Średnice rur polietylenowych: zewnętrzne, wewnętrzne, przeznaczenie rur

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Dziś rury polietylenowe są szeroko stosowane w naprawie i budowie rurociągów, w automatycznych systemach nawadniających, w budowie basenów i budowie studni artezyjskich. W tym drugim przypadku mówimy o transporcie wód gruntowych.

Jednak przed zakupem takich produktów ważne jest zapoznanie się z niektórymi parametrami, w tym z przeznaczeniem, średnicą wewnętrzną i zewnętrzną oraz charakterystyką i warunkami pracy. W polietylenie, jak w każdym innym materiale, zakres wynika z właściwości fizycznych. Dziś znany jest polietylen nisko, wysoko i średniociśnieniowy, co zależy od metody produkcji.

Aplikacje

Polietylen o wysokiej gęstości ma najniższą wytrzymałość mechanicznąnacisk. Wykorzystywana jest przy produkcji rur kanalizacyjnych oraz jako osłona ochronna linii kablowych. Materiał niskociśnieniowy jest bardzo wytrzymały. Jest również nazywany materiałami o wysokiej gęstości. Idzie do produkcji rur do rurociągów ciśnieniowych. Są w stanie wytrzymać duże obciążenia mechaniczne i naciski. Ograniczeniem wszystkich rodzajów polietylenu jest topliwość. Przy 80 ˚С materiał zaczyna mięknąć i topi się już przy 105 ˚С. Ta właściwość ma decydujące znaczenie przy korzystaniu z takich rur.

Zakres zastosowania jest ograniczony do wysokich temperatur. Ale opisane rury są używane w różnych obszarach, a mianowicie:

• przy układaniu kanalizacji;
• podczas kopania studni;
• przy układaniu zimnej wody;
• przy aranżacji systemów nawadniających;
• przy układaniu systemów zasilania gazem;
• w pracach elektrycznych.

Jaka jest ograniczona aplikacja

Produkty polietylenowe odkształcają się pod wpływem wysokich temperatur, dlatego podczas instalacji systemów grzewczych należy zastosować inny rodzaj rurociągu polimerowego - przewody wzmocnione polipropylenem. Wyjątkiem jest rurociąg, podczas którego instalacji stosuje się polietylen sieciowany molekularnie. W porównaniu ze zwykłym nie boi się wysokiej temperatury, która krąży wewnątrz i ma następujące zalety:

• brak korozji;
• mały koszt;
• długa żywotność;
• lekka waga;
• niski współczynnik chropowatości;
• różne średnice;
• nie ma potrzeby barwienia ani izolacji.

Średnica zewnętrzna i wewnętrzna

Średnica rur polietylenowych jest jedną z ważnych cech, które należy wziąć pod uwagę przy wyborze takich produktów. Wartość tę można określić na kilka sposobów. W zależności od metody pomiaru średnica może wynosić:

• nominalna;
• warunkowe;
• krajowy;
• zewnętrzny;
• zewnętrzny.

Nominal jest najczęściej używany. Wyświetla średnicę okręgu stykającego się z łącznikami. Średnica nominalna może być zewnętrzna lub wewnętrzna. Warunkowa średnica rur z polietylenu jest określona w normie państwowej. Ta wartość jest wartością nominalną zaokrągloną do 0,1 mm.

Zewnętrzna lub zewnętrzna średnica to okrąg utworzony przez płaszczyznę zewnętrznej powierzchni. Wewnętrzną średnicę rur polietylenowych mierzy się po obwodzie powierzchni wewnętrznej.

Dzisiaj w sprzedaży można znaleźć rury, które są w stanie wytrzymać różne ciśnienie atmosferyczne podczas pracy. Do najczęstszych należą: SDR 17; SDR 13,6 i SDR 11. Pierwsza rura ma ciśnienie 10, druga ma 12,5, a trzecia ma 16 atmosfer. Produkty te mają różne średnice zewnętrzne i wewnętrzne, a także grubość ścianki.

Zewnętrzna średnica rury z niższym ciśnieniem waha się od 25 do 630 mm. Średnica wewnętrzna może być równa granicy od 21,2 do 547,4 mm. Grubość ścianki w tym przypadku wynosi od 2 do 37,4 mm. Jeden metr bieżący takiej rury waży maksymalnie 69,9 kg. Minimalna wartość to 0,152 kg.

Dodatkowo o średnicach

Średnice rury polietylenowej będą inne, jeśli masz przed sobą produkt oznaczony SDR 13, 6. W takim przypadku średnica zewnętrzna pozostanie taka sama, ale średnica wewnętrzna będzie się różnić od 21,2 do 527,8 mm. Grubość ścianki to minimum 2,1 mm i maksimum 46,3 mm. Waży jeden metr bieżący rury 0,154 - 84,8 kg.

Przed zakupem należy zwrócić uwagę na średnice rury polietylenowej SDR 11, która może wytrzymać 16 atmosfer. Średnica zewnętrzna pozostaje taka sama, ale średnica wewnętrzna zmienia się z 20,4 do 503,8 mm. Grubość ścianki jest równa granicy od 2,3 do 57,2 mm.

