Terminy CIF: cechy, interpretacja, podział obowiązków

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Każdy przedsiębiorca, zawierając międzynarodową umowę handlową, zetknął się z zasadami Incoterms, 2010 (jest to najnowsza edycja), które regulują płatność kosztów transportu, przeniesienie ryzyka ze sprzedającego na kupującego oraz faktyczny transfer towarów. W tym artykule podamy krótki opis każdego terminu, zdefiniujemy cechy i szczegółowo rozważymy podział odpowiedzialności w przypadku dostawy na warunkach CIF.

Warunki dostawy

Zasady Incoterms, 2010 zawierają cztery grupy terminów:

• E - punkt przekazania towarów - magazyn producenta/sprzedawcy. Załadunkiem zajmuje się kupujący. W tej grupie jest tylko jeden termin EXW.
• F - kupujący płaci za usługi przewoźnika, a sprzedawca dostarcza towar do terminala przewoźnika.
• C - sprzedawca płaci za usługi głównego przewoźnika. Ta grupa obejmuje warunki, które rozważamydostawy CIF.
• D - przeniesienie towarów na terytorium kupującego. Wysyłka przez sprzedającego.

Zasady Incoterms, 2010 zawierają jedenaście warunków dotyczących warunków dostawy, z których siedem ma zastosowanie do każdego transportu, a cztery - tylko do transportu morskiego.

Szybkie spojrzenie na wszystkie terminy:

1. EXW (ex works) – ex-magazyn. To najbardziej ulubione określenie eksporterów, ponieważ cała odpowiedzialność za transport z magazynu producenta i załatwienie formalności eksportowych spoczywa na kupującym.

2. FCA (bezpłatny przewoźnik) - bezpłatny przewoźnik. Kupujący wynajmuje przewoźnika, który posiada terminale w kraju wylotu. Zadaniem sprzedającego jest zorganizowanie eksportu i dostarczenie towaru do określonego terminala.
3. CPT (pad karetki do) - dostawa opłacona do takiego a takiego punktu. Termin ten nakłada na sprzedawcę zapłatę frachtu do miejsca przybycia. Następnie kupujący odbiera towar z punktu przybycia i dokonuje odprawy celnej. Na tych warunkach kupujący pokrywa ubezpieczenie towaru.
4. CIP (przewóz i ubezpieczenie opłacone do….) – wysyłka i ubezpieczenie opłacone do. Termin podobny do warunków CPT, ale z tą różnicą, że ubezpieczenie płaci sprzedający.

5. DAT (dostarczony do terminala) – dostawa do terminala. Możesz pomylić terminy DAT i CPT. Zasadnicza różnica polega na tym, że na warunkach DAT sprzedawca dostarcza towar na własny koszt, ponosi koszty ubezpieczenia, do placówki celnej kraju przeznaczenia. Dalsza odpowiedzialność przechodzikupującemu.

6. DAP (dostawa na miejsce) - dostawa do miejsca przeznaczenia, zgodnie z umową. Grupa D oznacza odpowiedzialność i ryzyko sprzedawcy w określonym miejscu. Cła i podatki są obowiązkiem kupującego.
7. DDP (opłacone cło za dostawę) - opłacona wysyłka i podatki. To najbardziej ulubiony termin kupujących, ponieważ w tych warunkach sprzedawca odpowiada za cały proces dostawy ze swojego magazynu do magazynu klienta. W takim przypadku kupujący nie ponosi żadnych kosztów transportu ani opłat celnych.
8. FAS (bezpłatny przy statku). Termin ten, jak wszystkie kolejne, odnosi się wyłącznie do transportu morskiego. Ładunek jest dostarczany do portu załadunku kupującego, który jest odpowiedzialny za przeładunek i dalszy transport.
9. FOB (bezpłatny na pokładzie). Sprzedający nie tylko dostarcza do kupującego transport morski, ale także przeładowuje.

10. CFR (koszt i fracht). Sprzedający płaci za wysyłkę do wskazanego punktu. Kupujący pokrywa koszty ubezpieczenia i przeładunku.

11. CIF (koszt, ubezpieczenie i fracht). Te warunki są podobne do poprzednich. Główna różnica między warunkami CIF i CFR polega na tym, że ubezpieczenie jest dodawane do kosztów sprzedawcy (oprócz kosztów wysyłki).

Co oznacza CIF: transkrypcja

CIF warunki Incoterms, 2010 odnoszą się do grupy C. Oznacza to, że towary są dostarczane na koszt sprzedającego. Termin ten dotyczy tylko transportu drogą morską. Z języka angielskiego termin koszt,ubezpieczenie i fracht tłumaczy się jako „koszt, ubezpieczenie i dostawa”.

Dostawa towarów (wg CIF)

W zakresie dostawy CIF Incoterms, 2010, zakłada się, że sprzedający dostarcza towary do określonego portu kupującego na własny koszt. W takim przypadku sam wybiera przewoźnika. Sprzedający zostanie obciążony kosztami załadunku, odprawy eksportowej, ubezpieczenia i dostawy towaru.

Odpowiedzialność stron

Aby szczegółowo zrozumieć termin CIF i zrozumieć zawiłości kontraktu CIF, musisz mieć jasne odpowiedzi na następujące pytania:

• Który kontrahent odpowiada za dostawę towaru?
• Który kontrahent jest odpowiedzialny za procedury celne zarówno w kraju wyjścia, jak i przeznaczenia?
• Gdzie kończy się obowiązek sprzedawcy dostarczenia towarów?
• Kiedy odpowiedzialność za produkt przechodzi z producenta-sprzedawcy na stronę kupującą?
• Jak długo zajmuje sprzedającemu dostarczenie towaru do kupującego?

