Przemysł odzieżowy jako gałąź przemysłu lekkiego. Technologie, urządzenia i surowce dla przemysłu odzieżowego

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Rozwój przemysłu odzieżowego jest obecnie pod silnym wpływem nowych technologii. Jednocześnie w trudnych warunkach gospodarki rynkowej tylko ci gracze, którzy oferują nie tylko wysokiej jakości, ale także oryginalne produkty pod względem estetycznym i wzorniczym, potrafią utrzymać popyt na swoje wyroby. Istnieją również nisze, w których stosuje się standardowe metody produkcji wyrobów włókienniczych, coraz częściej wykorzystywane na potrzeby krajowe. Niezależnie od kierunku, w jakim zmierza fabryka, branża odzieżowa wymaga od uczestników tego segmentu rynku regularnej aktualizacji infrastruktury produkcyjnej. Dziś to już nie tylko kwestia przejścia na linie automatyczne, ale zadanie kompleksowej modernizacji infrastruktury technicznej.

Technologia odzieżowa

Procesy technologiczne produkcji odzieży można podzielić na trzy kategorie: cięcie, produkcja i kontrola. Pierwsza obejmuje technologie tworzenia mapy rozkroju, obliczania materiału, przygotowania surowców i posadzek, rozplanowania wykrojów itp. W zależności od zadań, jakie branża odzieżowa rozwiązuje dla konkretnego przedsiębiorstwa, pracownicyużyj tej czy innej metody. Na przykład bezpośrednie cięcie materiału odbywa się ręcznie lub zmechanizowane, poprzez cięcie lub wykrawanie.

Technologie do produkcji odzieży stanowią również obszerną grupę technik. Wśród nich można wyróżnić szycie bezpośrednie, łączenie nici, szlifowanie, szycie, szycie i pikowanie. Każda operacja jest również realizowana na kilka sposobów, których wybór zależy od warunków fabrycznych.

Jeśli chodzi o technologie zapewniające kontrolę produktu, produkcja zwykle dokonuje pewnego rodzaju rewizji materiałów według cech jakościowych i ilościowych, po czym sortuje i sporządza paszport produktu. Nowoczesny przemysł odzieżowy aktywnie wprowadza etapy kontroli przy użyciu zautomatyzowanego sprzętu lub specjalnych przyrządów pomiarowych w celu dokładnej oceny właściwości produktu.

Sprzęt do produkcji odzieży

Znaczący przełom w modernizacji technicznej w przemyśle odzieżowym nastąpił 20 lat temu, kiedy inżynierom i technologom udało się osiągnąć gwałtowny wzrost prędkości maszyn. W chwili obecnej istniejące stawki szycia są uważane za optymalne. Praca w kilku trybach jest dziś realizowana przez jednostki ze sterowaniem tyrystorowym i napędami prądu przemiennego. W takim przypadku proces technologiczny może być realizowany w osobnej kolejności lub jako jedno z grupy zadań, które rozwiązuje instalacja uniwersalna.

Na przykład sąspecjalne jednostki do układania linii wykończeniowych wzdłuż krawędzi materiałów tokarskich. Do takich półfabrykatów należą mankiety, zawory, kołnierzyki koszul itp.

Należy podkreślić, że technologia branży odzieżowej w postaci tego samego szycia lub kroju jest realizowana z różnymi parametrami. Oznacza to, że nawet jeśli maszyna jest skupiona na wykonywaniu jednej funkcji, operator może ustawić charakterystykę operacji w różnych formatach.

Na przykład wspomniane sterowanie tyrystorowe implikuje możliwość zmiany długości ściegu i kierunku przesuwania linijki wzdłuż krawędzi. Najbardziej zaawansowane mechanizmy zapewniają również możliwość dokonywania przez maszyny automatycznej korekty procesu pracy, w zależności od wydajności czujników. Oczywiście przemysł odzieżowy nie może obejść się bez sprzętu pomocniczego. Do tej grupy można zaliczyć jednostki podporowe, mocujące i transportowe, które realizują pośrednią dodatkową funkcję w procesie produkcyjnym. Są to zazwyczaj maszyny półautomatyczne sterowane przez samych operatorów.

