Koleje US: historia i opis

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Amerykańskie koleje mają bogatą historię i odegrały bardzo ważną rolę w rozwoju państwa. Obecnie transport ten nie jest tak popularny w kraju jak typy lotnicze i samochodowe. Wiele pociągów przypomina bardziej eksponaty. Podróżują nimi tylko romantycy i ludzie, którzy boją się latać samolotem. A cena biletu tutaj zwykle nie różni się zbytnio od kosztu lotu.

Krótkie porównanie z rosyjskimi kolejami

Kolej Rosji i USA jest inny. Jeśli całkowita długość krajowej autostrady wynosi 87 tysięcy kilometrów, to dla Amerykanów liczba ta wynosi 220 tysięcy kilometrów. Rozstaw torów w Rosji wynosi 1520 mm, aw USA 1435 mm, podobnie jak w Europie. W naszym kraju branża zatrudnia 1,2 mln pracowników, podczas gdy amerykańskie autostrady obsługują tylko 180 tys. osób. W przybliżeniu taki sam jest tylko udział obrotów towarowych branży, który w obu krajach wynosi 40%.

Pochodzenie

HistoriaKoleje amerykańskie rozpoczęły się w 1815 roku. Ich rozwój zapowiadał się bardzo obiecująco ze względu na fakt, że w tym czasie w kraju nie było rozwiniętego taniego i szybkiego transportu lądowego. Następnie pułkownik John Stevens założył New Jersey Railroad Company. Początkowo zaczęto tworzyć gałęzie przemysłowe do przewozu towarów na niewielkie odległości, np. do eksportu minerałów z kopalń. Pennsylvania Railroad, która rozpoczęła działalność w 1846 roku, była pierwszą firmą w branży. Osiem lat później oficjalnie uruchomiono jej pierwszą trasę, łączącą Filadelfię i Harrisburg.

Pierwsze lokomotywy

Jeśli nie było większych problemów z budową torów, to głównym problemem, z jakim borykały się pierwsze amerykańskie koleje było zapewnienie trakcji. W 1826 r. wspomniany już John Stevenson zaprojektował i zbudował własną lokomotywę parową. Aby przetestować swoje potomstwo, inżynier zbudował własny tor kołowy w New Jersey. Testy maszyny zakończyły się sukcesem. Trzy lata później Gortario Allen, jako główny inżynier dużej firmy transportowej, zasugerował użycie prostej angielskiej lokomotywy parowej. Po udanych testach zaczęto go używać na linii odgałęzienia między Carbonvale i Honesdale w Pensylwanii. W 1830 roku, według projektu Amerykanina Petera Coopera, w Nowym Jorku zbudowano pierwszą lokomotywę przeznaczoną do przewozu pasażerów. Z biegiem czasu stał się bardzo niezawodnym samochodem.

Interesujący fakt

W latach pięćdziesiątychw XIX wieku swoją działalność rozpoczęła tzw. podziemna kolej. W Stanach Zjednoczonych tak nazywali siebie przedstawiciele tajnego stowarzyszenia. Zajmowała się pomaganiem zbiegłym niewolnikom pochodzenia afrykańskiego z południowych stanów na północy. Jednocześnie działalność organizacji nie była w żaden sposób związana z transportem i transportem. Członkowie organizacji po prostu używali terminologii kolejowej, która stała się popularna w społeczeństwie amerykańskim.

Rozpocznij szybki rozwój

To właśnie po pojawieniu się pierwszych lokomotyw spalinowych kolej w USA zaczęła się aktywnie rozwijać. Już w XIX wieku nowy rodzaj transportu był poważnym konkurentem dla firm żeglugowych. Szczególny impuls do jego rozwoju dało kilka eksperymentów, które wykazały, że lokomotywa parowa jest w stanie pokonywać dystans około trzy do czterech razy szybciej niż parowiec.

