Międzynarodowe standardy zarządzania projektami

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Jeżeli pojawia się zadanie optymalizacji działalności, to kwestia zgodności z normami pojawia się sama. Są to bezpośrednie potrzeby biznesu, który aktywnie stosuje metody zarządzania projektami. Kierownik projektu, nie mniej niż inni, jest zainteresowany potwierdzeniem swojego doświadczenia zawodowego przed współpracownikami i pracodawcami. Chce udowodnić swoją wiedzę i umiejętności jako profesjonalny PM i zarabiać za to. W związku z tym bardzo ważne są standardy zarządzania projektami. Przecież na ich podstawie możesz wykonywać swoje czynności zawodowe i wykazać się własnym profesjonalizmem.

Standardy

Standardy są uważane za normy i próbki obiektów, które są porównywalne z innymi tego typu zjawiskami. Ponadto standard można nazwać dokumentem wskazującym ustalone zasady, normy i wymagania, które pozwalają ocenić ich przestrzeganie w pracy. Tylko między pierwszą a drugą definicją istnieje istotna różnica. Pierwsza odpowiada ideałowi, a druga zawiera jedynie zalecenia, jak się do niego zbliżyć.

Różne praktyki projektowe są stosowane na świecie od ponad pół wieku. W związku z tym przeprowadzono miliony takich procedur, w tym takich, w których zastosowano unikalne rozwiązania różnych problemów. W związku z tym zaistniała potrzeba usystematyzowania tego procesu, jego uogólnienia i ujednolicenia. Dlatego z czasem stała się osobną gałęzią zarządzania, w której powstały różne metodyki i standardy zarządzania projektami.

Najpierw konieczne było zdefiniowanie ogólnej terminologii i pojęć, aby później można było uzyskać i uogólnić wymagania dotyczące pracy i jej jakości. Opracowano różne technologie zarządzania projektami. Na tej podstawie logiczne jest, że zaistniała potrzeba określenia, jakie cechy i umiejętności są potrzebne osobie, która będzie zaangażowana w zarządzanie projektami oraz jakie kroki musi podjąć, aby zostać odnoszącym sukcesy liderem.

Rodzaje standardów

Zaistniała więc potrzeba stworzenia instytucji, które badają zarządzanie w tym obszarze. Najpierw wszystko odbywało się na poziomie krajowym, a potem na arenie międzynarodowej. Tak więc instytucje te zebrały, zgromadziły i ustrukturyzowały doświadczenie, aby zrozumieć, jak zarządzać projektem, aby dał konkretny wynik. Aby zdefiniować standardy zarządzania projektami, przeanalizowano i zsyntetyzowano najlepsze praktyki. W tym celu wykorzystano dwa komponenty zarządzania: obiektywny i subiektywny. Czyli projekty indywidualne i całościowefirm wraz z wymaganiami kwalifikacyjnymi kierowników projektów. W ten sposób pojawiły się rozwiązania metodologiczne, które umożliwiły:

1. Definicja i rozumienie terminologii, tematyki tego obszaru oraz roli wszystkich uczestników projektu.
2. Zapewnienie rozwoju specjalistów i kadry zarządzającej, którzy praktykują działalność typu projektowego oraz zwiększenie wyników i efektywności kolejnych projektów.
3. Podczas certyfikacji po pierwsze dokonywana jest ocena i potwierdzanie kwalifikacji profesjonalistów, a po drugie oceniane są same praktyki stosowane przez tych pracowników.

Standardy zarządzania projektami można podzielić na cztery typy: międzynarodowe, krajowe, branżowe i korporacyjne.

PMI i jego standardy

Rozwój technologii zarządzania projektami rozpoczął się w Ameryce w latach sześćdziesiątych. Wpłynęło na to wiele czynników, z których głównymi były początek ery nuklearnej, rywalizacja z ZSRR w eksploracji kosmosu i tworzenie nowych strategii obronnych. Był to czas wielkich zmian, a potrzeba ustanowienia zarządzania projektami i stworzenia uniwersalnego modelu tego była po prostu niezaprzeczalna. Dlatego w 1969 roku w Stanach Zjednoczonych powstała pierwsza organizacja non-profit Project Management Institute, która zajmowała się opracowywaniem standardów. Zarządzanie projektami w oparciu o standard PMI realizowane jest na całym świecie i zatrudnia ponad trzy miliony specjalistów w tej dziedzinie.

Więc podstawowy standard został stworzony w oparciu o metodyzarządzanie jako system uogólnionego doświadczenia wszystkich pomyślnie zrealizowanych projektów, które były regularnie badane przez pracowników Instytutu. Ten podręcznik stał się krajowym standardem zarządzania projektami w Ameryce. Wydajność i sukces tego standardu przeniosły go z poziomu krajowego na międzynarodowy. Dlatego w chwili obecnej z zarządzania projektami w oparciu o standard PMI PMBOK korzystają firmy na całym świecie. Ponadto stale rozwijane są nowe wersje tego standardu, oparte na regularnej syntezie najlepszych praktyk i wiedzy teoretycznej.

