Samolot SU-34: opis i dane techniczne. Lotnictwo wojskowe

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Ten bombowiec bardziej przypomina myśliwiec. Posiada nieoficjalny przydomek „kaczątko”, wywodzący się ze specyficznego kształtu łuku. Do niedawna niewiele o nim pisano, ale teraz kanały informacyjne często pokazują materiały, że na syryjskim niebie samoloty Su-34 i Su-24M wykonują precyzyjne uderzenia w linie komunikacyjne, kwatery główne i arsenały terrorystycznego państwa ISIS. Można argumentować, że te bombowce z pierwszej linii stały się sławne. Opowieść będzie dotyczyć jednego z nich.

Historia i prototyp

Wymagania dla myśliwca przechwytującego i bombowca na linii frontu różnią się, a nawet w pewnym stopniu wykluczają. Jednak radzieccy producenci samolotów mają już doświadczenie w przekształcaniu samolotów myśliwskich w samoloty szturmowe. Słynny "Pion" - Pe-2 - był przed wojną pomyślany jako dwusilnikowy ciężki myśliwiec wysokościowy. Potrzeby obrony „przekształciły” go w bombowiec nurkujący i chociaż przeprojektowanie wydawało się problematyczne, wyszło bardzo dobrze. Coś podobnego stało się z myśliwcem przechwytującym Su-27. W 1986 roku Biuro Projektowe Sukhoi rozpoczęło prace nadjego modyfikacja uderzeniowa, która otrzymała indeks T-10V, w celu ostatecznego wdrożenia koncepcji uniwersalnego „samolotu szturmowego”, zdolnego do przenoszenia poważnego ładunku bojowego do pracy na polu bitwy i posiadającego wystarczającą manewrowość, aby odeprzeć wrogie samoloty. Podczas procesu projektowania stało się jasne dla projektantów, że konwencjonalna podwójna kabina nie nadaje się do tego celu. Do 1990 roku zrobiono najważniejsze: pojawił się nowy łuk ze słynnym „dziobem kaczki”. W połowie lat dziewięćdziesiątych Su-34 uzyskał swoją oficjalną nazwę (udało mu się odwiedzić zarówno T-10V-5, jak i Su-32FN). Ale oficjalnie wszedł do służby dopiero w 2014 roku.

Widoczne różnice

Zewnętrznie samolot bojowy Su-34 wygląda jak jego „przodek” Su-27, przynajmniej z daleka. Przy bliższym przyjrzeniu się nawet laika uderzają pewne oczywiste różnice. Część nosowa jest wysunięta, piloci siedzą obok siebie, a nie jeden za drugim, podwozie stało się znacznie potężniejsze, no i oczywiście nos. Na pierwszy rzut oka w ogóle i tak dalej. Z technicznego punktu widzenia oznacza to, że projekt oparto na płatowcu myśliwca przechwytującego Su-27, który charakteryzuje się normalną aerodynamiczną konfiguracją dwukilową z ruchomymi windami. Dla niewtajemniczonych nie od razu zauważalne jest wydłużenie (w porównaniu z prototypem) napływów korzeniowych skrzydła, nieuregulowane wloty powietrza, brak brzusznych płetw i wzrost liczby zewnętrznych jednostek zawieszenia. Pomimo swojego podobieństwa do myśliwca przechwytującego Su-34 jest bombowcem taktycznym, a zatempowinien nieść więcej i dalej niż jego prototyp.

Kabina

Teraz możesz bardziej szczegółowo zrozumieć zmiany w projekcie. Przede wszystkim porozmawiamy o najbardziej oczywistych szczegółach wyglądu. Kokpit samolotu Su-34 jest podwójny, wejście do niego odbywa się po lekkiej drabinie, opierającej się górną krawędzią o właz znajdujący się za skrzydłami rozpórki nosowej. To znacznie upraszcza proces zajmowania miejsc przez pilota i nawigatora. Podczas lotu załodze zapewnione są wszystkie niezbędne warunki do wygodnego zamieszkania, w tym podgrzewacz żywności, termos i urządzenie do szamba. Jeśli któryś z pilotów uzna, że zatrzymał się, może wstać i rozprostować się - jest na to wystarczająco dużo miejsca.

Ale Su-34 jest nie tylko wygodny i ergonomiczny. Biuro projektowe Sukhoi zadbało o ochronę załogi: znajduje się ona w specjalnej pancernej kapsule tytanowej, której skuteczność została już przetestowana w praktyce. W przybliżeniu ta sama technologia jest wykorzystywana w konstrukcji samolotu szturmowego Su-25. Przeszklenie daszka jest również bezpiecznie opancerzone.

