Metody pszczelarstwa na Syberii

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Historia pszczelarstwa syberyjskiego jest krótka i nie obejmuje więcej niż kilka stuleci. Jednak w trudnych warunkach zimnego klimatu pszczelarze z tego regionu zdołali przez cały ten czas wykazać się z jak najlepszej strony. Miód syberyjski ceniony jest nie tylko w Rosji, ale także w innych krajach świata. Na przykład w Wielkiej Brytanii jest uważany za przysmak i jest również podawany przy królewskim stole.

Główne metody

Dziś nawet pszczelarstwo jest dobrze rozwinięte na północnej Syberii, nie mówiąc już o obszarach tej części kraju o cieplejszym klimacie. Pszczelarze regionu nieustannie opracowują nowe metody, które pozwalają na uzyskanie dużej ilości miodu doskonałej jakości przy jednoczesnym obniżeniu kosztów pracy i kosztów finansowych. Najczęściej obecnie na Syberii stosuje się następujące technologie hodowli pszczół:

• B. Czernawina.
• Warre.
• B. Cebro.
• B. G. Kaszkowski;
• Podwójna konserwacja Polyakov i Ozerov.
• Hodowla z podwójnym kadłubem.

Miód w pasiekach można m.in. zbierać według metodyKopteva-Kharchenko. W pewnym stopniu wszystkie te technologie opierają się na zasadach sformułowanych w ubiegłym wieku przez jednego z najlepszych pszczelarzy ZSRR, V. F. Shalygina.

Metoda V. Chernavina

Cechą tej technologii jest przede wszystkim to, że owady mają pewną swobodę w roju. Podczas korzystania z technologii V. Chernavina głównym zadaniem pszczelarza jest połączenie dwóch głównych celów:

• budowanie silnych rodzin do czasu miodobrania;
• wykorzystywanie energii roju w zbieraniu miodu.

Aby uzupełnić pasiekę tą techniką, potrzebne są podstawowe roje. Rodziny matek są uzupełniane przez rodziny drugorzędne. Wobec braku produkcji nektaru na łąkach przylegających do pasieki pszczoły w pasiekach zmuszone są przeciągać miód z miejsca na miejsce w celu stworzenia iluzji łapówki i zwiększenia ich aktywności.

Ponadto, stosując technologię V. Chernavina, praktykuje się:

• aktywny transport pszczół do miejsc o bogatej produkcji nektaru;
• zadbaj o to, aby silne rodziny nie roiły się w żaden sposób.

Praca z rojami według metody tego badacza jest uważana przez pszczelarzy za dość pracochłonną. Jednak pszczelarstwo na Syberii z wykorzystaniem tej technologii w większości przypadków staje się dość opłacalne. Z jednej tylko rodziny twórca tej techniki otrzymał kiedyś do 100 kg miodu i 2,5 kg wosku.

Metoda Abbe Varre

Ta technika jest używana przez pszczelarzy na całym świecie, w tym na Syberii. Został opracowany wpołowa ubiegłego wieku. Podczas stosowania technologii Warre używane są ule, złożone z trzech budynków ułożonych jeden na drugim. W tym przypadku do gniazda przypisane są dwie komory, a druga - do miodu.

Plastry miodu w takich ulach budowane są przez pszczoły na linijkach - drewniane listewki z nasieniem wosku o wysokości ok. 0,005 cm. Każdy korpus takich elementów zawiera 8. Linijki mocowane są w fałdy z małymi goździkami w takiej odległości od siebie inne, aby pszczoły mogły swobodnie przechodzić między nimi.

Dach w takich ulach jest zaaranżowany obiegowo, w formie poddasza. Pozwala to na stabilizację zmiany temperatury wewnątrz obudowy.

Ule wykonane metodą Warré są uważane przede wszystkim za bardzo ekonomiczne. Nie używają ram, drutu i fundamentu. Rzadko trzeba na nie patrzeć. Zaletą tej techniki jest również to, że owady w tym przypadku są trzymane w warunkach zbliżonych do naturalnych.

Traktuj pszczoły polecane przez Varre w taki sposób, aby nie podejrzewały właściciela wroga. Według tego opata owady należy niepokoić tylko wtedy, gdy jest to naprawdę konieczne. Z ulami należy pracować ostrożnie, bez wykonywania gwałtownych ruchów, ale jednocześnie szybko.

