Jak utworzyć rezerwę na wynagrodzenie urlopowe. Tworzenie rezerwy na urlop urlopowy

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Pod koniec każdego okresu podatkowego przedsiębiorstwa przygotowują roczne zeznanie podatkowe. Zgodnie z art. 289 (ust. 4) Ordynacji podatkowej, jej przepis jest realizowany nie później niż 28 marca. Przy obliczaniu podstawy opodatkowania należy wziąć pod uwagę szereg punktów. Wśród nich jest obowiązkowy spis rezerw, które powstały w ciągu roku. Odbywa się 31 grudnia. Celem tej procedury jest identyfikacja niewykorzystanych kwot lub nadmiernych wydatków, a także korekta podstawy opodatkowania. Zastanówmy się dalej, jak rozliczana jest rezerwa na urlop urlopowy.

Informacje ogólne

W sztuce. 324 ust. 1 pkt 1 ordynacji podatkowej zawiera przepis, zgodnie z którym podatnicy, którzy planują naliczyć rezerwę na urlop urlopowy, powinni uwzględnić w dokumentacji przyjętą przez siebie metodę obliczania, a także maksymalną kwotę i miesięczny procent dochodu zgodnie z tym artykułem. W tym celu sporządzany jest specjalny szacunek. Odzwierciedla wyliczenie miesięcznych kwot w rezerwie zgodnie z danymi o szacunkowejwydatki rocznie. Szacowanie dokonywane jest z uwzględnieniem kwoty składek ubezpieczeniowych opłaconych z kosztów. Procent dochodu w rezerwie na urlopy wypoczynkowe jest ustalany jako stosunek przewidywanych rocznych wydatków dla nich do szacowanej rocznej kwoty wynagrodzeń pracowników.

Ważne punkty

Zgodnie z art. 324.1 ust. 2 Ordynacji podatkowej, naliczanie rezerwy na wynagrodzenie urlopowe przypisuje się do pozycji kosztów wynagrodzenia odpowiednich kategorii pracowników. Kierując się normą, przepisy zawarte w art. 318 ust. 1 Ministerstwo Finansów uznało, że podatnicy mają prawo do samodzielnego określenia rodzaju wydatków, których te koszty dotyczą. Mogą być pośrednie lub bezpośrednie i dotyczyć zarówno pracowników zaangażowanych w proces produkcyjny, jak i tych, którzy w przedsiębiorstwie wykonują inne czynności niezwiązane z wytwarzaniem wyrobów. Podatnik jest jednak zobowiązany do ustalenia swojego wyboru w dokumentacji. Dopuszcza się również procentową kalkulację rezerwy na wynagrodzenie urlopowe dla każdej jednostki strukturalnej. W takim przypadku pozycja tych wydatków jest zestawiana dla przedsiębiorstwa jako całości.

Utwórz rezerwę na wynagrodzenie urlopowe

Zgodnie z postanowieniami zawartymi w ust. 2 pkt 1, art. 324.1 Ordynacji podatkowej, możesz wykonać następującą formułę:

%=(Plan wakacji + SWWakacje) / (Plan OFF + SWOT) × 100% w którym;

• SVacation, SVOT - kwota składek ubezpieczeniowych naliczonych od odpowiednich kwot.
• OTplan - szacunkowa kwota (roczna) wynagrodzenia pracowników.
• Plan urlopowy - przewidywane wydatki na wynagrodzenie urlopowe.

Po ustaleniu procentu należy go co miesiąc pomnożyć przez kwotę rzeczywistych wydatków na wynagrodzenie (w tym składkę ubezpieczeniową). Wynik, który zostanie uzyskany, ujmowany jest w rozliczeniu rezerwy na urlop urlopowy na podstawie art. 255 ust. 24 Ordynacji podatkowej. Jednocześnie należy zadbać o to, aby skumulowana kwota nie przekroczyła wartości granicznej określonej w dokumentacji.