Wybierając rurę, należy być ostrożnym, ponieważ rosyjscy producenci podają średnice zewnętrzne, a zagraniczni podają średnice wewnętrzne. Obecnie bardziej poszukiwane są rury polietylenowe o dużej średnicy. Ich główne obszary zastosowania to:

• rurociągi ciśnieniowe;
• systemy kanalizacji burzowej;
• ścieki.

Zalety dużych rur

Rury PE, których średnica zewnętrzna jest dość duża, mają przewagę, wśród nich należy wyróżnić:

• niski koszt;
• mała masa;
• przyjazny dla środowiska;
• siła uszczelnienia;
• odporność na uderzenia i rozciąganie.

Jeśli nagle woda zamarznie w takich rurach, nie zaszkodzimateriał. Długość zależy również od średnicy. Na przykład produkty o średnicy większej niż 160 mm można kupić w długościach od 3 do 12 m. Jeśli potrzebujesz produktów o mniejszej średnicy, mogą one mieć dowolną długość, sprzedawane w zwojach lub zwojach.

Przypisanie rur do 110 mm

Rura polietylenowa o średnicy 110 mm jest wykonana z materiału niskociśnieniowego metodą ekstruzji. Produkty są łatwe w montażu i niedrogie oraz mogą być stosowane w wielu obszarach. Głównym obszarem zastosowania jest ochrona przewodów elektrycznych niskiego napięcia i zasilających przed uszkodzeniem podczas ukrytego układania.

Możesz kupić taką fajkę płacąc 149 rubli. za metr bieżący. Jeśli porównamy ten produkt z hydrauliką, to pierwszy jest bezciśnieniowy, co oznacza, że można go stosować do kanalizacji burzowej lub układania kabli. Sprzedawany jest w odcinkach 12 i 13 m. W razie potrzeby można złożyć zamówienie na odcinki o dowolnej długości, które będą wygodne do montażu i dostawy.

Na co jeszcze zwrócić uwagę

Rura nie jest w stanie wytrzymać ciśnienia rozrywającego, dlatego nie można jej układać metodą HDD. Produkt produkowany jest w kilku wersjach, z których każda różni się grubością ścianki. Ten parametr może wahać się od 4,2 do 10 mm. Do łączenia segmentów rur najczęściej stosuje się zgrzewanie doczołowe. Chociaż nie jest to zalecane, można użyć połączenia z gniazdem. Złączki zaciskowe też są świetne. Możesz użyćspecjalne okucia do łączenia elementów.

Funkcje spawalnicze

Jakie średnice mają rury polietylenowe, już wiesz. Jednak do instalacji tych produktów konieczne jest zapoznanie się z funkcjami dokowania. Połączenia mogą być odłączane lub nie. Te pierwsze przewidują możliwość demontażu systemu w trakcie eksploatacji. Do stworzenia takiego połączenia stosuje się kołnierze stalowe. Podczas pracy nie można przeprowadzić demontażu, jeśli połączenie jest trwałe.

Ostatni rodzaj można wdrożyć na dwa sposoby. Pierwsza polega na zastosowaniu technologii zgrzewania doczołowego, natomiast druga metoda to zgrzewanie rur za pomocą złączek. Zgrzewanie rur polietylenowych o dużej średnicy odbywa się za pomocą kształtek termooporowych oraz metodą zgrzewania doczołowego rur. Połączenie jest monolityczne w obu przypadkach i bardzo niezawodne.

Cechy zgrzewania doczołowego i instalacji

Zgrzewanie doczołowe wymaga użycia sprzętu spawalniczego. Uproszczenie procesu instalacji prowadzi do braku konieczności stosowania dodatkowych części. Ta technologia dotyczy tylko rur HDPE o tej samej średnicy. Zgrzewanie doczołowe może być wysokiej jakości tylko wtedy, gdy wykonuje się je jednym szwem. Zapewnia to równą siłę styku części.

Technologia montażu doczołowego jest najbardziej wydajna i wszechstronna. Podczas korzystania z tegoTechnika zachowuje elastyczność materiału na całej długości rurociągu. Proces ten nie jest trudny, niezależnie od rodzaju instalacji rurociągowej, która może być tradycyjna, otwarta lub bezwykopowa.

Jeśli zdecydujesz się na zgrzewanie doczołowe, powinieneś użyć narzędzia grzewczego. W tym celu końce spawanych elementów są instalowane na środku zgrzewarki. Po wyrównaniu i bezpiecznym zamocowaniu końce rur należy oczyścić z brudu i kurzu za pomocą serwetki. Spawane powierzchnie są obrabiane za pomocą mechanicznego urządzenia do licowania. Gdy tylko uzyskasz jednolity wiór, którego grubość nie przekracza 0,5 mm, musisz przerwać manipulację, usunąć urządzenie i sprawdzić wzajemną równoległość ręką. Jeżeli pomiędzy spawanymi powierzchniami występuje szczelina większa niż dopuszczalna, należy powtórzyć manipulacje przycinaniem.

Użyj nieprzywierającego narzędzia do podgrzewania, aby podgrzać końce rur. Gdy stopienie osiągnie najwyższą fazę, powierzchnie należy rozdzielić, a element grzejny usunąć ze strefy zgrzewania. Spawane powierzchnie są następnie łączone. Następnie ciśnienie docisku należy równomiernie zwiększać, aż wartość osiągnie wymaganą wartość. Szew powinien być przez chwilę utrzymywany pod pewnym naciskiem.