Rynek branżowy: koncepcja, rodzaje, funkcje, cechy i przykłady

2025 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2025-01-24 13:23

To rynek jest podstawowym terminem w gospodarce. Firmy, przedsiębiorstwa, przedsiębiorcy, konsumenci wchodzą tu w interakcję. Równowaga rynkowa jest również ważna dla państw świata. Możliwości rynkowe zawsze cieszyły się dużym zainteresowaniem inwestorów i właścicieli.

Obecnie istnieje wiele definicji, kryteriów oceny, odmian rynku. Skupimy się na pojęciu „rynku branżowego”. Rozważ jego odmiany, funkcje. Przedstawimy również konkretne przykłady takich rynków.

Kluczowe terminy

Rynek branżowy – co to jest? Istnieją dwa podstawowe pojęcia, z którymi musisz się najpierw zapoznać:

1. Rynek to zespół różnych relacji ekonomicznych wynikających z zakupu i sprzedaży produktów po cenach ustalonych na podstawie interakcji podaży i popytu powstających na tym tle konkurencji.
2. Przemysł - zestawy przedsiębiorstw wytwarzających produkty, które są subinstytucją w produkcji. Oznacza to, że towary wyprodukowanestosując podobne technologie, stosując dość jednorodne materiały i surowce.

Różnice między koncepcjami

Trudność polega również na tym, że rynek branżowy to termin składający się, jeśli nie z przeciwstawnych, to całkiem odmiennych pojęć.

Rynki są połączone poprzez zaspokajanie potrzeb kupujących. Oznacza to, że łączy się tutaj towary, które są subinstytucjami dla konsumentów. Z drugiej strony branże są ze sobą powiązane w inny sposób - zastosowanie podobnych technologii w produkcji.

Ważne jest, aby pamiętać, że pojęcie branży jest nieco szersze niż pojęcie rynku. Weźmy na przykład przemysł chemiczny. Ta gałąź produkcji może dostarczać produkty na kilka z natury zróżnicowanych rynków jednocześnie.

Co to jest?

Więc skąd pochodzi termin „rynek branżowy”? Odnosi się to do rynku i każdego podsektora produkcji, który wyróżnia się w branży produkcją podobnych towarów o jednorodnych właściwościach.

Tylko w tym przypadku te pojęcia są połączone w taką frazę. Takie uproszczenie jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy podsektor jest wysoce wyspecjalizowany.

Podświetl funkcje

Cechy rynków branżowych zależą przede wszystkim od ich granic. Ważne jest, aby wiedzieć, kiedy ten rynek się narodził, w jakim stopniu może się rozwijać, gdy aktywność na nim zanika.

Ważne cechy dla określenia cech wszystkich ich odmian:

1. Granice.
2. Liczba sprzedających ikupujących.
3. Wysokość, skuteczność barier do poruszania się i wejścia na taki rynek.

Aby podkreślić cechy konkretnego rynku branżowego, badacz musi w swojej analizie odpowiedzieć na następujące pytania:

1. Kto jest prawdziwym, potencjalnym konkurentem na tym rynku?
2. Kto jest kupującym, konsumentem produktu?
3. Czy ten rynek ogranicza konkurencję?
4. Czy na ten rynek mają wpływ inne osoby? Czy istnieje tendencja do ich łączenia?

Granice

Jeśli chodzi o zastosowanie w praktyce, to raczej trudno jest rozróżnić granice rynku branżowego. Dla badaczy ważne są następujące rodzaje takich granic:

1. Artykuły spożywcze. Odzwierciedlają zdolność różnych rodzajów sprzedawanych produktów do wzajemnego zastępowania się.
2. Tymczasowe. Te granice umożliwiają analizę porównawczą metod rynków branżowych w czasie.
3. Geograficzne (lub lokalne). Jest to fizyczne ograniczenie rynku na dowolnym terytorium.

Szerokość/wąskość rynków branżowych zależy od następujących czynników:

1. Cechy prezentowanych towarów.
2. Cele analizy ekonomisty.

Na przykład w przypadku dóbr konsumpcyjnych trwałego użytku ograniczenia czasowe rynku są szersze i mniej określone niż w przypadku towarów przeznaczonych do bieżącej konsumpcji.

Na rynku produktów konsumenckich jest więcej produktów niż w przypadkutowar produkcyjno-techniczny wektor innego rynku.

Zdefiniowanie lokalnych (terytorialnych) granic rynków zależy od rzeczywistej intensywności konkurencji między dystrybutorami na krajowych, globalnych rynkach branżowych. A także z możliwości penetracji lokalnych rynków przez sprzedawców „zewnętrznych”. To jest wysokość barier wejścia.

Główne kryteria

Problemy rynków branżowych są ujawniane tylko wtedy, gdy są dokładnie analizowane. Opierają się one na określonych kryteriach:

1. Cenowa elastyczność popytu.
2. Granice geograficzne.

Rozważmy te kryteria osobno.

Cenowa elastyczność popytu

To jest nazwa wskaźnika zmiany w przychodach sprzedawcy, gdy zmienia się koszt oferowanych przez niego produktów. Rynki w rzeczywistości działają jak duży łańcuch towarów i ich substytutów. Ale jak wymienne są niektóre towary?

Weźmy przykład. Jeśli koszt produktu A wzrósł, to w pewien sposób zmienił się przychód jego sprzedawcy. Jeśli dochód (w tym przypadku dodatkowy zysk) wzrósł, to rynek zostaje ograniczony tylko przez produkt A. Jeżeli dochód spadł (to znaczy dodatkowy zysk stał się ujemny), to wprowadzany jest bliski substytut A, produkt B na rynek.