W przypadku korzystania z systemu Warre pszczelarze wybierają miód tylko raz w sezonie. Ponadto, stosując tę technikę, pszczelarze nie zmniejszają sztucznie liczby trutni w ulu.

Metodologia V. Cebro

Zwolennicy nowoczesnego pszczelarstwa na Syberii często korzystają z tej dobrze znanej technologii. DoMetodologia V. Cebro charakteryzuje się przede wszystkim wielokrotnym wzrostem liczby rodzin do czasu zbioru miodu. Aby osiągnąć ten cel, w tym przypadku stosuje się ule o specjalnej konstrukcji. W obecności młodej królowej, aby rozdzielić rodziny, po prostu instaluje się drugą na pierwszym skrzynce.

Królowe pszczoły podczas korzystania z tej techniki powinny być zmieniane co roku. Owady zimują w pasiekach zorganizowanych według technologii Cebro, w ulach o podwójnych ściankach i izolowanej pokrywie. Podczas trzymania owadów przy użyciu tej technologii:

• palety są sprawdzane, a stan pszczół jest oceniany przed lotem;
• czyszczenie ula w toku;
• wyrównanie głównych rodzin;
• rodziny są wzmacniane za pomocą 4 drukowanych ramek lęgowych;
• gniazda są rozszerzane o drugą dziesięcioklatkową treść.

Również w tym przypadku praktykowane jest wczesne przesadzanie matek i formowanie dwóch warstw z rodzin hodowlanych. Pierwsza osiada osobno wraz ze wzrostem letnich owadów. Sekunda przed zbiórką miodu łączy się z rodziną.

Metoda Kaszkowskiego

Pszczelarstwo na Syberii Zachodniej, a także Syberii Wschodniej rozwija się obecnie dość szybko. Niektóre metody specjalistów z tego regionu Rosji przyjmują nawet pszczelarze z innych krajów. Przykładem tego jest technologia Kaszkowskiego. Istotą metody tego badacza jest mniej więcej tak:

• zamiast czterech czeków po wystawie, z zimowej chaty wykonuje się dwa czeki - pobieżne oględziny i przeszczepienie owadów do zdezynfekowanychpokrzywka;
• każda rodzina otrzymuje kilka ramek pszczelego chleba i miodu.

Kolejne inspekcje są przeprowadzane tylko w celu rozszerzenia gniazda. Korzystając z tej technologii, każda rodzina ma 7 ramek z pyłkiem i 5 miodów, które umieszcza się na już istniejących.

Macica z tą technologią jest zmieniana co roku. Rój jest regulowany przez:

• rozszerzenia ula;
• zmiany macicy;
• usuwanie starych komórek;
• ładowanie owadów na budowę nowych.

Przy stosowaniu tej techniki w wysokich temperaturach pasieka powinna być zacieniona. Wzrost uzyskuje się tylko z silnych rodzin, a sztuczne wzmocnienie nie jest używane.

Podwójna konserwacja Ozerow i Polyakov

Ta metoda, podobnie jak wiele innych nowoczesnych, została po raz pierwszy zastosowana w latach 80. ubiegłego wieku. W wersji z podwójną królową pszczoły mogą być hodowane przy użyciu dwóch głównych technologii:

1. W ulu podzielonym kratą mieszkają dwie rodziny, z których każda ma królową. Pszczoły w tym przypadku mają możliwość kontaktu ze sobą. W takim przypadku królowe nie mogą rozpocząć walki o władzę. W ten sposób rodziny łączy się zwykle tylko na czas zbiórki miodu.
2. Rodzina z dwiema królowymi mieszka w jednym ulu. Drugi w większości przypadków wykluwa się natychmiast. Aby zapobiec rojeniu, pszczelarz dzieli ul na czas kratą. W rezultacie okazuje się, że rodzina pozostaje nienaruszona i składa się z tych samych pszczół robotnic. To właśnie ta metoda zawartości podwójnej królowej jest uważana za prawdziwą.

