Kukurydza: technologia uprawy, cechy sadzenia, uprawy i pielęgnacji

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Każdy z naszych rodaków widział i próbował kukurydzy. Jednak nie wszyscy myślą o tym, jak ważna jest kultura. Dlatego opowiedz o tym bardziej szczegółowo. Zajmiemy się również pokrótce technologią uprawy kukurydzy - dowiedzenie się o tym bardzo przyda się początkującym rolnikom.

Wartość ekonomiczna kukurydzy

Zacznijmy od tego, że zakres tego cennego zboża jest po prostu ogromny. Oczywiście przede wszystkim wielu zapamięta najprostszą gotowaną kukurydzę. Pyszny, satysfakcjonujący, słodki, będzie wspaniałym dodatkiem do diety. Niestety, zwykle używa się go przez stosunkowo krótki czas - podczas zbioru. Przejrzała kukurydza staje się mniej smaczna, bardziej jędrna. Problem można rozwiązać poprzez zamrożenie – nawet po kilku miesiącach przechowywania w zamrażarce (jeśli kolby nie zostały rozmrożone) ziarna zachowują swój pierwotny smak.

Kukurydza jest również aktywnie wykorzystywana w konserwach - w tej formie produkt może być przechowywanykilka lat.

Nie można nie wspomnieć o przygotowywaniu płatków kukurydzianych, a także o wykorzystaniu mąki kukurydzianej - w wielu krajach świata jest ona aktywnie wykorzystywana do wypieku najzwyklejszego chleba i tortilli.

Jednak w naszym kraju kukurydza jest przede wszystkim cenną uprawą gospodarczą wykorzystywaną jako baza pokarmowa dla zwierząt i ptaków. To nie przypadek, że w czasach sowieckich aktywnie rozwijano technologię uprawy kukurydzy na kiszonkę - o tym bardziej szczegółowo powiemy nieco później.

Łodygi, liście i młode kolby są bogate w węglowodany, a także białka i ważne mikroelementy, w tym potas i magnez. Dlatego kiszonka może być bardzo pomocna w zimnych porach roku, kiedy dieta krów, świń i innych zwierząt nie może być uzupełniona świeżą trawą.

Zboża są aktywnie wykorzystywane do tuczenia drobiu przed ubojem. Kilka tygodni karmienia kukurydzą zamiast zwykłej pszenicy pozwala kurom, kaczkom i indykom przybrać na wadze, czyniąc ich mięso bardziej wyrafinowanym i delikatnym. Dlatego kultura ta zaczęła aktywnie rozwijać się w ZSRR. Nowoczesna technologia uprawy kukurydzy jest dość prosta, co sprawia, że nawet w problematycznych regionach (niska temperatura, słabe gleby, susze) stosunkowo łatwo można zbierać bogate plony.

Stygmaty są również wykorzystywane - są aktywnie wykorzystywane w medycynie tradycyjnej, pozwalając pozbyć się (lub przynajmniej ograniczyć rozwój) tak groźnych chorób jak cukrzyca, nadciśnienie i szereg innych.

Dlatego warto wiedzieć więcej o kukurydzy dla każdej zainteresowanej osobyrolnictwo.

Odpowiedni poprzednicy

Przede wszystkim musisz wybrać odpowiednie miejsce do uprawy kukurydzy. I dotyczy to zarówno małych domków letniskowych, jak i rozległych pól uprawnych o powierzchni kilkudziesięciu kilometrów kwadratowych.

Cechy biologiczne uprawy kukurydzy z wykorzystaniem technologii zbożowej zapewniają obszary dobrze oświetlone, ale jednocześnie chronione przed wiatrem. Brak słońca powoduje, że proces fotosyntezy nie jest zbyt aktywny. Oznacza to, że w ziarnach i liściach odkłada się mniej węglowodanów. Dlatego kolby okazują się mniej słodkie, a same liście i pnie stają się mało pożywne. Otóż ochrona przed wiatrem jest szczególnie ważna w pierwszych tygodniach wzrostu – silne podmuchy mogą uszkodzić wzrost. W przypadku rosnących łodyg kukurydzy nie jest to już tak ważne.

Najlepszymi poprzednikami kukurydzy są rośliny strączkowe, a także większość zbóż.

Dlatego, zgodnie z nowoczesną technologią uprawy kukurydzy na ziarno i kiszonkę, zaleca się jej sadzenie na terenach, na których uprawiano zimą zboża ozime. Dobrym wyborem może być pole, na którym uprawiano wszelkie rośliny strączkowe - fasolę, fasolę, groch. No i oczywiście można uzyskać wspaniałe zbiory na miejscu, które wcześniej "odpoczywało" - było pod odłogiem.

