Mary Parker Follett: fotografia, biografia, lata życia, wkład w zarządzanie

2025 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2025-01-24 13:23

Mary Parker Follet jest amerykańską pracowniczką socjalną, socjolożką, konsultantką i autorką książek o demokracji, stosunkach międzyludzkich i zarządzaniu. Studiowała teorię zarządzania i nauki polityczne i jako pierwsza użyła takich wyrażeń jak „rozwiązywanie konfliktów”, „zadania przywódcy”, „prawa i uprawnienia”. Jako pierwsi otwierają lokalne centra wydarzeń kulturalnych i społecznych.

Mary Parker Follet (zdjęcie w dalszej części artykułu) uważa, że organizacja grupowa nie tylko przynosi korzyści całemu społeczeństwu, ale także pomaga ludziom poprawić ich życie. Jej zdaniem przedstawiciele różnych warstw kulturowych i społecznych, spotykając się twarzą w twarz, zaczynają się rozpoznawać. Różnorodność etniczna i społeczno-kulturowa jest więc kluczowym elementem rozwoju społeczności lokalnych i demokracji. Wysiłki Follet doprowadziły do znacznego postępu w zrozumieniu relacji międzyludzkich i tego, jak ludzie powinni współpracować, aby stworzyć pokojowe i dostatnie społeczeństwo.

Wczesna biografia

Mary Parker Follet urodziła się 09.03.1868 w Quincy w stanie Massachusetts w zamożnej rodzinie Quakerów. Tam spędziła dzieciństwo i młodość. Wykształcona w Thayer Academy prawie cały swój wolny czas poświęcała rodzinie - Mary Parker Follet opiekowała się niepełnosprawną matką. Następnie studiowała przez rok (1890-1891) w Newnham College na Uniwersytecie Cambridge (później Radcliffe College). W 1892 wstąpiła do Towarzystwa Studentek. Studia ukończyła z wyróżnieniem w 1898 roku. Follet przez kilka lat nauczała w prywatnej szkole bostońskiej, aw 1896 roku opublikowała swoją pierwszą pracę, Przewodniczącą Izby Reprezentantów (jej rozprawa w Radcliffe, napisana z pomocą historyka Alberta Bushnella Harta), która okazała się wielkim sukcesem.

Aktywność w pracy

Od 1900 do 1908 Follet był pracownikiem socjalnym w bostońskiej dzielnicy Roxbury. W 1900 zorganizowała tam klub dyskusyjny, aw 1902 młodzieżowy ośrodek społeczno-wychowawczy. Dzięki tej pracy uświadomiła sobie potrzebę tworzenia miejsc, w których ludzie mogliby się gromadzić i spotykać, i rozpoczęła kampanię na rzecz otwarcia centrów społeczności. W 1908 roku została wybrana na przewodniczącą Komitetu Miejskiego Ligi Kobiet ds. Ulepszonego Użytkowania Budynków Szkolnych. W 1911 r. komitet otworzył swoje pierwsze eksperymentalne centrum społeczne w szkole średniej we wschodnim Bostonie. Sukces projektu doprowadził do otwarcia wielu podobnych instytucji w mieście.

Zanim zostanie wiceprezesem Stowarzyszenia Krajowych Ośrodków Kulturyw 1917 roku Follet był członkiem Rady ds. Płacy Minimalnej w Massachusetts. Interakcje ze szkołami wieczorowymi i liderami biznesu zwiększyły jej zainteresowanie administracją przemysłową i zarządzaniem. Zaangażowała się również w ruch reform społecznych ustanowiony przez Federalną Radę Kościołów w Ameryce.

Kreatywność

Równolegle z działalnością polityczną Follet nadal pisała. W 1918 opublikowała The New State, przedmowę do poprawionego wydania z 1924 autorstwa brytyjskiego męża stanu Viscounta Haldane'a. W tym samym roku ukazała się jej nowa praca „Creative Experience”, poświęcona interakcji między ludźmi w procesie grupowym. Follet z powodzeniem zastosowała wiele swoich pomysłów w klubach Osiedla, które wychowywały dzieci ulicy.