Zestawy wyposażenia związane z koncepcją

Praktyka pokazuje, że skuteczna optymalizacja produkcji jest możliwa tylko wtedy, gdy sprzęt nie jest izolowany, ale połączony w jeden kompleks. Konstruktorzy maszyn do szycia od dawna pracowali w tym kierunku, oferując instalacje wielofunkcyjne. Takie modele wykonują kilka operacji jednocześnie, na wyjściu zapewniając produktowi pewien stopień gotowości. Nie mogę powiedziećże złożona metoda pozwala ogarnąć pełną listę czynności technologicznych, a także nie można powiedzieć, że zespoły są połączone w jedną maszynę. Jednak koncepcja ta jest warunkowa i demonstruje jedynie zasadę podejścia, które zapewnia ścisłe połączenie wyposażenia technicznego, ostatecznie optymalizując technikę wytwarzania produktów.

W szczególności nowoczesny przemysł odzieżowy wykorzystuje maszyny, które umożliwiają lizowanie otworów na ramiona wzdłuż tyłu i z przodu, marszczenie rund rękawów, szycie rękawów i inne powiązane operacje w jednym kompleksie kilku maszyn.

Ale ważne jest rozważenie innego aspektu. Chociaż zintegrowane linie produkcyjne z pewnością zapewniają wysoką wydajność przy minimalnym nakładzie pracy, nie zawsze mogą konkurować z tradycyjnym, fragmentarycznym podejściem do wykonywania technicznych czynności szycia pod względem jakości.

Zarządzanie procesem

Tradycyjne metody kontroli i zarządzania sprowadzają się przede wszystkim do metod organizacji technicznej poszczególnych działów warsztatu produkcyjnego. Fizycznie operacjami można sterować na trzy sposoby: ręczny, półautomatyczny i automatyczny. Niektóre modele sprzętu udostępniają jednocześnie trzy tryby, ale to rzadkość – częściej występują dwa formaty, z których jeden jest automatyczny.

Za pomocą interfejsu użytkownika operator ustawia program, za pomocą którego ta lub inna operacja jest realizowana z określonymi parametrami. W szczególności nowoczesna szwalnia może układać wykrojeautomatycznie zgodnie ze schematem, który został wbudowany w komputer. Same schematy i polecenia są zwykle ustawiane za pomocą menu. Zmechanizowane metody sterowania również nie opuszczają całkowicie branży, gdyż w niektórych przypadkach okazują się bardziej wydajne i ekonomiczne. Dotyczy to małych przedsiębiorstw i pojedynczych linii, w których zastosowanie zautomatyzowanej produkcji nie jest ekonomicznie uzasadnione.

Technologia komputerowa jako środek zarządzania

Kontrolery i mikroprocesory są aktywnie wprowadzane do przemysłu odzieżowego. Są to niewielkie urządzenia odpowiedzialne za sterowanie różnymi procesami technologicznymi. Na przykład jeden mikroprocesor może sterować dziesiątkami operacji jednocześnie.

Oczywiście, działania fizyczne są wykonywane za pomocą zmechanizowanych zespołów i zespołów hydraulicznych i elektromechanicznych, które są po prostu wydawane przez kontroler. Pierwotnym ogniwem do generowania niektórych rozwiązań są czujniki i detektory. Może to być na przykład urządzenie do monitorowania pozostałej długości wątku. Gdy się kończy, procesor otrzymuje odpowiedni sygnał, po czym sterownik wydaje polecenie automatycznego włożenia nowej cewki. Żywą ilustracją takich podejść jest mechanizm obcinania nici. Za pomocą tego sprzętu szwalnia może automatycznie zmniejszać długość odcinanych końcówek nici tak, aby odpowiadały grubości oczka igły bez udziału operatora. Najczęściej w maszynach stosuje się ruchome mechanizmy przycinaniaścieg zygzakowy.

Trudność obsługi skomputeryzowanej produkcji polega na tym, że operator lub grupa personelu konserwacyjnego musi szczegółowo opracować programy i tryby pracy sterownika, w przeciwnym razie najmniejszy błąd w ustawionych parametrach doprowadzi do odrzucenie na dużą skalę, jeśli chodzi o produkcję seryjną.

Surowce używane w produkcji

Produkcja szycia wymaga użycia szerokiej gamy materiałów, w tym akcesoriów. Bazę surowcową tworzą głównie materiały tekstylne. Należą do nich tkaniny poliestrowe, wełniane, półwełniane, bawełniane i wiskozowe. W przypadku niektórych modeli odzieży wymagana jest również grupa materiałów do powielania, w skład której wchodzą dublerin, fizelina oraz różne podszewki w postaci twillu, poliestru i wiskozy. Poszukiwane jest również futro pochodzenia naturalnego i sztucznego. Można powiedzieć, że jest to surowiec premium dla branży odzieżowej, co ostatecznie wpływa na metki produktów.