W 1830 roku miało miejsce przełomowe wydarzenie dla amerykańskiego transportu kolejowego. Następnie między miastami Ohio i B altimore w stanie Maryland uruchomiono pierwszy pociąg pasażerski, który zaczął kursować na bieżąco. Początkowo opinia publiczna bardzo negatywnie odnosiła się do parowozów, nazywając je diabelskimi maszynami, ale z czasem dla większości obywateli stało się jasne, że za tym transportem kryje się przyszłość.

Jeżeli w 1840 r. długość linii kolejowych w USA wynosiła 2755 mil, to dwadzieścia lat później liczba ta przekroczyła granicę 30 tysięcy mil. Budowę nowych tras znacznie ułatwiły:rozwój rolnictwa. Ponieważ rolnicy pracowali na rynku, potrzebowali pojazdu, który mógłby szybko iw dużych ilościach wywieźć plony.

Budowa kolei transkontynentalnej

W 1861 roku wybuchła wojna domowa między Północą a Południem. Mimo to w rok po jej rozpoczęciu prezydent Abraham Lincoln podjął decyzję, zgodnie z którą ma powstać amerykańska kolej transkontynentalna. Założono, że długość autostrady wyniesie prawie trzy tysiące kilometrów. Wykonawcami zostały jednocześnie dwie firmy: Central Pacific (układanie płótna z zachodu na wschód) i Union Pacific Railroad (budowa ze wschodu na zachód). Tak zwany punkt spotkań miał znajdować się w centrum trasy. Każda z firm starała się jako pierwsza ukończyć swoją stronę i wygrać tego rodzaju konkurs, więc prace nie zawsze szły zgodnie z planem. Wielu urzędników zawłaszczyło środki przeznaczone na budowę. Jeśli na trasie kolejowej znajdowały się osady, ich mieszkańcom oferowano skromne sumy za działki. Ponadto za łapówki od burmistrzów niektórych miast (korzystali z obecności autostrady) firmy wielokrotnie zmieniały trasy.

W budowę zaangażowanych było ok. 10 tys. pracowników z Chin i kolejne 4 tys. z Irlandii. Zrobiono to w celu obniżenia kosztów pracy, ponieważ Amerykanie nie zgodzili się pracować za proponowaną kwotę (najlepiej 1,5 dolara dziennie). Z powodu trudnych warunków pracy wielu budowniczych zginęło.

W rezultacie Union Pacific Railroad położyło 1749 kilometrówpłótna, a ich przeciwnicy - 1100 kilometrów. Wpłynęło to później korzystnie na dalszy rozwój „zwycięzców”, którzy dziś stali się jednym z najpotężniejszych przedsiębiorstw kolejowych w kraju. Kiedy w 1869 r. spotkali się pracownicy z dwóch kontrahentów, w podkład został wbity złoty gwóźdź, symbolizujący połączenie dwóch oceanów.

Efekt budowy kolei transkontynentalnej

Wielu sceptyków twierdzi, że amerykańska kolej transkontynentalna stała się wtedy bezużytecznym i bezsensownym przedsięwzięciem prezydenta. Jednak później odegrała bardzo ważną rolę dla państwa, wywołując prawdziwą rewolucję w gospodarce kraju i migrację jego mieszkańców. W krótkim czasie ogromna liczba Amerykanów, którzy chcieli rozwijać rolnictwo, przeniosła się na żyzne ziemie zachodnie.

Pod koniec XIX wieku pojawiło się kilka kolejnych gałęzi, które bezpośrednio łączyły dwa oceany. Były lepiej przemyślane, a podczas budowy popełniono mniej naruszeń. Pierwsza linia kolejowa w Stanach Zjednoczonych, biegnąca ze wschodu na zachód kraju, uważana jest za ciemny punkt w historii Ameryki. Nie jest to zaskakujące, ponieważ wyczyn obu firm nie może przyćmić liczby zmarłych pracowników i rodzin bezdomnych.