Ogólnie rzecz biorąc, kukurydza nie jest bardzo wybredną rośliną. Całkiem możliwe jest uprawianie go jako monokultury przez trzy do czterech lat z rzędu. Jest to jednak dopuszczalne tylko na obszarach o intensywnymnawadnianie lub regularne opady deszczu w ciepłym sezonie. Ponadto w trzecim roku i później bardzo ważne jest stosowanie nawozów – zarówno mineralnych, jak i organicznych. Dłuższe użytkowanie monokultury wyczerpuje glebę, prowadząc do gwałtownego spadku plonów.

Ponadto, uprawiając jedną uprawę na stronie przez kilka lat, powinieneś być przygotowany na ewentualne problemy. Przede wszystkim jest to możliwość kumulacji z późniejszym rozprzestrzenianiem się infekcji. Najczęściej jest to brudzenie pęcherzowe, robaczyca i szereg innych chorób.

Nieudani poprzednicy to słonecznik i buraki cukrowe. Te uprawy to bardzo sucha gleba. A rosnące buraki cukrowe pochłaniają również wiele składników odżywczych, w tym cynk. Na glebach ubogich w ten pierwiastek śladowy kukurydza nie rośnie zbyt dobrze. Możesz zaobserwować deformację uszu, ostre skrócenie międzywęźli, a także pojawienie się bladożółtych plam wzdłuż żył na liściach. Oczywiście wydajność gwałtownie spada.

Jeśli mówimy o uprawie niewielkiej ilości kukurydzy, na przykład w ogrodzie, to sąsiedztwo z grochem lub fasolą będzie dobrym połączeniem. Często doświadczeni ogrodnicy wrzucają nasiona bezpośrednio do jednego otworu. To wcale nie jest przypadkowe. Z jednej strony szybko rosnąca kukurydza działa jak podpora dla roślin strączkowych - przylegają do pnia, otrzymując niezbędne podparcie i nie wyrządzając najmniejszej szkody. Z drugiej strony rośliny strączkowe mają wyjątkową zdolność wiązania azotu atmosferycznego i wzbogacania nim gleby. Dzięki temu kukurydza otrzymuje dodatkowe pożywienie,a gleba jest znacznie słabsza.

Uprawa

Teraz, gdy czytelnik zna już biologiczne właściwości kukurydzy, warto porozmawiać o technologii uprawy gleby.

Ma na celu nie tyle stworzenie komfortowych warunków do uprawy wartościowych roślin, co niszczenie chwastów – zarówno jednorocznych, jak i wieloletnich.

W najbardziej zaniedbanych obszarach zaleca się wykonanie podwójnego lub nawet potrójnego dysku. Na zwykłych ziemiach najpierw przeprowadza się orkę - na głębokość około 30 centymetrów. Poluzowanie ziemi ułatwia ukorzenienie i rozwój silnego systemu korzeniowego, co umożliwia dostarczenie roślinie wszystkich substancji niezbędnych do pomyślnego wzrostu. Jeśli kukurydza jest uprawiana na jednym obszarze przez kilka lat, to nawozy są rozrzucane po ziemi przed orką – orka pozwala jednocześnie wymieszać glebę, wzbogacając ją w składniki odżywcze.

Przygotowanie tuż przed sadzeniem obejmuje bronowanie. Jest produkowany od dwóch do trzech tygodni po orce. Na głębokość około 10 centymetrów ziemia jest dodatkowo obracana za pomocą brony. To dodatkowo zmiękcza glebę, a jednocześnie niszczy wyrośnięte chwasty. Bardzo ważne jest, aby rozpocząć ten etap, gdy prawdopodobieństwo nocnych przymrozków jest już wykluczone - w przeciwnym razie młode pędy mogą umrzeć.

Dzięki temu preparatowi ilość chwastów jest znacznie zmniejszona. Pozostaje około 30 procent roślin korzeniowych, a także nie więcej niż połowa jednorocznych. Oczywiście pozwala tozdobądź bogatszy plon kukurydzy - zanim chwasty odzyskają wystarczającą siłę, aby rosnąć, użyteczna uprawa będzie już wystarczająco potężna i silna, aby je zmiażdżyć lub przynajmniej drastycznie zmniejszyć tempo rozwoju.

Po orce i bronowaniu pole powinno być jak najbardziej płaskie, powinno być jak najmniej dużych grud ziemi.

Siew

Podczas uprawy kukurydzy na małym obszarze - na przykład w wiejskim domu lub ogrodzie - nie ma szczególnych problemów z siewem. Zwykle wysiewa się po prostu jedno lub dwa ziarna na otwór. Dużo trudniej jest wykonać poprawne obliczenia podczas siewu pól.