Odpowiedzialność sprzedawcy z zastrzeżeniem CIF

Sprzedający znajduje przewoźnika i zawiera umowę na dostawę towarów drogą morską. Koszty wysyłki do negocjacji między sprzedawcą a przewoźnikiem.

Sprzedający organizuje ładunek na eksport: płaci wszystkie opłaty eksportowe i dostarcza ładunek do portu wyjścia. Ponosi również wszelkie koszty związane z załadunkiem i przeładunkiem towaru, sporządza polisę ubezpieczeniową towaru oraz pokrywa koszty ubezpieczenia towaru na okres dostawy.

Odpowiedzialność za towar przechodzi ze sprzedającego na przewoźnika w porcie wyjścia.

Odpowiedzialność kupującego zgodnie z CIF

Kupujący dostarcza wszelką niezbędną dokumentację do importu towarów do kraju przeznaczenia, organizuje rozładunek towarów w punkcie przybycia, jest odpowiedzialny za odprawę celną towarów oraz uiszczenie opłat i podatków za import w kraj przeznaczenia.

Ponadto, po sprawdzeniu ładunku, podpisuje dokumenty towarzyszące, wskazujące na wypełnienie zobowiązań przez sprzedawcę.

Ponadto kupujący organizuje dostawę towarów do swoich magazynów i płaci za produkty, zgodnie z warunkami umowy handlowej.

Przeniesienie odpowiedzialności za towar z producenta na kupującego

Należy dokonać wyraźnego rozróżnienia między przeniesieniem własności a przeniesieniem odpowiedzialności za towary.

Tymczasowy punkt przeniesienia własności jest negocjowany między kontrahentami w kontrakcie handlu zagranicznego. Towar może stać się własnością kupującego zarówno z chwilą załadunku towaru na statek, jak i z chwilą odbioru towaru w porcie przybycia w przypadku akredytywy. W jakim momencie towar stanie się własnością kupującego, zależy od stosunku umownego partnerów i warunków płatności.

W warunkach CIF odpowiedzialność za ładunek, jak również jego integralność i kompletność przechodzi ze sprzedającego na przewoźnika po załadowaniu towaru na statek. W tym celu wydawana jest standardowa polisa ubezpieczeniowa (100% kosztu ładunku plus 10%)za cały ładunek. W razie potrzeby kupujący ma prawo zwiększyć sumę ubezpieczenia i ubezpieczyć dodatkowe ryzyka, ale na własny koszt.

Co jest wliczone w cenę towaru na warunkach CIF

Koszt towarów określonych w umowie handlu zagranicznego, które są dostarczane na warunkach CIF, obejmuje następujące koszty:

• Pakowanie towaru i nanoszenie odpowiednich oznaczeń.
• Przy załadunku i dostawie towarów do punktu wyjścia.
• Zgodnie z odprawą celną w kraju eksportu.
• Przy załadunku towarów na statek.
• Przy dostawie do miejsca przybycia.
• Ubezpieczenie frachtu.

Cechy prawne umowy na warunkach CIF

Warunki dostawy są określone w paragrafie o tej samej nazwie z obowiązkowym wskazaniem najnowszej wersji Incoterms (na przykład Incoterms, 2010).

Również w tym akapicie musisz określić "Port przeznaczenia" i "Punkt w porcie przeznaczenia".

Oprócz obowiązków i praw kontrahentów, wraz z warunkami płatności, wyraźnie zaznaczono moment przeniesienia własności.

Warunki CIF zakładają, że w określonym czasie kupujący zorganizuje szybki rozładunek ze statku. Na podstawie umowy pomiędzy sprzedającym a kupującym wyładowany towar doliczany jest do terminu CIF. W takim przypadku ładunek jest nie tylko dostarczany do określonego portu, ale także rozładowywany.

Umowa koniecznie stwierdza, że beneficjentem polisy ubezpieczeniowej jest kupujący, więc w przypadku uszkodzenia towaru może on sam zwrócić się do firmy ubezpieczeniowej.

Cechy deklaracjitowary na warunkach CIF

Wartość celna towarów w ramach pierwszej głównej metody jest sumą kosztów samych towarów, kosztów ich dostawy, ubezpieczenia, załadunku i innych kosztów płatnych lub opłaconych przez kupującego.

Jakie cechy określania wartości celnej można wyróżnić, biorąc pod uwagę dostawę na warunkach CIF Incoterms, 2010? Jak wiecie, na warunkach CIF koszt towaru zawiera już koszty dostawy i ubezpieczenia ładunku. Wartość celna, opłaty i podatki zostaną obliczone na podstawie wartości faktury przedmiotu.

Ale wartość celna nie powinna obejmować kosztów poniesionych na terytorium Unii Celnej, to znaczy kosztów transportu i ubezpieczenia od punktu przybycia na terytorium Unii Celnej do faktycznego miejsca przeznaczenia.

Dlatego podczas deklarowania towarów wydatki od miejsca przybycia do miejsca przeznaczenia są odejmowane od wartości faktury (pod warunkiem, że istnieje dokumentacja dowodowa od przewoźnika).