Moc gazociągu Syberii: schemat

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Rosja i Chiny stają się bliskimi partnerami zarówno w gospodarce, jak i na arenie polityki zagranicznej. Pomiędzy państwami zawierane są umowy na dużą skalę w zakresie współpracy biznesowej. Należą do nich kontrakt gazowy na dostawy błękitnego paliwa do Chin rurociągiem Siła Syberii.

Jakie są najbardziej godne uwagi fakty dotyczące tego projektu? Jaki jest plan planowanej dostawy gazu z Rosji do Chin?

Podstawowe informacje o projekcie

Gazociąg Siła Syberii ma być ułożony w Chinach z Jakucji. Największe miasta, przez które będzie przechodzić, to Błagowieszczeńsk, Chabarowsk i Władywostok. Projekt Siła Syberii jest jednym z głównych priorytetów Gazpromu. Odpowiednie prace będą prowadzone zarówno po stronie rosyjskiej, jak i chińskiej. Gazociąg połączy systemy dystrybucji paliw w ośrodkach wydobycia gazu w Irkucku i Jakucku. Warto zauważyć, że nazwa projektu – „Siła Syberii” – została ustalona przez Federację Rosyjską na podstawie wyników konkursu.

Zakłada się, że pierwszy odcinek gazociągu – z Jakucji do Chabarowska, a następnie do Władywostoku – zostanie oddany do eksploatacji do końca 2017 roku. MogąNależy zauważyć, że trasa gazociągu będzie przebiegać wzdłuż trasy ropociągu biegnącego z Syberii Wschodniej w kierunku wybrzeża Pacyfiku. To znacznie obniży koszty budowy niezbędnej infrastruktury projektowej i dostaw energii.

Charakterystyka i schemat gazociągu

Projekt Siła Syberii zakłada budowę gazociągu o długości około 4000 km. Będzie on używany do sprowadzania gazu ziemnego, jak wspomnieliśmy powyżej, z dwóch ośrodków wydobywczych jednocześnie - Irkucka i Jakucka, w kierunku Chabarowska. Oczekuje się, że gazociąg stanie się potężnym bodźcem do rozwoju gospodarczego nie tylko Dalekiego Wschodu, ale także azjatyckiej części Federacji Rosyjskiej jako całości. Będzie to możliwe nie tylko dzięki wzrostowi przychodów bezpośrednich i tworzeniu miejsc pracy w przedsiębiorstwach wydobywczych i transportowych gazu, ale także dzięki zwiększeniu poziomu zgazowania rozliczeń i w efekcie otwarciu możliwości uruchomienia nowych branże. Procesy te będą dodatkowo stymulowane poprzez wsparcie budżetowe, w szczególności udzielane w ramach programu rozwoju dostaw gazu w Kraju Nadmorskim.

Mapa gazociągu Siła Syberii wygląda tak.

Widzimy, że schemat realizacji projektu obejmuje rozległe terytorium. Interesujące będzie również zbadanie skali ekonomicznej projektu.

Skala ekonomiczna

Gazociąg Siła Syberii to jeden z największych projektów w historii rozwoju gospodarczego współczesnej Rosji. Jak wiadomo, między Federacją Rosyjską a ChRL było:podpisano duży kontrakt gazowy, dzięki któremu Gazprom mógł wejść na nowy rynek o ogromnym potencjale. Według niektórych doniesień Rosja będzie musiała dostarczyć Chinom około 1 biliona metrów sześciennych gazu za łączną kwotę około 400 miliardów dolarów. Dla porównania: PKB Rosji według PPP wynosi około 3500 miliardów dolarów. Wiadomo, że kontrahent Gazpromu, China National Petroleum Corporation, przed rozpoczęciem dostaw paliwa wpłaci zaliczkę w wysokości około 25 miliardów dolarów. Szacowana przepustowość gazociągu to ok. 38 mld m3 gazu rocznie. Odpowiadająca temu wskaźnikowi intensywność transportu paliw zgodnie z oczekiwaniami zostanie osiągnięta w ciągu 5 lat od daty rozpoczęcia pierwszych dostaw.

