Pomidor japoński: charakterystyka, opis, cechy uprawy

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Pomidor japoński uznawany jest za najlepszy wśród odmian odpornych na różne choroby, a także pod względem plonowania. Ale trudno znaleźć nasiona odmian na półkach sklepowych - sprzedają je amatorzy, kolekcjonerzy.

Pochodzenie odmiany jest nieznane. Istnieje opinia, że pomidor japoński należy do tych odmian, które były uprawiane w mieście Bogorodsk.

Opis

Odmiana pomidora odnosi się do wysokich - do dwóch metrów wysokości. Uprawiana jest w warunkach szklarniowych. W regionach południowych dobrze rośnie na otwartym terenie.

W procesie wzrostu formują się krzewy, wiązane. Sam pomidor japoński ma średniej wielkości liście, a nie rozłożysty kształt. Na pędzelku powstaje do dziesięciu lub więcej owoców.

Odmiana jest w połowie sezonu. Uprawiane przez sadzonki. Jeśli zasiejesz nasiona w marcu, to do maja możesz uzyskać doskonałe sadzonki, a pierwszy plon zebrać w lipcu.

Cechy odmiany

Uprawa japońskiego pomidora jest możliwa nawet dla początkujących hodowców warzyw. Ta roślina nie jestkapryśna, daje stabilne, wysokie plony. Odmiana praktycznie nie ma wad. Na pasie środkowym uprawiana jest w warunkach szklarniowych.

Zgodnie z opisem japoński pomidor ma następujące pozytywne cechy:

• roślina odporna na wiele chorób;
• nasiona pomidora dają dobre, przyjazne pędy;
• owoce o nietypowym kształcie, jasnym smaku i wysokiej zawartości przydatnych pierwiastków śladowych.

Pomimo zalet odmiany ma swoje wady. Głównym z nich jest niemożność znalezienia nasion w sklepach wiejskich. Są kupowane od kolekcjonerów amatorów.

Japończyk słynie z wysokiej wydajności i zdolności do produkcji do późnej jesieni.

Opis owoców

Owoce w różnych różowych kolorach, na końcu żółtawej korony o wadze około 300 gramów. Są mięsiste, duże, zaokrąglone, ze spiczastą końcówką. W kontekście japońskiej odmiany pomidora przypomina serce.

Skórka owocu jest cienka, delikatna. Smak wyraźny, pomidorowy, ze słodkim posmakiem. Odmiana idealna do świeżej konsumpcji, przygotowania pomidorów, past, sosów.

Cechy uprawy

Wśród najlepszych odmian pomidorów do szklarni poliwęglanowych, wiat foliowych, upraw zewnętrznych, zauważa Yaponka. Ta kultura jest niehybrydowa i nie wymaga specjalnej opieki. Jednak wcześniej sądzono, że pomidor rośnie tylko w warunkach szklarniowych, ale później plantatorzy warzyw udowodnili, że świetnie czuje się na otwartym polu.

Rośliny są uprawiane metodą sadzonkową. Nasiona pomidora wysiewa się w marcuJapoński dla sadzonek. Następnie w maju sadzi się ją na otwartym terenie lub w szklarni.

Uprawa sadzonek

Do siewu użyj luźnego podłoża przeznaczonego specjalnie dla pomidorów. Możesz samodzielnie przygotować glebę, biorąc w równych częściach torf, sodową ziemię, próchnicę. Mieszanina jest zwilżona, rozcieńczona piaskiem rzecznym. Pamiętaj, aby dodać łyżkę popiołu i superfosfatu. Przy stosowaniu gotowej mieszanki gleby nie jest wymagany dodatkowy nawóz.

Nasiona najlepiej siać w specjalnych skrzynkach na sadzonki, a następnie zbierać w osobnych pojemnikach. Głębokość siewu wynosi około jednego centymetra. Pierwsze kiełki pojawiają się około piątego dnia.

Gdy tylko kiełki pojawią się nad powierzchnią gleby, zapewnione jest im dobre oświetlenie i ciepło. W pochmurną pogodę organizowane jest dodatkowe oświetlenie.

Wybieranie

Około półtora do dwóch tygodni później, kiedy pojawiają się dwa prawdziwe liście, wybiera się. Polega na przesadzaniu kiełków do głębszych pojemników, gdzie będzie więcej miejsca na mocniejszy system korzeniowy.

Klikanie przeprowadza się ostrożnie, przenosząc kiełki wraz z małą glinianą grudką. Rośliny są przenoszone do oddzielnych pojemników. Sadzonka pozostanie w nim przez około 50 dni. Do tego czasu część wegetatywna i system korzeniowy będą dobrze rozwinięte. Jednak nawet dobre sadzonki mogą umrzeć, jeśli nie stwardnieją.

