Nurek HPP - wspaniałe perspektywy na przeszłość i przyszłość

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Nurek HPP znajduje się na liście największych elektrowni wodnych na świecie i jest wizytówką energetyki w Tadżykistanie. Stacja znajduje się w wąwozie Pulisanginsky, w pobliżu miasta Nurek w regionie Khatlon republiki, w dolnym biegu rzeki Wachsz. Nurek HPP jest częścią kaskady Vakhsh, na którą składa się sześć działających i trzy elektrownie wodne w budowie.

Historia budowy i aspekty techniczne

Budowa elektrowni Nurek trwała ponad dziesięć lat. W połowie lat 50. fabryka Charkowa im. V. I. Kirow. Przygotowanie całej dokumentacji projektowej zakończono w 1961 roku.

W tym samym roku rozpoczęła się budowa stacji w Tadżyckiej SRR. Łyżka koparki, która wykopała pierwsze metry sześcienne ziemi, nadal spoczywa na postumencie na stacji, przypominając trudną codzienność pierwszych budowniczych.

Uruchomienie stacji i uruchomienie pierwszego bloku hydroelektrycznego nastąpiło w 1972 roku, a ostatniej, dziewiątej - w 1979 roku. Każdy z dziewięciu bloków z turbinami promieniowo-osiowymi WP Nurek miał moc 300 MW, w 1988 roku zwiększono ją do 333 MW, po czymłączna moc stacji przekroczyła 3 GW. Dziś elektrownia wodna Nurek wytwarza około 80% całej energii elektrycznej wytwarzanej w republice.

Elektrownia wodna Nurek posiada wiele podziemnych konstrukcji, co jest dość typowe dla stacji z wysokimi tamami skalnymi. Etapowe uruchomienie urządzeń elektrowni wymagało wykonania trzech warstw tymczasowych tuneli budowlanych.

Woda do pracy turbin hydroelektrowni przepływa przez trzy betonowe tunele ciśnieniowe o długości ponad 400 i średnicy 10 metrów, zakończone kolektorami. Z każdego z nich przepływ jest rozprowadzany do trzech przewodów o długości ponad 600 metrów i średnicy 6 metrów, które doprowadzają wodę bezpośrednio do łopatek roboczych turbin.

Tama i zbiornik

Zapora wodna Nurek ma 300 metrów wysokości, co czyni ją najwyższą na świecie do 2013 roku. Budowa tej zapory skalnej z betonowym korkiem wymagała 56 milionów metrów sześciennych ziemi. Jej ciało składa się z 11 elementów strukturalnych.

Zbiornik utworzony przez tamę ma normalny poziom retencji 910 metrów, szerokość 1 kilometra i długość około 70 kilometrów. Średnia głębokość sztucznego zbiornika wynosi 107 metrów, objętość 10,5 metra sześciennego. kilometrów powierzchnia lustra wynosi 98 m2. kilometrów. Nadmiar wody odprowadzany jest przez pięciokilometrowy tunel wycięty w skale. Wymiary zbiornika umożliwiły zorganizowanie nawigacji po nim.

Napełnianie zbiornika Nurek rozpoczęło się w 1972 roku. Jak za czasów Tadżyckiej SRR,a dziś zbiornik ma ogromny wpływ na rolnictwo regionu. Jej wody są wykorzystywane do nawadniania i nawadniają ponad 1 milion hektarów ziemi, która stała się żyzna.

Wypadki w elektrowni Nurek

Wypadek podobny do incydentu w Sajano-Sushenskaya HPP miał miejsce 9 lipca 1983 roku. O 22:42 w rejonie 1 agregatu hydraulicznego doszło do uderzenia, a pracownicy stacji zauważyli strumień wody bijący z wału turbiny. Sprzęt został natychmiast wyłączony, a przepływ zablokowany przez bramę awaryjną.

Inspekcja wykazała, że dwie trzecie śrub pokrywy turbiny zostało wyrwane, a sama turbina była bliska awarii i początku wzrostu, co pociągnęłoby za sobą ogromne zniszczenia i utratę życia. Dzięki jasnym działaniom personelu wszystko skończyło się jedynie zalaniem dolnych pomieszczeń stacji.

Dochodzenie wykazało, że przyczyną awarii było zmęczenie metalu, które pojawiło się w wyniku niewystarczającego dokręcenia kołków. Od tego momentu w elektrowniach wodnych Tadżykistanu wprowadzono obowiązkową defektoskopię ultradźwiękową kołków mocujących pokrywy turbin, która odbywa się dwa razy w roku. Takie środki kontroli uniemożliwiły wystąpienie podobnych wypadków w przyszłości.

W 1999 roku, z powodu zużycia sprzętu, dwie rozdzielnice o napięciu 220 i 500 kilowoltów uległy awarii.

17 kwietnia 2006 r., podczas naprawy kanału odwadniającego zbiornik, poprzez przeoczenie, bramy zabezpieczające zostały otwarte i woda wpadła do koryta kanału. Naruszenie zasad bezpieczeństwapraca zakończyła się śmiercią trzech pracowników.

Rekonstrukcja

12 sierpnia 2016 r. w Duszanbe odbyła się konferencja z udziałem rządu republiki, na której podjęto decyzję o odbudowie Nurek HPP. Modernizacja stacji zostanie przeprowadzona w dwóch etapach, koszt prac szacowany jest na 700 mln USD.

Przed 2000 r. wymieniono dwie rozdzielnice i dwa wirniki turbin. Obecna przebudowa przewiduje wymianę wszystkich dziewięciu hydroelektrowni stacji, sześciu autotransformatorów oraz wzmocnienie zapór i przelewów.

W wyniku kompleksowej modernizacji WPN Nurek moc projektowa stacji wzrośnie do 3,2 GW, a zmodernizowane wyposażenie zapewni wieloletnie nieprzerwane wytwarzanie energii.