Oscar Schindler: biografia ze zdjęciami, ciekawostki z życia

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Oscar Schindler został uhonorowany tytułem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”, był ulubieńcem wszystkich, a później stał się bohaterem filmu Stevena Spielberga. Jaka była praca Schindlera, by ratować Żydów? I czy jego życie naprawdę można nazwać ścieżką sprawiedliwego?

Młode lata

Biografia Oskara Schindlera jest ostatnio przedmiotem zainteresowania zarówno zawodowych historyków, jak i amatorów. W końcu ścieżka życia tego człowieka była pełna sprzeczności. Schindler urodził się w 1908 roku w Zwittau na terenie dzisiejszej Republiki Czeskiej. Jego rodzina należała do klasy średniej i należała do niemieckojęzycznej diaspory w Sudetach. Młody Oskar Schindler, którego zdjęcie można znaleźć nawet na kartach podręczników historii, ukończył szkołę niemiecką. W przyszłości planował studiować inżynierię i podążać śladami ojca, aby w przyszłości zarządzać fabryką rolną.

Dołączenie do partii nazistowskiej

Wśród towarzyszy Schindlera było sporo Żydów, ale on nie miał szczególnej przyjaźni z żadnym z nich. Podobnie jak większość jego innych mówiących po niemieckuprzyjaciele, Schindler wstąpił do partii politycznej Konrada Geilena, która popierała reżim nazistowski i opowiadała się za przyłączeniem Czechosłowacji do Niemiec. W 1938 został jednym z członków partii nazistowskiej.

Rozpocznij zarządzanie fabryką

Niektóre fakty z biografii Oskara Schindlera pod wieloma względami zaprzeczają wizerunkowi legendarnego człowieka - przede wszystkim jego zamiłowania do imprez i beztroskiego stylu życia. Jesienią 1939 roku pojawił się w starożytnym Krakowie, który w tym czasie był już okupowany. Kraków był wówczas idealnym miejscem dla niemieckich przedsiębiorców, którzy chcieli zarobić na klęskach okupowanych terytoriów. W październiku tego samego roku Schindler przejmuje zarządzanie fabryką naczyń emaliowanych, która wcześniej należała do Żyda.

Z pomocą księgowego Isaaca Sterna Schindler dokładnie obliczył swoje kolejne kroki, stopniowo gromadząc kapitał. Niewielka fabryka zlokalizowana na obrzeżach Krakowa zaczęła dostarczać naczynia do armii niemieckiej, a produkty wyprzedawały się dosłownie w zawrotnym tempie. Trzy miesiące później w fabryce pracowało już 250 Polaków i 7 Żydów. Pod koniec 1942 roku niewielka produkcja przekształciła się w prawdziwego giganta wyrobów emaliowanych i sprzętu dla żołnierzy niemieckich.

Wiele wersji biografii Oskara Schindlera nie wskazuje na to, że był on wielkim miłośnikiem różnych przyjemności. Często urządzał hałaśliwe imprezy, na które zapraszał SSurzędnicy. Jedyną rzeczą, która odróżniała go od innych pracowników niemieckiej administracji, był raczej humanitarny stosunek do robotników fabrycznych, w tym Żydów.

Powstanie szlachetnego celu

Oskar Schindler miał niewiele powodów, by sprzeciwiać się władzy nazistowskiego reżimu. Ale stopniowo narastało w nim odrzucenie okrucieństwa wobec Żydów i ich prześladowania. Stopniowo samolubny cel zapełnienia kieszeni pieniędzmi jak najwięcej zaczął schodzić na dalszy plan. Schindler zaczął coraz częściej zastanawiać się, jak uratować jak najwięcej ludzi z pułapki nazistowskich oprawców. Ostatecznie Schindler był gotów poświęcić w tym celu nie tylko pieniądze, ale i własne życie.