W tym przypadku wskaźnik 10-25 kilogramów na hektar jest uważany za optymalny. Zależy to w dużej mierze od warunków klimatycznych, kiedy konieczne jest kontrolowanie gęstości upraw.

Na przykład, jeśli siew odbywa się na suchym terenie, optymalnym wskaźnikiem jest od 20 do 25 tysięcy roślin na hektar. Regiony stepowe, gdzie pada rzadko, ale pada, pozwalają na uprawę prawie dwukrotnie większej ilości roślin - nawet do 40 tys. Obszary centralnej Rosji z regularnymi opadami zapewniają jeszcze lepsze zbiory, umożliwiając uprawę od 40 do 50 tysięcy roślin na hektar. Najlepszy klimat jest ciepły, z obfitymi opadami deszczu. Na przykład technologia uprawy kukurydzy na Terytorium Krasnodarskim zapewnia jeszcze gęstsze sadzenie - od 50 do 55 tys.

Za standardową głębokość sadzenia uważa się 5-7 centymetrów. Jednak w suchych regionach z rzadkimi opadami warto podwoić je, abyunikaj wysychania.

Niezaprawione nasiona są sadzone na otwartym terenie w większości regionów - nie jest to warunek konieczny do obfitych zbiorów.

Niestety, w wielu regionach naszego kraju, charakteryzujących się surowym klimatem, można zbierać tylko sadzonki. W tym przypadku nasiona najpierw kiełkują w ciepłych warunkach - szklarniach lub pomieszczeniach mieszkalnych - a dopiero potem sadzi się je w ziemi. Oczywiście w tym przypadku nie mówimy o uprawie kukurydzy na skalę przemysłową - tylko w niewielkich ilościach, w wiejskim domu lub ogrodzie.

Uważa się, że optymalna temperatura gleby wynosi około 10-12 stopni Celsjusza. Jednak dzisiaj można znaleźć bardziej odporne na mróz odmiany, które z łatwością wytrzymują spadek temperatury gruntu do +8 stopni. Niskie temperatury mogą spowodować poważne uszkodzenia i zniszczyć większość roślin.

Pielęgnacja upraw

Jeśli regularnie występują opady deszczu przynajmniej raz w tygodniu, możesz obejść się bez podlewania. W przeciwnym razie nawadnianie jest obowiązkowe przez co najmniej pierwsze 4-6 tygodni, dopóki kukurydza nie będzie miała mocnego systemu korzeniowego i nie będzie mogła pobierać wilgoci z ziemi.

Ważnym etapem pielęgnacji jest również terminowe czyszczenie kukurydzy z chwastów. Odbywa się to zwykle przez bronowanie. Tak, w tym przypadku niektóre rośliny umierają - należy to wziąć pod uwagę przy obliczaniu przed siewem. Do 10% pędów z dwoma lub trzema liśćmi ginie. Starsi dorośli zwykle łatwo tolerują bronowanie, podczas gdy większośćginą chwasty (do 80 procent!). Daje to kukurydzy dobry start, a dzięki dużej wysokości i gęstości sadzenia pewnie tłumi chwasty, nie pozwalając im otrzymywać wystarczającej ilości światła słonecznego i wilgoci.

Niektórzy ogrodnicy zalecają również ostrożne usuwanie pędów bocznych, aby nie uszkodzić głównej łodygi, aby nie ściągały na siebie niektórych składników odżywczych. Następnie zwiększa się liczba kolb i ich wielkość, co pozytywnie wpływa na plon.

Utylizacja nawozów

Stosowanie nawozów jest szczególnie ważne na słabych i zubożonych glebach. Dlatego szczególną uwagę zwraca się na technologię uprawy kukurydzy w Republice Białorusi. Wartość tej kultury jest nie do przecenienia - metody aplikacji zostały już wspomniane powyżej.

Nawóz uważany jest za najlepszy nawóz - jest łatwo przetwarzany przez mikroorganizmy żyjące w glebie i dostarcza roślinie wszystkich niezbędnych elementów. Jednak jego stosowanie często prowadzi do gwałtownego wzrostu liczby chwastów, których nasiona wprowadza się do gleby wraz z obornikiem. Z tego powodu wielu ekspertów zaleca stosowanie kompostu z przetworzonego obornika i trawy. Zawiera również większość ważnych składników, ale nasiona chwastów są albo uszkadzane podczas gnicia, albo giną z powodu wysokich temperatur. Jest to szczególnie ważne przy intensywnej uprawie kukurydzy na ziarno.

Jeśli uprawa ma być wykorzystywana jako kiszonka, bardzo ważne jest stosowanie mocznika - zwiększa to ilość białka w ziarnach i łodygach.

Ważne jest istosowanie nawozów mineralnych. Do jednej tony zboża zaleca się dodać około 24 kg azotu, 25 kg potasu i 9 fosforu. Dzięki tym substancjom rośliny mają dobry start - system korzeniowy rozwija się szybciej, zielona masa rośnie, podobnie jak liczba ziaren na kolbie.

