Finansowanie zewnętrzne i wewnętrzne przedsiębiorstwa: rodzaje, klasyfikacja i cechy

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

W procesie analizy decyzji związanych ze strukturą kapitałową liderzy firm operują takimi koncepcjami jak wewnętrzne i zewnętrzne źródła finansowania przedsiębiorstwa.

Te kategorie przychodzących środków są istotne dla prawie każdej organizacji. W zależności od zakresu jej działalności, finansowanie zewnętrzne i finansowanie wewnętrzne stosowane są w różnych proporcjach. Czasem wystarczy przyciągnąć dość niewielkie kwoty od inwestorów i wierzycieli, innym razem lwią część kapitału firmy stanowią pożyczone środki. W artykule zostaną omówione główne zewnętrzne i wewnętrzne źródła finansowania działalności. Ponadto zostaną podane ich cechy i przykłady, podkreślone zostaną zalety i wady.

Co to jest finansowanie zewnętrzne i finansowanie krajowe?

Finansowanie krajowe nazywa sięsamoobsługa wszelkich wydatków na rozwój firmy (przy wykorzystaniu własnych dochodów). Źródłami takich dochodów mogą być:

• Zysk netto uzyskany w wyniku prowadzenia działalności finansowej i gospodarczej.
• Oszczędności amortyzacyjne.
• Konta płatne.
• Zarezerwuj środki.
• Środki odłożone na przyszłe wydatki.
• Dochód odroczony.

Przykładem finansowania wewnętrznego jest inwestowanie zysków w zakup dodatkowego wyposażenia, budowę nowego budynku, warsztatu lub innego budynku.

Finansowanie zewnętrzne polega na wykorzystaniu środków otrzymanych spoza firmy.

Mogą być dostarczane przez założycieli, obywateli, organizacje państwowe, finansowe i kredytowe lub firmy niefinansowe. Kluczem do pomyślnego funkcjonowania przedsiębiorstwa, jego rozwoju i konkurencyjności jest prawidłowe i efektywne łączenie wewnętrznych i zewnętrznych źródeł finansowania. Stosunek środków własnych i pożyczonych zależy od dziedziny działalności firmy, jej wielkości oraz planów strategicznych.

Rodzaje finansowania

Oprócz podziału na dwie główne grupy, wewnętrzne i zewnętrzne źródła finansowania są bardziej szczegółowo sklasyfikowane.

Krajowe:

• Ze względu na zysk netto.
• Odpisy amortyzacyjne.
• Sprzedaż darmowych aktywów.
• Dochód znieruchomość do wynajęcia.

Zewnętrzny:

• Fundusze inwestycyjne.
• Pożyczki (pożyczki, leasing, weksel).

W praktyce najczęściej stosowany jest system mieszany: zarówno zewnętrzne, jak i wewnętrzne finansowanie biznesu.

Co to jest finansowanie krajowe?

Dziś firmy same zajmują się podziałem zysków, których wysokość zależy bezpośrednio od tego, jak dochodowe są operacje biznesowe i jak skuteczna jest polityka dywidendowa.

Mając na uwadze, że menedżerowie są zainteresowani jak najbardziej racjonalnym wykorzystaniem środków, którymi dysponują, dbają o to, aby brane pod uwagę były najważniejsze czynniki:

• Plany dalszego rozwoju firmy zostały wdrożone.
• Obserwowano interesy właścicieli, pracowników, inwestorów.

Wraz z udaną dystrybucją środków finansowych i rozszerzeniem skali działalności firmy zmniejsza się zapotrzebowanie na dodatkowe finansowanie. To pokazuje zależność, która charakteryzuje wewnętrzne i zewnętrzne źródła finansowania.

Celem większości właścicieli firm jest zmniejszenie kosztów i zwiększenie zysków, bez względu na rodzaj używanych funduszy.

Pozytywne i negatywne aspekty korzystania z własnych środków finansowych

Finansowanie zewnętrzne i finansowanie wewnętrzne, a także ich efektywność charakteryzują się tym, jak wygodne i opłacalne jest korzystanie przez menedżerówte rodzaje gotówki.

Niekwestionowaną zaletą finansowania wewnętrznego jest oczywiście brak konieczności pokrywania kosztów pozyskania kapitału z zewnątrz. Ogromne znaczenie ma również zdolność właścicieli do utrzymania kontroli nad firmą.