Ratowanie Żydów przed śmiercią

W biografii Oskara Schindlera jest wiele szczegółów, które mogą dziś pomóc wyjaśnić, w jaki sposób ucieleśniał on swój zamiar uratowania Żydów przed nieuchronną śmiercią. Jednym z jego głównych atutów była uprzywilejowana pozycja przedsiębiorstwa, „niezbędna dla gospodarki wojennej”. Ten status pozwalał Schindlerowi nie tylko na zawieranie dużej liczby kontraktów wojskowych, ale także angażowanie Żydów w produkcję. Gdy jednemu z nich groziło wywiezienie do obozu koncentracyjnego, Schindler zażądał ich uwolnienia, argumentując, że zmniejszenie liczby pracowników negatywnie wpłynie na produkcję. Używał wszelkich środków – w tym fałszowania zapisów, rejestrowania dzieci, kobiet czy przedstawicielizawody intelektualne, takie jak mechanika czy ślusarz.

Otwarcie oddziału w fabryce

Kilka razy Schindler trafił do Gestapo, gdzie został oskarżony o protekcjonalność Żydów, ale to go nie powstrzymało. Wiosną 1943 r. zlikwidowano getto w Krakowie, a resztki ludności żydowskiej przeniesiono do obozu koncentracyjnego Płaszów, położonego na obrzeżach miasta. Od jednego z najbardziej brutalnych komendantów obozu (a także jego kumpla od kieliszka) Schindler uzyskał zgodę na założenie filii dla pracowników fabryki w Zabłochu. Tam łatwiej mu było stworzyć stosunkowo znośne warunki dla egzystencji Żydów, przynajmniej nieznacznie rozszerzyć ich dietę o produkty, które Schindler potajemnie kupował za własne pieniądze.

Ratowanie Żydów

Biografia Oskara Schindlera jest ciekawa przede wszystkim dlatego, że nie cofał się przed żadnymi trudnościami, aby uratować jak najwięcej ludzkich istnień. Pod koniec 1944 r. obóz koncentracyjny w Płaszowie otrzymał rozkaz pilnej ewakuacji w miarę zbliżania się Rosjan. Większość więźniów - około 20 tysięcy dorosłych i dzieci - trafiła do obozów zagłady. Słysząc o nakazie ewakuacji, Schindler skontaktował się z wydziałem Naczelnego Dowództwa Sił Zbrojnych i udało mu się uzyskać oficjalne pozwolenie na kontynuowanie produkcji zastaw stołowych w fabryce Brünnlitz. Zakładano, że więźniowie obozu w Zabłochu przeniosą się do nowej fabryki. Jednak zamiast do Brunnlitz wysłano 800 mężczyzn i 300 kobiet z listy Schindlera doobozy zagłady Gross-Rosen i Auschwitz.

Sprawa więźniów obozu Holešov

Kiedy Schindler dowiedział się o tym, co się stało, najpierw zaczął zabiegać o uwolnienie mężczyzn, a następnie wysłał swojego sekretarza do Auschwitz, aby negocjował uwolnienie żydowskich kobiet. Udało jej się to zrobić - za każdego więźnia obiecano zapłacić 7 marek niemieckich. Jednym z ważnych faktów, o których często nie wspomina się w krótkich biografiach Oskara Schindlera, jest jego bohaterski czyn, dzięki któremu zwolniono 120 żydowskich mężczyzn z obozu koncentracyjnego Holeszow.

Praca małżonków

Więźniowie wykonywali kopanie i prace kamieniarskie. W styczniu 1945 r., kiedy wojska rosyjskie już się zbliżały, robotników ewakuowano z obozu koncentracyjnego na zachód bydlęcymi wagonami, bez jedzenia i picia. Po tygodniu podróży dotarli do bram Brünnlitz. Żona Schindlera, Emily, ledwo zdążyła powstrzymać kierownika obozu koncentracyjnego, który już nakazał odesłać wagony. Nawet sam Schindler zadał sobie wiele trudu, aby przekonać komendanta, że fabryka naprawdę potrzebuje tych pracowników.

