Koleje Transsyberyjskie: perspektywy rozwoju, znaczenie. Sposoby na poprawę efektywności pracy

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Położona w ubiegłym stuleciu Kolej Transsyberyjska przechodzi przez cały nasz kraj i łączy jego europejską część z Syberią i Dalekim Wschodem. Ta dobrze wyposażona linia kolejowa jest od ćwierć wieku główną gałęzią kolei w Rosji.

Rozpoczęcie budowy

Decyzja o budowie kolei syberyjskiej kosztem skarbu została podjęta przez rząd carski już w latach 80-tych XIX wieku. W 1887 r. zorganizowano trzy ekspedycje w celu znalezienia miejsc do wytyczenia trasy pod autostradami Południowego Ussuri, Zachodniego Bajkału i Centralnej Syberii. Budowa Kolei Transsyberyjskiej rozpoczęła się w latach 90. ubiegłego wieku. Decyzja o prowadzeniu prac przy budowie Wielkiego Traktu Syberyjskiego zapadła zimą 1891 roku. Budowę rozpoczęto z dwóch stron - od Władywostoku po Czelabińsk.

Główne etapy układania

Powstała kolej transsyberyjska, której perspektywy rozwojuobecnie szeroki, w kilku etapach:

1. 1893 - układanie drogi z Obu do Irkucka.
2. 1894 – rozpoczęto budowę drogi północnej Ussuri.

3. 1897 - początek układania CER.

4. 1898 - zaakceptowano odcinek od Obu do Krasnojarska.
5. 1900 - podjęto decyzję o budowie kolei Circum-Baikal.
6. 1906 - przeprowadzono badania dotyczące ułożenia głównej linii Amur.
7. 1911 - układanie odcinka Kerk - r. Burza z oddziałem na Blagoveshchensk.
8. 1916 – uruchomienie mostu przez Amur.

Długość Kolei Transsyberyjskiej już w tamtych latach pozwoliła jej stać się główną arterią transportową kraju. Jednak w czasie wojny secesyjnej stan nowej drogi niestety znacznie się pogorszył. Wiele mostów zostało wysadzonych w powietrze i spalonych. Okresowo niszczone były także wagony i parowozy. Zaraz po zakończeniu wojny rozpoczęto jednak zakrojone na szeroką skalę prace konserwatorskie. Na przykład zimą 1924-1925 odrestaurowano most Amur. Ruch na autostradzie rozpoczął się w 1925 roku i trwa nieprzerwanie do dziś.

Kolej Transsyberyjska w naszych czasach

Historia Kolei Transsyberyjskiej obfituje w różnorodne osiągnięcia. W latach władzy radzieckiej droga była aktywnie rozwijana i była uważana za ogólnorosyjski plac budowy. Do tej pory Kolej Transsyberyjska jest jedną z najpotężniejszychkoleje lądowe świata. W Rosji przewozi ponad 50% wszystkich ładunków tranzytowych i eksportowych. Linia Transsyberyjska to zelektryfikowana linia dwutorowa, w pełni wyposażona w nowoczesne środki komunikacji i informacji. Wyposażenie techniczne autostrady umożliwia transport ponad 100 milionów ton ładunków rocznie z maksymalną dopuszczalną prędkością 90 km/h.

Do zalet linii należy między innymi brak konieczności przekraczania jakichkolwiek granic państwowych. Niestety przepustowość drogi zaczęła ostatnio spadać. A to wskazuje na potrzebę jego modernizacji.

Charakterystyka Kolei Transsyberyjskiej: długość torów, przepustowość

Łączna długość Kolei Transsyberyjskiej wynosi około 10 tys. km. Jest to obecnie najdłuższa autostrada na świecie. Na całej jego długości znajduje się 87 miast, z których 14 to ośrodki regionalne.

80% państwowych przedsiębiorstw przemysłowych i głównych zasobów naturalnych jest skoncentrowanych w regionach obsługiwanych przez drogi. Przez Transassib poprowadzono około 30 tras pociągów towarowych w ruchu międzynarodowym i krajowym. Szybkim pociągiem pasażerskim podróż tą drogą, która jest kontynuacją europejskiej sieci kolejowej, z Moskwy do Władywostoku trwa 6 dni.

Przejeżdża Kolej Transsyberyjska, której perspektywy rozwoju są ściśle związane z ogólnym wzrostem potencjału gospodarczego kraju, przez terytorium dwóch kontynentów: Europy (19,1% drogi)i Azji (80,9%). Na całej długości znajdują się 1852 stacje.

