Cechy wapnowania gleby: normy, terminy i wymagania

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-02 14:01

Odpowiadając na pytanie, które gleby wymagają wapnowania, należy przejść do jakiej grupy upraw należą rośliny, które zamierzamy uprawiać na danym terenie. Faktem jest, że nie wszystkie reagują jednakowo na pH gleby.

Koncepcja wapnowania

Ta technika rolnicza jest praktykowana na glebach o pH poniżej 7. Jak wiadomo, w tym przypadku w kompleksie absorbującym glebę (SPC), w którym znajduje się jon wodorowy, podczas interakcji z materiałów wapiennych, jest on zastępowany jonem wapnia, co przyczynia się do neutralizacji danego środowiska.

Tak więc pytanie, które gleby wymagają wapnowania nasuwa jednoznaczną odpowiedź: kwaśne.

Grupy roślin w zależności od kwasowości

Każdy organizm roślinny ma swoje własne optymalne środowisko, w którym jest wygodny i wygodny do wzrostu i rozwoju. Dlatego wapnowanie gleby nie jest przeprowadzane dla wszystkich roślin uprawnych. Są akceptowanepodzielone na pewne grupy w zależności od stosunku do kwasowości gleby:

• Środowiska kwasoodporne – kapusta, różne rodzaje buraków, lucerna – silnie reagują na stosowanie materiałów wapiennych nawet na glebach lekko kwaśnych.
• Wrażliwe na wysoką kwasowość, preferujące gleby obojętne i dobrze reagujące na rozważaną metodę: pszenica, jęczmień, kukurydza, słonecznik, sałata, ogórek, cebula, rośliny strączkowe - pozytywnie reagują na wapnowanie gleby z normą 1 i 1 półkwasowość hydrolityczna.
• Rośliny, które tolerują niskie zakwaszenie i rosną na lekko kwaśnych glebach. Na glebach średnio i silnie kwaśnych przeprowadza się dla nich wapnowanie z pełnymi normami. Należą do nich: marchew, rzodkiewka, pomidory, żyto, proso, owies.
• Uprawy, pod którymi wapnowanie należy przeprowadzać ostrożnie, tylko na glebach średnio i silnie kwaśnych: ziemniaki, len. Nadmierne stosowanie wapna zmniejsza plony ziemniaków, a bulwy są bardziej podatne na parch.
• Uprawy, które nie lubią wapnowania gleb: łubin, krzew herbaciany, seradela. Może rosnąć na glebach silnie kwaśnych. Wapnowanie zmniejsza plony.

Główne uprawy pozytywnie reagują na wapnowanie.

Wapno na buraki i kapustę przeprowadza się bezpośrednio w roku ich sadzenia. Inne warzywa sadzi się na obszarach wapnowanych w kolejnych latach.

Limonkowe ameloranty

Wapnowanie gleby można przeprowadzić:

• wapno gaszone i niegaszone;
• jezioro (śmieci);
• spalony;
• wapień;
• kalcyt;
• pył cementowy;
• odpady z produkcji cukru;
• mąka dolomitowa;
• tufa wapienna;
• osadzanie margla.

Tufy wapienne znajdują się w miejscach, gdzie źródła wypływają na powierzchnię, wzdłuż brzegów różnych zbiorników, na zboczach klifów i brzegów skalnych. Efekt jest szybszy niż zmielony wapień, ale wolniejszy niż wapno palone.

Lacustrina odmiana chemicznego amelioranta wydobywana jest w miejscu nieczynnych zbiorników wodnych, które istniały w tym miejscu w przeszłości, a także w dawnych zagłębieniach torfowych. Jego działanie jest szybsze niż w przypadku tufów wapiennych.

Mąka dolomitowa zawiera nie tylko wapń, ale także magnez. Jego działanie jest wolniejsze w porównaniu z tufami wapiennymi, które zawierają tylko wapń. Mąkę dolomitową wytwarza się z minerału poprzez zmielenie go na najdrobniejsze frakcje. Nie tylko normalizuje kwasowość gleby, ale także poprawia strukturę górnej warstwy żyznej.

Marl to wapień, który zawiera duże ilości zanieczyszczeń, takich jak glina i piasek. Wydobywany jest ze złóż powszechnych w strefie bielicowej.

Wapno palone można gasić (puch) i niegaszone. Gaszenie można wykonać w domu wodą, bez zbliżania się do roztworu podczas gotowania. Ten rodzaj polepszaczaotrzymywany przez prażenie twardego wapienia. Jedna tona wapna palonego lub 1,5 tony wapna gaszonego odpowiada 2 tonom mączki wapiennej.

Jakość proszku wapiennego zależy głównie od jakości mielenia. Im jest mniejszy, tym lepszy jest ameiorant.

Odpady nefelinowe, popiół z łupków bitumicznych są wykorzystywane w miejscach, w których dystrybuowany jest przemysł apatytowy.

Jeśli niemożliwe jest użycie specjalnych materiałów wapiennych, można użyć syntetycznego nawozu mineralnego o nazwie „Superfosfat”, który oprócz fosforu zawiera w swoim składzie wapń. Uważa się jednak, że jest powiązana z głównym pierwiastkiem i siarką, co sprawia, że jest ona niedostępna w regulacji kwasowości gleby.

Niektórzy sugerują, że można użyć materiałów gipsowych. Jest to jednak błędna opinia. Stosowane są w odwrotnym przypadku, gdy odczyn medium jest alkaliczny.