Jeśli chodzi o okucia i materiały wykończeniowe, obejmują one szycie nici bawełniano-lawsanowe, włókna wzmacniające, guziki, nity i różne okucia. Należy zauważyć, że okucia różnią się wieloma cechami, nawet jeśli funkcjonalnie te same elementy odpowiadają sobie. Poprzez kształt, kolor i fakturę producenci przekazują niuanse projektowe poszczególnych części.

Produkty produkcyjne

Asortyment ubrań jest ogromny, ale nie zapomnijże zakłady odzieżowe zajmują się nie tylko produkcją takich rzeczy, ale także produkują produkty techniczne z tych samych tekstyliów. Tak czy inaczej podstawą asortymentu każdej fabryki odzieży jest odzież, która jest prezentowana w różnych grupach i podgrupach. W szczególności mogą to być płaszcze, czapki, spodnie, sukienki, stroje kąpielowe itp.

Różne znaki służą do zamawiania i klasyfikowania produktów. W szczególności produkty wyróżnia materiał, kształt, sezonowość, przeznaczenie i inne parametry. Branże odzieżowe, które specjalizują się w produkcji niektórych produktów, można odpowiednio sklasyfikować.

W ostatnim czasie rozpowszechniły się również wysoce wyspecjalizowane fabryki, które obejmują określony segment i dążą do objęcia w nim wiodącej roli. Należą do nich przedsiębiorstwa zajmujące się produkcją odzieży ekstremalnej, mundurów, rzeczy dla wędkarzy i podróżników itp.

Główni konsumenci odzieży

Większość wytwarzanych produktów jest przeznaczona dla segmentu krajowego. Uczestnicy tego rynku kierują się potrzebami przeciętnego konsumenta, oferując nie tylko odzież, ale także materiały dywanowe, tekstylia domowe i towary konsumpcyjne. Ponownie wyspecjalizowane przedsiębiorstwa z branży odzieżowej często współpracują z organami ścigania, placówkami medycznymi oraz przedstawicielami branży budowlanej. Oferują tym grupom konsumentów produkty w postaci geowłókniny, membranyizolatory, podłoża i inne specyficzne materiały.

Wydzielone obszary, w których fabryki odzieżowe również prezentują swoje produkty, obejmują produkcję mebli, sport, turystykę i inżynierię. Na tych obszarach produkcja odzieży przemysłu lekkiego jest reprezentowana tylko pośrednio, ale niektóre produkty w tym segmencie są wytwarzane wyłącznie z wykorzystaniem tekstyliów. Na przykład dla turystów producenci oferują plecaki, leżaki i namioty wykonane z materiałów o wysokiej wytrzymałości. Duże fabryki opracowują unikalne technologie produkcji surowców, które poddawane są wieloetapowej obróbce w celu uzyskania niezbędnych właściwości ochronnych.

Rozwój przemysłu odzieżowego w Rosji

Przyszłość branży w dużej mierze zależy od innowacji technologicznych, ale nie tylko one wyznaczają kierunek dalszego rozwoju. Małe i duże przedsiębiorstwa coraz większą wagę przywiązują do optymalizacji logistycznej. Transport, magazynowanie surowców, obieg w obrębie linii produkcyjnych – te i inne etapy wymagają zachowania wysokiej wydajności, w przeciwnym razie ich organizacja kosztuje nieracjonalnie wysokie koszty. Oczywiście przemysł odzieżowy w Rosji w ostatnich latach rozwinął się również pod względem wsparcia technologicznego. Jednak w przeciwieństwie do producentów zagranicznych, te same zautomatyzowane i zrobotyzowane linie są częściej używane na przenośnikach dużych przedsiębiorstw, które wytwarzają standardowe produkty.

Oryginalne produkty wytwarzane w małych formatach są nadal wytwarzane w tradycyjnym zmechanizowanymekwipunek. Z kolei komputeryzacja dotyczy nie tylko kontroli.

Dzięki specjalnym programom przemysł odzieżowy w Rosji był w stanie skutecznie opracować nowe rozwiązania projektowe w poszczególnych jednostkach produkcyjnych.

Wniosek

Sukces fabryk odzieży zależy od wielu różnych czynników. Wśród nich są poziom wyposażenia technicznego, jakość wykorzystywanych surowców, a także wydajność pracy. Jednocześnie nowoczesny przemysł odzieżowy nie może nie kierować się potrzebami grupy docelowej. Niektórzy producenci wybierają początkowo konkretną wąską niszę, podczas gdy inne fabryki obejmują szerokie grono konsumentów, dostosowując kierunek produkcji w zależności od trendu. Również wybrane podejście rozwojowe w dużej mierze determinuje metody planowania działalności przedsiębiorstwa.