Wysiadanie

Najlepsze odmiany pomidorów do szklarni wykonane z poliwęglanu i otwartej ziemi są łatwiejsze do tolerowania niż inneprzeszczep, najważniejsze jest przestrzeganie kilku prostych zasad:

1. Gleba, w której zostaną sadzone rośliny, powinna być dobrze rozgrzana. Nie można sadzić pomidorów w zimnej ziemi, ponieważ system korzeniowy w nim gnije, krzaki gorzej się zakorzeniają. Optymalna temperatura ziemi to +15 stopni.
2. Nie można sadzić krzewów zbyt głęboko, aby łodygi nie były posypane ziemią. W przeciwnym razie zaczną na nich rosnąć nowe korzenie, a część wegetatywna nie będzie rosła.
3. Nie możesz podawać roślinom dużej ilości nawozów azotowych. Pomidory dobrze na nie reagują i intensywnie zwiększają swoją zieloną masę ze szkodą dla owocowania. Niektórzy ogrodnicy dodają do otworów świeży obornik i mocznik. W rezultacie zamiast dużego plonu otrzymują ogromną zieloną masę.
4. Przed sadzeniem przeprowadzana jest dokładna kontrola sadzonek. Wszystkie pożółkłe liście są usuwane. Pamiętaj, aby usunąć liście liścienia.
5. Sadzonki najlepiej sadzić wieczorem lub w pochmurne dni. Do dezynfekcji można zrzucić dołki słabym roztworem nadmanganianu potasu. Ta procedura jest wykonywana w nocy przed sadzeniem.

Pomidory japońskie sadzi się według schematu 70×70 cm Natychmiast w momencie sadzenia roślina otrzymuje wsparcie.

Pielęgnacja

Kluczem do dobrych zbiorów jest pielęgnacja roślin. Na początek warto właściwie zorganizować podlewanie. Według opinii, japoński pomidor nie jest podlewany w pierwszych dniach po posadzeniu. Pierwsze podlewanie odbywa się dopiero dziesiątego dnia. W tym przypadku stosuje się wodę o temperaturze 22-23 stopni. Normalny na metr kwadratowyzużywa się pięć litrów wody, a podczas kwitnienia - dziesięć litrów. W szklarni zaleca się podlewanie pomidorów pod korzeń rano, kiedy nie ma kondensacji.

Przy uprawie pomidorów w warunkach szklarniowych konieczna jest wentylacja. Pomidory należą do warzyw, które nie boją się przeciągów, dlatego wentylację można przeprowadzić dowolną metodą. Pamiętaj, aby przewietrzyć dwie godziny po podlaniu.

Japoński to nieokreślona odmiana, która wymaga podwiązki. Przeprowadza się trzy dni po posadzeniu sadzonek. Ta procedura jest konieczna, aby rośliny nie załamały się w procesie ich rozwoju. W warunkach szklarniowych najwygodniej jest przywiązać krzewy do ramy lub kraty liniowej.

Podczas wzrostu z konieczności formuje się kultura, usuwając wszystkich pasierbów. Są to procesy boczne wyrastające z kątów liści. Pasierbowie przyczyniają się do rozgałęzienia krzewów. Jeśli nie zostaną usunięte, kultura może zachorować, dolna część nie otrzymuje wystarczającej ilości światła, wzrasta okres wylewania i dojrzewania owoców. Stepping jest wykonywany rano, aby rana miała czas na zagojenie i wyschnięcie.

Odżywianie roślin

Pierwszy raz nawozić należy dziesiątego dnia po posadzeniu sadzonek w stałym miejscu. Aby to zrobić, użyj roztworu dziewanny, nawozów fosforowych. Aby przygotować produkt, łyżkę mineralnych nawozów fosforowych i pół litra dziewanny rozcieńcza się w wiadrze z wodą. Pod każdy krzak aplikowany jest litr nawozu.

Po kolejnych dziesięciu dniach wykonywany jest drugi opatrunek górny. W tym celu stosuje się rozwiązanie,zrobiony z łyżki azotu i łyżki potasu rozpuszczonych w 10 litrach wody.

Po dziesięciu dniach przeprowadzany jest kolejny pogłówny opatrunek, w wyniku którego powstają złożone nawozy. Można to zrobić na liściu lub podlać roślinę pod korzeniem. Do tego typu opatrunku górnego stosuje się dowolny złożony nawóz mineralny lub organiczny, rozcieńczając go ściśle według instrukcji.

W okresie rozlewania owoców nawożenie nie jest przeprowadzane. Jeśli jednak roślinie brakuje składników odżywczych, wtedy krzew jest dokarmiany.