Przeprowadzka do Wielkiej Brytanii

Przez 30 lat Follet mieszkał w Bostonie z Isabelle Briggs. W 1926, po śmierci tego ostatniego, przeniosła się do Anglii, by tam mieszkać i pracować, a także studiować w Oksfordzie. W 1928 doradzała Lidze Narodów i Międzynarodowej Organizacji Pracy w Genewie. Od 1929 mieszkała w Londynie z Kathariną Furs, która pracowała dla Czerwonego Krzyża i założyła ochotnicze zespoły medyczne służące personelowi wojskowemu w Wielkiej Brytanii i innych krajach Imperium Brytyjskiego.

W późniejszych latach Mary Parker Follet stała się popularną pisarką i nauczycielką zarządzania w świecie biznesu. W 1933 zaczęła uczyć w londyńskiejszkoła ekonomii. Po serii wykładów na wydziale administracji biznesowej zachorowała i w październiku wróciła do Bostonu.

Mary Parker Follett zmarła 18.12.1933.

Po jej śmierci jej pisma i przemówienia zostały opublikowane w 1942 roku. A w 1995 roku opublikowano Mary Parker Follet: Prophet of Management.

W 1934 r. Radcliffe College nazwał ją jedną z najwybitniejszych absolwentek.

O Centrach Kultury

Follet był silnym zwolennikiem domów kultury. Przekonywała, że demokracja działa najlepiej, gdy ludzie są zorganizowani w lokalne społeczności. Jej zdaniem domy kultury pełnią ważną rolę w demokracji, będąc miejscem spotkań, komunikacji i dyskusji na nurtujące ich tematy. Kiedy ludzie z różnych środowisk kulturowych lub społecznych spotykają się twarzą w twarz, poznają się lepiej. W pracach Mary Parker Follet różnorodność etniczna i społeczno-kulturowa jest kluczowym elementem udanej społeczności i demokracji.

O organizacji społecznej i demokracji

W swojej książce The New State, opublikowanej w 1918 roku, Follet opowiadała się za publicznymi sieciami społecznościowymi. Jej zdaniem doświadczenie społeczne jest niezbędne do sprawowania przez nich funkcji obywatelskiej, co ma istotny wpływ na ostateczną pracę państwa.

Według Folleta człowiek jest kształtowany przez proces społeczny i codziennie przez niego wychowywany. Nie ma ludzi, którzy sami się stworzyli. To, co posiadają jako jednostki, jest ukryte przed społeczeństwem w głębi życia społecznego. Indywidualność to zdolność do jednoczenia. Jest mierzony głębokością i szerokością prawdziwych relacji. Osoba nie jest jednostką, o ile różni się od innych, ale o ile jest ich częścią.

W ten sposób Mary Parker Follet zachęcała ludzi do udziału w działaniach grupowych i społecznościowych oraz bycia aktywnymi obywatelami. Wierzyła, że poprzez działania społeczne poznają demokrację. W The New State pisze, że nikt nie da władzy ludziom – trzeba się tego nauczyć.

Według Mary Parker Follet szkoła relacji międzyludzkich powinna zaczynać się w kołysce i kontynuować w przedszkolu, szkole i zabawie, a także wszelkiego rodzaju kontrolowanych zajęciach. Nie powinno się uczyć o społeczeństwie obywatelskim na kursach lub lekcjach. Trzeba ją zdobywać tylko poprzez taki sposób życia i działania, które uczą podnoszenia świadomości społecznej. To powinno być celem całej edukacji szkolnej, wszelkiej rekreacji, całego życia rodzinnego i klubowego, życia obywatelskiego.

Organizowanie grup, jej zdaniem, nie tylko pomaga społeczeństwu jako całości, ale także pomaga ludziom poprawić ich życie. Takie formacje dają lepsze możliwości wyrażania indywidualnej opinii i jakości życia członków grupy.

Informacje o zarządzaniu

Przez ostatnie dziesięć lat swojego życia ta wybitna Amerykanka studiuje i pisze o administracji i zarządzaniu. Mary Parker Follet wierzyła, że jej rozumienie pracy nad budowaniem społeczności lokalnych można zastosować do zarządzania organizacjami. Zasugerowała, że przez bezpośredniwspółdziałając ze sobą w osiąganiu wspólnych celów, członkowie organizacji mogli realizować się w procesie jej rozwoju.