Uwarunkowania naturalne Kolei Transsyberyjskiej i związane z nimi problemy

Ścieżki tej drogi zostały wytyczone we wszystkich strefach klimatycznych: stepy, pustynia leśno-stepowa, tajga. W regionach północnych autostrada częściowo biegnie w strefie wiecznej zmarzliny (na przykład w pobliżu jeziora Bajkał). Problemy związane z tą koleją muszą rozwiązać następujące kwestie:

• ryzyko osunięć skał i trzęsień ziemi na obszarach górskich;
• konieczność stałej konserwacji torów podczas zmian temperatury na obszarach o ostrym klimacie kontynentalnym;
• konieczność utrzymania dużej liczby mostów;
• stałe równoważenie torów w strefie wiecznej zmarzliny;

• przygotuj się na wiosenne powodzie.

Tak więc warunki naturalne Kolei Transsyberyjskiej można uznać za bardzo trudne. Koleje Rosyjskie muszą wydać sporo pieniędzy, aby przezwyciężyć skutki różnych niekorzystnych czynników środowiskowych.

Perspektywy rozwoju

Do tej pory większość towarów ze wschodu kraju na zachód jest transportowana drogą morską. Firmy zajmujące się transportem wodnym czują się monopolistami i dlatego często bezpodstawnie zawyżają ceny za swoje usługi. W rezultacie wielu spedytorów postrzega Kolej Transsyberyjską jako realną alternatywę dla żeglugi.

W związku z tymRząd Federacji Rosyjskiej wraz z kierownictwem Kolei Rosyjskich wypracował cały szereg działań mających na celu zwiększenie potencjału tranzytowego tak znaczącego szlaku, jakim jest Kolej Transsyberyjska. Perspektywy jej rozwoju określa przede wszystkim przyjęta koncepcja rozwoju linii kolejowych w Rosji do 2030 roku. Tylko do 2015 roku na modernizację drogi wydano około 50 mln rubli. Do 2030 roku planuje się stworzenie najlepszych warunków dla ruchu specjalnych pociągów kontenerowych i pasażerskich na Kolei Transsyberyjskiej. Ponadto Rada Koordynacyjna Kolei Rosyjskich opracowała koncepcję transportu drogowego na okres do 2020 r., która obejmuje:

• rozwój konkurencyjnych taryf;
• dalsze doskonalenie organizacji transportu;
• poprawa jakości usług;
• rozwój technologii informujących klientów o lokalizacji i stanie ładunku w czasie rzeczywistym;
• poprawa wydajności portów na zachodzie i wschodzie kraju;
• tworzenie nowoczesnych kompleksów logistycznych itp.

Rozwój w 2016

Ogólna charakterystyka Kolei Transsyberyjskiej pozwala nam ocenić ją jako najbardziej obiecującą kolej w naszym kraju. Na początku 2016 roku wdrożono już szereg działań mających na celu elektryfikację linii autostrady, przebudowę mostów, tuneli i dużych stacji. Specjalna uwagazajmuje się rozwojem korytarzy Primorye-1 i Primorye-2, a także organizacją bezpośredniej komunikacji między Koreą a Federacją Rosyjską.

Sposoby poprawy wydajności pracy

Długość Kolei Transsyberyjskiej niestety nie oznacza jej dobrej przepustowości. Kryzys odbił się negatywnie na wszystkich bez wyjątku sferach gospodarki kraju, w tym na komunikacji kolejowej. Dlatego w kwestiach organizacyjnych kładzie się w tej chwili nacisk na zwiększenie przepustowości autostrady. Jednocześnie prowadzone są działania mające na celu przede wszystkim:

• wyeliminować problem przedwczesnego czyszczenia prywatnych samochodów z publicznych torów;
• przyciąganie prywatnych inwestycji w rozwój infrastruktury autostradowej;
• skuteczne połączenie każdego rodzaju transportu biorącego udział w transporcie.

Tak więc główną koleją, z którą wiąże się wielkie nadzieje w warunkach globalnego rynku w naszym kraju, jest Kolej Transsyberyjska. Perspektywy jego rozwoju jako głównej alternatywy dla transportu morskiego są obecnie niezwykle szerokie. Jednocześnie zadania polegające na skróceniu czasu przemieszczania towarów oraz poprawie jakości obsługi pasażerów i załadowców są uważane za priorytetowe.