Opłaty środowiskowe: stawki, procedury windykacyjne. Formularz kalkulacji opłaty ekologicznej

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

W przypadku prowadzenia działań szkodzących przyrodzie, odszkodowanie jest pobierane w Rosji. Aby zatwierdzić tę zasadę, przyjęto odpowiedni dekret rządowy. Za niektóre zanieczyszczenia pobierana jest opłata środowiskowa.

Ramy prawne

Kwestie związane z ochroną środowiska reguluje ustawa federalna nr 7. Przy realizacji każdej działalności gospodarczej występuje negatywny wpływ na przyrodę. Zgodnie z ustawodawstwem krajowym taki wpływ musi zostać zrekompensowany. Zgodnie z tym uchwalono dekret w sprawie trybu pobierania opłaty środowiskowej. Ten sam dokument zatwierdził stawki potrąceń. Kontrolę nad wykonaniem ustawy powierzono Ministerstwu Podatków i Opłat.

Tematy

Kto płaci opłatę środowiskową? Nie wszystkie podmioty gospodarcze dokonują odliczeń. Taki obowiązek ciąży na tych, którzy swoją działalnością wyrządzają realną szkodę przyrodzie, pracując na terenie kraju. Mogą to być nie tylko firmy krajowe, ale także zagraniczne, indywidualni przedsiębiorcy, instytucje. Dokument dotyczący ustalania stawek opłat środowiskowych jest obowiązkowy dla tych podmiotów, niezależnie od ich formy prawnej i rodzaju własności.

Na co składa się datki?

Opłatę środowiskową dokonuje:

1. Do emisji związków zanieczyszczających do atmosfery z obiektów ruchomych i stacjonarnych. Te ostatnie to kotły, elektrownie diesla, obiekty i inne źródła. Wszystkie rodzaje transportu obsługiwane przez podmiot (woda i samoloty, samochody) są uważane za mobilne.
2. Odprowadzanie związków zanieczyszczających do zbiorników wodnych. W tym przypadku mówimy np. o ściekach z myjni samochodowej.
3. Zanieczyszczenie gleby i podglebia.
4. Pozbywanie się odpadów konsumpcyjnych i produkcyjnych. Dotyczy to składowisk i składowisk odpadów.
5. Inny negatywny wpływ. Na przykład zakład budowy maszyn emituje nadmierny hałas, wibracje itp.

Klasy odpadów

Taryfa opłaty środowiskowej jest ustalana przez nich. Kalkulację przeprowadza się według specjalnego katalogu, w którym wszystkie odpady są usystematyzowane według kruszywa, stanu fizycznego, pochodzenia, poziomu oddziaływania na środowisko. Istnieje 5 klas odpadów:

• 1 klasa - substancje o bardzo wysokim stopniu zagrożenia. Należą do nich na przykład świetlówki, lampy rtęciowe.
• 2 klasa - wysoki stopień zagrożenia. Zawiera na przykład akumulatory ołowiowe.
• 3 klasa – substancje o średnim stopniu zagrożenia. Ta kategoria obejmujefiltry oleju po treningu.
• 4 klasa - związki mało niebezpieczne. Obejmuje niesortowane odpady z gospodarstw domowych.
• 5 klasa - prawie nieszkodliwe substancje. Należą do nich np. odpady papierowe.

Należy zauważyć, że wszystkie odpady klas 1-4 włącznie muszą posiadać paszporty. Dokumentacja wskazuje właściwości substancji, procedurę unieszkodliwiania, klasę, szczegóły przedsiębiorstwa. Paszport na odpady należy uzgodnić z wydziałem Rosprirodnadzor.