Przykład

Rozważmy utworzenie rezerwy na wynagrodzenie urlopowe dla przedsiębiorstwa zajmującego się produkcją biżuterii z materiałów nieszlachetnych. W grudniu postanowiono sporządzić preliminarz przyszłych wydatków na 2013 rok. Dla celów podatkowych odpowiedni zapis został ustalony w dokumentacji księgowej. Jednocześnie określono maksymalną wysokość wpływów oraz miesięczny procent. Firma zaplanowała następujące wydatki na 2013 rok:

• Na pensji - 1 milion rubli.
• Rezerwa na wynagrodzenie urlopowe - 264 tysiące rubli.

W 2013 roku stawki sum ubezpieczenia z funduszu wynagrodzeń wynosiły:

• 5,1% - w FFOMS.
• 22% - do FIU.
• 2,9% - w FSS.

Rodzaj działalności prowadzonej przez przedsiębiorstwo należy do 9 klasy pro-ryzyka (kod OKVED 36.61). Oznacza to, że składka ubezpieczeniowa wynosi 1%. Taryfa ogólna - 31% (22+5,1+2,9+1). Następnie obliczymy rezerwę na dodatek urlopowy:

Dostarczona kwota na rok wyniesie:

264 000 RUB + 264 000 rubli × 31%=345 840 $

Z dokumentacji wynika, że maksymalna kwota wydatków wynosi 345 840. Przekazywany roczny fundusz wynagrodzeń,w tym płatności ubezpieczeniowe:

3 000 000 RUB + 3 000 000 rubli × 31%=3 930 000 rubli

Procent podlegający odliczeniu za każdy miesiąc:

345 840 rubli / 3 930 000 rubli × 100%=8,8%

Zgodnie z otrzymanymi danymi dokonuje się oszacowania

Wykorzystaj oszczędności

Rezerwa na nadchodzące wynagrodzenie urlopowe, zgodnie z art. 255, paragraf 24 Ordynacji podatkowej, zostaną uwzględnione w kosztach wynagrodzeń. W takim przypadku kwota faktycznie przypisanych płatności nie będzie miała znaczenia. Jak wspomniano powyżej, odpowiednie sumy ubezpieczenia są również zaliczane do rezerwy na urlop wypoczynkowy. Oznacza to, że składki te nie są wliczane do innych kosztów, np. ubezpieczenia przypisanego do wynagrodzenia. Należy pamiętać, że rezerwa może być wykorzystana tylko w przypadku płatności za dodatkowe i główne wakacje.

Rekompensata za niewykorzystany okres powinna być natychmiast zaliczona na poczet kosztów wynagrodzenia. Przepis ten jest ustalony w art. 255 ust. 8 Ordynacji podatkowej. Na taki rozkaz wskazuje również pismo z Ministerstwa Finansów. Warto w tym miejscu zauważyć, że mówimy w szczególności o odszkodowaniu w przypadku zwolnienia. Ale w art. 255 odnosi się do świadczeń za niewykorzystane okresy, zgodnie z Kodeksem pracy Federacji Rosyjskiej.

Inwentarz rezerwy na urlop urlopowy

Ponieważ przez cały rok podatnicy opierają się na szacunkowych, a nie rzeczywistych wydatkach na urlopy pracownicze, pod koniec okresu może pojawić się nieco problematyczna sytuacja. W szczególności kwota faktycznie przekazana pracownikom z tytułu urlopów może przekroczyć wysokość rezerwy. Jednocześnie jego wartośćnaliczana jako wydatek większy niż rzeczywiste koszty organizacji. W związku z tym zupełnie naturalne jest, że podatnik powinien przeprowadzić inwentaryzację rezerwy na wynagrodzenie urlopowe. Wymóg ten jest określony w art. 324,1 kodeksu podatkowego (klauzula 3 ust. 1). Wyniki przeprowadzonej procedury muszą być odpowiednio sformalizowane. W szczególności sporządza się akt lub sprawozdanie księgowe (w dowolnej formie). Odzwierciedlenie uzyskanych wyników będzie zależało od tego, czy podmiot planuje kontynuować gromadzenie szacowanych kosztów w kolejnym okresie.

