Klasyfikacja - co to jest? Definicja i znaczenie

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Klasyfikacja to pojęcie, które jest interpretowane jako ogólna naukowa metoda systematyzacji wiedzy, mająca na celu uporządkowanie pewnego zbioru (zestawu) obiektów różnych segmentów rzeczywistości, aktywności i wiedzy, które mają być badane, w system podrzędnych klasy (grupy), według których obiekty danych są rozmieszczane na podstawie ich podobieństwa w pewnych zasadniczych właściwościach. Nasz artykuł skupi się na najważniejszych aspektach prezentowanej kategorii.

Koncepcja zajęć

Dzisiaj często można usłyszeć pojęcie klasyfikacji. Co to jest? Klasę należy rozumieć jako skończony lub nieskończony zbiór przedmiotów, dobranych według jakiegoś wspólnego im atrybutu, relacji lub własności, pojmowanej jako całość. Obiekty tworzące klasę noszą nazwy jej członków. Kluczową zasadą klasyfikacji gatunków jest to, żekażdy składnik kolekcji pokrywających go obiektów musi należeć do określonego podzbioru.

Główny cel klasyfikacji

Odkryliśmy, że klasyfikacja jest metodą usystematyzowania wiedzy. Jego głównym celem jest określenie miejsca w systemie określonych obiektów, a także wytworzenie między nimi silnych więzi. To właśnie determinuje normatywno-wymiarowe uporządkowanie całego zbioru, który dzieli się na heteronomiczne względem siebie, ale pod pewnymi względami homogeniczne w sobie, podzbiory, które w przyszłości zostaną od siebie oddzielone. Podmiot, który ma klucz (kryterium) do klasyfikacji gatunków, może skorzystać z możliwości poruszania się po dużej liczbie obiektów.

Ta kategoria zawsze odzwierciedla poziom wiedzy dostępny w danym momencie, tu i teraz, a także podsumowuje i tworzy tak zwaną "mapę topologiczną". Patrząc jednak z drugiej strony, możemy stwierdzić, że klasyfikacja pomaga znaleźć luki w wiedzy, która już istnieje. Służy jako podstawa do procedur prognostycznych i diagnostycznych.

Klasyfikacja w wyniku poznania

W tak zwanej "nauce opisywania obiektów" klasyfikacja kodów lub innych kategorii jest celem (wynikiem) wiedzy (na przykład systematyka w biologii lub próby klasyfikacji nauk według innych podstaw). Warto zauważyć, że w naszym przypadku dalszy rozwój jest przedstawiany jako propozycja zasadniczo nowej klasyfikacji lub ulepszenia tej pierwszej. Tak, termin"klasyfikacja" jest używana zarówno do odwoływania się do wymienionej procedury, jak i do wyświetlania jej wyniku.

Główne zadania

Warto wiedzieć, że klasyfikacja to kategoria, która wykonuje określone zadania. Ma na celu rozwiązanie dwóch kluczowych problemów: prezentacja w wygodnej do oglądania, dalsze rozpoznanie i rzetelna forma całego obszaru badań; zawarcie niezwykle kompletnej informacji związanej z jej obiektami.

Rodzaje kategorii

Zwyczajowo rozróżnia się sztuczne i naturalne klasyfikacje systemów lub innych obiektów. Zależy to przede wszystkim od istotności podstawowej cechy. Naturalna zmienność kategorii zakłada istnienie ważnego kryterium rozróżnienia. Sztuczne klasyfikacje środków, kodów czy metod można budować w zasadzie na podstawie dowolnej cechy. Ich opcje to z reguły różne klasyfikacje o charakterze pomocniczym, w tym indeksy alfabetyczne, techniczne i podobne.