Model interakcji między procesami zarządzania projektami

Teoria zarządzania projektami stanowiła podstawę wytycznych PMBOK. Opiera się na kluczowych aspektach modelu procesu i uwzględnia wszystkie fazy cyklu życia projektu. Ponadto uwzględnia wszystkie funkcjonalne obszary wiedzy związane ze strefami kontrolnymi i ich interakcjami z obiektami badawczymi. Ważne miejsce w standardzie zajmuje plan zarządzania. Zanim ukazała się pierwsza edycja, Instytut przez dwadzieścia lat gromadził niezbędne informacje i informacje. Już w 1986 roku firma PMI wydała pierwszy przewodnik oparty na swoich badaniach, który jest stale aktualizowany w celu odzwierciedlenia aktualnych trendów. W tej chwili istnieje już pięć różnych publikacji, które z powodzeniem pomagają w rozwoju biznesu i reprezentują amerykańskie krajowe standardy zarządzania projektami.

Standard ISO

Oczywiście na świecie istnieje wiele standardów, które osiągnęły światowy poziom. A każdy z nich prowadzi zaciekłą rywalizacjęwalka o miejsce lidera technologii zarządzania projektami. Rynek usług certyfikacyjnych i doradczych stale się rozwija. Wskazuje to na perspektywy tego kierunku. A największą część tego rynku może zajmować korporacja, która otrzyma autorytet na wszystkich poziomach – od profesjonalnego po globalny. To ona będzie szkolić i certyfikować profesjonalistów, a docelowo rozwijać się ich kosztem.

ISO (ISO) jest najstarszą i najpotężniejszą organizacją międzynarodową zaangażowaną w standaryzację praktycznie wszystkich obszarów biznesu i technologii. Ponieważ jest światowym liderem normalizacji, ma prawo wprowadzać wszelkie nowe normy do całego systemu, co w rzeczywistości jest jego główną różnicą w porównaniu z innymi firmami. Jest w stanie zapewnić sobie nienaganne kanały promocji, ponieważ współpracuje z biurokratyczną stroną niemal wszystkich państw. Faktem jest, że wydany przez tę firmę standard zarządzania projektami ISO 21500:2012 ma wszelkie szanse na przywództwo. To jest główny przewodnik po zarządzaniu projektami w większości krajów na świecie.

Różnica między ISO 21500:2012 a PMBOK

Pierwszy standard zarządzania został stworzony przez ISO w 2003 roku. Zawierał on główne zasady przewodnie, które mogą zapewnić jakość projektu. Mimo planów firmy dotyczących masowej dystrybucji dokumentu, nie doszło do ich realizacji. Dlatego do 2012 roku ISO opracowało nowy dokument we współpracy z PMI. Standard zarządzaniaprojekty w wielu aspektach upodobniły się do konkurenta. Wyraża się to głównie w zachowaniu spójności i kompletności produktu.

Główne funkcje tego standardu są następujące:

• podkreślenie najlepszych sposobów realizacji projektu, niezależnie od jego specyfikacji;
• stworzenie ogólnego obrazu zrozumiałego dla wszystkich uczestników projektu, pokazującego skuteczne zasady i mechanizmy zarządzania;
• daj ramy do poprawy praktyki projektowej;
• być podstawą, która jednoczy standardy wszystkich poziomów w zakresie zarządzania projektami.

Okazuje się, że te dwa standardy są bardzo podobne w swojej treści. Najpełniejszej analizy różnic projektowych dokonał polski naukowiec Stanislav Gashik, podkreślając wszystkie różnice w standaryzacji zarządzania projektami.

Kierunek standaryzacji ICB IPMA

IPMA została założona w Szwajcarii w 1965 roku. Głównym celem jego powstania była wymiana doświadczeń pomiędzy kierownikami projektów z różnych krajów. A w 1998 roku opracowaliśmy koncepcję systemu certyfikacji pracowników profesjonalnych w zakresie projektów. Oznacza to, że system ten powinien otrzymać standard, na podstawie którego przeprowadzana byłaby certyfikacja kompetencji specjalistów. W ten sposób opracowano standard ICB, bazując na zdobytych doświadczeniach i uwzględniając krajowe wymagania kompetencyjne większości krajów europejskich. Jednocześnie zatwierdzono czterostopniowy model certyfikacji.

W przeciwieństwie do opisanych już międzynarodowych i korporacyjnych standardów zarządzania projektami, ICB IPMA oparła się na ustrukturyzowaniu doświadczenia, wiedzy i umiejętności liderów w zakresie zarządzania projektami. Jego głównym celem jest ustalenie akceptowanych na arenie międzynarodowej wymagań dotyczących kompetencji specjalistów PM. W tej chwili istnieje już trzecia edycja, w której zebrano 46 elementów w trzech grupach: kompetencje techniczne, behawioralne i konsensualne. To ostatnie wyraża się w zdolności lidera do budowania skutecznych strategii przy udziale wszystkich interesariuszy.

