Kabel grzejny: charakterystyka, cechy instalacji, zakres

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Przewody grzejne lub grzejne z automatyczną regulacją mają bardzo szerokie zastosowanie jako jeden ze środków ochrony przed oblodzeniem różnych obiektów, budynków i konstrukcji. Nowoczesne opcje mają szereg zalet, w tym prosty i wygodny sposób montażu, a także możliwość zastosowania segmentów o wymaganej długości. Dlatego wielu właścicieli prywatnych domów na wsi interesuje się tym, czym jest samoregulujący kabel grzewczy.

Ogólny opis produktu i instalacji

Jeden z najważniejszych parametrów można uznać za bezpieczeństwo podczas pracy. Zastosowanie kabli o wymaganej długości pozwala w pełni zrealizować tę jakość. Na przykład do ogrzewania małych terrariów stosuje się dość krótkie warianty o długości 20 cm lub większej.

Dodatkowo, korzystając ze specjalnego systemu trójników, możesz organizować połączenia z kilku takich produktów. Wybór optymalnej długości zależy od celu użytkowania. Ekspercizaleca się wybór kabla grzejnego z marginesem, jeśli jest nieuregulowany, w przeciwnym razie jego użycie może być całkowicie niepraktyczne. Problemem jest również nadmierna długość, ponieważ losowo rozłożone „dodatkowe” długości lub pętle prowadzą do możliwości przypadkowego pożaru.

Ogólnie na rynku istnieje kilka odpowiednich typów takich kabli, z których każdy ma zarówno pewne zalety, jak i szereg wad. Przy wyborze należy skupić się na tym, do czego będzie używany zakupiony produkt.

Główna funkcja i aplikacje

Kable grzejne są uważane za produkty specjalnego przeznaczenia. Jako główną funkcję konieczne jest wyróżnienie konwersji energii elektrycznej na energię cieplną na dość znacznych odległościach. Odległość wymiany ciepła zależy oczywiście od długości produktu i może sięgać od kilku metrów do kilku kilometrów. Produkty te stanowią podstawę wszystkich systemów ogrzewania i zapobiegania oblodzeniu przewodów.

W sektorach domowym i przemysłowym takie urządzenia rozwiązują szereg problemów, wśród których warto zwrócić uwagę na:

• tworzenie systemu elektrycznego ogrzewania podłogowego do ogrzewania pomieszczeń mieszkalnych i przemysłowych;
• zapobieganie kondensacji;
• możliwość kompensacji strat ciepła w zbiornikach lub rurach;
• budowanie skutecznego systemu przeciwoblodzeniowego do rynien, dachów lub rynien;
• ogrzewanie różnych miejscna wolnym powietrzu np. miejsca do lądowania helikopterów, schody i stopnie na nich, a także rampy;
• Wspieranie procesów technologicznych w produkcji poprzez utrzymywanie temperatur roboczych lub stosowanie w trybach grzania i chłodzenia według określonych algorytmów.

Podczas instalacji nie należy lekceważyć znaczenia tych cech. Na przykład przekroczenie długości łańcucha dozwolonej w specyfikacjach często prowadzi do przedwczesnego uszkodzenia sekcji grzewczych.

Kluczowe funkcje

Ogólnie rzecz biorąc, istnieją cztery główne cechy, na których należy polegać przy wyborze produktu w sklepie. Ich listę można zobaczyć poniżej:

1. Władza lokalna. Przyjętą standardową jednostką miary jest wat na metr, ale producenci z Ameryki Północnej często podają ten parametr w watach na stopę długości. Najpopularniejsze i popularne modele mają moc liniową w zakresie od 10 do 60 W/m.
2. Najwyższa temperatura biegu jałowego. Ten parametr kabla grzejnego oznacza wartość, przy której może być bez podłączenia do sieci. W specyfikacji zwykle podaje się, że przez cały okres eksploatacji w tym stanie produkt jest w stanie wytrzymać nie więcej niż 1000 godzin pracy.
3. Maksymalna długość łańcucha. Zakłada się największą możliwą długość każdego z odcinków tworzących rozgałęziony system. W takim przypadku parametr nie zmienia się nawet w przypadku użycia jednego segmentu. Decyduje o tym bezpośrednia zależność od grubości rdzeni,przez który prąd jest dostarczany.
4. Najwyższa temperatura wsadu. Przy takiej wartości kabel jest w stanie pracować przez dość długi czas i nie doznać żadnych uszkodzeń.