Szczegółowe potrącenia

Zwykle śmieci są umieszczane w pojemnikach, które są instalowane na terenie właściciela obiektu. Zgodnie z określonym harmonogramem kontenery te są wyprowadzane. Opłaty środowiskowe w takim przypadku ponosi właściciel obiektu. W tym przypadku jest jedno zastrzeżenie. Na przykład organizacja występuje jako właściciel obiektu, a śmieci są usuwane przez licencjonowaną firmę zgodnie z umową. Zawarcie stosownej umowy nie ustanawia jednak moratorium na opłatę środowiskową. Przy sporządzaniu umowy należy wskazać właściciela śmieci do usunięcia. Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy federalnej nr 89, która reguluje kwestię odpadów konsumpcyjnych i produkcyjnych, własność śmieci może zostać przeniesiona na inną osobę w ramach transakcji (na przykład kupno i sprzedaż). W takim przypadku właścicielem odpadów staje się firma, która je wywozi. Warunek taki musi być określony w umowie. Jeśli nie jest to określone w umowie, opłaty środowiskowe przechodzą na właściciela obiektu. To mamiejsce na mocy ust. 1 art. 4 ww. ustawy. Zgodnie z jej postanowieniami, własność wytworzonych odpadów należy do właściciela surowców, materiałów i innych substancji, które wytworzyły te odpady.

Umowa najmu

Rozważmy przykład. Wynajmując pokój organizacja wyrzuca pojawiające się w nim śmieci do pojemników dostarczonych przez właściciela terenu. W tym samym czasie ta ostatnia zawarła umowę z wyspecjalizowaną firmą na wywóz odpadów. W takiej sytuacji ważne będzie prawidłowe zredagowanie umowy najmu. Odpady należące do właściciela wrzucone do kontenera nadal będą uważane za własność firmy, która je wyprodukowała. W takim przypadku istnieje obowiązek potrącenia opłat środowiskowych od wytwórcy odpadów. W umowie najmu można jednak zastrzec, że odpady wchodzące na teren właściciela lokalu/obiektu przechodzą odpowiednio w jego posiadanie. Oznacza to, że będzie już odliczał opłaty środowiskowe. Jeżeli tego warunku nie ma w umowie, to obowiązek spoczywa na producencie śmieci, czyli najemcy.

Utylizacja

Oznacza możliwość recyklingu zużytego produktu do późniejszego wykorzystania w innej pojemności. Podczas prowadzenia działalności gospodarczej w niektórych przedsiębiorstwach powstają takie odpady, które wymagają zniszczenia lub unieszkodliwienia. Na przykład przeterminowane produkty spożywcze są wykorzystywane jako pasza whodowla zwierząt. Zniszczenie towarów jest konieczne, jeśli nie można ich poddać recyklingowi. Do takich produktów należą np. leki.

Formularz obliczania opłaty środowiskowej

Istnieją dwie podstawowe taryfy do obliczania należnych kwot:

• W granicach.
• W granicach zatwierdzonych limitów.

Każdego roku ustawa federalna regulująca budżet federalny ustala stawki opłat środowiskowych, które uwzględniają inflację, do potrąceń normatywnych. W 2014 roku zastosowano współczynnik korygujący 2,33. Do norm odliczeń zastosowano współczynnik 1,89. W przypadku przekroczenia limitów, a także za ich brak wypłacana jest kwota z pięciokrotną podwyżką. Przepis ten formułuje „Procedurę pobierania opłaty środowiskowej” (klauzula 5). Nadmiar rzeczywistych zrzutów, emisji, utylizacji odpadów ponad sformułowane limity i normy działa jako nadmiar.

Księgowość

Odliczenia za negatywny wpływ na środowisko nie działają jak podatki środowiskowe. W rachunkowości koszt tego rodzaju jest ujmowany zgodnie z klauzulą 5 PBU 10/99 jako część kosztów wykonywania zwykłych czynności. Do refleksji używany jest rachunek 76, na którym rejestrowane są rozliczenia z różnymi dłużnikami i wierzycielami. W księgowości stosuje się następujące księgowania: Db 26 „Ogólne koszty działalności” – Kd 76 „Rozliczenia z różnymi wierzycielami i dłużnikami” – kwota dla ujemnychwpływ na środowisko.

W sprawozdawczości podatkowej odliczenia są jednak uwzględniane w wydatkach rzeczowych na zapłatę podatku dochodowego. Zasady, według których się to odbywa, określa art. 254, ust.1 pkt. 7 NK. Podatki ekologiczne uwzględniane są tylko w granicach i normach. Jeżeli dokonano potrąceń z tytułu nadmiernych zrzutów, nie są one zaliczane do kosztów. Ministerstwo Podatków i Opłat przewiduje tę procedurę dla przedsiębiorstw korzystających z uproszczonego systemu podatkowego.