Follet podkreślał znaczenie relacji międzyludzkich, a nie mechanicznych czy operacyjnych. W ten sposób jej twórczość kontrastowała z „naukowym zarządzaniem” Fredericka Taylora (1856-1915) oraz podejściem Franka i Lillian Gilbrethów, które kładły nacisk na badanie czasu spędzonego na danym zadaniu i optymalizację niezbędnych do tego ruchów.

Mary Parker Follet podkreśliła znaczenie interakcji między kierownictwem a pracownikami. Spojrzała na zarządzanie i przywództwo całościowo, przewidując nowoczesne podejścia systemowe. Jej zdaniem lider to taki, który widzi całość, a nie konkret.

Follet był jednym z pierwszych (i przez długi czas pozostał jednym z nielicznych), który zintegrował ideę konfliktu organizacyjnego z teorią zarządzania. Jest uważana przez niektórych za „matkę rozwiązywania konfliktów”.

Informacje o mocy

Mary Parker Follet opracowała kołową teorię władzy. Uznała integralność społeczności i zaproponowała ideę „wzajemnych relacji”, aby zrozumieć interakcje jednostki z innymi ludźmi. W swoim Creative Experience (1924) napisała, że władza zaczyna się… od organizacji łuków refleksyjnych. Następnie łączą się w potężniejsze systemy, których całość tworzy organizm o jeszcze większych możliwościach. Na poziomie osobowości człowiek zwiększa kontrolę nad sobą, gdy łączy różne tendencje. W sferze stosunków społecznych władza jestdośrodkowo ewoluuje samoczynnie. To naturalny, nieunikniony rezultat procesu życiowego. Zawsze można sprawdzić sprawiedliwość władzy, określając, czy jest ona integralną częścią procesu poza nią.

Follet rozróżniał „władzę nad” i „władzę z” (przymus lub ułatwienie). Zasugerowała, aby organizacje działały na tej drugiej zasadzie. Według niej „władza z” jest tym, co demokracja powinna mieć na myśli w polityce lub produkcji. Opowiadała się za zasadą integracji i podziału władzy. Jej pomysły dotyczące negocjacji, rozwiązywania konfliktów, władzy i partycypacji pracowników miały znaczący wpływ na rozwój studiów organizacyjnych.

Dziedzictwo

Mary Parker Follet była pionierką organizowania społeczności. Jej orędownictwo na rzecz wykorzystania szkół jako domów kultury pomogło stworzyć wiele takich instytucji w Bostonie, gdzie stały się ważnymi forami edukacyjnymi i społecznymi. Jej argument o potrzebie zorganizowania społeczności jako szkoły demokracji doprowadził do lepszego zrozumienia dynamiki demokracji w ogóle.

Jeśli chodzi o idee menedżerskie Mary Parker Follet, to po jej śmierci w 1933 roku zostały one praktycznie zapomniane. Zniknęli z głównego nurtu amerykańskiego zarządzania i myślenia organizacyjnego w latach 30. i 40. XX wieku. Jednak Follet nadal przyciągał fanów w Wielkiej Brytanii. Stopniowo jej praca znów nabrała znaczenia, zwłaszcza w latach 60. w Japonii.

Zamykanie

Książki, raporty i wykładyFollet wywarł trwały wpływ na praktykę administracji biznesowej, łącząc głębokie zrozumienie psychologii indywidualnej i grupowej z wiedzą z zakresu zarządzania naukowego i zaangażowaniem w szeroką, pozytywną filozofię społeczną.

Jej pomysły odzyskują popularność i są obecnie uważane za „czołowe” w teorii organizacji i administracji publicznej. Należą do nich idea znalezienia rozwiązań „win-win”, rozwiązania społecznościowe, siła różnorodności etnicznej i społeczno-kulturowej, przywództwo sytuacyjne oraz koncentracja na procesie. Jednak zbyt często pozostają niezrealizowane. Na początku XXI wieku. nadal jest inspirującym i przewodnim ideałem, jakim był na początku XX wieku.