Podczas instalacji nie należy lekceważyć znaczenia tych cech. Na przykład przekroczenie długości łańcucha dozwolonej w specyfikacjach często prowadzi do przedwczesnego uszkodzenia sekcji grzewczych.

Kable rezystancyjne

Pojawiły się jako pierwsze i już zaczęły stopniowo ustępować na rynku bardziej zaawansowanym wersjom tego typu produktów. Pozostają jednak wyborem wielu, którzy potrzebują prostego przewodu grzejnego do rur w przystępnej cenie. Dla wszystkich podgatunków istotne są te same podstawowe cechy. Nie zaleca się jednak oszczędzania jeszcze większej ilości i cięcia istniejących kawałków kabla na kilka odcinków.

To działanie doprowadzi do spadku rezystancji iw rezultacie przekroczenia dopuszczalnych maksymalnych temperatur podczas pracy. W takim przypadku łańcuch wkrótce po prostu się przegrzeje i pęknie. Oprócz względnej taniości można wymienić szereg innych zalet kabli rezystancyjnych, w tym wysoki stopień niezawodności, łatwość instalacji i prostotę urządzenia jako całości.

Rzeczywiste podgatunki w tym przypadku to trzy odmiany:

1. Kable jednożyłowe. Są uważane za najprostsze i nie wymagają zaangażowania specjalistów do instalacji. Zewnętrzna powłoka jest stabilna termicznie, a pod spodem znajduje się ekran w oplocie miedzianym. Dalej jest warstwa izolacyjna, która chroni rdzeń przed przegrzaniem, który przewodzi prąd. Używająctakie produkty tworzą zamknięte kontury.
2. Kable dwużyłowe. Całkowicie podobny do poprzednich. Jednak mają już kilka rdzeni jako główną strukturę. Jeśli nie musisz tworzyć obiegu zamkniętego w połączeniu z ograniczonym budżetem, ta opcja będzie idealnym wyborem.
3. Kable strefowe. Struktura jest całkowicie zachowana, ale poprawiona dzięki obecności spiral między żyłami. W ten sposób nagrzewanie odbywa się równomiernie, co eliminuje główne wady oporowych przewodów grzejnych.

Kable samoregulujące

Bardziej progresywna i nowoczesna wersja. Główną różnicą jest obecność samoregulującej się matrycy, która jest wykonana z elastycznego materiału półprzewodnikowego i znajduje się pomiędzy rdzeniami. Ilość pobieranej mocy oraz sprawność podczas nagrzewania zależą od poziomu oporności matrycy „inteligentnej”, która określa odpowiednią wartość od temperatury otoczenia. Na przykład, jeśli jedna z sekcji jest w lodzie, a druga w powietrzu, kabel będzie w stanie to określić. W ten sposób zimniejszy obszar uzyska więcej ciepła.

Wśród pozytywnych cech takich produktów można wyróżnić szereg następujących:

1. Elastyczność i elastyczność. W dużej mierze dzięki temu, samoregulujące przewody grzejne do rur zyskały tak dużą popularność na rynku: dostępne jest ogrzewanie płaszczyznowe o dowolnym kształcie.
2. Oszczędność energii elektrycznej. Oddzielne podgrzewanie sekcji pozwala na zabranie jej dokładnie tyle, ile jest to konieczne w danychwarunki.
3. Swobodne cięcie. Parametry mocy i pracy nie zależą od długości. Dozwolone są dowolne wartości.
4. Stosunkowo łatwe do ułożenia. W przeciwieństwie do modeli rezystancyjnych, tutaj możliwe jest ułożenie części kabla jedna na drugiej bez jej uszkodzenia.