Odpowiedzialność

Jeżeli opłaty środowiskowe nie zostały potrącone w terminach określonych przez prawo, wobec osób naruszających przepisy mogą zostać nałożone sankcje administracyjne. Przewiduje je art. 8,41 Kodeksu wykroczeń administracyjnych. W przypadku naruszenia wydawana jest stosowna decyzja o nałożeniu kary. Kwota dla określonej pozycji może wynosić:

• Dla urzędników - od 3 do 6 tysięcy rubli.
• Dla osób prawnych - od 50 do 100 tysięcy rubli.

Decyzja o zastosowaniu sankcji administracyjnej może zostać wydana nie później niż rok od daty naruszenia. Przepis ten zawarty jest w art. 4.5 ust. 1 Kodeksu wykroczeń administracyjnych. Np. jeśli nie dokonano potrąceń za IV kwartał 2012 roku, to okres pociągnięcia do odpowiedzialności administracyjnej zakończył się 21.01.2014 (termin płatności i rozliczeń to 20.01.2013). Dlatego po określonej dacie nic nie można odzyskać od sprawcy. Wydana ustawa o wykroczeniu administracyjnym, która nie odpowiada określonemu terminowi, może być:odwołał się do sądu lub wyższej struktury Rosprirodnadzor.

Nieprzesłanie dokumentacji

Jeżeli płatnik opłaty nie złoży kalkulacji w terminie, może zostać pociągnięty do odpowiedzialności na podstawie art. 8.1 Kodeksu wykroczeń administracyjnych. W takim przypadku podmiot może również zostać ukarany grzywną. Jego wartość:

• Dla urzędników - od 2 do 5 tysięcy rubli.
• Dla osób prawnych - od 20 do 200 tysięcy rubli.

Nadpłata

Jeśli odliczono nadmierną kwotę środków lub firma nie była zobowiązana do dokonywania płatności, ale je dokonała, kwota ta może zostać zwrócona. W tym celu konieczne jest przesłanie zaktualizowanych obliczeń. Muszą im towarzyszyć dokumenty uzupełniające. Dokumenty te mogą być kopiami umowy z wyspecjalizowaną firmą zajmującą się utylizacją odpadów, która zawiera klauzulę o przeniesieniu własności śmieci na tę organizację. Dokumentem potwierdzającym może być również dokument potwierdzający, że pojazd, za który zapłacono opłatę środowiskową był w naprawie.

Znaczenie odliczeń

Najbardziej negatywny wpływ na stan środowiska mają przedsiębiorstwa rolnicze, transportowe, produkcyjne. Ich wpływ odnotowuje się we wszystkich obszarach gospodarowania przyrodą. Procesy technologiczne stosowane w tych zakładach polegają zwykle na uwalnianiu związków zanieczyszczających do gruntu i zbiorników wodnych oraz toksycznych gazów do powietrza atmosferycznego. Bez uiszczania opłat środowiskowych takie zakłady przemysłowe nie mogą wykonywać swoichlegalna działalność. W związku z tym w takich sytuacjach nie ma pytań o potrzebę, wysokość wpłat. Jednak przedsiębiorstwa te nie są jedynymi zanieczyszczającymi środowisko. Negatywny wpływ na środowisko mają również firmy biurowe, które posiadają lub dzierżawią sprzęt, transport, lokale, ale nie zajmują się produkcją. Jednak generują również odpady. To z kolei nakłada na nich również obowiązek uiszczenia opłaty środowiskowej.

Wniosek

Wprowadzenie opłaty środowiskowej ma ogromne znaczenie praktyczne. Oprócz bezpośredniego potrącania sum pieniędzy, przedsiębiorstwa, zwłaszcza te zajmujące się dużymi sektorami przemysłu, mają ograniczone możliwości rozwoju swojej działalności na dużą skalę. Limity te są określone przez limity i normy emisji. Gdyby ich nie było, środowisko od dawna byłoby w stanie krytycznym. Szczególne znaczenie w tym obszarze ma odpowiedzialność tych, którzy naruszają ustalone wymagania. W takim przypadku kodeks administracyjny przewiduje kary pieniężne. Jednocześnie sankcje nie zwalniają sprawcy z obowiązku zapłaty ustalonych kwot. Terminowe składanie dokumentacji sprawozdawczej pozwala uprawnionym organom na terminowe wprowadzanie informacji do odpowiednich rejestrów oraz monitorowanie stanu środowiska.