Zbiór

Ważnym krokiem są żniwa. W końcu technologia uprawy i zbioru kukurydzy to prawdziwa nauka.

Optymalny okres to okres, w którym około 70 procent kolb osiąga dojrzałość woskową. Dalsze przechowywanie jest możliwe zarówno w kolbie, jak iw ziarnie. W pierwszym przypadku optymalnym warunkiem do zbioru jest wilgotność około 40 proc., aw drugim – nie więcej niż 32.

Lekko niedojrzałe, bardziej wilgotne ziarna są usuwane do spożycia i przechowywania - są najbardziej miękkie, soczyste i słodkie. Przejrzałe kolby stają się mniej miękkie, a część cukru zamienia się w skrobię, co wydłuża okres przydatności do spożycia, ale smak jest znacznie zmniejszony.

Jeżeli planuje się wykorzystanie nie tylko kolb, ale także łodyg z liśćmi do późniejszego zakiszania, można je użyć natychmiast. Przydatne będzie bardziej szczegółowe opisanie tej trudnej procedury.

Kieszenie

Kieszonka to niezbędny dodatek do diety wielu roślinożerców. Zawiera nie tylko dużą ilość węglowodanów i białek, ale także szereg ważnych witamin i mikroelementów. Zwierzęta na tej diecie przybierają na wadze znacznie szybciej niż na tej diecieprzy użyciu zwykłego siana, nawet najwyższej jakości. Dlatego każda osoba zainteresowana tym zagadnieniem będzie dobrze wiedzieć o technologii uprawy kukurydzy na kiszonkę i zawiłościach kiszonki.

Właściwym momentem na zebranie łodyg wraz z ulistnieniem jest koniec dojrzałości mleczno-woskowej. W tym momencie zawartość wilgoci w kukurydzy wynosi około 65-70 procent. Ten wskaźnik jest uważany za optymalny.

Zebrane warzywa są starannie rozdrabniane na specjalnym sprzęcie i umieszczane w specjalnych dołach silosowych lub sprzedawanych dzisiaj workach plastikowych o dużej objętości. W razie potrzeby zieleninę miesza się z solą – np. jeśli planujesz dodać do diety krów gotową kiszonkę. Jednocześnie sól pełni funkcję doskonałego środka konserwującego, wydłużając okres przydatności do spożycia wartościowego produktu.

W przypadku korzystania z dołów silosowych, zielenie są pokryte ziemią, a worki są po prostu wiązane, aby wykluczyć możliwość przedostania się powietrza. Dzięki temu zmiażdżona kukurydza nie wysycha, a rozpoczyna się proces fermentacji. Ta procedura przetargowa była praktykowana w ZSRR. Nowoczesna technologia uprawy i kiszenia kukurydzy ani trochę się nie zmieniła.

Natychmiast warto wziąć pod uwagę, że fermentacji towarzyszy wydzielanie nieprzyjemnego zapachu, więc wyraźnie nie warto przeprowadzać procesu w pobliżu domu.

Po miesiącu lub dwóch po zbiorach gotowa kiszonka może być stosowana jako ważny suplement diety dla zwierząt. Może całkowicie zastąpić siano ze względu na większą soczystość i zawartość kalorii lub stać się jego dobrym dodatkiem.

Przechowywanie kolb w gospodarstwie domowym

Jednak nie wszyscy ogrodnicy uprawiają dziesiątki kilometrów kwadratowych kukurydzy, która jest następnie zbierana lub wykorzystywana jako kiszonka. Jak zachować wartościowy produkt w gospodarstwie domowym?

To całkiem proste do zrobienia. Dojrzałe kolby są usuwane z kukurydzy i eksponowane. Znamiona są odrzucane lub wykorzystywane w leczeniu domowym. Jednocześnie liście nie są usuwane, lecz pozostawiane - dzięki nim z łatwością zwiążesz kilkadziesiąt kolb w rodzaj warkocza lub po prostu zawiążesz liście wokół sznurka lub poziomego drążka. W tym stanie zawiesza się je w chłodnym, dobrze wentylowanym miejscu. Brak wilgoci pozwala na przechowywanie produktu przez kilka lat. Jego walory smakowe nie można nazwać wysokimi, ale całkiem możliwe jest wykorzystanie go jako wartościowej rośliny pastewnej, na przykład do tuczu drobiu.

Wniosek

To kończy nasz artykuł. Teraz znasz wiele tajników uprawy i zbioru kukurydzy. Tak więc, jeśli zajdzie taka potrzeba, z łatwością przełożysz całą wiedzę teoretyczną na praktykę.