Rosyjski przemysł naftowy i gazowy

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Zasoby paliw dostarczają energii nie tylko całemu przemysłowi dowolnego kraju na świecie, ale także niemal wszystkim sferom ludzkiego życia. Najważniejszą częścią kompleksu paliwowo-energetycznego Rosji jest sektor naftowo-gazowy.

Przemysł naftowy i gazowy to uogólniona nazwa kompleksu przedsiębiorstw przemysłowych zajmujących się wydobyciem, transportem, przetwarzaniem i dystrybucją końcowych produktów przetwarzania ropy i gazu. Jest to jeden z najpotężniejszych sektorów Federacji Rosyjskiej, w dużej mierze tworzący budżet i bilans płatniczy kraju, zapewniający dochody z wymiany walut i utrzymujący walutę narodową.

Historia rozwoju

Za początek formowania się pola naftowego w sektorze przemysłowym uważa się rok 1859, kiedy to w Stanach Zjednoczonych po raz pierwszy zastosowano odwierty mechaniczne do produkcji ropy naftowej. Teraz prawie cała ropa naftowa jest produkowana przez szyby, z różnicą w wydajności produkcji. W Rosji wydobycie ropy naftowej z odwiertów rozpoczęło się w 1864 roku na Kubanie. Debet produkcyjny w tym czasie wynosił 190 ton dziennie. Mając na celuw celu zwiększenia zysków wiele uwagi poświęcono mechanizacji wydobycia i już na początku XX wieku wiodącą pozycję w wydobyciu ropy zajęła Rosja.

Pierwszymi głównymi obszarami wydobycia ropy w Rosji Sowieckiej były Północny Kaukaz (Majkop, Grozny) i Baku (Azerbejdżan). Te kurczące się stare złoża nie zaspokajały potrzeb rozwijającego się przemysłu i podjęto znaczne wysiłki w celu odkrycia nowych złóż. W efekcie uruchomiono kilka pól w Azji Centralnej, Baszkirii, Permie i Kujbyszewie oraz utworzono tzw. bazę Wołga-Ural.

Wielkość wyprodukowanej ropy osiągnęła 31 milionów ton. W latach 60. ilość wydobytego czarnego złota wzrosła do 148 milionów ton, z czego 71% pochodziło z regionu Wołga-Ural. W latach 70. odkryto i uruchomiono złoża w basenie zachodniosyberyjskim. Wraz z poszukiwaniem ropy naftowej odkryto dużą liczbę złóż gazu.

Znaczenie przemysłu naftowego i gazowego dla rosyjskiej gospodarki

Przemysł naftowy i gazowy ma znaczący wpływ na rosyjską gospodarkę. Obecnie stanowi podstawę budżetowania i zapewnienia funkcjonowania wielu innych sektorów gospodarki. Wartość waluty krajowej w dużej mierze zależy od światowych cen ropy. Wytwarzane w Federacji Rosyjskiej węglowe zasoby energetyczne pozwalają w pełni zaspokoić krajowe zapotrzebowanie na paliwa, zapewnić bezpieczeństwo energetyczne kraju, a także wnieść znaczący wkład w światową gospodarkę energetyczną i surowcową.

Federacja Rosyjska ma ogromny potencjał węglowodorowy. Przemysł naftowo-gazowy Rosji jest jednym z wiodących na świecie, w pełni zaspokaja wewnętrzne obecne i przyszłe zapotrzebowanie na ropę naftową, gaz ziemny i produkty ich przetwarzania. Znaczna ilość zasobów węglowodorów i ich produktów jest eksportowana, zapewniając uzupełnienie rezerw walutowych. Rosja zajmuje drugie miejsce na świecie pod względem rezerw płynnych węglowodorów z udziałem około 10%. Zasoby ropy naftowej zostały zbadane i zagospodarowane w trzewiach 35 podmiotów wchodzących w skład Federacji Rosyjskiej.

Przemysł naftowy i gazowy: struktura

Istnieje kilka podstawowych procesów strukturalnych, które składają się na przemysł naftowy i gazowy: produkcja ropy i gazu, transport i przemysł przetwórczy.

• Produkcja węglowodorów to złożony proces, który obejmuje poszukiwania w terenie, wiercenie studni, samą produkcję i wstępne oczyszczanie z wody, siarki i innych zanieczyszczeń. Wydobycie i pompowanie ropy i gazu do komercyjnego węzła pomiarowego realizowane jest przez przedsiębiorstwa lub oddziały strukturalne, których infrastruktura obejmuje przepompownie wspomagające i klasterowe, jednostki zrzutowe wody oraz rurociągi naftowe.
• Transport ropy naftowej i gazu z zakładów produkcyjnych do stacji pomiarowych, zakładów przetwórczych i końcowego odbiorcy odbywa się za pomocą transportu rurociągowego, wodnego, drogowego i kolejowego. Rurociągi (polowe i główne) są najbardziej ekonomicznym sposobem transportu węglowodorów, pomimo bardzo drogichUdogodnienia i usługi. Ropa i gaz są transportowane rurociągami na duże odległości, w tym przez różne kontynenty. Transport drogami wodnymi przy użyciu cystern i barek o wyporności do 320 tysięcy ton odbywa się w komunikacji międzymiastowej i międzynarodowej. Koleją i ciężarówkami można również używać do transportu ropy naftowej na duże odległości, ale są najbardziej opłacalne na stosunkowo krótkich trasach.
• Przetwarzanie surowych węglowodorowych nośników energii odbywa się w celu uzyskania różnego rodzaju produktów naftowych. Przede wszystkim są to różnego rodzaju paliwa i surowce do dalszej obróbki chemicznej. Proces prowadzony jest w rafineriach rafinerii ropy naftowej. Końcowe produkty przerobu, w zależności od składu chemicznego, dzieli się na różne gatunki. Ostatnim etapem produkcji jest mieszanie różnych otrzymanych składników w celu uzyskania niezbędnego składu odpowiadającego określonej marce produktu olejowego.

