IMF: transkrypcja. Cele, zadania i rola organizacji na świecie

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

IMF (skrót od Międzynarodowego Funduszu Walutowego) powstał w 1944 roku na konferencji w Bretton Woods w Stanach Zjednoczonych. Jej cele pierwotnie deklarowano jako: promowanie współpracy międzynarodowej w dziedzinie finansów, rozwój i wzrost wymiany handlowej, zapewnienie stabilności walut, pomoc w rozliczeniach między krajami członkowskimi i zasilenie ich środkami w celu korygowania nierównowag w bilansie płatniczym. W praktyce jednak działania Funduszu sprowadzają się do zaborczości na rzecz mniejszości (państwa i korporacje ponadnarodowe), która m.in. kontroluje MFW. Czy pożyczki MFW lub Międzynarodowy Fundusz Walutowy (Międzynarodowy Fundusz Walutowy) pomogły krajom w potrzebie? Jak działalność Funduszu wpływa na światową gospodarkę?

IMF: rozszyfrowywanie pojęć, funkcji i zadań

IMF oznacza Międzynarodowy Fundusz Walutowy, MFW (skrót dekodujący) w rosyjskiej wersji wygląda tak: Międzynarodowy Fundusz Walutowy. Ten międzyrządowyorganizacja jest wezwana do promowania współpracy monetarnej w oparciu o doradzanie swoim członkom i udzielanie im pożyczek.

Celem Funduszu jest zapewnienie stałego parytetu walut. W tym celu państwa członkowskie ustanowiły je w złocie i dolarach amerykańskich, zgadzając się nie zmieniać ich o więcej niż dziesięć procent bez zgody Funduszu oraz nie odbiegać od tego salda przy przeprowadzaniu transakcji o więcej niż jeden procent.

Historia powstania i rozwoju Funduszu

W 1944 roku na konferencji w Bretton Woods w Stanach Zjednoczonych przedstawiciele czterdziestu czterech krajów postanowili stworzyć jednolitą bazę współpracy gospodarczej w celu uniknięcia dewaluacji, której konsekwencją był Wielki Kryzys lat trzydziestych, a także w celu odbudowy systemu finansowego między państwami po wojnie. W kolejnym roku na podstawie wyników konferencji powstał MFW.

ZSRR również brał czynny udział w konferencji i podpisał ustawę o utworzeniu organizacji, ale później jej nie ratyfikował i nie brał udziału w działaniach. Ale w latach dziewięćdziesiątych, po rozpadzie Związku Radzieckiego, Rosji i innych krajów - byłe republiki radzieckie przystąpiły do MFW.

W 1999 roku MFW obejmował już 182 kraje.

Organy zarządzające, struktura i kraje uczestniczące

Siedziba wyspecjalizowanej organizacji ONZ - MFW - znajduje się w Waszyngtonie. Organem zarządzającym Międzynarodowego Funduszu Walutowego jest Rada Gubernatorów. Obejmuje rzeczywistego menedżera i zastępcę z każdego kraju członkowskiego Funduszu.

Rada Wykonawczaskłada się z 24 dyrektorów reprezentujących grupy krajów lub poszczególne kraje uczestniczące. Jednocześnie dyrektor zarządzający jest zawsze Europejczykiem, a jego pierwszym zastępcą jest Amerykanin.

Kapitał autoryzowany jest tworzony z wkładów państw. Obecnie MFW obejmuje 188 krajów. W oparciu o wielkość wypłaconych kwot, ich głosy są rozdzielane między kraje.

dane MFW pokazują, że największą liczbę głosów mają Stany Zjednoczone (17,8%), Japonia (6,13%), Niemcy (5,99%), Wielka Brytania i Francja (po 4,95%), Arabia Saudyjska (3,22). %), Włochy (4,18%) i Rosja (2,74%). Tym samym Stany Zjednoczone, jako posiadające największą liczbę głosów, są jedynym krajem, który ma prawo weta w najważniejszych kwestiach omawianych w MFW. A wiele krajów europejskich (i nie tylko) po prostu głosuje tak samo jak Stany Zjednoczone Ameryki.

Rola Funduszu w gospodarce światowej

MFW stale monitoruje politykę finansową i monetarną krajów członkowskich oraz stan gospodarki na całym świecie. W tym celu corocznie prowadzone są konsultacje z organizacjami rządowymi dotyczące kursów walut. Z drugiej strony państwa członkowskie powinny konsultować się z Funduszem w kwestiach makroekonomicznych.

Krajom w potrzebie MFW udziela pożyczek, oferując pożyczone przez nie fundusze, które mogą wykorzystać na różne cele.

W pierwszych dwudziestu latach istnienia Fundusz udzielał pożyczek głównie krajom rozwiniętym, ale potem działalność ta została przeorientowana na kraje rozwijające się. To ciekawe, żemniej więcej w tym samym czasie zaczął się kształtować system neokolonialny na świecie.

Warunki otrzymania przez kraje pożyczki z MFW

Aby państwa członkowskie organizacji otrzymały pożyczkę z MFW, muszą spełnić szereg warunków politycznych i ekonomicznych.

Trend ten ukształtował się w latach osiemdziesiątych XX wieku i z czasem tylko się zacieśnia.

Bank MFW wymaga realizacji programów, które w rzeczywistości prowadzą nie do wyjścia kraju z kryzysu, ale do ograniczenia inwestycji, zahamowania wzrostu gospodarczego i pogorszenia sytuacji społecznej obywateli ogólnie.

Warto zauważyć, że w 2007 roku doszło do poważnego kryzysu organizacji MFW. Według analityków finansowych jego konsekwencją mogło być rozszyfrowanie globalnego spowolnienia gospodarczego z 2008 roku. Nikt nie chciał brać pożyczek od organizacji, a kraje, które je otrzymały wcześniej, starały się spłacić swoje długi przed terminem.

Ale nastąpił globalny kryzys, wszystko ułożyło się na swoim miejscu, a nawet więcej. W rezultacie MFW potroił swoje zasoby i ma jeszcze większy wpływ na światową gospodarkę.