Wśród niedociągnięć związanych z finansowaniem krajowym najważniejsza jest niemożność jego praktycznego zastosowania. Przykładem jest niewypłacalność tonących funduszy. Niemal całkowicie straciły one na znaczeniu w związku z całkowitym obniżeniem stawek amortyzacyjnych w większości krajowych przedsiębiorstw (w sektorze przemysłowym). Ich kwoty nie mogą być wykorzystane na zakup nowych środków trwałych. Nawet wprowadzenie przyspieszonej amortyzacji nie ratuje sytuacji, ponieważ nie można jej zastosować do sprzętu, który obecnie istnieje.

Co kryje się pod pojęciem „zewnętrzne źródła finansowania”?

Z powodu braku własnych środków liderzy biznesu zmuszeni są uciekać się do finansowania pożyczek lub inwestycji.

Wraz z oczywistymi zaletami tego podejścia (możliwość zwiększenia wolumenu działalności lub rozwoju nowych obszarów rynku) istnieje potrzeba zwrotu pożyczonych środków i wypłaty dywidendy inwestorom.

Poszukiwanie inwestorów zagranicznych często staje się „kołem ratunkowym” dla wielu firm. Jednak wraz ze wzrostem udziału takich inwestycji, możliwość kontroli przez właścicieli przedsiębiorstw znacznie się zmniejsza.

Kredyt i jego specyfika

Kredyty jako instrument finansowania zewnętrznego stają się najbardziej dostępnym wyjściem dla właścicieli firmy w przypadku niewypłacalności źródeł wewnętrznych. Zewnętrzne finansowanie budżetu firmy powinno wystarczyć na zwiększenie wielkości produkcji, a także zwrot zgromadzonych środków wraz z naliczonymi odsetkami i dywidendami.

Pożyczka to suma pieniędzy, którą pożyczkodawca przekazuje pożyczkobiorcy pod warunkiem zwrotu wydanych pieniędzy i uzgodnionego procentu za prawo do korzystania z tej usługi.

Specyfika wykorzystania funduszy kredytowych do finansowania firmy

Korzyści z pożyczek:

• Specyfiką formy finansowania kredytu jest względna niezależność kredytobiorcy w zakresie stosowania wydawanych mu kwot (brak dodatkowych warunków).
• Często w celu uzyskania kredytu właściciel firmy występuje do banku obsługującego daną firmę, więc proces rozpatrywania wniosku i wydawania środków jest dość szybki.

Wady przyciągania pożyczek:

• Dość często pożyczka jest udzielana przedsiębiorstwu na krótki okres (do trzech lat). Jeśli strategią firmy jest generowanie długoterminowych zysków, presja na zobowiązania kredytowe staje się zbyt duża.
• Aby otrzymać środki na kredyt, firma musiwpłacić równowartość żądanej kwoty.
• Czasami warunkiem udzielenia pożyczki jest konieczność otwarcia przez bank konta, co nie zawsze jest korzystne dla firmy.

Zarówno zewnętrzne, jak i wewnętrzne źródła finansowania działalności powinny być wykorzystywane w możliwie najbardziej racjonalny i odpowiedni sposób, ponieważ od tego zależy poziom rentowności przedsiębiorstwa i jego atrakcyjność dla inwestorów.

Leasing: definicja, warunki i cechy

Leasing to kompleks różnych form technik przedsiębiorczości, które są korzystne dla leasingodawcy i leasingobiorcy, ponieważ pozwalają pierwszemu poszerzyć granice działalności, a drugiemu zaktualizować skład środków trwałych.

Warunki umowy leasingu są bardziej liberalne niż pożyczki, ponieważ pozwalają właścicielowi firmy liczyć na odroczone płatności i realizować projekt na dużą skalę bez dużych inwestycji finansowych.

Leasing nie wpływa na saldo środków własnych i pożyczonych, czyli nie narusza wskaźnika charakteryzującego finansowanie zewnętrzne/wewnętrzne przedsiębiorstwa. Z tego powodu nie staje się przeszkodą w uzyskaniu pożyczki.

Ciekawe, że kupując sprzęt na warunkach umowy leasingowej, firma ma prawo nie umieszczać go w bilansie przez cały okres obowiązywania dokumentu. Dzięki temu menedżer ma możliwość zaoszczędzenia na podatkach, ponieważ majątek się nie zwiększa.

Wniosek

Finansowanie zewnętrzne i finansowanie krajoweprzedsiębiorstwa wiążą się z wykorzystaniem własnych dochodów lub pozyskiwaniem pożyczonych środków od pożyczkodawców, partnerów i inwestorów.

Dla pomyślnego funkcjonowania firmy bardzo ważne jest utrzymanie optymalnego wskaźnika tego rodzaju finansowania, a także racjonalne i uzasadnione wydatkowanie wszelkich środków.