Siew żyta: opis i cechy uprawy

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Prawie połowa światowej powierzchni przeznaczona jest na uprawę zbóż. Żyto stale znajduje się w pierwszej dziesiątce najpopularniejszych upraw. Oczywiście daleko mu do trójki zbóż (pszenica, ryż, kukurydza), ale prawie 13 mln ton produkcji rocznie też robi wrażenie. Od wielu lat liderami w uprawie żyta są trzy kraje – Niemcy, Rosja i Polska. Różnica od najbliższego konkurenta Białorusi jest nie mniejsza niż 3 razy. Wśród pozostałych krajów można wyróżnić jeszcze dwóch producentów - Danię i Chiny. Reszta, w tym Stany Zjednoczone, pozostaje daleko w tyle.

Tło historyczne

Jeżeli historia pszenicy z owsem sięga czasów narodzin ludzkiej cywilizacji, to nie można tego jednoznacznie powiedzieć o żyto. Wiadomo tylko, że towarzyszyła uprawom, może tylko jako chwast. Jeśli był używany, to najprawdopodobniej jako połączenie pszenicy i żyta. Wiadomo na pewno, że dopiero od epoki brązu pojawiła się kultura uprawy tej rośliny zbożowej. Uważa się, że na terenie Rosji z Europą Zachodnią zakładprzybył z Turcji, przez Kaukaz. Właściwość samozapylenia pozwoliła tej południowej roślinie przystosować się do warunków klimatu północnego. Pewnie zajęła swoje miejsce w koszu zbożowym narodów Europy i Rosji. Wraz z rozwojem rolnictwa pola żyta przesunęły się dalej na północ.

Opis biologiczny

Najpopularniejszą uprawą jest żyto, jeden z dziewięciu gatunków z rodzaju zbożowego. Istnieją uprawy wieloletnie i roczne.

Trawa ma potężny włóknisty system korzeniowy, który wnika w ziemię do 2 metrów. Dzięki temu może z powodzeniem rosnąć nawet na ubogich glebach. Łodyga jest stosunkowo niska. Nie zawsze osiąga metr długości, tylko nowoczesne odmiany hybrydowe dają roślinę do 2 metrów wysokości. Od strony ziemi łodyga jest całkowicie naga, w rejonie kłosków pojawiają się tylko wąskie, długie liście. Kwiatostan składa się z jednego kłosa o długości do 15 cm, nasiona żyta są wydłużone, od 5 do 10 mm, o grubości 3,5 mm. Kolor - możliwe odcienie brązowawe, żółte, szare, białe i zielonkawe.

Cechy zakładu

Nasiona żyta zaczynają kiełkować w temperaturze nieco powyżej zera. Jednocześnie ich węzeł krzewienia jest położony blisko powierzchni ziemi. Podczas kiełkowania roślina jest w stanie wycisnąć prawie wszystkie chwasty z pola i powstrzymać rozprzestrzenianie się większości szkodników rolniczych. Co czyni ją bardzo przydatną uprawą w organizacji płodozmianu. Odporność na mróz i suszę pozwala na uprawę żyta na obszarach wysokiego ryzyka.rolnictwo i jednocześnie uzyskać zrównoważone plony.

Technologia uprawy

Wybierając miejsce do sadzenia żyta, brane są pod uwagę następujące fakty:

1. Kultura jest odporna na znaczne spadki temperatury. Nasadzenia zimowe tolerują spadek do -30°C, nawet na polach o małej ilości śniegu.
2. Dobrze rośnie na ubogich glebach. W przeciwieństwie do pszenicy daje dobre rezultaty nawet na glebach kwaśnych.
3. Nie boi się większości patogenów.

Ze względu na te cechy, technologie zimowe stały się bardziej powszechnym sposobem uprawy roślin.

Uprawa zimowa

Jak już powiedziano, żyto na siew ma potężny system korzeniowy z węzłem krzewiącym się blisko powierzchni.