Według niektórych ekspertów gazociąg Siła Syberii zostanie doprowadzony do pełnej przepustowości do 2024 roku. Teraz rosyjskie przedsiębiorstwa przygotowują place budowy, a także importują niezbędne materiały i sprzęt. Przewiduje się, że w 2015 roku do placówek trafi około 500-600 tys. ton sprzętu. Również w 2015 roku ma się rozpocząć budowa pierwszego etapu gazociągu.

Podpisanie umowy

Kontrakt między Federacją Rosyjską a Chinami na dostawy paliwa tzw. szlakiem wschodnim został podpisany 13 października 2014 r. na szczeblu rządów obu państw. Zgodnie z tą umową, kluczowe warunki partnerstwa Rosji i Chin zostały określone pod kątem projektu, w tym w aspekcieprojektowanie, budowa i eksploatacja transgranicznych stref gazociągów. Budowa gazociągu Siła Syberii została przekazana w kompetencje dwóch firm - rosyjskiego Gazpromu i CNPC (China National Petroleum Corporation).

Podpisanie umowy między Federacją Rosyjską a Chinami na budowę przedmiotowej autostrady pozwoliło naszemu krajowi liczyć na dywersyfikację dostaw błękitnego paliwa. Obecnie, zdaniem analityków, istnieje zbyt silne uzależnienie eksportu rosyjskiego gazu od sprzedaży do Europy. Ponadto w wyniku nieporozumień politycznych między Federacją Rosyjską a Zachodem mogą pojawić się trudności z dalszym rozwojem partnerstwa we właściwym kierunku. Reorientacja eksportu gazu do Chin jest więc krokiem w kierunku tak bardzo potrzebnej dywersyfikacji dostaw. Chiny to rozwijający się rynek z rozwiniętym przemysłem, który zawsze potrzebuje dużych ilości gazu ziemnego. Rosja jest jednym z niewielu dostawców gotowych sprzedawać gaz do Chin na stabilnych zasadach i po rozsądnych cenach.

Zasoby do produkcji gazu

Tak więc gazociąg Siła Syberii będzie zaopatrywał Chiny w paliwo produkowane w ośrodkach w Irkucku i Jakucku. W przypadku pierwszego surowca zakłada się wydobycie gazu ze złoża Kowykta. Zapasy paliw w nim szacowane są na około 1,5 biliona metrów sześciennych. Jeśli chodzi o centrum Jakucka, produkcja trafi na pole Czajandinskoje. Jego zasoby wynoszą około 1,2 biliona metrów sześciennych.

Specyfika budowy gazociągów

W ten sposób widzimy, jak potężny i na dużą skalę jest to, w tym w części nazwy „MocSyberia” - gazociąg. Kto to buduje? Kto jest generalnym wykonawcą tego międzynarodowego projektu?

Ciekawostką jest to, że generalni wykonawcy gazociągu Siła Syberii mogą nie być zaangażowani. Przynajmniej taki jest pogląd w mediach. Zakłada się, że budowa gazociągu Siła Syberii będzie realizowana przez wykonawców reprezentowanych przez małe organizacje. W tym sensie Gazprom, jak zauważają niektórzy analitycy, zmienił taktykę – wcześniej rosyjski koncern gazowy nadal wybierał wiodącego partnera. W przypadku projektu takiego jak gazociąg Siła Syberii wykonawcy będą realizować zadania lokalne.

Tradycyjny wzór

Tradycyjny schemat stosowany przez Gazprom polegał na podziale kontraktów w ramach dużych partii, czyli określono wiodącą organizację zajmującą się budową konkretnego odcinka gazociągu. Na przykład infrastruktura South Stream, zanim została skierowana do Turcji, była zarządzana przez korporację Strojgazmontazh. Europejski odcinek South Stream miał zostać zbudowany przez Strojtransgaz. Z kolei projekt Nord Stream został zrealizowany z wiodącą rolą Stroygazconsulting.

Czynnik sankcji

Ustalony schemat, zdaniem analityków, nie jest do końca optymalny w obecnych warunkach, kiedy kraje zachodnie nałożyły sankcje na Rosję. Faktem jest, że te rosyjskie firmy również zostały im objęte, przez co nie mogą niektórych importowaćrodzaje potrzebnego sprzętu. W szczególności są to urządzenia Caterpillar, a także systemy spawalnicze CRC-Evance produkowane w USA.

