskie powierzchnie, przekątne można narysować liniami ciągłymi.

Należy również wziąć pod uwagę, że stałe połączenia urządzeń elektrycznych lub radiowych są uproszczone przez normy odpowiadające rodzajowi produktu. To główne uproszczenia, które reguluje Zunifikowany System Dokumentacji Projektowej. Są one najczęściej używane do tworzenia rysunków w dużych gałęziach przemysłu, gdzie wymagane jest przedstawianie złożonych części, zespołów lub mechanizmów.

Niektóre szczególne przypadki uproszczeń

Jeśli w przekrojach rysunku, przekroje, widoki są przedstawione dla regularnie zmieniających się powierzchni, mogą zostać przerwane. Odbywa się to w określony sposób. Istnieją trzy ograniczenia.

Pierwszy typ obejmuje użycieciągła cienka linia przerywana. Może wychodzić poza granicę obrazu o 2-4 mm. Ponadto kontur części części może być połączony ciągłą linią falistą lub kreskowaniem.

Aby uprościć rysunek, można wykonać cięcie linią przerywaną między płaszczyzną cięcia a obserwatorem. Złożone plasterki są również używane do lepszego zrozumienia grafiki.

Przy przedstawianiu otworów niektórych części (piasty zębate, rowki klinowe, koła pasowe) podano tylko ich zarys. Jeśli wgłębienie znajdujące się na okrągłym kołnierzu nie wpadło w płaszczyznę cięcia, pokazano to w przekroju.

Jeżeli na części znajduje się ozdoba, ciągła siatka, dozwolone jest przedstawienie tylko niewielkiej jej części lub uproszczenie elementów obrazu.

Takie metody pozwalają osiągnąć czystość rysunku, ułatwiając jego zrozumienie. Rzeczywiście, wykorzystanie grafiki inżynierskiej do tworzenia wszelkiego rodzaju obiektów implikuje użycie jednego języka symbolicznego. Każdy specjalista, którego praca związana jest z tego typu wizerunkiem, powinien o tym wiedzieć. Od tego zależy jakość końcowego wyniku.

Po przestudiowaniu typów sekcji możesz zrozumieć podstawowe zasady ich implementacji i zrozumienia. Stosując się do zaleceń norm, można osiągnąć dobrą czystość rysunku. Ułatwia to jego interpretację. Rozumiejąc różnicę między widokiem, przekrojem a przekrojem, znając ich klasyfikację i technologię prawidłowego zaprojektowania rysunku, specjalista może stworzyć poprawny obraz. Będzie łatwo zrozumiały dla technika wykonującego obrabiany przedmiot lub gotowy produkt i będzie w stanie stworzyć jednostki i części spełniające wszystkie wymagania. Ten proces zależyjakość całej produkcji.