Wskaźniki produkcyjności produktu: rodzaje wskaźników i metody oceny

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Wskaźniki produkcyjności produktu są najważniejszym elementem oceny cech jakościowych produktów, projektów, części i tak dalej. Pozwalają kompleksowo opisać właściwości użytkowe wyrobów technologicznych w odniesieniu do możliwości dostosowania projektu do jego zastosowania w określonych warunkach np. w produkcji.

TCI: koncepcja i funkcje

Postanowienia charakteryzujące istotę, treść, skład i normy stosowane przy doborze TKI wyznaczają standardy Jednolitego Systemu Technologicznego Przygotowania Produkcji. Dziś rozwój mechanizmów produkcyjności jest częścią szerokiej funkcjonalności technologicznego przygotowania produkcji, która jest dostarczana i przeprowadzana na wszystkich etapach przygotowania projektu.

Wskaźniki możliwości produkcyjnych: GOST

Według GOST 14.205-83 TKI to nic innego jak kompleks tych cech projektu produktu, które przejawiają się w zdolności do optymalizacji zasobów(tymczasowe, materiałowe, robocizny i inne) koszty w procesie przygotowania produkcji pod względem technicznym, wytwarzania, dalszej eksploatacji i naprawy konstrukcji pod określonymi warunkami organizacyjno-technicznymi.

Rodzaje wskaźników

Wskaźniki produkcyjności charakteryzują jakość konstrukcji, części i innych mechanizmów. Do chwili obecnej istnieje siedem odmian tych wskaźników. Wskazane jest, aby rozważyć je bardziej szczegółowo.

Wskaźniki racjonalności technologicznej charakteryzują poziom optymalności konstrukcji i składu wykonania części, zatwierdzone materiały konstrukcyjne i kształty. Mówimy o takich czynnikach, jak złożoność projektu produktu; jej zgromadzenie; łatwość usuwania komponentów; dostępność punktów serwisowych, napraw; testowalność; niewyważenie ciężaru części w warunkach montażu poza firmą będącą producentem.

Wskaźniki ciągłości

Istnieje również taki wskaźnik wykonalności projektu jak ciągłość. Decyduje zarówno o ciągłości technologicznej, jak i konstrukcyjnej mechanizmu, powtarzalności i zmienności jego elementów, a także elementów konstrukcyjnych produktu i odpowiednich materiałów. Tutaj konieczne jest obliczenie współczynników nowości mechanizmu; zastosowanie zunifikowanych elementów konstrukcyjnych, na przykład otworów, gwintów itp.; powtarzalność i możliwość zastosowania materiału w mechanizmie; powtarzalność elementów konstrukcyjnych i innych.

Wskaźnikiintensywność zasobów i możliwości produkcyjne

Istnieją wskaźniki produkcji części, które charakteryzują intensywność zasobów (zarówno prywatnych, jak i złożonych). Pierwsza odmiana powinna obejmować materiałochłonność, pracochłonność, energochłonność. Przedstawione wskaźniki określają koszty pracy, materiałów, energii, czasu. Wszystkie trafiają do stworzenia i dalszego działania mechanizmu.

Wskaźniki produkcyjności produkcji określają pracochłonność mechanizmu w przygotowaniu produkcji planu technicznego, pracochłonność tworzenia i montażu produktu, materiałochłonność przy tworzeniu, energochłonność produkcji tworzenie mechanizmu, czas trwania tego tworzenia, s/y technologiczne mechanizmu w produkcji.

Konserwacja

Kolejny podstawowy wskaźnik możliwości produkcyjnych zależy od warunków pracy. Wskazane jest uwzględnienie złożoności mechanizmu w warunkach pracy; jego złożoność podczas konserwacji, instalacji i demontażu; utylizacja pracochłonność; zużycie materiału mechanizmu w warunkach pracy; energochłonność w warunkach pracy; czas trwania konserwacji; technologiczne s/s w eksploatacji.

Wskaźniki ogólnej i naprawczej zdolności produkcyjnej

Wskaźniki produkcyjności w planie naprawy określają materiałochłonność, pracochłonność i oczywiście energochłonność podczas prac remontowych,czas trwania tych prac, s/s technologiczne.

Jeśli chodzi o wskaźniki ogólnej produkcyjności, mówimy o cechach produkcyjności mechanizmu zgodnie ze wszystkimi etapami cyklu życia. Obejmuje to specyficzną złożoność konstrukcji, specyficzne zużycie energii i materiałów, specyficzne procedury technologiczne części lub mechanizmu.

Należy zauważyć, że stosowanie określonych wskaźników produkcyjności ma miejsce, gdy konieczne jest zapewnienie porównywalności cech i wskaźników produktów tego samego typu. Takie projekty z reguły mają różne wartości kluczowych parametrów lub realizują różne stawki użyteczności.

Wskaźniki według liczby właściwości

W zależności od liczby użytych cech rozróżnia się złożone wskaźniki zdolności produkcyjnej, pojedyncze (innymi słowy prywatne) i grupowe. Pojedynczy opisz jedną właściwość, złożony - kilka na raz. Na podstawie ogółu przedstawionych rodzajów wskaźników zwyczajowo określa się jakość konstrukcji.