Wykluczenie zapasów z przyszłych wydatków

Zgodnie z art. 324,1 pkt 3, ust. 3, jeżeli przedsiębiorca nie posiada wystarczających środków w faktycznie zgromadzonej rezerwie, co potwierdza spis inwentarza na koniec okresu, podatnik musi, według danych z 31 grudnia roku, w którym został sporządzony, należy uwzględnić w wydatkach rzeczywiste kwoty wynagrodzenia urlopowego. W związku z tym doliczane są również składki ubezpieczeniowe, dla których określona rezerwa nie została wcześniej utworzona. Jeżeli przy planowaniu kolejnego okresu przedsiębiorstwo uzna, że rezerwa na urlop urlopowy jest niewłaściwa, wówczas kwota salda, która została ujawniona podczas kontroli w dniu 31 grudnia, jest przypisywana do pozycji przychodów nieoperacyjnych w bieżącym okresie.

Włączenie zapasów do planu na przyszły rok

Jeżeli polityka rachunkowości firmy pozostaje niezmieniona w odniesieniu do rezerwy, to na koniec okresu podatkowego może ujawnić się saldo niewykorzystanych środków. Zgodnie z paragrafem 4 powyższego artykułu Ordynacji podatkowej, rezerwa na przyszłe wydatki jest określona na podstawie:

1. Liczba dni niewykorzystanego okresu przez pracowników.
2. Średnie dzienne koszty wynagrodzeń pracowników.
3. Obowiązkowe składki na ubezpieczenie.

Jeżeli w wyniku uzgodnienia kwota naliczonej rezerwy za niewykorzystane urlopy jest większa niż rzeczywiste saldo rezerwy na koniec roku, nadwyżkę należy zaliczyć do kosztów wynagrodzeń. innymi słowy, jeśli NO > ONR, to różnica jest równa kosztom pracy. Jeżeli w wyniku uzgodnienia kwota okaże się niższa, należy ją uwzględnić w dochodach nieoperacyjnych.

Niewystarczające środki rezerwowe: przykład

Kwota potrąceń na rezerwę urlopową wynosi 345 840 rubli. W 2013 roku pracownicy otrzymali 310 000 rubli. Składki ubezpieczeniowe wyniosły:

310 000 x 31%=96 100 $

Podczas uzgodnienia pod koniec roku okazało się, że faktycznie zgromadzona kwota (wraz ze składkami) przekroczyła kwotę rezerwy o 60 260. W związku z tym brakuje środków. W związku z tym nadwyżkę należy uwzględnić w kosztach wynagrodzenia.

Zapasy są większe niż środki faktycznie wydane: przykład

Kwota rezerwy na wydatki na wypłatę wynagrodzenia urlopowego wynosi 345 840 rubli. W ciągu roku pracownicy otrzymali 250 tysięcy rubli. Ubezpieczenie wyniosło 77 500 rubli. (250 tys. x 31%). Do końca roku, podczas inwentaryzacji, okazało się, że wysokość rezerwy jest wyższa niż faktycznie wydane wynagrodzenie urlopowe (wraz z ubezpieczeniem) o 18 340 rubli. Nadwyżka podlega dochodom nieoperacyjnym.

Niewykorzystane dni

Muszą być zidentyfikowanedopiero od ostatniego dnia roku kalendarzowego. Rezerwa przyszłych wydatków na opłacenie urlopu w okresie podatkowym nie jest określona. W trakcie pojednania w praktyce często pojawia się pytanie, jak należy liczyć niewykorzystane dni. Istnieją dwie opcje. Pierwsza z nich powinna uwzględniać przewidywaną liczbę dni w roku. Jest on porównywany z faktycznie pobraną liczbą. Zgodnie z drugą opcją należy wziąć pod uwagę wszystkie dni, które nie zostały wykorzystane w dniu 31 grudnia, w tym dni z poprzednich lat. Ministerstwo Finansów skłania się do korzystania z pierwszej opcji. W praktyce arbitrażowej zdarzają się przypadki zastosowania drugiego podejścia.