W tym przypadku mówienie tylko o rynku produktu A jest błędne. Jak również przerwanie badania nad badaniem produkcji B. Właściwa opcja: badanie A + B w ich interakcji.

Należy zauważyć, że przy długoterminowym wzroście cen dynamika zysku, przychodówproducenci wskażą granice tego rynku.

Ograniczone geograficznie

Wiemy, że wyróżniają się na przykład rynki branżowe w Rosji. Kryteria tutaj są następujące:

• Istnienie barier celnych.
• Relacja popytu.
• Posiadanie narodowych i osobistych preferencji.
• Znaczące lub odwrotnie nieznaczne różnice w cenach.
• Zaproponuj zamianę.
• Znaczenie kosztów transportu.

Warunki określenia granic geograficznych rynków są następujące:

1. Zdecydowana większość (ponad 75%) spożywanych produktów znajduje się na określonym obszarze.
2. Duża część (ponad 75%) wytworzonego produktu jest konsumowana w tym samym miejscu, w którym jest wytwarzana.
3. Kwota kosztów transportu jest znacząca zarówno ogólnie, jak i dla każdej transportowanej jednostki towarów.
4. Ceny tego samego produktu w różnych regionach znacznie się różnią.
5. Stabilność udziałów w rynku osiąga się dzięki udziałowi wiodących firm z określonego regionu.
6. Każdy region jest rozpoznawany na rynku przez znaczących wiodących agentów. Są zarówno producentami, jak i głównymi nabywcami.
7. Ograniczenia administracyjne są wprowadzane zarówno w imporcie, jak i eksporcie produktów z regionu.

Klasyfikacje

Podział rynków branżowych na rodzaje ma ogromne znaczenie w następujących przypadkach:

1. Rozróżnianie różnych typów struktur rynkowych.
2. Organizacja działalności produkcyjnej przez firmy.
3. Działania regulacyjne prowadzone przez agencje rządowe.

Rozważmy główne klasyfikacje rynków branżowych.

Dzięki otwartości dzielą się na dwa typy:

1. Otwórz. Z bezpłatnym wejściem sprzedawców na rynek.
2. Zamknięte (zamknięte). Wejście nowych sprzedawców na rynek regulują specjalne mechanizmy.

Istnieją również dwa rodzaje w zależności od stopnia organizacji:

1. Zorganizowane. Są to rynki, na których istnieje mechanizm regulacji poziomu podaży i popytu. Na przykład handel akcjami lub aukcje.
2. Spontaniczny (lub niezorganizowany). Podaż i popyt równoważą się tutaj spontanicznie przy braku specjalnych form organizowania interakcji między sprzedającymi a kupującymi.

W ujęciu terytorialnym rynki branżowe dzielą się na następujące:

1. Globalny.
2. Regionalne.
3. Lokalny (lub lokalny).

W zależności od etapu dojrzałości organizacji, rynki są klasyfikowane do następujących grup:

1. Pionier.
2. Rozwój.
3. Opracowany.
4. Kurczenie się (lub blaknięcie).

Przestrzeń rynkowa

Każdy rynek branżowy to kompletny system, który ma własną wewnętrzną strukturę hierarchii elementów i relacji między nimi.

Przestrzeń rynkowa jest tutaj reprezentowana w następujący sposób:

1. Rynek pracy. Rozpoczyna się od pozyskania siły roboczej kosztem wszelkich środków inwestycyjnych.
2. Rynek środków produkcji. Drugi niezbędny składnik do rozpoczęcia. Za pomocą kapitału łączy się to z siłą produkcyjną. Dzięki temu produkcja będzie działać.
3. Konsumencki rynek dóbr konsumpcyjnych, który determinuje bezpieczeństwo ludności, ogólny poziom konsumpcji, stabilność obiegu pieniądza.
4. Rynek finansowy. Inna nazwa to pożyczkowy rynek kapitałowy. To on zapewnia mobilność kapitału, przepływ funduszy do bardziej dochodowych obszarów produkcji. Najbardziej złożony ze wszystkich prezentowanych.
5. Rynek usług.
6. Rynek technologii. Przedmiotem sprzedaży jest technologia.
7. Rynek dóbr duchowych. Przedmiotem sprzedaży i zakupu są idee duchowe.

Funkcje

Wymieńmy główne funkcje rynku branżowego:

1. Pośrednik.
2. Ceny.
3. Informacyjne.
4. Regulacje.
5. Przywracanie.
6. Dystrybucja.

Przykłady

Przykłady typowych rynków branżowych:

1. Przemysł metalowy. Rynki sektorowe wyróżniają się rodzajami wyrobów walcowanych – dla przemysłu stoczniowego, inżynierii, budownictwa itp.
2. Przemysł farmaceutyczny. Rynki branżowe specjalizują się w spektrum terapeutycznych efektów leków - żołądkowych, neurologicznych, sercowo-naczyniowych i innych.
3. Przemysł chemiczny. Istnieje przemysłrynki chemii gospodarczej, substancji do użytku przemysłowego itd.

Więc co bierzemy z dostarczonych informacji? Rynek branżowy to złożona koncepcja. W końcu te dwa pojęcia nie są ściśle powiązanymi terminami. Jedna branża może dostarczać produkty na wiele różnych rynków. Podobnie produkty z kilku branż mogą być skoncentrowane na jednym rynku. Dlatego rynek sektorowy uwzględnia przestrzeń, w której koncentrują się produkty jednego wąskiego podsektora.