Wskazówki i funkcje montażowe

Eksperci i rzemieślnicy identyfikują szereg prostych i skutecznych zaleceń, które pomogą Ci wykonać pracę samodzielnie, wydajnie i w krótkim czasie. Przed podłączeniem przewodu grzejnego należy w miarę możliwości osiedlić się w korzystnej strefie termicznej. Oczywiście w warunkach zewnętrznych nie zawsze jest to możliwe, jednak w temperaturach od -5 ° C i niższych montaż jest niemożliwy ze względu na ograniczenia techniczne samego produktu. Faktem jest, że specjalna struktura polimeru wewnątrz rdzeni nie implikuje jego wstępnego ułożenia w stanie wyłączonym w takich warunkach.

Jednak nie rozpaczaj, ponieważ nadal nie jest trudno zainstalować przewód grzejny na mrozie. W temperaturach poniżej zera stopni produkt traci swoją elastyczność. Możesz uniknąć tego efektu, jeśli ostrożnie rozwiniesz cewkę, a następnie podłączysz produkt do sieci na minutę lub trochę dłużej. Po podgrzaniu elastyczność zostanie w pełni przywrócona, umożliwiając dalsze prace związane z układaniem.

Nie dołączaj również kabla, który nie został wcześniej rozwinięty. Ponadto układając kable rezystancyjne w miejscu, w którym będą one stale wystawione na działanie promieni słonecznych, najlepiej wybierać produktyczarne, odporne na promieniowanie UV.

Instalacja rur zewnętrznych

W tej opcji drut zostanie zamocowany na zewnętrznej powierzchni wzdłuż rur lub owinięty wokół nich. W pierwszym przypadku samodzielna instalacja jest bardzo łatwa. Z jednej strony produkt jest wstępnie zamocowany za pomocą samoprzylepnych zacisków z włókna szklanego lub specjalnych żaroodpornych plastikowych zacisków. Zaleca się zachowanie odstępu ok. 30 cm Warto pamiętać, że długość przewodu grzejnego do rur obliczona jest według długości powierzchni, na której będzie mocowany. W żadnym wypadku nie należy używać metalowych elementów złącznych, ponieważ mogą one nadmiernie nagrzać się podczas użytkowania produktu.

Druga metoda mocowania przeznaczona jest głównie do rur podziemnych. W takim przypadku kabel będzie znajdował się z pewnym przesunięciem, a nie w określonej górnej lub dolnej części. Ta odmiana jest często określana jako „pozycja godziny ósmej (cztery). Istnieje również inny sposób montażu przewodu grzejnego do rurociągu - spirala. W ten sposób zapewniony jest najlepszy kontakt powierzchni roboczej z produktem, co jednak znacznie zwiększa długość materiału, a co za tym idzie ostateczny koszt całego przedsięwzięcia.

Odstęp między zwojami jest dostosowywany do warunków pracy. W celu maksymalnego możliwego nagrzania powierzchni odstęp ten powinien być jak najkrótszy. Takie podejście będzie odpowiednie w obszarach podlegających najpoważniejszymzamrażanie.

Orurowanie wewnętrzne

W każdym przypadku nie jest możliwe umieszczenie przewodu grzejnego wewnątrz rury. Minimalny przekrój dopływu wody musi wynosić co najmniej 40 mm, w przeciwnym razie przepływ wody po prostu częściowo się pokryje. Warto zauważyć, że ta metoda jest zdecydowanie bardziej skomplikowana niż opisana powyżej, jednak przy stosunkowo krótkich kilkumetrowych odcinkach nie jest łatwo wybrać najlepszą opcję. Eksperci zalecają przeciąganie takiego kabla od góry do dołu, czyli przez odcinki pionowe. Niezbędny będzie również szereg dodatkowego wyposażenia, w tym wymagana liczba trójników i tulei uszczelniających do łączenia odcinków i eliminowania ślizgania się linki.