Opracowano również schematyczny symbol w kształcie oka. Zawiera listę wszystkich grup. Podręcznik nie zawiera szczegółowych opisów metod, procesów czy narzędzi zarządzania. Ale metodologia wskazuje, jak właściwie podejść do wiedzy, umiejętności i komunikacji. Ale z jego pomocą możesz określić, na ile kandydat do roli lidera RM jest gotowy do podjęcia swoich obowiązków i w jakich obszarach musi się jeszcze rozwijać.

Z tego wynika, że są to diametralnie różne standardy, w związku z czym różnią się podejścia do certyfikacji. Certyfikacja PMI pozwala na uzyskanie tytułu PMP, a międzynarodowe standardy zarządzania projektami są w tym przypadku takie same. Certyfikat można uzyskać w naszym kraju w stolicy oraz w Petersburgu. Do przejścia są trzy etapy, a mianowicie: rozmowa kwalifikacyjna, egzamin i kwalifikacja wstępna.

Na podstawie responsywnego działaniasystemu, w przypadku metody amerykańskiej nacisk kładziony jest na pojedynczy zestaw wiedzy i pojęć. Ale IPMA ocenia biznesowe i osobiste cechy wnioskodawcy.

Standardowy KSIĄŻĘ 2

Inny krajowy standard zarządzania projektami, PRINCE 2, został opracowany w Wielkiej Brytanii i jest obecnie używany na całym świecie. Ale nie jest w stanie konkurować z amerykańskim przywództwem, ponieważ jest to prywatna technika dla niektórych typów projektów. Opiera się na jasnej instrukcji, której wdrożenie zapewnia rzetelność skutecznej realizacji prac projektowych. Pomimo ograniczonego zakresu normy opracowanej w Anglii, nadal jest ona szeroko stosowana. Jest używany w projektowaniu IT, opracowywaniu i uruchamianiu produktów, mieszkaniowym, inżynieryjnym i publicznym.

Metodologia obejmuje między innymi sektory fundacji, plany, organizację, jakość i ryzyko. Stosując ten standard jakości zarządzania projektami, należy stale uważnie monitorować określone zestawy tematów i podążać za technologią, która jest bardzo szczegółowa i głęboko opisana w metodologii. Stałe dostosowywanie się do środowiska projektowego, generowanie produktów zarządzania i ich wsparcie dokumentacją. W sumie istnieje siedem zasad, tematów i procesów. Pozwala to na osiągnięcie określonych standardów jakości przy realizacji projektów. Ale jest też wada – nie ma badań dotyczących zarządzania dostawami kontaktów, interesariuszami, nie ma też szeregu innych procesów, które są opisane wAmerykański międzynarodowy standard zarządzania projektami.

Praktyka wyboru i udostępniania standardów

Istnieją również rosyjskie normy krajowe, które wpływają na zarządzanie projektami. Faktem jest, że wiele firm woli korzystać z zagranicznych standardów certyfikacji i zarządzania swoimi projektami. Ale jednocześnie opracowano różne GOST zarówno dla poszczególnych firm, jak i międzynarodowych standardów.

Jeśli chodzi o kombinację standardów, w wielu przypadkach po prostu nie można się bez niej obejść. Na przykład firmy korzystające ze standardów angielskich potrzebują dodatkowej metodologii podobnej do PMBOK. Z kolei stosowanie wyłącznie standardu amerykańskiego prowadzi do braku zlokalizowanych metod. Ale ISO lub jego odpowiednik - standard zarządzania projektami GOST R ISO 21500-2014 - jest w stanie określić zwięzłe wymagania, nie mając przy tym dostosowania do konkretnych wymagań korporacyjnych. Ogólnie rzecz biorąc, zastosowanie dowolnej metodologii wymaga dostosowania do kultury zarządzania organizacji, w której jest stosowana.

Wniosek

Po przeanalizowaniu prawie wszystkich głównych międzynarodowych standardów zarządzania projektami możemy śmiało stwierdzić, że standardy krajowe nie mają zastosowania w praktyce bez dodatków zagranicznych. Z kolei światowe standardy wymagają optymalizacji i dostosowania do mentalności i systemu zarządzania w naszym kraju. Pozostaje więc mieć nadzieję, że wkrótce będziemy mieli więcejzmodyfikowane krajowe normy, które mogą zaspokoić potrzeby biznesu i zarządzania projektami. Ale dopóki tak się nie stanie, konieczne jest łączenie różnych standardów w zakresie zarządzania projektami, aby uzyskać efektywny efekt pracy specjalistów PM.