IPK (indywidualny współczynnik emerytalny). Wzór obliczeniowy

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Jak wiadomo, w 2015 r. przeprowadzono ostateczną reformę ubezpieczeń emerytalnych i dziś stosuje się specjalną formułę określania wysokości wypłat, jakie otrzymają emeryci. Wielu wydaje się, że trudniej jest obliczyć kwotę, ale tak nie jest. Aby dowiedzieć się, na jakie wypłaty może liczyć emeryt, wystarczy określić IPC (indywidualny współczynnik emerytalny). Aby to zrobić, nie trzeba kontaktować się ze specjalistami, ponieważ dziś wszystkie dane znajdują się w domenie publicznej. Spróbujmy samodzielnie ustalić IPC i wysokość oczekiwanej emerytury.

Istota współczynnika

W 2013 roku postanowiono podzielić emeryturę otrzymywaną przez obywateli Federacji Rosyjskiej na 2 części: kapitałową i ubezpieczeniową. Pierwszy składnik płatności obliczany jest w taki sam sposób jak przed reformą. Oznacza to, że każdy, kto urodził się po 1967 roku, będzie miał finansowaną część emerytury.

Sytuacja jest inna w przypadku naliczania ubezpieczenia. Teraz ta część wypłat jest określona przez specjalną formułę obliczania indywidualnego współczynnika emerytalnego, zgodnie z którym każdy obywatel otrzymujeokreśloną liczbę punktów. Głównym warunkiem, tak jak poprzednio, jest to, że pracodawca płaci corocznie określone składki za każdego pracownika.

Obliczenia

Indywidualny współczynnik emerytalny określa się dzieląc dwie wartości:

• Licznik to wszystkie składki wpłacone przez pracodawcę za dany rok. Jednocześnie płatności można dokonywać według jednej z dwóch obecnie obowiązujących taryf (10% lub 16%).
• Mianownikiem jest dziesięciokrotność kwoty składek ubezpieczeniowych rocznie. Uwzględnia to wysokość wynagrodzenia.

Maksymalną wartość tego wskaźnika określają agencje rządowe. Do tej pory zarobki, od których można pobierać składki emerytalne, nie mogą być wyższe niż o 80% wyższe niż średnia pensja w kraju.

Pracodawca jest zobowiązany do odprowadzania 22% wynagrodzenia pracownika do systemu emerytalnego. Jednocześnie 6% tej kwoty jest częścią obowiązkową. Pozostałe 16% można podzielić na kilka udziałów (w zależności od życzeń pracownika). Najczęściej 6% przeznaczane jest na część kapitałową emerytury, a 10% trafia na konto ubezpieczeniowe. Jednak na wniosek pracownika całe 16% można pozostawić na część ubezpieczeniową. W takim przypadku maksymalny IPC (indywidualny współczynnik emerytalny) wyniesie 10 do 2021 r. Jeśli utworzona zostanie część finansowana, to wartość ta będzie już równa 6,25. Do tej pory maksymalna wartość IPC nie może przekroczyć 7,39, jeśli mówimy o 10% naczęść ubezpieczeniowa oraz 4, 62, pod warunkiem, że wszystkie 16% przeznaczono na ubezpieczenie.

Cechy obliczania emerytur

Po wprowadzeniu indywidualnego współczynnika emerytalnego zmienił się algorytm obliczania środków dla osób starszych. Stary model oznaczał, że okres rozliczeń wpłat gotówkowych nie mógł przekroczyć 19 lat. Takie podejście mogłoby jednak zdestabilizować system ubezpieczeniowy. Dlatego powstał nowy model, który opiera się na liczbie punktów zdobytych podczas pracy.

Na podstawie sumy indywidualnego współczynnika emerytalnego można obliczyć składkę ubezpieczeniową emerytury. Ta wartość obejmuje również specjalne opłaty socjalne, które zostały naliczone za określone okresy.

Jeżeli obywatel przeszedł na emeryturę później niż przyjęty termin, to IPC jest dodatkowo mnożony przez jeszcze jedną wartość, w zależności od przekroczenia okresu aktywności zawodowej. Stałe wypłaty premii, jeśli takie istnieją, również są dodawane do tej kwoty.

Maksymalne i minimalne IPC w 2017

Indywidualny współczynnik emerytalny, brany pod uwagę przy obliczaniu emerytury, ma dopuszczalne limity. Jeśli emeryt odmówi części kapitałowej i przekaże wszystko na rzecz udziału ubezpieczeniowego, to IPC będzie rosło corocznie i wyniesie 10. Jeśli emerytura zostanie podzielona na 2 części, ta wartość wyniesie 6,25, ale gdy reforma rozpoczęła się w 2015 roku, dla wszystkich grup emeryci mieli taką samą maksymalną indywidualnośćwspółczynnik emerytalny (równy 7,39).