Różne klasyfikacje rozwiązują ich problemy na różne sposoby. Na przykład sztuczna klasyfikacja metod lub systemów, w której grupowanie odbywa się na podstawie tylko dogodnie rozróżnialnych i arbitralnie wybranych cech obiektów, może przezwyciężyć tylko pierwsze z tych zadań. W różnorodności typu naturalnego grupowanie realizowane jest na podstawie całego kompleksu właściwości tkwiących w przedmiotach, które wyrażają ich naturę. Pozwala to na łączenie ich w naturalne grupy. Z kolei ta druga formapojedynczy system. W takiej klasyfikacji liczba cech klasyfikowanych obiektów, które są umieszczane zgodnie z ich umiejscowieniem w systemie, jest uważana za największą w porównaniu z innymi grupami.

Różnice kategorii

Okazało się, że klasyfikacja to metoda systematyzacji informacji, która ma dwie odmiany. Wskazane jest rozważenie ich głównych różnic. Tak więc pogląd naturalny, w przeciwieństwie do sztucznego, oparty na pełni zrozumienia treści pewnych obiektów, jest uważany nie za banalną kategorię opisową i rozpoznawalną, ale kategorię wyjaśniającą przyczyny wspólności cech klasyfikacji grupami, a także charakterem relacji zachodzących między grupami. Wśród dobrze znanych przykładów tej odmiany w odniesieniu do nauk, można zwrócić uwagę na układ okresowy pierwiastków chemicznych; klasyfikacja kryształów, którą przeprowadza się na podstawie grupowań przekształceń Fiodorowa; genealogiczne i morfologiczne klasyfikacje językowe; Systematyka filogenetyczna w nauce takiej jak biologia.

W przeciwieństwie do sztucznej, zwykle budowanej na pragmatycznych podstawach, naturalna klasyfikacja powstaje na podstawie materiału obserwacyjnego i puli danych eksperymentalnych z danej dziedziny wiedzy, opartej na wynikach syntezy pojęć teoretycznych i uogólnienia empiryczne. Można stwierdzić, że naturalna klasyfikacja głównych elementów do pewnego stopnia zawsze działa jako uzasadniona typologia zdolna do rozwiązywania problemów sensownego planu, a takżegeneruj prognozy na podstawie nowych wyników.

Empiryczne i teoretyczne

Oprócz sztucznych i naturalnych, zwyczajowo rozróżnia się klasyfikacje empiryczne i teoretyczne. Do tej pory znane są również inne ich podziały, na przykład na prywatny i ogólny. Nawiasem mówiąc, prywatne są inaczej nazywane specjalnymi. Klasyfikacje ogólne zawierają przegląd wszystkich obiektów określonego rodzaju. Sugerują grupowanie na podstawie cech, które wyrażają naturalną wspólnotę i niosą informacje o przyczynie tej wspólnoty, innymi słowy o jakimś naturalnym wzorcu. Taka różnorodność zachodzi w naukach typu fundamentalnego, których głównym zadaniem jest obiektywne poznanie świata realnego poprzez rozpoznanie rządzących nim praw. Natomiast szczególne, czyli prywatne klasyfikacje charakteryzują przede wszystkim praktyczne, stosowane dziedziny wiedzy, których głównym celem jest zapewnienie aktywności.

Należy zauważyć, że obszar tematyczny klasyfikacji specjalnych jest uważany za węższy niż stosunkowo ogólne. Wychodzą także z najważniejszych właściwości o charakterze obiektywnym, które odnoszą się do przedmiotu, który ma być dzielony. Jednak grupowanie jako całość jest w tym przypadku realizowane w celu zaspokojenia pewnych pragmatycznych potrzeb. W ten sposób specjalny rodzaj kategorii uzupełnia i poszerza wiedzę, która wyświetla ogólny widok.

Pojęcie w logice

W logice klasyfikacja lat lub innych kategorii jest uważana za szczególny przypadek podziału. Ostatnia rzeczprzedstawia podział na grupy obiektów, które można sobie wyobrazić dokładnie w pierwotnym pojęciu. Grupy powstałe w wyniku podziału nazywane są jego członkami. Znak, zgodnie z którym wykonywana jest operacja, jest zwykle nazywany podstawą podziału. Warto zauważyć, że w każdym logicznym podziale istnieje zatem podstawa podziału, podzielna koncepcja i członkowie podziału.