Ta technologia powstała w latach 90. XIX wieku. Więc to nie jest naprawdę innowacyjne. Jednak zwolennicy tej techniki wnieśli również wielki wkład w rozwój pszczelarstwa na Syberii w XX i na początku XXI wieku. Wiosenny rozwój rodzin korzystających z tej technologii ma tę osobliwość, że w tym przypadku nie ma potrzeby wczesnej ekspozycji. Pierwsza inspekcja odbywa się na kilka dni przed rozpoczęciem kwitnienia najwcześniejszych roślin miododajnych.

Hodowla dwukadłubowa

Nowe metody pszczelarstwa na Syberii, przy odpowiednim podejściu do biznesu, pozwalają uzyskać dużo miodu. Wiele z nich powstało pod koniec ubiegłego wieku. Jednak najpopularniejszą technologią wśród pszczelarzy tego regionu jest nadal dwuosobowa hodowla owadów. Ta metoda hodowli ma następujące zalety:

• zmniejszona tendencja do rojenia się rodzin;
• do łapówki zwiększa się ilość czerwiu;
• komercyjna produkcja wosku znacznie wzrasta;
• Łatwiej jest pszczelarzowi montować gniazda na zimę.

Istnieje kilka opcji dla pszczół żyjących w podwójnej hodowli. Ale najbardziej znana technologia wygląda tak:

• gdy tylko pszczoły zaczną wysiadywać 10-12 ulic, a czerw pojawi się na 8-9 ramce, drugi dodatkowy jest instalowany w pierwszej budce lęgowej;
• przenieś 2-3 ramki z czerwiem na górną część ciała bez strząsania pszczół;
• nowe ramki nie są instalowane małymi literami, ale umieszczona jest krata.

W dodatkowym przypadku zainstaluj dalej 6ramki w następującej kolejności:

• pokrycie miodu-pergo;
• ramki lęgowe;
• z woskiem;
• oprawki o niskiej zawartości miedzi.

Następnie układa się deskę separującą i poduszkę. Następnie, wraz ze wzrostem rodziny, do drugiego ciała dodawane są nowe ramki, aż będzie ich 12. Z reguły po pewnym czasie macica niezależnie przechodzi do górnej części ciała. Tutaj zaczyna pracę, składając jaja w nowych plastrach.

Przed główną zbiórką miodu pszczelarze, stosując technologię podwójnej skorupy, przegrupowują się. W takim przypadku ramki z czerwiem są przesuwane do dolnego korpusu. Ostatecznie ich liczba zostaje podniesiona do 12. Na wierzchu umieszczane są ramki z czerwiem i zabudowanymi grzebieniami.

Po selekcji miodu, zamiast usuniętych, w uli umieszczane są nowe ramki. Następnie zwłoki są usuwane i rozpoczyna się przygotowanie pasieki do zimowania.

Zbiór miodu: technologia Koptev-Kharchenko

Wielu profesjonalistów i amatorów w regionie stosuje dokładnie nowe metody opisane powyżej. Pszczelarstwo na Syberii, jak w każdym innym regionie, ma pewne cechy charakterystyczne. Na przykład istnieje technologia zbierania miodu Kopteva, opracowana pod koniec ubiegłego wieku, uwzględniająca zimny klimat regionu. Główne postanowienia tej techniki to:

• minimalizacja roju;
• użycie technik sztucznej hodowli;
• zastąpienie rodzin niskoproduktywnych w pierwszym roku życia.

Chore rodziny w takich pasiekach są natychmiast niszczoneto samo. Miód jest używany do jedzenia, plastry miodu są topione, a pszczoły są spalane.

W słabych rodzinach, przy użyciu tej techniki, ramki lęgowe są usuwane, a jałowe zastępowane przez sushi. Następnie podaje się im 10 kg cukru do przetworzenia na miód. W rezultacie rodziny wyczerpują się i przestają istnieć.

Klatki wynikowe podczas stosowania tej metody są przenoszone do innych rodzin. Na zimę wyjeżdżają tylko najsilniejsze rodziny. W podajnikach z ramą syrop leczniczy 0,5 litra rozprowadza się 1-2 razy. Zrób to około 30 dni po rozpoczęciu lotu.