Silniki

Dwa silniki turbowentylatorowe AL-31F o współczynniku obejścia 0,571 rozwijają ciąg 12,5 tony każdy, ale w trybie dopalacza mogą dodać kolejne 300 kg.

Ogólnie rzecz biorąc, elektrownia jest taka sama jak w Su-27. Być może nie jest to taka duża liczba, zwłaszcza biorąc pod uwagę wagę samolotu Su-34. Rosyjskie Siły Powietrzno-kosmiczne uważają jednak, że moc jest wystarczająca, aby konkurować na niebie z amerykańskim F-15, stworzonym do rozwiązywaniao tych samych misjach bojowych. Możliwe są również opcje, na przykład silniki AL-35F, które rozwijają do 14 ton ciągu w dopalaczu.

Elektronika pokładowa

Samolot Su-34 jest wyposażony w zupełnie nową awionikę, uwzględniającą wymagania zwiększonej niezawodności (ze względu na duplikację) i pozwalającą na automatyczne dotarcie do celu z wykorzystaniem naprowadzania satelitarnego. Zasięg wykrywania (nawet dla małych obiektów) osiągnął 250 km. Dotyczy to poszukiwania okrętów podwodnych (nawet jeśli tylko podnosiły peryskopy), rozpoznania, odnajdywania zaminowanych obszarów akwenu itp. Jeśli chodzi o zadania bezpośredniego wyznaczania celów operacyjnych nad polem bitwy, jest to zaznaczone na przedniej szybie i hełmie- zamontowano system kierowania ogniem „wygląd”, co może znacznie skrócić czas podejmowania decyzji. Tak szeroki zakres nie byłby możliwy bez zastosowania bazy sprzętu komputerowego o dużej szybkości.

Układ paliwowy

Aby zwiększyć zasięg, samolot potrzebuje więcej paliwa. Cztery czołgi (trzy w kadłubie i jeden w skrzydle) oraz systemy tankowania w locie stwarzają warunki do uderzania w odległe cele, co zbliża możliwości Su-34 do modeli strategicznych. Są dwa chowane drążki, przeznaczone do współpracy z tankowcami powietrznymi typu Ił-76 i innymi tankowcami będącymi na uzbrojeniu Sił Powietrznych Federacji Rosyjskiej. Zwiększenie zasięgu lotu ułatwia także możliwość podwieszenia zewnętrznych zbiorników zrzucanych po starcie.

Środki ratowania załogi

Pilotowie zajmują miejscadolna drabina przechodząca przez niszę przedniego filaru, a także wychodzą przez nią z samolotu, jeśli lot zakończył się bez zagrożenia. Wyrzut odbywa się w tradycyjny sposób do góry, a prędkość i wysokość nie mają znaczenia. Przy pomocy foteli katapultowanych K-36DM ewakuacja samolotu jest całkiem bezpieczna, każdy członek załogi ma przenośny zapasowy zapas wyposażony w radiolatarnię, tratwę ratunkową, apteczkę, żywność i inne środki przetrwania po wylądowaniu. W locie normalne życie zapewniają kombinezony anty-G, kaski ochronne i zapas tlenu.

Podwozie

Wzrost masy startowej podyktował specjalne wymagania dla nowego podwozia - stało się ono mocniejszym typem wózka. Ewentualne uszkodzenia, w przypadku konfliktu zbrojnego na pełną skalę, pasów startowych głównych lotnisk, stały się również warunkiem zwiększenia zdolności przelotowych do użycia samolotów Su-34 z mniej przygotowanych miejsc.

Nowe kolumny główne stały się bardziej obszerne w porównaniu z Su-27, co wymagało dodatkowej przestrzeni w kadłubie. Dlatego uproszczona zostaje mechanizacja wlotów powietrza.

Uzbrojenie

Aby pomieścić różne systemy uzbrojenia, przewidziano trzy brzuszne zewnętrzne jednostki zawieszenia i osiem jednostek podskrzydłowych. Oprócz nich bombowiec ma wbudowane działo kalibru 30 mm typu GSh-301. Ponieważ niemożliwe jest uwzględnienie wszystkich możliwych opcji rozwoju sytuacji operacyjnej,przewidziano również środki prowadzenia walki powietrznej. Aby zniszczyć wrogie samoloty, można zamontować do dwunastu pocisków powietrze-powietrze R-27 dalekiego zasięgu lub 8 pocisków powietrze-powietrze średniego zasięgu (R-77) lub krótkiego zasięgu (R-73). zawieszenia. Ale legendarne samoloty Su-34 zostały stworzone głównie nie do walki powietrznej. Wszechstronna broń, która z dużą celnością trafia w cele naziemne. Są to pociski manewrujące Kh-59M (do 3 sztuk), rakiety konwencjonalne i przeciwokrętowe, bomby kierowane i niekierowane (miny lądowe od 100 do 500 kg), a także NURS w kasetach.

