Siewanie grochu: technologia uprawy

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Groszek jest najpopularniejszą ze wszystkich roślin strączkowych uprawianych w Rosji. Owoce tej rośliny cenione są przede wszystkim za doskonały smak i wysoką zawartość łatwo przyswajalnego białka roślinnego. Zaletą tej kultury jest między innymi względna bezpretensjonalność w opiece i wysokie plony. Jednak oczywiście można uzyskać dużo zielonej masy i strąków tylko wtedy, gdy ściśle przestrzegane są wszystkie technologie uprawy grochu.

Zastosowania

Groch, wraz z kukurydzą, jest cenną rośliną pastewną. Roślina ta jest często wykorzystywana np. do produkcji sianokiszonki i kiszonki. Białko roślinne, owoce i zieleniny groszku mogą zawierać do 27%. Dlatego podczas karmienia zwierzęta bardzo szybko przybierają na wadze. Na przykład podczas trzymania świń niektóre drogie koncentraty są często zastępowane sianem z fasoli i groszkiem.

Ponadto, oczywiście, ta kultura jest szeroko stosowana w przemyśle spożywczym. Mąkę grochową czasami dodaje się do mąki pszennejpieczenie wyrobów piekarniczych. Dużą popularnością wśród ludności cieszy się suchy groszek, z którego przygotowuje się zboża i zupy. Zielone owoce tej rośliny są szeroko stosowane do konserw.

Cechy biologiczne

Technologie uprawy grochu zostały oczywiście opracowane z uwzględnieniem przede wszystkim jego cech biologicznych. Roślina ta jest uprawiana w naszym kraju w wielu regionach. Jedną z jej cech jest odporność na niskie temperatury na początku sezonu wegetacyjnego. Nasiona grochu kiełkują już w temperaturze 1-2°C. Jednocześnie kiełki tej kultury są w stanie wytrzymać temperatury do -4-6 °С.

Cechą grochu jest między innymi to, że podczas kiełkowania nie wypuszcza liścieni na powierzchnię. Dzięki temu można go sadzić wystarczająco głęboko w glebie. W związku z tym groch w pełni wykorzystuje wiosenną wilgoć.

Wady tej rośliny pod względem uprawowym rozpatrywane są głównie tylko w zakresie warunków temperaturowych i wilgotnościowych w okresie pączkowania i zawiązywania owoców. Do wad grochu należy również skłonność do wylegania pod koniec wegetacji. Obecnie często na polach sadzi się wąsate odmiany tej rośliny, które po dojrzeniu owoców tworzą splecioną, dość stabilną masę. Zbiór takiego grochu nie jest zbyt trudny. Jednak pod względem plonowania takie odmiany są niestety nieco gorsze od zwykłych.

Technologia uprawy grochu na ziarno i zieloną masę: poprzednicy i gleby

Uważa sięże groch najlepiej sadzić po zbożach ozimych, a także rośliny uprawne – kukurydzę, ziemniaki, buraki cukrowe. Dobre wyniki uzyskuje się również uprawiając tę roślinę po zbożach jarych. Nie zaleca się umieszczania grochu głównie po roślinach strączkowych innych odmian. Pożądane jest uprawianie tej rośliny na tym samym polu z częstotliwością nie większą niż 1 raz na 5 lat. Zdecydowanie nie zaleca się sadzenia tej odmiany roślin strączkowych również po słoneczniku, który jak wiadomo bardzo wysusza ziemię.

Groszek glebowy, jak prawie każda inna uprawa, uwielbia pożywne i luźne. Po prostu dobrze rośnie na przykład na czarnej glebie. Na glebach bielicowych uprawę tę można sadzić dopiero po ulepszeniu jej nawozami mineralnymi.

Jakie opatrunki górne można stosować

W okresie wegetacyjnym groch zużywa się na 1 tonę nasion w okresie wegetacyjnym:

• azot - 45-50 kg;
• fosfor - 16-20 kg;
• potas - 20-30 kg;
• wapń - 25-30 kg;
• magnez - 8-13 kg.

Zgodnie z technologią uprawa grochu polnego powinna być prowadzona z uwzględnieniem wszystkich tych wskaźników. Oczywiście dobierają konkretne nawozy do tej uprawy, w tym w zależności od składu chemicznego gleby na stanowisku.