W 2017 roku jeden punkt IPC kosztuje 78,75 rubli, a stała emerytura wynosiła 4813 rubli. Aby zacząć otrzymywać świadczenia w wyższej stawce, obywatel musi potwierdzić doświadczenie zawodowe (co najmniej 8 lat) i mieć co najmniej 11,4 punktów. Liczby te zmienią się nieznacznie w przyszłym roku. Aby otrzymać część ubezpieczeniową emerytury w 2018 r., będziesz musiał potwierdzić już 9 lat doświadczenia zawodowego i zdobyć co najmniej 13,8 punktów w rezerwie.

Do 2025 r. minimalny próg IPC wyniesie około 30 jednostek. W związku z tym, jeśli obywatel nie zdobędzie wymaganej liczby punktów, może liczyć tylko na minimalne płatności według stawki bazowej.

Indywidualny wskaźnik emerytury: wzór obliczeniowy

Jak wspomniano wcześniej, możesz samodzielnie obliczyć IPC. Aby obliczyć wysokość emerytury ubezpieczeniowej, należy skorzystać z następującego wzoru:

(FVKPV)+(IPKKPVSPK)=SP

Zgodnie z tym obliczeniem stała wypłata jest mnożona przez współczynnik premii. Ta ostatnia jest naliczana na późniejszej emeryturze. Następnie liczba zgromadzonych punktów jest ponownie mnożona przez współczynnik wypłaty premii i koszt jednej jednostki IPC. Następnie wartości są sumowane i uzyskuje się ostateczną wartość emerytury ubezpieczeniowej.

Zgodnie z tą formułą staje się oczywiste, że udanie się na zasłużony odpoczynek nieco później jest znacznie bardziej opłacalne.

Przykład

Rozważmy obliczenie indywidualnego współczynnika emerytalnegojeszcze. Załóżmy, że pewna obywatelka Petrova pracowała jako technolog, a teraz planuje przejść na emeryturę. W 2016 roku złożyła wszystkie niezbędne dokumenty do funduszu emerytalnego, który przyniósł jej 6099 rubli. część ubezpieczeniowa emerytury i 4001 rubli. natychmiastowa płatność.

Aby obliczyć punkty, musisz wyjaśnić, ile w tamtym czasie kosztował 1 jednostka IPC. W 2016 r. wartość ta wyniosła 71,41 rubla. Na tej podstawie wystarczy podzielić część ubezpieczeniową emerytury przez współczynnik. Wynik to 85, 4 - to liczba zdobytych punktów.

Należy jednak pamiętać, że obywatelka Petrova pracowała nie tylko po reformie emerytalnej, ale także przed nią. Na tej podstawie należy zsumować IPC do 2015 roku i podobny współczynnik po tym okresie, wtedy będzie można uzyskać aktualną wartość.

Wydarzenia nieubezpieczone

Przy obliczaniu emerytury i współczynnika należy wziąć pod uwagę pewne subtelności, które znalazły się również w nowej ustawie. Należą do nich okresy, w których obywatel otrzymywał rozliczenia społeczne, które zostały mu przydzielone w związku z:

• Opieka nad dziećmi do 1,5 roku życia.
• Usługa poboru. W tym przypadku dla każdego roku współczynnik jest dodatkowo mnożony przez 1,8.
• Opieka nad osobami starszymi powyżej 80 roku życia i niepełnosprawnymi z grupy 1.

Wady systemu

Jak każdy inny model, nowa reforma ma pewne wady. Na przykład dzisiaj dość trudno jest dokładnie obliczyć rozmiarpłatności, które czekają na przyszłych emerytów. Dzieje się tak, ponieważ nikt nie wie, ile będzie wart 1 punkt za kilka lat. Według starego modelu emeryturę można było bez problemu obliczyć nawet w młodości. Aby to zrobić, wystarczyło podzielić oszczędności przez 19 lat.

Ponadto w nowym systemie próg punktowy będzie corocznie zwiększany. Zmniejszy to liczbę osób, które mogą spodziewać się większych płatności gotówkowych.

Na zakończenie

Widząc, jaki indywidualny współczynnik emerytalny otrzyma obywatel, można z grubsza określić przyszłą emeryturę samodzielnie. Aby nie pomylić się w liczbach wystarczy wejść na stronę PFR i skorzystać z gotowego kalkulatora.