Saldo

W księgowości podatkowej sporządzenie rezerwy na wydatki urlopowe jest prawem podatnika, aw księgowości obowiązkiem. Należy jednak zauważyć, że w dokumentach regulacyjnych nie ma na to bezpośredniego wskazania. Jednak analizując PBU 8/2010, wypłata urlopu wypoczynkowego dla pracowników jest uważana za szacunkowy obowiązek organizacji. Uznaje się ją za taką, gdy zostanie spełniony szereg warunków określonych w punkcie 5 wspomnianego PBU. Zgodnie z paragrafem 16 tego samego dokumentu kwotę szacowanego zobowiązania ustala przedsiębiorstwo zgodnie z dostępnymi faktami gospodarstwa domowego. działalność, doświadczenie w stosowaniu podobnych obowiązków. W razie potrzeby uwzględniana jest również opinia ekspertów. Ponieważ ustawa „O księgowości” nie formułuje jasnych zasad tworzenia zapasów, dla wielu organizacji najlepszym rozwiązaniem byłoby skorzystanie z procedury stosowanej do celów podatkowych. W ten sposób możliwe byłoby zbliżenie dwóch bilansów i wyeliminowanie konieczności stosowania RAS 18/02.

W tym kontekście podatnicy mogą zadać pytanie, czy mają prawo do obliczania wynagrodzenia urlopowego zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej. Przedstawiciele Ministerstwa Finansów w odpowiedzi ograniczyli się do odwołań do wyżej wymienionych norm. W szczególności wyjaśniono, że szacowane zobowiązania znajdują odzwierciedlenie w rachunkowości zgodnie z zasadami PBU 8/2010, aw sprawozdawczości podatkowej - art. 324,1 NK. Zgodnie z postanowieniami określonego PBU w paragrafie 16 przedsiębiorstwo musi udokumentować ważność kwoty szacowanego zobowiązania. Po spełnieniu tego warunku można przyjąć, że rezerwa na przyszłe wydatki na urlopy, w razie potrzeby, może być sporządzona w bilansie na zasadach przewidzianych w art. 324,1 NK. W dalszej części rozumie się składki na obowiązkowe ubezpieczenie emerytalne, społeczne (w przypadku czasowej niezdolności do pracy z powodu macierzyństwa, w razie wypadku i choroby zawodowej), ubezpieczenie zdrowotne.

Kontrowersyjny moment: studium przypadku

Podatnik odwołał się od decyzji Służby Skarbowej, która uznała, że odzwierciedlenie kosztów utworzenia rezerwy urlopowej było nieuzasadnione. W związku z tym naliczono dodatkowy podatek dochodowy w wysokości około 1,7 miliona rubli. Służba Podatkowa uznała, że korekta rezerwy przez płatnika na przyszłą wypłatę urlopów pracownikom, na podstawie liczby dni niewykorzystanego okresu dla wszystkich niewykorzystanych urlopów pracowników od początkudziałalność firmy została dokonana niezgodnie z prawem. Sędziowie z kolei analizowali przepis art. 342.1 ust. 4. W szczególności wskazali, że z treści powyższej normy nie wynika jednoznaczny wniosek, że mówimy właśnie o tych urlopach, które podlegają rezerwie za bieżący okres sprawozdawczy. Zgodnie z art. 3 Ordynacji podatkowej, pojawiające się nieodwracalne niejasności, sprzeczności i wątpliwości ustaw o opłatach i podatkach należy interpretować na korzyść podatnika. Zgodnie z art. 122-124 Kodeksu pracy pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom coroczny płatny urlop wypoczynkowy. Jednocześnie prawo przewiduje możliwość dokonania przeniesienia tego okresu. Ponadto przepisy zabraniają udzielania corocznego płatnego urlopu przez 2 kolejne lata. Wynika z tego, że w terminach niewykorzystanych, zgodnie z art. 324 ust. 1 Ordynacji podatkowej, konieczne jest zrozumienie niedostarczonych dni zarówno w bieżącym, jak i w przeszłych okresach.