Rozbudowa kolei po wojnie secesyjnej

Wojna secesyjna pokazała, jak ważny i wydajny jest transport kolejowy w transporcie ludzi, żywności i broni. Nic dziwnego, że w przyszłości rozwój żelazadrogi w USA stały się priorytetem. Dotacje trafiały do firm działających w branży jeszcze przed rozpoczęciem prac budowlanych. W szczególności rząd przeznaczył od 16 do 48 tysięcy dolarów na każdą milę płótna. Ponadto teren na 10 mil po obu stronach ścieżki stał się własnością firm. Co znamienne, od 1870 r. 242 000 mil kwadratowych ziemi zostało oddanych korporacjom w ciągu 10 lat.

W latach 1865-1916 budowa amerykańskich linii kolejowych odbywała się z rozmachem. Całkowita długość torów w tym czasie wzrosła z 35 do 254 tys. mil. Co więcej, na początku XX wieku zarówno przewozy pasażerskie, jak i towarowe na terenie kraju prawie w całości odbywały się koleją.

Zmniejszenie roli kolei

Podczas I wojny światowej przemysł kolejowy znalazł się pod kontrolą rządu amerykańskiego. Od tego czasu branża stopniowo zaczęła tracić pozycję lidera. W 1920 roku koleje wróciły do własności prywatnej. Jednak w tym czasie ich stan znacznie się pogorszył. W połączeniu z rozwojem postępu technologicznego i innych środków transportu zaczęło to prowadzić do stopniowego zmniejszania roli przemysłu dla gospodarki państwa.

Nie ma jednak potrzeby bagatelizować znaczenia, jakie odegrała branża. Po pierwsze, powstała sieć transportowa, która połączyła w jedną całość cały krajowy rynek państwa. Po drugie, konstrukcja płótna przyczyniła się do silnego wzrostu takichbranżach takich jak inżynieria transportu i metalurgia, ze względu na duże zapotrzebowanie na szyny, wagony i lokomotywy. Tak czy inaczej, jeśli do 1920 r. rozwój kolei był nazywany „złotą erą”, to można śmiało powiedzieć, że od tego czasu przynajmniej się skończył.

Dzisiejszy stan

Nikt w USA nie podróżuje obecnie koleją. Wynika to przede wszystkim z dobrego rozwoju komunikacji lotniczej. A koszt biletów kolejowych i lotniczych jest często mniej więcej taki sam. W związku z tym nie dziwi fakt, że duża część dochodów tej branży związana jest z transportem towarowym. Amerykańska sieć kolejowa ma ponad 220 000 kilometrów długości. Służą wszystkim sektorom gospodarki kraju. Transport kolejowy stanowi około 40% krajowego obrotu towarowego.

Firmy

Wszystkie amerykańskie firmy kolejowe są własnością prywatną. Łącznie jest ich prawie 600. Jednocześnie 7 największych z nich odpowiada za ponad połowę obrotów towarowych w branży. Państwo gwarantuje firmom prawo do samodzielnego decydowania o taryfach transportowych. Jednocześnie proces ten jest kontrolowany przez organ federalny zwany Zarządem Transportu Powierzchniowego. Prywatyzacja amerykańskich kolei jest nieistotna. Firmy są zainteresowane sprawnym funkcjonowaniem i koordynacją absolutnie wszystkich systemów. Wynika to z dużej konkurencji z transportem drogowym. Podstawowe decyzje dotyczącedziałalność spółek kolejowych jest akceptowana przez ich udziałowców. W ostatnich latach firmy te zarabiały średnio około 54 miliardów dolarów rocznie.

Transport towarowy

Koleje amerykańskie mogą pochwalić się dość rozwiniętym i wydajnym systemem transportu towarowego. Eksperci uważają, że kluczem do udanej pracy jest przede wszystkim ich względna wolność od regulacji rządowych.