Jedną z cech grochu jest to, że jest w stanie uzyskać dość dużo azotu poprzez utrwalanie gopowietrze. To oczywiście jedna z bezwarunkowych zalet tej rośliny. Nawozy azotowe do grochu w procesie jego uprawy są zwykle stosowane rzadziej niż do wielu innych upraw.

Siewanie nasion

Technologie uprawy grochu na polach oczywiście muszą być dokładnie przestrzegane. Ale równie ważne jest, aby przed sadzeniem prawidłowo wybrać i przygotować nasiona tej rośliny. W przeciwnym razie groszek wzniesie się na pole nierównomiernie, a nie razem. Uważa się, że nasiona tej rośliny o czystości co najmniej 99% i sile kiełkowania 95% nadają się do siewu. W tym przypadku materiał dużych i średnich frakcji do sadzenia należy stosować oddzielnie podczas siewu.

Zgodnie z zasadami przewidzianymi w technologii uprawy groch, ponieważ jest to roślina mrozoodporna, wysiewa się zwykle wcześnie. Rozpocznij sadzenie tej rośliny natychmiast po dojrzeniu gleby. Tuż przed siewem groszek jest traktowany preparatami molibdenu lub boru. Szybkość wysiewu tej rośliny zależy od odmiany. Również pod tym względem brane są pod uwagę mechaniczne cechy gleby. Średnio na 1 hektar wysiewa się 0,8-1,4 miliona nasion tej rośliny.

Groch potrzebuje dużo wilgoci, aby pęcznieć i kiełkować. Dlatego jego nasiona są zakopywane na wystarczająco dużej głębokości.

Pielęgnacja

Po siewie na polach grochu zwykle wykonuje się zabieg, taki jak wałowanie gleby za pomocą wałów pierścieniowo-ostrogowych. Poprawia to kontakt nasion z podłożem. Jedną z cech grochu jest m.inbardzo cierpi z powodu chwastów w trakcie rozwoju. Dlatego 4-5 dni po wysianiu wykonuje się również taką operację jak bronowanie przedwschodowe. Pozwala to na zniszczenie do 80% chwastów na polu.

W procesie rozwoju ta kultura może zostać uszkodzona między innymi przez mszyce grochowe. Zgodnie z technologią uprawy grochu tego szkodnika należy zwalczać za pomocą specjalnych preparatów. Może to być na przykład środek „Phosphomid”. Ponadto, gdy zakwitnie groszek, często traktuje się go Fufanonem. Ten środek bardzo pomaga w przypadku ćmy i ćmy.

Zbiór

Cechy biologiczne i technologia uprawy grochu są oczywiście ze sobą powiązane. Jak już wspomniano, kultura ta należy m.in. do grupy skłonnej do zamieszkania. Ponadto owoce tej rośliny często dojrzewają nierównomiernie. Dlatego konieczne jest zbieranie grochu na polach osobną metodą. W fazie brązowienia do 70-78% strąków rośliny jest ciętych w poprzek jasności.

Aby zminimalizować straty, starają się usunąć cały groch z pola w ciągu maksymalnie 3-4 dni. Selekcja wysuszonych pokosów przeprowadzana jest w momencie, gdy wilgotność nasion sięga 16-19%. Zwykle dzieje się to 2-3 dni po ścięciu roślin. W przypadku groszku zielonego ten plon jest zbierany w fazie woskowej dojrzałości owocu.

Uprawa w połączeniu z owsem

W przypadku zielonej masy groch jest często uprawiany w ten sposób. Faktem jest, że mieszanka grochowo-owsiana to bardzo cenny nawóz naturalny. Sadzą go głównie na polachw celu nasycenia gleby azotem. Zarówno groch, jak i owies są w stanie uzyskać ten pierwiastek śladowy z powietrza.

Technologia uprawy mieszanki grochowo-owsianej w przedsiębiorstwach rolniczych jest prosta. W rzeczywistości nie różni się to od samej metody uprawy grochu. Jedyną rzeczą jest to, że rośliny w tym przypadku nie są usuwane z pola, ale osadzane w ziemi. Operacja ta jest wykonywana kilka razy w sezonie na głębokość 10-12 cm.