Program planowania rezerwacji

Zastanówmy się, jak zrobić rezerwę na wynagrodzenie urlopowe („1C: ZUP”). Możliwości dostępne w programie pozwalają na równomierne uwzględnienie kosztów w kosztach produkcji lub obrocie okresu sprawozdawczego. To z kolei przyczynia się do kompetentnego planowania i dystrybucji finansów. Zapisy podatkowe i księgowe są dokonywane automatycznie przez dokument „Odbicie wynagrodzenia w rachunkowości regulowanej”.

Konfigurowanie pończoch odbywa się w następujący sposób:

1. Wchodzenie domenu "Narzędzia", powinieneś otworzyć opcje.
2. Karta Rezerwy.
3. Zaznacz odpowiednie pole, aby utworzyć rezerwę w rachunkowości podatkowej.
4. W podręczniku „Rezerwy i szacunkowe zobowiązania” należy dodać nowy element. Odzwierciedla rezerwę na urlop urlopowy (konto 96).
5. W postaci elementu lista jest wypełniana zgodnie z podstawowymi parametrami. Oto potrącenia pracowników przedsiębiorstwa, które są wykorzystywane do obliczania kwot na fundusz rezerwowy.
6. Wartości są ustalane na rok dla każdej firmy jako procent parametrów bazowych.

Nuanse TC

Harmonogram wakacji jest zwykle sporządzany zimą. Zgodnie z normami pracownik musi zostać powiadomiony o zbliżającym się urlopie na 2 tygodnie przed jego rozpoczęciem. Obowiązek ten określa art. 123 ust. 3 Kodeksu pracy. Zawiadomienie musi mieć formę pisemną. Po zapoznaniu się pracownik musi to poświadczyć swoim podpisem. Z reguły wystarczy wydać odpowiednie polecenie szefa. Właściwie będzie działać jako powiadomienie. Zgodnie z ogólną procedurą, wypłata wynagrodzenia urlopowego następuje na trzy dni kalendarzowe przed rozpoczęciem urlopu. W przypadku zwłoki na przedsiębiorstwo może zostać nałożona kara administracyjna (grzywna). W przypadku ponownego naruszenia Kodeksu pracy pracodawca może zostać zdyskwalifikowany na okres od 1 do 3 lat.

W przypadku wyjazdu na urlop z późniejszym zwolnieniem pracownik otrzymuje również wynagrodzenie urlopowe za trzy dni, a pełna kalkulacja jest przeprowadzanaw ostatnim dniu roboczym. Pracownik ma prawo podzielić należny mu okres na kilka części. Prawo nie ogranicza ich liczby. Jest jednak pewien warunek. Przynajmniej jedna część urlopu musi trwać co najmniej 14 dni kalendarzowych. Pozostały okres może zostać podzielony przez pracownika według własnego uznania.

Należy jednak wspomnieć o jednym ważnym niuansie. Pracownikowi można odmówić odpoczynku, jeżeli zgodnie z harmonogramem okres ten jest wyznaczony na inny termin. Na przykład pracownik musi wyjeżdżać na urlop dwa razy w roku - jeden i trzy tygodnie. Pracownik prosi o trzydniowy odpoczynek z zachowaniem wynagrodzenia. W takim przypadku lider może mu odmówić. Wynika to z faktu, że harmonogram urlopów jest obowiązkowy zarówno dla pracownika, jak i pracodawcy. Recepta ta jest określona w art. 123 ust. 2 Kodeksu pracy. W przypadku, gdy urlop pracownika może niekorzystnie wpłynąć na produktywność przedsiębiorstwa, okres ten można przesunąć. Musi to być jednak zgoda samego pracownika. Jednocześnie prawo zabrania nieudzielania urlopu przez 2 kolejne lata. Przy ustalaniu tego okresu należy brać pod uwagę lata pracy, a nie lata kalendarzowe. Zatem odliczanie musi być prowadzone od dnia rozpoczęcia jego działalności zawodowej w stanie przedsiębiorstwa. Ponadto prawo przewiduje odpowiedzialność administracyjną pracodawcy, który nie zwalnia na odpoczynek pracownika w wieku poniżej 18 lat lub zatrudnionego przy pracy niebezpiecznej lub niebezpiecznej.