Kryterium gwarancji

Kolejną wersją wyjaśniającą rewizję przez Gazprom swojej polityki wobec kontrahentów jest to, że dla tak dużych projektów, jakim jest gazociąg Siła Syberii, Federacja Rosyjska stosuje wymogi gwarancji bankowych. Trudności z nimi może mieć sam „Gazprom”. Faktem jest, że największa rosyjska firma gazowa w 2015 roku musi przekazać swoim wierzycielom około 174,3 mld rubli. Ten dług nie jest postrzegany przez analityków jako zbyt duży dla Gazpromu, ale teraz koncern nie może zaciągać długoterminowych kredytów w przypadku niedoboru dochodów.

Powstają informacje, że w budowę gazociągu Siła Syberii zaangażowanych będzie 15 firm. Wśród nich jest firma Strojtransgaz. Wśród innych firm, z którymi Gazprom może zawrzeć umowy są EURACOR, Argus Spets Montazh, Irkutskneftegazstroy, SpetsMontazhProekt.

Szacowane koszty budowy "Siła Syberii" - około 770 miliardów rubli. Spośród nich w szczególności około 283 miliardów rubli zostanie zainwestowanych w gospodarkę Republiki Sacha.

Szacunki projektu

Tak więc przeanalizowaliśmy główne wskaźniki ekonomiczne projektu. Przestudiowaliśmy też mapę gazociągu Siła Syberii. Jakie są oceny perspektyw odpowiedniego projektu wśród rosyjskich analityków?

Ogólnie rzecz biorąc, eksperci zgadzają się, że „Siła Syberii” -przykład udanego partnerstwa międzynarodowego. Faktem jest, że ten gazociąg jest w równym stopniu potrzebny zarówno Rosji, jak i Chinom. W kontekście politycznym projekt uważany jest przez analityków za dalsze wzmocnienie sojuszniczych relacji między dwoma państwami.

Efekt ekonomiczny oceniany jest przez ekspertów niezwykle pozytywnie. Dochody Gazpromu z dostaw paliw, jak wspomnieliśmy powyżej, wyniosą około 400 mld USD. Odpowiednie regiony Federacji Rosyjskiej otrzymają istotną zachętę do rozwoju gospodarczego, zarówno pod względem napływu inwestycji, jak i budowy nowej infrastruktury, w tym infrastruktury przemysłowej.

Istnieje wersja, w której głównymi konsumentami gazu na świecie w perspektywie średnioterminowej będą Indie i Chiny. „Siła Syberii” to projekt, który w tym sensie jest całkowicie aktualny pod względem korelacji ze światowymi trendami gospodarczymi. Według niektórych szacunków w 2020 r. dynamika zużycia gazu w Chinach wyniesie około 420 mld m sześc.

Rosja i Chiny, podpisując porozumienie w sprawie dostaw błękitnego paliwa, otworzyły możliwości rozszerzenia partnerstwa w regionach przygranicznych. Dzięki nowej infrastrukturze Federacja Rosyjska będzie mogła efektywnie zagospodarować nowe złoża naturalne, bogate na Syberii i Dalekim Wschodzie. Otworzy się możliwości w zakresie substytucji importu, zwiększając wielkość produkcji przemysłowej w regionie.

Oczekuje się, że budowa gazociągu Siła Syberii będzie pozytywnym czynnikiem rozwoju całego regionu Syberii i Dalekiego Wschodu, także w aspekcie społecznym. Obywatele mieszkający w poszczególnych częściach Rosji otrzymają nowe możliwości zatrudnienia, biznesu, edukacji.

Zachęta do inwestowania

Rozwój gospodarki Syberii i Dalekiego Wschodu zdeterminuje, jak przewidują analitycy, wzrost zainteresowania inwestorów tymi regionami. Jednocześnie oczekuje się, że na poszczególnych terytoriach będą działać nie tylko biznesmeni z bardzo bliskich Chin, ale także z innych państw – w szczególności Korei Południowej, Wietnamu, Singapuru. Spodziewana jest wyraźna reorientacja priorytetów inwestorów krajowych. Wielu z nich inwestuje teraz w projekty zagraniczne i całkiem możliwe, że ich kapitał zostanie skierowany także do gospodarki Syberii i Dalekiego Wschodu Federacji Rosyjskiej. Może to również ułatwić restrykcje sankcyjne, które mają zastosowanie do rosyjskich przedsiębiorstw.