Oznaczanie kwasowości gleby

Można to określić wizualnie, na podstawie obecności roślin wskaźnikowych. Należą do nich przede wszystkim babka, skrzyp, szczaw koński, chrzan. Mogą jednak rozwijać się również na glebach niekwaśnych. Dodatkowo po ich obecności trudno ocenić stopień kwasowości tego typu substratu.

Dlatego najbardziej niezawodną metodą jest badanie w warunkach laboratoryjnych na specjalnych urządzeniach: jonometrach lub pehametrach.

Warunki wapnowania gleb kwaśnych

Nie powinieneś być szczególnie gorliwy przy wprowadzaniu takich łagodzących. Na W dużych dawkach, podobnie jak przy dość częstym stosowaniu, zmniejsza się dostęp roślin do innych składników pokarmowych, przede wszystkim takich jak potas, magnez i fosfor. Reżim wodny komplikuje się, zmniejsza się ich odporność na różne choroby.

Naukowcy i badacze zajmujący się chemią rolniczą zalecają wapnowanie gleb w określonym czasie: dokładnie raz na pięć lat. Jeśli gleba jest silnie kwaśna, dopuszcza się coroczne stosowanie wapna małymi porcjami na jesienną (jesienną) orkę (kopanie).

Najskuteczniejszym sposobem zastosowania tego środka polepszającego, jak również wszelkich nawozów, jest zastosowanie lokalne. Jest znacznie skuteczniejszy niż rozproszenie. Wapnowanie warzyw odbywa się na tydzień przed sadzeniem.

Normy

W literaturze naukowej zaleca się obliczanie dawek wapnowania gleby środkami łagodzącymi na podstawie kwasowości hydrolitycznej. Maksymalna dawka powinna wynosić 1,5 tej wartości, w razie potrzeby można ją zmniejszyć do pojedynczej dawki.

Jednak wskaźnik ten może być oznaczany chemicznie tylko w laboratorium. Dlatego tempo wapnowania gleby ustalane jest na podstawie wartości pH danego podłoża. Tak więc w przypadku gleb piaszczystych i lekkich gliniastych wymagane jest od 25 do 40 kg / splot, w zależności od poziomu kwasowości. W przypadku średnich i ciężkich podłoży gliniastych wskaźnik zwiększa się około 1,5 raza.

Podczas ponownego wapnowania dawki stosowanych środków polepszających są zmniejszone o 50-65%.

Połącz jestosowanie z obornikiem sprzyja szybkiej mineralizacji materii organicznej. Rozkładający się obornik przyczynia się do wzbogacenia warstwy powierzchniowej gleby w CO_{2, co z kolei przyspiesza proces rozpuszczania materiałów wapiennych.}

Jesienna rekultywacja

Podczas wapnowania kwaśnej gleby jesienią poprawiają się jej właściwości chemiczne. O potrzebie jego realizacji mogą również decydować rośliny wskaźnikowe, do których należą lucerna i ostróżka polna. W przypadku obfitego wzrostu tych roślin na glebie można powiedzieć, że ma ona wystarczającą ilość materiałów wapiennych. Dokładne określenie pH podłoża przeprowadza się za pomocą jonometru.

Wapnowanie przeprowadza się podczas jesiennych prac przy przygotowaniu gleby. W okresie wschodów pędów nie należy stosować wapna. Wapń, który jest częścią jego składu, przyczynia się do zagęszczenia podłoża, co może pogorszyć rozwój roślin rolniczych, a nawet doprowadzić do ich całkowitej śmierci.

W okresie stosowania nie powinno być opadów ani stagnacji wilgoci na powierzchni gleby.

Niektóre źródła podają, że nie można stosować wapna razem z nawozami organicznymi, chociaż inni autorzy piszą, że mieszanie takich materiałów z obornikiem jest dozwolone. Niepożądane jest łączenie ich z amonowymi formami nawozów azotowych.

Wapnowanie ogrodu

Wstępne działania służące realizacji tych prac rekultywacyjnych prowadzone są na etapie zakładania szkółek. Przeprowadza się je również jesienią, w połączeniu z zastosowaniem nawozów organicznych. Wapnowanie gleby można przeprowadzić również zimą, nakładając na śnieg mąkę dolomitową, jednak grubość jej okrywy nie powinna przekraczać 30 cm.

Środki ostrożności

Podobnie jak w przypadku każdej rekultywacji, wapnowanie gleby musi być przeprowadzane przy użyciu środków ochrony osobistej. Praca wykonywana jest w goglach, a także w gumowych rękawiczkach. Wapnowania nie należy wykonywać w wietrznych warunkach. Jeśli nie można użyć pługów lub kultywatorów do orania wapna, należy je zaorać natychmiast po rozrzuceniu łopatą lub widłami.

Zachowaj szczególną ostrożność podczas pracy z wapnem gaszonym i palonym. Jeśli dostanie się do oczu, ofiarę należy położyć na plecach i przepłukać pod bieżącą wodą. Następnie do oczu wkrapla się olej rycynowy lub nakłada się maść, po czym trafiają do lekarza.

Zamykanie

W tym artykule przyjrzeliśmy się procesowi wapnowania gleb kwaśnych, terminom i normom stosowania chemicznych środków polepszających. Nie trzeba ich używać do wszystkich upraw, główne tankowanie powinno odbywać się raz na pięć lat. Najlepiej nakładać je na glebę jesienią. Na podłożach piaszczystych konieczne jest coroczne wapnowanie konserwacyjne w obniżonych dawkach. Pełne normy są obliczane na podstawie kwasowości hydrolitycznej lub pH. Podczas pracy z tymi chemicznymi środkami łagodzącymi należy przedsięwziąć środki ostrożności.