Pola rosyjskie

Rosyjski przemysł naftowy i gazowy obejmuje 2352 pola naftowe w fazie rozwoju. Największym regionem naftowo-gazowym w Rosji jest Syberia Zachodnia, na którą przypada 60% całego wydobytego czarnego złota. Znaczna część ropy i gazu wydobywana jest w Okręgach Autonomicznych Chanty-Mansyjsk i Jamalsko-Nieniecki. Wielkość produkcji produktu w innych regionach Federacji Rosyjskiej:

• Baza Wołga-Ural – 22%.
• Wschodnia Syberia – 12%.
• Depozyty północne – 5%.
• Kaukaz - 1%.

Udział Zachodniej Syberii w produkcji gazu ziemnego sięga prawie 90%. Największe złoża (około 10 bilionów metrów sześciennych) znajdują się na polu Urengoyskoye w Jamalsko-Nienieckim Okręgu Autonomicznym. Produkcja gazu w innych regionach Federacji Rosyjskiej:

• Daleki Wschód - 4,3%.
• Depozyty Wołga-Ural - 3,5%.
• Jakucja i Syberia Wschodnia – 2,8%.
• Kaukaz - 2, 1%.

Obróbka ropy i gazu

Wyzwaniem jest przekształcenie ropy naftowej i gazu w produkty rynkowe. Produkty rafinowane to olej opałowy, benzyna do pojazdów, paliwo lotnicze, olej napędowy. Proces rafineryjny obejmuje destylację, destylację próżniową, reforming katalityczny, kraking, alkilację, izomeryzację i hydrorafinację.

Obróbka gazu ziemnego obejmuje sprężanie, obróbkę aminą, suszenie glikolem. Proces frakcjonowania polega na rozdzieleniu strumienia skroplonego gazu ziemnego na jego części składowe: etan, propan, butan, izobutan i benzynę naturalną.

Największe firmy w Rosji

Początkowo wszystkie główne pola naftowe i gazowe były eksploatowane wyłącznie przez państwo. Dziś obiekty te są udostępniane do użytku firmom prywatnym. W sumie przemysł naftowy i gazowy Rosji ma ponad 15 dużych przedsiębiorstw produkcyjnych, w tym znany Gazprom, Rosnieft, Łukoil, Surgutnieftiegaz.

Największe rosyjskie firmy zajmujące się wydobyciem i przetwarzaniem gazu to Gazprom i Novatek. W przemyśle naftowym czołową pozycję na rynku zajmuje Rosnieft, czołowymi firmami są również Łukoil, GazpromNieft i Surgutnieftiegaz.

Przegląd sytuacji na świecie w przemyśle naftowym i gazowym

Pod względem liczby potwierdzonych rezerw ropy naftowej Federacja Rosyjska zajmuje szóste miejsce na świecie. Potwierdzone zasoby to takie, które można wydobyć przy użyciu nowoczesnych technologii. Wenezuela jest światowym liderem. Ilość rezerw ropy naftowej w tym kraju wynosi 298 miliardów baryłek. Potwierdzone zasoby gazu ziemnego w Rosji wynoszą 47,6 biliona metrów sześciennych. To pierwszy wskaźnik na świecie i 32% całkowitego światowego wolumenu. Drugim dostawcą gazu na świecie są kraje Bliskiego Wschodu.

Światowy przemysł naftowy i gazowy pozwala nam rozwiązywać ważne problemy gospodarcze, polityczne i społeczne. Przy sprzyjających warunkach na światowych rynkach energii wielu dostawców ropy i gazu dokonuje znaczących inwestycji w gospodarce narodowej poprzez wpływy z eksportu i wykazuje wyjątkową dynamikę wzrostu. Najbardziej oczywistymi przykładami są kraje Azji Południowo-Zachodniej, a także Norwegia, która przy niskim rozwoju przemysłowym, dzięki złożom węglowodorów, stała się jednym z najlepiej prosperujących krajów w Europie.

Perspektywy rozwoju

Przemysł naftowy i gazowy Federacji Rosyjskiej w dużej mierze zależy od zachowania głównych konkurentów na rynku produkcji: Arabii SaudyjskiejArabia i USA. Całkowita ilość wytworzonych węglowodorów sama w sobie nie determinuje cen światowych. Dominującym wskaźnikiem jest odsetek produkcji w jednym kraju naftowym. Koszt produkcji 1 baryłki w różnych krajach wiodących w produkcji jest bardzo zróżnicowany: najniższy na Bliskim Wschodzie, najwyższy w Stanach Zjednoczonych. Gdy wielkość produkcji ropy jest niezrównoważona, ceny mogą zmieniać się zarówno w jednym, jak i drugim kierunku.