Różnice w stosunku do innych form

W swojej strukturze, innymi słowy, ze względu na rodzaj relacji, w jakich tworzące ją pojęcia, w szczególności relacje koordynacji i podporządkowania, klasyfikacja różni się od innych form systematyzacji wiedzy, na przykład, charakterystyczne dla parametrycznych systemów przyrodniczych plan, gdzie pojęcia korelują bezpośrednio ze wskaźnikami ilościowymi. Jednocześnie jednak podział można przeprowadzić nie tylko według cech jakościowych przedmiotów badań, ale także parametrycznych, mających za podstawę i wynik wskaźniki ilościowe.

Takie grupowanie jest szeroko stosowane w statystyce, stanowiąc podstawę technik statystycznych, które z reguły są stosowane tylko w odniesieniu do informacji wyrażonych ilościowo. W tych przypadkach zgrupowania realizowane są na podstawie cech dających się zmierzyć, a więc posiadających określone wartości liczbowe, a cały porządek tak utworzonych grup prowadzi do zależności funkcjonalnej lub do swoistego rozmieszczenia liczb. Kiedy istnieje wiele wartości tego lub innego atrybutu ilościowego, które są po prostu rejestrowane, umysł tego nie robizdolny do uchwycenia prawdziwej istoty badanego zjawiska. Aby określić jego cechy charakterystyczne, konieczne jest skondensowanie dostępnych danych, a także zagęszczenie ich poprzez grupowanie. Jednocześnie te ostatnie powinny być takie, aby znaczna część gromadzonych informacji nie została utracona lub zniekształcona, a w efekcie uzyskać dokładny obraz badanego zjawiska. Podziały jakościowe i ilościowe nie nakładają się na siebie. Pomimo tego, że mają podobne obiekty jako temat, analizują ich różne aspekty i istnieją w ogólnym zestawie badań tych obiektów.

Reprezentacja klasyfikacji

Klasyfikacje są zwykle przedstawiane w formie tabel lub drzew, które ostatecznie sprowadzają się do hierarchicznej struktury przypominającej drzewo, jak pokazano na rysunku:

Drzewo klasyfikacyjne to zbiór wierzchołków (punktów) połączonych krawędziami (liniami). Każdy z nich odpowiada za pewną klasę tomów pojęć, czyli obiektów o podobnych cechach. Klasy te nazywane są jednostkami taksonomicznymi (taksami). Żebra pokazują, na jakie podgatunki dzielą się te taksony. Korzeń drzewa to wierzchołek K0. Reprezentuje zbiór obiektów oryginalnego typu. Taksony są pogrupowane według etapów. W każdym z poziomów zbierane są taksony, które uzyskuje się w wyniku zastosowania tej samej liczby operacji podziału do pierwotnej koncepcji. Warto zauważyć, że te, które w danej klasyfikacji nie są już dalej dzielone naGatunki nazywane są taksonami terminalnymi. Zwyczajowo taką klasyfikację uznaje się za ograniczającą, a taksony typu końcowego służą jako pojedyncze pojęcia. Jednak w zależności od celów przyświecających tworzeniu klasyfikacji, taksony planu terminalu mogą nie być za takie uznawane.

Wniosek

Zatem rozważyliśmy kategorię klasyfikacji i jej główne aspekty. Podsumowując, należy zauważyć, że rozwój nauki pokazuje, iż tworzenie klasyfikacji przebiega przez szereg etapów, począwszy od systemów sztucznych, po wybór grup naturalnych i ustanowienie naturalnego systemu klasyfikacji. Arystoteles oparł się właśnie na jakościowej klasyfikacji ciał fizycznych, którą podzielił ze względu na różnicę w ich „naturze”, która ujawnia metody ich działania.