Ze względu na te cechy głębokość orki jest zalecana w granicach 16-18 cm, tylko w strefie stepowej jest zwiększona o 2 cm Pole uprawiane jest dwukrotnie. Za pierwszym razem z kultywatorem lemieszowym, za drugim z mechanizmem talerzowym. Uprawę przeprowadza się 2-3 krotnie, każdorazowo zmniejszając głębokość uprawy o 2-3 cm Ostatnia orka wykonywana jest na około 3 tygodnie przed siewem uprawy.

Nasiona są pogłębiane o 2-3 cm, tylko na glebach lekkich dopuszcza się wzrost występowania do 4 cm Po ułożeniu nasion ziemia jest walcowana. Przydatne jest stosowanie nawozów fosforowo-potasowych. Azot powinien być ograniczony. Zimą prowadzone są działania związane z zatrzymywaniem śniegu.

Wiosną wody powierzchniowe są odprowadzane, a wilgoć gruntowa jest zatrzymywana przez bronowanie.

W lecie główne działania koncentrują się na zwalczaniu szkodników. Najważniejsza jest pielęgnacja pola żyta specjalnym preparatem, który zapobiega osadzaniu się ucha.

Żyto jare

Technologie uprawy wiosennej są stosowane tylko na ryzykownych obszarach rolniczych, na których zboża ozime mogą zamarzać. Są to tereny stepowe z niewielką ilością śniegu w regionach, gdzie wprawdzie krótkotrwały, ale silny spadek temperatury jest możliwy. Ponadto są to strefy wschodniej Syberii, z długimi zimami i temperaturami poniżej 40°C.

Choroby i szkodniki

Pomimo faktu, że żyto jest uprawą odporną na choroby, należy zwrócić uwagę na pewne szczególne zagrożenia:

1. Infekcje liści, łodyg i ucha spowodowane przez podstawczaki. Rozprzestrzeniaj się przez zainfekowane nasiona. Główne metody kontroli to przedsiewne zaprawianie nasion.
2. Mączniak prawdziwy i sklerotynia wywołane przez kolonie torbaczy. Na zainfekowanych polach plony spadają o 10-15%.
3. Tłumienie. Rozprzestrzenia się na glebach pływających, gromadząc wodę pod wczesnym śniegiem. Powodem jest pół-saprofityczny grzyb.
4. Różne rodzaje pleśni, najczęściej spotykane na ciężkich glebach o dużej wilgotności i słabej wentylacji.
5. Istnieje nicienie łodygowe. W przeciwieństwie do chorób grzybiczych źródłem infekcji jest gleba.

Użyteczne właściwości rośliny

W przeciwieństwie do regionów południowych, na północy żyto przez wiele latbyło głównym źródłem zboża. Nie bez powodu nazywali ją Matką Rye. Nawet dzisiaj chleb żytni uważany jest za zdrowszy od chleba pszennego. Stwierdzono, że jest bogatszy w witaminy, zawiera pełnowartościowe białko i jest szczególnie przydatny przy zmniejszeniu spożycia produktów mięsnych. Potrafi usuwać z organizmu szkodliwe substancje. Pomaga w leczeniu przeziębień, alergii, przydatny dla pacjentów z astmą oskrzelową, chorobami żołądka. Korzystnie wpływa na pracę żołądka, wątroby, nerek. Pomaga leczyć rany i oparzenia. Produkty żytnie polecane są w celu przywrócenia funkcjonowania tarczycy i stabilizacji rytmu serca.

Nawet proste zestawienie zalet produktów żytnich może zająć dużo miejsca. Osobno możesz napisać o jakości kwasu żytniego lub korzyściach płynących z jedzenia kiełkujących nasion i wielu innych. Format artykułu nie pozwala na podanie pełnych informacji o tej roślinie. Oczywiście większą uwagę należy zwrócić na zwiększenie udziału produktów żytnich w naszej diecie.