Pszczelarstwo przemysłowe na Syberii: opis metody Kemerowa

Najczęściej pszczelarze w tym regionie hodują pszczoły przy użyciu technologii opisanych powyżej. Jednak ostatnio opracowano kilka jeszcze nowocześniejszych metod, które pozwalają uzyskać dużą ilość miodu w pasiekach przy jednoczesnym obniżeniu kosztów pracy.

Na szczególną uwagę zasługuje na przykład technologia opracowana przez pszczelarza z Kemerowa A. N. Ermolaeva. Technika ta jest stosowana w przemysłowej hodowli pszczół i daje wymierny efekt, jeśli w pasiece jest co najmniej 500 rodzin. Pszczelarstwo przemysłowe na Syberii jest obecnie dobrze rozwinięte. I oczywiście w tym regionie istnieją farmy z tak dużą ilością uli.

Technologia Ermolaeva ma następujące cechy:

• rozwój rodziny wczesną wiosną;
• wybór oparty na ścisłym wyborze;
• pozyskiwanie nowych rodzin za pomocą warstw;
• mieszkanie rodzin w 6 nomadycznych punktach, aby zapewnić wysoki poziomzbiór miodu;
• użycie pół-podziemnej betonowej chaty zimowej dla wszystkich rodzin.

Jakości matek podczas korzystania z tej technologii poświęca się maksymalną uwagę, corocznie zmienia się ponad połowa producentów w wieku 2 lat.

Jakie inne techniki można zastosować

Oczywiście pszczelarze w tym regionie często hodują pszczoły przy użyciu różnych oryginalnych technologii. Na przykład w naszych czasach pszczelarstwo pokładowe jest dobrze rozwinięte na Syberii. Stosując tę prastarą technikę w pasiece, starają się stworzyć warunki jak najbardziej zbliżone do naturalnych. Pszczoły trzymane są w specjalnych pokładach, w których budują plastry miodu w odległości około 1-2 cm od siebie.

Dosyć dobrze rozwinięte pszczelarstwo na Syberii i na leżakach. Najczęściej przy zastosowaniu tej technologii owady są trzymane w ulach wielokadłubowych z 16 ramkami. Zaletą korzystania z takiego sprzętu jest przede wszystkim poprawa tolerancji pszczół na zimową pogodę.

Pszczelarstwo na Syberii w ulach 16-ramowych nie jest tak rozwinięte, jak np. ta sama metoda trzymania w ulach dwupoziomowych. Jednak ta technologia ma również wielu zwolenników w regionie.

Które rasy najlepiej nadają się do hodowli w danych warunkach

Pszczelarstwo na Syberii po kryzysie aktywnie się rozwija. Technologie hodowli pszczół w tym regionie mogą być inne. Ale oczywiście sukces organizacji pasieki zależy nie tylko od wyboru rasy. Uważa się, że najlepsze w tym regionie Rosjizawierają następujące odmiany pszczół:

• Centralny rosyjski;
• karniku;
• karpatka.

Pszczelarstwo na Syberii rozwija się od kilkuset lat. Jednak całkiem niedawno zaczęły się tu rozmnażać nowe, nowoczesne odmiany owadów. Dlatego trudności dla pszczelarzy w tym regionie pojawiają się zwykle nie przy wyborze konkretnej rasy, ale przy poszukiwaniu dobrych królowych. Na Syberii w tej chwili niestety nie prowadzi się hodowli czystorasowej. Można kupić, aby stworzyć pasiekę, w zasadzie tylko mieszańce. Dotyczy to zwłaszcza Karpat. Spośród pszczół rasowych w tej chwili tylko karnika jest mniej lub bardziej dostępna dla pszczelarzy w regionie.

Zamiast konkluzji

W ten sposób dowiedzieliśmy się, jakie technologie i jak pszczelarstwo może rozwijać się na Syberii Wschodniej i Zachodniej. Gdzie zacząć? Odpowiedzią na to pytanie w tym regionie, jak w każdym innym, będzie wybór rasy pszczół. Wybór metody trzymania owadów zależy przede wszystkim od osobistych preferencji samego pszczelarza. Wszystkie opisane powyżej technologie, z wyjątkiem przemysłowej Kemerowo, są dość proste do wdrożenia, także dla amatora, i pozwalają na uzyskanie dużej ilości miodu przy niskich kosztach pracy.