Waluta Hiszpanii: od reala i peset do euro

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Hiszpania, która niegdyś była największym imperium nie tylko w Europie, ale na całym świecie, znała w swojej historii zarówno przyprawiające o zawrót głowy wzloty, jak i okresy głębokiej depresji ekonomicznej. Ale przez wiele stuleci narodowa waluta Hiszpanii wykazywała niesamowitą stabilność, zapewnianą przez złoto kolonii zamorskich (głównie Ameryki Południowej).

Początki hiszpańskich rządów na morzach i lądzie zapoczątkowała rekonkwista, która zakończyła się w 1492 roku. To ona ogłosiła narodziny nowej siły politycznej w Europie, której przeznaczeniem było stać się głównym bohaterem europejskiej historii w XVI wieku, kiedy to nowo powstałe Imperium rosło i umacniało się dzięki swoim zamorskim posiadłościom, niestrudzenie zwiększając swoje gospodarcze i potencjału militarnego, a także nabiera dużego znaczenia politycznego.

W tym okresie waluta Hiszpanii - real, która pozostawała główną jednostką monetarną kraju od połowy XIV wieku do 1864 roku, była wyceniana w bezmiarze StaregoŚwiatło jest teraz jak dolar. Siła militarna i polityczna korony hiszpańskiej utrzymywała kurs reala na odpowiednim poziomie. Przez cały ten długi okres historyczny bito różne waluty hiszpańskie. Najsłynniejszą w tym czasie była tzw. „real 8” – moneta ośmiu realów, która pojawiła się pod koniec XV wieku.

Ze względu na szeroką dystrybucję na kontynencie amerykańskim, a nawet w Europie, monetę tę można słusznie uznać za pierwszą na świecie prawdziwą walutę międzynarodową (wymienialną). Ciekawe jest też to, że na Półwyspie Iberyjskim, w samym sercu imperium, przez kilka stuleci w pokojowy sposób współistniała z innymi iberyjskimi walutami. Na przykład ze złotym escudo, które było w obiegu od 1535 do 1833 r., lub z mauretańską monetą Moravedi przyjętą przez różne chrześcijańskie królestwa półwyspu.

W 1864 roku hiszpańską walutę realną od stuleci zastąpiono nowym srebrnym escudo. To prawda, że ta waluta nie trwała długo. Już w 1868 r. nową walutą Hiszpanii, która przystąpiła do Łacińskiej Unii Monetarnej, na zasadach której przewidziano swobodny obieg europejskich jednostek monetarnych na terytorium krajów członkowskich, była peseta.

A do 1 stycznia 2002 r. każdy mieszkaniec kraju, odpowiadając na pytanie, jaka waluta w Hiszpanii, mógł bezpiecznie nazywać pesety - wraz z wstąpieniem pesety do hiszpańskiego tronu finansowego, pozostałe waluty zostały zniesione. Najnowsza seria peset z bitego metalu byłamonety o nominałach 1, 5, 10, 25, 50, 100, 200 i 500. Banknoty papierowe emitowano w nominałach: 200, 500, 1000, 2000, 5000, 10000 peset.

Obecny kurs wymiany w Hiszpanii nie różni się zbytnio od reszty strefy euro. Nic w tym dziwnego – w końcu to pirenejskie państwo jest integralną częścią wspólnoty europejskiej, której każdy członek ma prawo drukować zjednoczoną walutę na własne potrzeby. W takim przypadku przed numerem seryjnym należy podać własną literę, po której rozróżniane są banknoty. Hiszpanii przypisano literę V. Monety euro są również czysto indywidualne dla każdego państwa. Najmniejsze monety hiszpańskie wykonane są ze stali pokrytej miedzią.

Moneta o nominale 2 eurocentów ma specjalną karbowaną krawędź, a reszta jest wykonana ze specjalnego stopu miedzi zawierającego aluminium, cynk i cynę. Zewnętrznie monety tych nominałów można odróżnić dzięki obecności poprzecznego paska reliefowego. Na dużych nominałach jednego i dwóch euro wybijane są poszczególne wzory, mają też specjalną delikatną falistość.