Najczęściej przewód grzejny doprowadzający wodę jest prowadzony wewnątrz rury tylko w pewnych sytuacjach, w których jego użycie jest bardziej odpowiednie. Obejmują one naprawę lub wymianę elementów systemu. Jeśli rozważany jest gotowy produkt, możesz go również włożyć i podłączyć samodzielnie, bez angażowania zewnętrznych specjalistów. Jednak montaż takiego systemu jest już trudniejszy. Podczas instalacji zaleca się uwzględnienie szeregu ważnych czynników i ograniczeń. Na przykład nie należy przeprowadzać przewodów przez zawory odcinające lub inne urządzenia odcinające, aby nie spowodować znacznych uszkodzeń podczas pracy.

Montaż kabla do ogrzewania podłogowego

W tym scenariuszu należy zwrócić szczególną uwagę nawłaściwe planowanie z wyprzedzeniem. Wszystko zaczyna się od pytania, czy kabel ogrzewania podłogowego będzie używany jako główny i jedyny system, czy też jego rola ograniczy się jedynie do pomocniczego ogrzewania głównego. W przypadku ogrzewania częściowego wystarczy przestrzegać minimalnego procentu powierzchni do pokrycia, co zwykle zależy od rodzaju pomieszczenia.

Następujące opcje są przykładami:

• lokal mieszkalny - 60-70%;
• kuchnia - 35-40%;
• toaleta -30%;
• łazienka - 60%.

Montaż ciepłej podłogi z reguły odbywa się w wylewce pod płytką. Przede wszystkim wybierane jest miejsce, w którym będzie znajdować się termostat. Sama powłoka termoizolacyjna jest montowana, jeśli nachylenie poziomu podłogi nie przekracza jednego centymetra na całej powierzchni pomieszczenia. Fakt ten sprawdza się za pomocą zwykłego poziomu lub poziomu wody. Powierzchnia termoizolacyjna jest przymocowana metalową siatką, która z kolei jest przymocowana plastikowymi klipsami do samego kabla.

Sekcja zimna elementu grzejnego jest włożona do puszki połączeniowej, ale w tym obszarze nie są dozwolone żadne zgięcia ani deformacje. Należy również pamiętać, że połączenie zimnego rękawa z częścią grzejną powinno znajdować się w podłodze, a nie na ścianie lampy.

Montaż kabla do systemu rynnowego

Wielu ucieka się do korzystania z takich produktów, ponieważ w lejkach odpływowych często tworzy się lód. To w swoimskręt staje się przeszkodą w odpływie roztopionej wody z powierzchni dachu. W przypadku rur o średnicy do 10 cm eksperci radzą poprowadzić jeden sznur drutu, a przy większej średnicy do 30 cm lepiej poprowadzić dwa naraz. Mocowanie odbywa się za pomocą zwykłych stalowych wsporników. Jest też wskazówka, według której warto stworzyć mocniejsze ogrzewanie w górnej i dolnej części rury. Można to zrobić układając dodatkowe nitki np. w formie tzw. „kapiącej” lub po kilku obrotach w spiralę.

Ponadto, przy szczególnie długich rurach od trzech metrów, kabel jest opuszczany i mocowany za pomocą specjalnego kabla lub łańcucha z elementami mocującymi. Wystarczy w drewniane elementy dachu wkręcić hak lub metalowy pręt i przymocować go do rynny. Po zawieszeniu na nim łańcucha lub kabla. Warto również wspomnieć, że nie mniej istotna jest metoda nawijania przewodu grzejnego do odpływu. Najlepiej łączyć się z rurami o średniej lub dużej średnicy.