Grupa nomenklatury: definicja pojęcia, cechy, podział na grupy

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Program „1C” wykorzystuje kilka kont do rozliczania wydatków: 20, 23, 25, 26. Na koncie. 20, przewidziany jest separator „Podpodziały” (znajduje się znacznik w kolumnie „Rachunkowość według podpodziałów” w planie kont) oraz 2 podliczenia: „Pozycje kosztowe” i „Grupy nomenklatury”. O tym drugim porozmawiamy w artykule.

Informacje ogólne

„Pozycje kosztów” to podział według typu wydatków. Ten podkonto podlega negocjacjom. Oznacza to, że na 20.01 ("Produkcja główna"), informacje są podsumowane tylko o obrotach, ale nie o saldach. Głównym celem subconto jest analiza składu wydatków. Jest jednak również wykorzystywany do celów podatkowych. Jak pokazuje praktyka, nie ma z tym żadnych szczególnych trudności.

"Pododdziały" to, jak sama nazwa wskazuje, pododdziały przedsiębiorstwa. Rozpatrywane z punktu widzenia kosztów, są obiektami do odebrania.koszty produkcji. Mówiąc najprościej, działy to obiekty, które produkują produkt. W związku z tym ważne i konieczne jest, aby kierownictwo przedsiębiorstwa wiedziało, jakie wydatki ponoszą.

Teraz przejdźmy do pojęć „nomenklatury”, „grup nomenklatury”. Te ostatnie w swej istocie są czynnościami (wytwarzanymi dobrami). Grupy nomenklatury wprowadza się w oparciu o wymagania organizacji rachunkowości w danym przedsiębiorstwie. Można powiedzieć, że są to przepływy finansowe firmy. Ale możemy to powiedzieć tylko w odniesieniu do tego rodzaju działań, których realizacja jest realizowana przez osoby trzecie. W końcu produkty mogą być używane w przedsiębiorstwie.

Zasady „1C”

Grupy nomenklatury w rachunkowości mają na celu podsumowanie informacji o kosztach i przychodach według rodzaju działalności (produktu). Porównują rzeczywiste wydatki przedsiębiorstwa.

Po pierwsze, konieczne jest prawidłowe określenie rodzajów działań, które zostaną przydzielone, oraz kolejności ich korelacji z jednostkami. Innymi słowy, księgowy musi zrozumieć, ile rodzajów czynności wykona dla każdego działu lub odwrotnie, ile działów będzie wykonywać tę samą pracę.

Weźmy na przykład produkcję rur. Czynność tę mogą prowadzić sklepy 14 i 15. Oba działy są zatem zaangażowane w produkcję tego samego produktu, a koszty są zbierane w całości za „Produkcję rur”, tj. za jeden rodzaj działalności.

Nuanse

W praktyce często dochodzi do sytuacji, gdy dział wytwarza tylko jeden rodzaj produktu, za który pobierane są koszty. Na przykład istnieje „sklep z wykrojami Velesovo”. Ma tylko jeden rodzaj działalności - przygotowania. W tym samym czasie przedsiębiorstwo ma również inny pododdział - „Warsztat kęsów Pavlovo”. Zajmuje się również produkcją półfabrykatów, czyli podobnych działań.

Jeżeli założymy, że istota pracy sklepów jest taka sama, to aby zebrać za to koszty, należy użyć jednej głównej grupy przedmiotów o nazwie "Puste".

Jeżeli te dywizje produkują różne produkty, a zatem prowadzą różne rodzaje działalności, musisz wybrać 2 grupy.

Wnioski

Na podstawie powyższych informacji podczas wypełniania konta. 20.01 i konieczne są analizy:

1. Określ, która jednostka biznesowa będzie zbierać koszty lub odzwierciedlać wyniki.
2. Ustaw, jakie działania prowadzi wybrany oddział lub jakie produkty wytwarza. Na tym etapie musisz działać bardzo ostrożnie, aby przypadkowo nie wybrać "czyjejś pracy".

Ważny moment

Pamiętaj, że nie wszystkie grupy towarów (rodzaje działalności) mogą otrzymywać rachunki (konto 90). Faktem jest, że przedsiębiorstwa często wykonują operacje pośrednie. Są linkami na drodze do dochodowej działalności.

Na przykład jestpoddział „Zakupy”, odpowiednio grupa towarów, „Zakupy”. Najprawdopodobniej konto 90.01 nie zostanie wypełnione do produkcji wykrojów. Jednak grupa ta zbierze wszystkie koszty, które zostały poniesione w celu wydania produktu końcowego. Koszty te zostaną przeniesione do kosztów dla rodzaju działalności „Produkcja rur kształtowych”, „Produkcja rur okrągłych”.

Specjalne okazje

Rozważ następującą sytuację. Załóżmy, że jednostka ma kilka rodzajów działalności, ale odpisując kolejne koszty, nie da się dokładnie powiedzieć, na które z nich zostanie wydane. Na przykład samochód firmowy przewozi pracowników, podróżuje na zamówienie i może być używany do transportu małych ładunków. Ale części zamienne są odpisane na samochodzie. Co powinien zrobić księgowy?

Są dwa wyjścia z tej sytuacji.

W pierwszym przypadku dla jednostki tworzona jest wspólna grupa towarów, nazywana na przykład „Koszty podlegające podziałowi”. W rzeczywistości można go utworzyć dla wszystkich działów. To znacznie optymalizuje pracę. W razie potrzeby odpisz wydatki. 20 lub 23, musisz wybrać odpowiednią jednostkę, a następnie żądaną grupę.

Nie zwalnia produktów, więc nie zamyka się automatycznie. Na koniec miesiąca konieczne będzie automatyczne lub ręczne odpisanie całej kwoty kosztów dla każdej dywizji, rozkładając je według odpowiednich rodzajów działalności (jeśli jest ich więcej niż jedna). Czy można to zrobić?według naturalnych wartości wielkości produkcji według działów (metry sześcienne, godziny pracy itp.).

Drugą opcją jest zastosowanie konta 25.

Wniosek

Konto 20.01, jak stwierdziliśmy powyżej, jest używane w księgowości w celu odzwierciedlenia kosztów powstających w głównej produkcji. Oto jednostki, dla których zbierane są koszty i które są zaangażowane w produkcję produktów. To samo konto odzwierciedla rodzaje działalności (towary). Nie są wymagane żadne dodatkowe subkonta.

Rozdzielenie kosztów i wielkości produkcji towarów odbywa się według podkontoli „Grupy nomenklatury”. Dla prawidłowej organizacji księgowości należy zatem jasno określić, jakie działy pracują w przedsiębiorstwie, jakie konkretnie rodzaje działalności się przez nie prowadzą. Najważniejsze, aby niczego nie mylić, w przeciwnym razie bardzo trudno będzie to później rozgryźć. Księgowi muszą być szczególnie ostrożni w przedsiębiorstwach, których oddziały prowadzą podobną działalność.