Nieruchomość podlegająca amortyzacji: definicja, wymagania i cechy

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-17 19:04

Własność podlegająca amortyzacji jest uznawana za własność, produkty pracy intelektualnej będące własnością podmiotu gospodarczego i wykorzystywane przez niego do generowania dochodu. Jednocześnie okres użytkowania takich obiektów powinien wynosić co najmniej 12 miesięcy. Początkowy koszt nieruchomości podlegającej amortyzacji powinien wynosić ponad 10 tysięcy rubli. Jego spłata odbywa się poprzez amortyzację.

Wyjątki

Nie każda nieruchomość spełniająca powyższe wymagania zostanie uznana za podlegającą amortyzacji. W szczególności wyjątkami są:

1. Ziemia, inne obiekty naturalne (podglebie, woda itp.).
2. Zabezpieczenia.
3. Zapasy.
4. Obiekty w trakcie budowy.
5. Produkty.
6. Instrumenty finansowe (w tym kontrakty futures, opcje, kontrakty forward).

Nieruchomość podlegająca amortyzacji nie podlega amortyzacji

Ta grupa obejmuje:

1. Wartości materialne organizacji budżetowych. Wyjątkiem jest tu mienie nabyte w toku działalności gospodarczej i eksploatowane w celu jego realizacji.
2. Wartości organizacji non-profit, które są otrzymywane w formie docelowego dochodu lub kupowane z celowych funduszy i są wykorzystywane do prowadzenia głównej działalności non-profit.
3. Wartości zakupione ze środków budżetowych. Wyjątkiem jest mienie otrzymane przez podmiot podczas prywatyzacji.
4. Obiekty ulepszeń, leśnictwo, obiekty drogowe, których stworzenie zostało przeprowadzone przy zaangażowaniu finansowania budżetowego lub innego podobnego ukierunkowanego finansowania, wyspecjalizowane struktury do celów żeglugowych i inne podobne obiekty.
5. Zakupione publikacje (broszury, książki itp.), dzieła sztuki. Koszt takich przedmiotów (z wyjątkiem dzieł sztuki) jest uwzględniony w innych kosztach związanych z wydaniem i sprzedażą produktów w momencie zakupu w całości.
6. Bawoły, zwierzęta gospodarskie, jelenie, woły, jak i inne udomowione zwierzęta inne niż zwierzęta pociągowe.
7. Zakupione prawa do produktów intelektualnych lub innej własności intelektualnej, jeśli umowa sprzedaży wymaga okresowej płatności w okresie jej obowiązywania.

Dodatkowe

Aktywa są również wyłączone z pozycji podlegających amortyzacji:

1. Przeniesione do ochrony, czas trwaniawięcej niż trzy miesiące.
2. Otrzymane/przekazane w ramach umowy bezpłatnego użytkowania.
3. W trakcie modernizacji/przebudowy, trwający ponad 12 miesięcy

W przypadku ponownego księgowania nieruchomości podlegających amortyzacji, kwoty amortyzacji są naliczane w sposób, który istniał przed konserwacją, a okres użytkowania wydłuża się o czas jego trwania.

Cena początkowa środka trwałego jest definiowana jako suma kosztów jego nabycia i doprowadzenia do stanu gotowości do eksploatacji.

Grupy nieruchomości podlegające amortyzacji

Są formowane w zależności od okresu użytkowania obiektów.

Podmiot gospodarczy może, według własnego uznania, przedłużyć okres po dacie uruchomienia, jeżeli modernizacja, przebudowa, ponowne wyposażenie techniczne (ponowne wyposażenie) doprowadziło do wydłużenia okresu użytkowania środka trwałego.

Dla wygody, w tabeli pokazane są grupy obiektów.

Grupa	Okres użytkowania (w latach włącznie)
1	1-2
2	2-3
3	3-5
4	5-7
5	7-10
6	10-15
7	15-20
8	20-25
9	25-30
9	Ponad 30 lat

Klasyfikacja środków trwałych wchodzących w skład grup jest zatwierdzana przez rząd.

Ogólne informacje o odpisach amortyzacyjnych

Obliczanie amortyzacji majątku podlegającego amortyzacji, zgodnie z art. 25 NK, produkowany w sposób liniowy lub nieliniowy.

Podmiot gospodarczy ustala co miesiąc kwotę amortyzacji dla celów podatkowych oddzielnie dla każdego składnika aktywów. Naliczanie środków rozpoczyna się pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym obiekt został oddany do eksploatacji. Naliczenie kończy się również od 1 dnia miesiąca następującego po miesiącu spisania środków trwałych lub pozostawienia z jakiegokolwiek powodu amortyzowanej nieruchomości.

Nuanse

Dla majątku amortyzowanego zaliczonego do grup 8-10, niezależnie od okresu oddania go do użytkowania, rozliczenia międzyokresowe dokonywane są metodą liniową. W przypadku innych obiektów podmiot gospodarczy może zastosować dowolną z dwóch metod.

Należy pamiętać, że wybranej metody nie można zmienić na czas obliczania amortyzacji.

