„Złoty udział” to „Złoty udział”: definicja, cechy i wymagania

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Ten termin nie jest nowy zarówno na świecie, jak iw naszym kraju. Ale na pewno wielu zetknęło się z nim teraz po raz pierwszy, więc rzadko słyszymy o nim w mediach i kręgach niewyspecjalizowanych, pomimo jego znaczenia. Dlatego warto byłoby przeanalizować, czym jest „złota akcja”, jakie prawa daje jej właścicielowi i jakie ma miejsce wśród innych papierów wartościowych.

Trochę o promocjach

Przede wszystkim warto pokrótce omówić podstawy. Akcja (z łac. actio – prawo do czegoś, czego można bronić w sądzie) to cenny papier emisyjny (emisyjny – emisyjny), który daje właścicielowi-akcjonariuszowi pewne uprawnienia:

1. Prawo do otrzymania części dochodu przedsiębiorstwa, które je wydało.
2. Prawo do uczestniczenia w zarządzaniu organizacją wydającą.
3. Prawo do otrzymania odpowiedniego udziału we własności firmy w przypadku upadłości lub likwidacji.

Rodzaje akcji

Akcje podzielone na dwie dużetyp:

1. Prosty - najbardziej powszechny i typowy. Ich właściciel ma prawo wypłacić mu dywidendę (swój udział w zyskach organizacji), uczestniczyć w polityce przedsiębiorstwa (najczęściej jest to głosowanie na zgromadzeniu wspólników) oraz otrzymać część majątku w formie wynik likwidacji spółki. Wszystkie akcje tego typu mają taką samą wartość na giełdzie, otrzymują identyczne dywidendy pod względem wolumenu.
2. Prefs (preferowane) - ich właściciele nie mają prawa głosu na walnym zgromadzeniu, ale w pierwszej kolejności wypłacane są im dywidendy. Jednak to właściciele prefów podejmują decyzję o likwidacji lub reorganizacji korporacji. Mają również prawo głosu, jeśli podjęcie jakiejkolwiek decyzji przez innych akcjonariuszy w jakiś sposób zmieni ich obowiązki i uprawnienia.

Preferencje są podzielone:

• dla preferowanego - ze stałą dywidendą i udziałem w majątku, w przypadku likwidacji;
• akumulacyjny (skumulowany) - zobowiązania do wypłaty dywidendy na rzecz ich właścicieli kumulują się przez pewien okres.

Ponadto istnieje podział akcji według anonimowości (rejestrowane i na okaziciela). W niektórych krajach możliwe jest posiadanie tzw. udziałów założycielskich - dające pewne korzyści założycielom organizacji.

Rząd i termin „złota akcja”

Pojęcie Złotej Akcji oznacza pewną uprzywilejowaną akcję, która daje właścicielowi szczególną liczbę korzyści, których żaden z akcjonariuszy tegofirm. Zgodnie ze statutem firmy, lista tych przywilejów nie powinna być nawet ujawniana innym posiadaczom.

Ponadto „złota akcja” to konwencjonalna nazwa prawa korporacyjnego, którego właścicielem jest państwo, które jest jednym z udziałowców korporacji. Takie uprawnienia są szeroko wykorzystywane przez Królestwo Wielkiej Brytanii, Senegalu, Francji, Malezji, Białorusi, Włoch. Najczęściej taki Bank Centralny nie daje prawa głosu, ale zatwierdza prawo państwa do weta zmiany jakichkolwiek ważnych zasad statutu firmy.

Właściciele „złotych akcji”

„Złota akcja” – co to jeszcze jest? W firmie rodzinnej istnieje praktyka przekazywania takich dokumentów podmiotowi zewnętrznemu w celu rozwiązywania konfliktów w rodzinie dotyczących praktyk zarządzania firmą. Nierzadko zdarza się również, że duże korporacje, czyniąc swoje pododdziały niezależnymi przedsiębiorstwami, stają się posiadaczami „złotego udziału” tych ostatnich, tak aby nowy lider nie zarządzał biznesem wyłącznie w oparciu o własne interesy.

Takiego papieru nie da się kupić - "złote akcje" nie należą do obiegu na rynkach Banku Centralnego.

"Złota akcja" i prawa przyznane przez "złoty akcja"

Jak już wspomniano, najważniejszą rzeczą, jaką Golden Share daje swojemu właścicielowi, jest weto wobec strategicznych decyzji innych akcjonariuszy. Można powiedzieć, że w ten sposób państwo ogranicza prawo podmiotowekorporacje do zarządzania ich polityką wewnętrzną. Ale także „złoty” inwestor może swoim autorytetem uniemożliwić podjęcie decyzji o odsprzedaży firmy, przejęciu jej przez inną korporację.

„Złota Akcja” oznacza również prawo do zablokowania decyzji o wyborze dowolnej osoby do Rady Dyrektorów, w celu ustalenia limitu liczby akcji, które jeden z ich posiadaczy może posiadać. Czasami właściciele takich dokumentów otrzymują zwiększoną kwotę dywidend. Taki akcjonariusz ma również prawo do opóźnienia decyzji zgromadzenia dyrektorów do sześciu miesięcy.

W większości przypadków, z wyjątkiem tych, w których „złota akcja” jest w rękach państwa, emisja tego rodzaju Banku Centralnego stanowi duże ryzyko dla firmy. W końcu jej właściciel może przyczynić się do przejęcia firmy, wpuszczając do zarządu niezbędne osoby, nakładając zakaz podejmowania ważnych decyzji strategicznych.

Akcje złota w Rosji

Koncepcja została po raz pierwszy ogłoszona w 1992 r. w dekrecie nr 1392 Prezydenta Federacji Rosyjskiej „O środkach realizacji polityki przemysłowej podczas prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych”. Następnie głowa państwa wydała dekret nr 2284, określający, że rząd kraju jest uprawniony do zastąpienia swoich federalnych udziałów w korporacji „złotą akcją”. Taka decyzja była konieczna przy przechodzeniu przedsiębiorstw państwowych w procesie prywatyzacji do statusu spółek akcyjnych.

„Złota akcja” reprezentuje ww tym przypadku zabezpieczenie przedsiębiorstwa przed lekkomyślnymi decyzjami nowych właścicieli.

Zgodnie z tymi dekretami, rząd został upoważniony do powoływania we własnym imieniu przedstawicieli na federalnym, regionalnym i lokalnym poziomie rządu do rad dyrektorów i komisji rewizyjnych nowo utworzonych JSC. Przedstawiciele ci mieli prawo weta:

• do wprowadzania zmian lub uzupełnień w dokumencie statutowym firmy;
• do zatwierdzenia karty w zaktualizowanej wersji;
• zatwierdzenie bilansów likwidacyjnych, pobranie prowizji likwidacyjnej i de facto likwidację OJSC;
• zmiana kapitału docelowego;
• dokonuj wielkich transakcji z korzyścią dla interesariuszy.

Ważny punkt - jeśli "złote papiery wartościowe" są wyobcowane przez ich właściciela, to natychmiast tracą swój status, zyskując rangę zwykłego, nieuprzywilejowanego papieru wartościowego.

„Złota Akcja” to także chęć ochrony Twojej korporacji przed przejęciem przez kapitał zagraniczny. Na przykład Yandex przekazał Sbierbankowi Rosji taki bank centralny z prawem weta wobec decyzji związanych z przesunięciem głównego składu swoich inwestorów.