Jak wspomniano powyżej, około 40% ruchu towarowego w kraju jest obsługiwane przez pracowników kolei. Wartość ta rosła w ciągu ostatnich piętnastu lat. Jednocześnie w tym wskaźniku koleje amerykańskie ustępują swojemu głównemu konkurentowi, transportowi drogowemu. W kontekście walki o klienta firmy w każdy możliwy sposób skupiają uwagę potencjalnych klientów na ich zaletach ekonomicznych i środowiskowych. Według ich liderów, w najbliższej przyszłości poprawi to jeszcze obecną wydajność.

Klasyfikacja firm transportowych

Przewoźnicy obsługujący amerykańskie koleje są podzieleni na następujące klasy zgodnie z aktualnym systemem klasyfikacji kraju: firmy pierwszej klasy, firmy regionalne, lokalni operatorzy linii i przewoźnicy naukowo-techniczni.

Tylko siedmiu operatorów należy do przedsiębiorstw kolejowych pierwszej klasy. Stanowią one około 67% obrotu towarowego, a średni roczny dochód z każdego z nich przekracza 350 milionów dolarów. Transport z reguły odbywa się na duże odległości. Dane statystycznewskazują, że 9 na 10 amerykańskich pracowników kolei pracuje dla tych firm.

Firmy regionalne mają średni roczny dochód w wysokości co najmniej 40 milionów dolarów. Zwykle przewożą od 350 do 650 mil (wiele stanów). Według najnowszych danych w kraju działają 33 takie przedsiębiorstwa, a liczba pracowników każdego z nich waha się w granicach 500 pracowników.

Lokalni operatorzy działają w promieniu 350 mil i generują do 40 milionów dolarów rocznych przychodów. W stanie są 323 firmy tej klasy, które zazwyczaj przewożą towary na terenie jednego stanu.

Firmy naukowo-techniczne nie tyle transportują towarów, ile zajmują się nimi i sortują je. Ponadto specjalizują się w dostawach na określonym terenie na zlecenie konkretnego przewoźnika. Według najnowszych danych w kraju działa 196 takich firm, zarabiających kilkadziesiąt milionów dolarów rocznie.

Transport pasażerski

Kolejowy transport pasażerski nie jest zbyt popularny w USA. Faktem jest, że odległości między miastami są zwykle bardzo duże i nie każda osoba jest w stanie usiąść na krześle przez jeden dzień, pomimo jego wygody. O wiele szybciej podróżuje się samolotem, którego cena biletu nie jest aż tak wyższa niż koszt przejazdu pociągiem.

W Stanach Zjednoczonych istnieją dwa rodzaje pociągów pasażerskich: krótkodystansowe i długodystansowepo (noc). Pierwszy z nich wykorzystuje samochody typu siedzenie. Jeżdżą wyłącznie w ciągu dnia. Drugi typ ma zarówno dwupoziomowe wagony sypialne, jak i do siedzenia. Jednocześnie pasażerowie znajdują się na górnym poziomie, a dolny przeznaczony jest do przewożenia bagażu. Pociągi nocne obsługują głównie zachodnią część kraju.

Ponadto zapewniany jest również transport podmiejski dla obsługi pasażerów. Pociągi, które je obsługują, są własnością lokalnych operatorów, którzy tworzą własny system opłat.

Wykończenie

Koleje amerykańskie odegrały kiedyś rewolucyjną rolę w gospodarce kraju. Ich pojawienie się przyczyniło się do wielu pozytywnych zmian, a także rozwoju wielu gałęzi przemysłu i rolnictwa. Ewolucja amerykańskiego transportu kolejowego przed wybuchem I wojny światowej przeszła nawet do historii jako „złoty wiek” kolei. Tak czy inaczej, rozwój postępu technologicznego w połączeniu z dostępnością alternatywnych środków transportu doprowadził do stopniowego zmniejszania się roli branży.