Cechy naliczania

W przypadku metody liniowej kwota amortyzacji jest określana jako iloczyn pierwotnego kosztu środków trwałych i stawki amortyzacyjnej. Ta ostatnia jest obliczana w następujący sposób:

K=[1/n] x 100%.

W tej formule:

• stawka amortyzacji w % pierwotnego kosztu - K;
• żywotność przedmiotu wyrażona w miesiącach, -n.

Jeżeli stosowana jest metoda nieliniowa, żądana wartość jest określana przez pomnożenie wartości rezydualnej nieruchomości podlegającej amortyzacji przez wskaźnik:

K=[2]/n] x 100%.

Ważne punkty

Przy obliczaniu należy wziąć pod uwagę, że począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym wartość rezydualna amortyzowanego majątku osiągnie 20% wartości pierwotnej, naliczenie należy dokonywać zgodnie z następującymi zasadami:

1. Wartość rezydualna jest uznawana za wartość bazową.
2. Kwota amortyzacji miesięcznie jest obliczana poprzez podzielenie kwoty bazowej przez liczbę miesięcy pozostałych do końca okresu użytkowania.

Kurs

Są one używane przy obliczaniu kwoty amortyzacji amortyzowanej nieruchomości eksploatowanej w agresywnych warunkach lub przy zwiększonej liczbie zmian. Współczynniki mogą być również wykorzystywane przez przedsiębiorstwa rolne: kompleksy szklarniowe, fermy drobiu, hodowle zwierząt gospodarskich itp. Ustanawiane są pewne ograniczenia.

W szczególności dla tych podmiotów można zastosować współczynnik nie wyższy niż 2. Dla środków trwałych będących przedmiotem umowy leasingu dopuszcza się zastosowanie w kalkulacji współczynnika nie wyższego niż 3.

Postanowienia te nie mają zastosowania do obiektów zaliczonych do grup 1-3 w przypadku zastosowania metody nieliniowej.

Agresywne to sztuczne lub naturalne czynniki, których wpływ powoduje zwiększone zużycie systemu operacyjnego. Dofunkcjonowanie w takich warunkach jest również utożsamiane z obecnością mienia w kontakcie z ogniem, wybuchowym, toksycznym lub innym agresywnym środowiskiem, które jest źródłem (przyczyną) sytuacji awaryjnej.

Przy obliczaniu kwoty amortyzacji dla osobowych minibusów i samochodów, których początkowy koszt wynosi ponad 400 tysięcy rubli. i 300 tysięcy rubli. odpowiednio do głównej normy stosuje się współczynnik 0,5.

Zgodnie z decyzją kierownika przedsiębiorstwa amortyzacja może być naliczana według obniżonych stawek, ale tylko od początku okresu podatkowego i przez cały jego okres.

Podatki

W przypadku środków trwałych oddanych do użytku przed wejściem w życie Rozdz. 25 Ordynacji podatkowej okres użytkowania określa sam podmiot gospodarczy na dzień 01.01.2002 r., biorąc pod uwagę klasyfikację zatwierdzoną przez Rząd oraz okresy działalności grupowej, określone w art. 258 Kodeksu.

Niezależnie od wybranej przez podatnika metody memoriałowej w odniesieniu do zamortyzowanego majątku oddanego do użytku przed wejściem w życie Rozdz. 25, obliczenia są oparte na wartości rezydualnej.

Rachunkowość analityczna

Powinna odzwierciedlać informacje o:

1. Koszt początkowy obiektu wycofanego w okresie podatkowym (sprawozdawczym), a także jego zmiany w trakcie doposażenia, wykończenia, częściowej likwidacji, przebudowy.
2. Przydatne życie przyjmowane przez jednostkę.
3. Metody memoriału i kwoty amortyzacji od początku kalkulacji dokoniec miesiąca, w którym miała miejsce sprzedaż (zbycie) przedmiotu.
4. Wartość sprzedaży nieruchomości zgodnie z umową.
5. Data nabycia i sprzedaży (zbycia) środków trwałych, przekazanie ich do eksploatacji, wykluczenie z listy obiektów podlegających amortyzacji z powodów określonych w ust. 3 art. 256 Ordynacji podatkowej, reaktywacja środka trwałego, wygaśnięcie umowy o nieodpłatne użytkowanie, zakończenie prac modernizacyjnych i rekonstrukcyjnych.
6. Koszty poniesione przez podmiot przy zbyciu nieruchomości. Mowa w szczególności o kosztach przewidzianych w pod. 8 s. 1 art. 265 TC, a także koszty przechowywania, transportu i utrzymania sprzedanego środka trwałego.

Zysk uzyskany przez podmiot gospodarczy jest wliczany do podstawy opodatkowania w okresie sprawozdawczym, w którym dokonano sprzedaży. Straty poniesione przez podatnika zalicza się do pozostałych wydatków, zgodnie z zasadami określonymi w art. 268 NK.

Rachunkowość analityczna powinna zawierać informacje o nazwie aktywów, w stosunku do których ustalane są kwoty odpowiednich kosztów, liczbie miesięcy, w których będą one obciążać inne wydatki, a także wysokości miesięcznych koszty.