Funkcje

Wymiary gabarytowe są mniej więcej takie same jak Su-27 (14,7 m - rozpiętość skrzydeł, 22 m - długość i około 6 m - wysokość). Normalna masa startowa to 39 ton, czyli więcej niż ciężki myśliwiec przechwytujący, ale mniej niż większość bombowców taktycznych. Jednak przy maksymalnym obciążeniu może przekroczyć 44 tony. Samolot rozwija prędkość do 900 km/h na wysokości 11.000 i 1.400 km/h na powierzchni. Zasięg bojowy wynosi od 600 do 1130 km, w zależności od ilości paliwa i broni zasięg promu sięga 4500 km. Pułap (praktyczny) - 17 tys. Wartość maksymalnego przeciążenia eksploatacyjnego spełnia wymagania dla przechwytywaczy zwrotnych - 7 g.

Doświadczenie bojowe

Tylko analiza epizodów bezpośredniego udziału w konkretnych konfliktach zbrojnych może dać prawdziwy obraz zalet i wad, jakie posiada samolot bojowy Su-34. Specyfikacje mówią same za siebiepod wieloma względami, ale ponieważ ten bombowiec nie był eksportowany, można go ocenić tylko na podstawie recenzji rosyjskich pilotów i wyników jego działania w rzeczywistej sytuacji. Podczas operacji w Osetii Południowej Su-34 nie były używane do bezpośrednich ataków ogniowych, przyczyniły się jednak do stłumienia działalności gruzińskich systemów obrony przeciwlotniczej, tworząc zakłócenia elektroniczne, które je dezorientowały. W tym celu po raz pierwszy w praktyce zastosowano kompaktowy elektroniczny sprzęt bojowy „Khibiny” montowany na zewnętrznych uzbrojeniach.

Od samego początku operacji wojskowej nad terytorium SAR rosyjska grupa lotnicza składała się z sześciu bombowców Su-34, które tym razem są wykorzystywane zgodnie z ich przeznaczeniem, a mianowicie do uderzeń z użyciem ultraprecyzyjnej broni. W rejonie Rakki i Madan DŜadid zniszczyli stanowiska dowodzenia, centra łączności, arsenały, obozy szkoleniowe i inne obiekty infrastrukturalne armii państwa terrorystycznego. Korzystanie z tych samolotów trwa i najwyraźniej zwiększy tempo. Założenie to opiera się na wysokiej sprawności wykazywanej przez Su-34. Obecnie ich liczba w teatrze bliskowschodnim została zwiększona do kilkunastu.

Stan i plany

Dzisiaj liczba samolotów Su-34 w służbie Sił Powietrznych wynosi co najmniej 83 jednostki. Spośród nich 75 próbek seryjnych i 8 kolejnych jest przeznaczonych do dostrajania i testowania. W centrum prób w locie znajdują się w szczególności cztery bombowce. Czkałow w Astrachaniuregion (Achtubinsk). W czynnych jednostkach wojskowych (pułkach powietrznych) na terenie całego kraju - od Murmańska po Rostów i od Chabarowska po Woroneż - samoloty te wchodzą w skład jednostek mieszanych. Zgodnie z umową zawartą z Obwodem Moskiewskim w 2008 r. zaplanowano dostawę 32 sztuk na łączną kwotę ponad 33 mld rubli, z czego możemy wywnioskować, ile kosztują samoloty Su-34 (po nieco ponad miliardzie).. W 2008 roku zamówienie powiększono o kolejne 92 bombowce. Bazą produkcyjną stały się Nowosybirskie Zakłady Lotnicze (NAPO). Obecnie została zorganizowana masowa produkcja maszyn, co znacznie obniża koszty.

W nadchodzących latach wciąż solidne, ale przestarzałe Su-24 w pułkach powietrznych całkowicie zastąpią Su-34. Parametry techniczne nowej próbki spełniają standardy generacji „czwarta z dwoma plusami”, co zapewni jej długą służbę w rosyjskich siłach powietrznych.