Po drodze para zaczęła opiekować się 107 osobami, które przeżyły, które były skrajnie niedożywione. Wielu więźniów miało odmrożone kończyny. Ale dzięki pomocy Schindlerów stopniowo wracali do życia. Ciekawostka dotycząca Oskara Schindlera, o której nie zawsze wspomina się w jego życiorysach: udało mu się przekonać komendanta obozu, aby nie palił ciał zmarłych spośród tych, którzy nie mogli dojść do siebie z drogi do Brunnelitz. Schindler osiągnąłbyć pochowany zgodnie z żydowską tradycją na specjalnie kupionej przez niego działce cmentarza w pobliżu kościoła katolickiego.

Schindler - bohater filmu, przedmiot badań

Biografia Oskara Schindlera, którego zdjęcie w młodości można znaleźć w tym artykule, stała się przedmiotem licznych sporów historyków. Również na podstawie swoich biografii Steven Spielberg stworzył legendarny film - Lista Schindlera. Opowiada historię człowieka, który podczas wojny uratował setki istnień ludzkich. Jednak jego życie nie było tak sprawiedliwe, jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. Na przykład historyk i deputowana izby niższej czeskiego parlamentu Itka Gruntova przekonuje, że biografia Oskara Schindlera nie zasługuje na takie filmy kręcone w oparciu o jej motywy. Człowiek, który otrzymał w Izraelu tytuł „Sprawiedliwego wśród Narodów Świata” był w rzeczywistości pijakiem, zdrajcą ojczyzny, damą i łapówkarzem. Dużą popularność zyskały książki Itki Gruntovej. Jej zdaniem Schindler nie zasługuje na umieszczenie na liście bohaterów ojczyzny.

Kim naprawdę był Schindler?

W krótkich biografiach Oskara Schindlera rzadko wspomina się o tym, jak rozwijało się życie jego żony Emilii. Na krótko przed śmiercią wydała książkę „Ja, Emilia Schindler”. Podzieliła się w nim swoimi objawieniami, że jej mąż „nie był ani filantropem, ani przyzwoitym małżonkiem. Po prostu uwielbiał pięknie żyć, rzucając kurz w oczy. Itka Gruntova, która poświęciła 10 lat swojego życia na badanie historii regionu pardubickiego, w którym urodził się Schindler, twierdzi: nie bez powodu reżyserzy Kennelly iFilmy Spielberga zaczynają się od okresu militarnego Schindlera.

Niewłaściwe uczynki

Oscar Schindler (zdjęcie z młodości można zobaczyć w artykule) w przedwojennej przeszłości robił rzeczy, które trudno nazwać heroicznymi. Prowadził działalność szpiegowską przeciwko ojczyźnie, a kiedy został zatrzymany, tłumaczył swoje działania chęcią zarobku. Ten motyw jest często spotykany w biografiach Schindlera. Najbardziej sprzeczne informacje dotyczą okresu, kiedy był właścicielem fabryki naczyń. Przedstawiona w artykule biografia i zdjęcia Oskara Schindlera zainteresują czytelników w różnych kategoriach wiekowych. W końcu ten człowiek, który dla historyków pozostał w dużej mierze zagadką, dokonał kiedyś niesamowitych rzeczy: podczas Holokaustu uratował 1200 Żydów.

Jednak jego biografia jest pełna sprzeczności. Istnieje wiele dowodów na to, że głównym czynnikiem, który zmusił Schindlera do kupowania Żydów do pracy w fabrykach, była taniość tej siły roboczej. Pozyskiwał robotników za łapówki, których lista później posłużyła za dowód jego działalności w ratowaniu więźniów. Wiele innych ciekawostek z życia Oskara Schindlera można było dowiedzieć się od jego żony. „Lista Schindlera została sporządzona przez człowieka nazwiskiem Goldman, który sprowadzał tam ludzi tylko za pieniądze. Jeśli nie było czym zapłacić, to nie było dla nich miejsca na liście” – powiedziała Emilia.