Metody oceny

Zbadaliśmy obliczanie wskaźników produkcyjności i ich rodzajów. Czas więc zacząć szacować metody. Ostateczna decyzja o wyborze najbardziej racjonalnej spośród możliwych opcji projektowych podejmowana jest wyłącznie na podstawie wyników oceny produkcyjności w ujęciu ilościowym.

Najczęstsze i obecnie używane metody to ocena bezwzględna, względna i różnica. Wskaźnik bezwzględnyoblicza się jako K \u003d (K (1) … K (n). Względny wskaźnik możliwości produkcyjnych można obliczyć jako K (v) u003d K / K (v).

Warto pamiętać, że ocena jakościowa opiera się na inżynierskich technikach wizualnych. Przeprowadza się go osobno według właściwości technologicznych i projektowych. Dlatego ważne jest, aby osiągnąć maksymalny poziom TI. Ocena jakościowa jest zwykle przeprowadzana przed oceną ilościową. Jednak techniki te mogą być łączone, co jest obecnie szeroko stosowane w praktyce.

Ocenę jakościową można przedstawić jako „dobrą” lub „złą”, „możliwą” lub „nie”, innymi słowy, podstawą jest tutaj analiza struktury pod kątem zgodności z ogólnie przyjętymi standardami i wymaganiami. Ostatnio zastosowano taki mechanizm jakościowej charakterystyki właściwości technologicznych i konstrukcyjnych, jak skala intensywności. Oznacza to, że przejście do oceny ilości odbywa się poprzez wprowadzenie punktów.

Warunki do spełnienia

Po dokładnym rozważeniu rodzajów wskaźników produkcyjności produktów i metod ich oceny, możemy przejść do głównych wniosków. Po przetestowaniu produktu pod kątem możliwości produkcyjnych, w taki czy inny sposób, należy spełnić szereg warunków:

• Najniższy możliwy poziom s/s oraz pracochłonność w zakresie wytwarzania produktu, projektu lub części.
• Bardzo niska pracochłonność i ceny napraw i konserwacji produktów.
• Najniższy możliwy poziom zużycia materiału projektu, produktu.

Należy pamiętać, żeDziś prawdziwym problemem jest kwestia dokładności. Rozwiązując go, technolog zobowiązany jest do pełnego zapewnienia dokładności wykonania produktów wymaganych przez projektanta oraz wysokiej wydajności i produktywności. Pytanie jest dość delikatne, dlatego współcześni producenci starają się pozyskiwać przyzwoitą kadrę i stale ją szkolić. Często dokładność wykonania produktu osiąga się na dwa sposoby, które zasadniczo różnią się od siebie. Pierwsza z nich to pomiary próbne i przejścia, druga to automatyczna akwizycja wymiarów za pomocą dostosowanych maszyn. Oczywiście w nowoczesnej produkcji coraz częściej stosuje się drugą technikę. Świat zmierza w kierunku automatyzacji.

Środki mające na celu poprawę zdolności produkcyjnych

Aby wykonalność produktu, produktu lub projektu była jak najwyższa, konieczne jest zaplanowanie i wdrożenie szeregu działań, w tym:

• Zwiększenie serializacji produktów, produktów lub ich komponentów poprzez ujednolicenie, standaryzację i grupowanie zgodnie z właściwościami projektu.
• Względne ograniczenie zakresu komponentów produktu i użytych materiałów.
• Zastosowanie tych konstruktywnych technik, które są uważane za już opanowane w produkcji.
• Korzystanie z najbardziej wydajnych procesów produkcyjnych oraz standardowych narzędzi produkcyjnych.
• Używaj zrównoważonych gatunków materiałów.
• Używaj zrównoważonych gatunków materiałów.
• Rozwój i późniejsze zastosowanie progresywnych pomysłów projektowych, które prowadzą do zwiększenia dokładności obrabianego przedmiotu i zastosowania (w najlepszym razie) technologii bezodpadowej. Tutaj możemy porozmawiać o minimalizacji odpadów.
• Korzystanie z zaawansowanych technik w celu wzmocnienia części składowych.
• Korzystanie z opartych na nauce mechanicznych współczynników bezpieczeństwa, a także standardowych metod obliczania i testowania produktów.
• Zwiększenie poziomu dostępności, przydatności do kontroli, łatwości usuwania (jeśli to konieczne), montażu, wymienności i odtwarzalności produktów.
• Ograniczenie wymiany komponentów produktu w wyniku prac naprawczych lub konserwacji.
• Ograniczenie kwalifikacji pracowników wykonujących naprawy i konserwację konstrukcji.

Obecnie ocena tego, jak technologicznie produkt opiera się na trzech rodzajach wskaźników. Rozważmy je bardziej szczegółowo. Po pierwsze, są to podstawowe wskaźniki produktywności. Ich wartości są koniecznie regulowane przez odpowiednie dokumenty dyrektyw dla produktu. Po drugie, wskaźniki projektowanego produktu. Uzyskuje się je poprzez testowanie projektu, mechanizmu lub produktów pod kątem wykonalności. Po trzecie, wskaźniki stopnia wykonalności produktu, których wartości są obecnie regulowane przez odpowiednie dokumenty dyrektyw określające wytwarzanie produktu.

Należy pamiętać, że rodzaje oceny sąto najważniejszy czynnik opisujący metodologię porównywania opcji produktowych i rozsądny wybór najbardziej optymalnej opcji spośród wielu podobnych do wybranej.