Średnia roczna produkcja na pracownika

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-17 19:04

Efektywne wykorzystanie zasobów to warunek zapewniający realizację planów produkcyjnych. Na potrzeby analizy personel organizacji dzieli się na produkcyjny i administracyjny. Na podstawie nazwy jasne jest, że pierwsza grupa obejmuje pracowników bezpośrednio zaangażowanych w główną działalność przedsiębiorstwa, a druga - całą resztę. Dla każdej z tych grup obliczana jest średnia roczna produkcja i analizowana jest jakość wykorzystania siły roboczej.

Podstawowe koncepcje

Analiza siły roboczej bada wydajność pracy. Pokazuje, ile produktów jest wytwarzanych na godzinę (dzień, miesiąc, rok). Aby obliczyć ten wskaźnik, musisz określić średnią roczną produkcję i pracochłonność. Najlepiej reprezentują wydajność pracy. Zwiększenie produktywności prowadzi do wyższych wielkości produkcji ioszczędzanie zarobków.

Dostępność zasobów

Wielkie znaczenie ma liczba zatrudnionych osób w przedsiębiorstwie. Analizując dostępność zasobów pracy, porównuje się rzeczywistą liczbę z planowanymi i wskaźnikami za poprzedni okres dla każdej grupy pracowników. Pozytywną tendencją jest wzrost średniej rocznej produkcji na tle zmiany (spadku) liczebności którejkolwiek z grup zatrudnionych pracowników.

Redukcja personelu pomocniczego osiągana jest poprzez podniesienie poziomu specjalizacji osób zajmujących się dostosowywaniem i naprawą sprzętu, rozwojem mechanizacji i doskonaleniem pracy.

Liczbę pracowników określają standardy branżowe i racjonalne wykorzystanie czasu pracy wymaganego do wykonywania określonych funkcji:

1. Pracownicy: H \u003d Intensywność pracy: (Roczny fundusz czasu pracyWspółczynnik zgodności ze standardami).

2. Pracownicy sprzętu: N=Liczba jednostekLiczba pracowników w tej sekcjiWspółczynnik obciążenia.

Analiza poziomu umiejętności

Liczba pracowników według specjalizacji jest porównywana ze standardem. Analiza ujawnia nadwyżkę (niedobór) pracowników w danym zawodzie.

Ocena poziomu umiejętności jest obliczana poprzez zsumowanie kategorii taryfowych dla każdego rodzaju pracy. Jeżeli rzeczywista wartość jest niższa od planowanej, będzie to oznaczać spadek jakości produktu i konieczność doskonalenia umiejętności personelu. Odwrotna sytuacja sugeruje, żepracownicy muszą otrzymywać premię za kwalifikacje.

Kadra kierownicza jest sprawdzana pod kątem zgodności z poziomem wykształcenia zajmowanego stanowiska. Kwalifikacje pracownika zależą od wieku i doświadczenia. Te parametry są również brane pod uwagę w analizie. Oblicza się odsetek zatrudnionych i emerytowanych pracowników, w tym z przyczyn negatywnych. W kolejnym etapie wykorzystanie czasu pracy jest analizowane według następującego algorytmu:

1. Tryb nominalny=365 dni - Liczba weekendów i świąt.

2. Tryb prywatny \u003d Tryb nominalny - Liczba dni nieobecności w pracy (urlop, choroba, nieobecność, decyzja administracji itp.).

3. Przydatny fundusz czasu pracy \u003d Tryb prywatnyDługość dnia roboczego - Liczba przestojów, przerw, skróconych godzin

Utrata czasu pracy

Fundusz czasu pracy (FRV) jest iloczynem liczby pracowników (H), średniej liczby dni przepracowanych w roku przez jedną osobę (D) i długości dnia (T). Jeżeli średnia roczna produkcja jest niższa od planowanej, obliczane są straty czasu:

• Dp=(Df - Dp)NfTp - codziennie.
• Tp=(Tf - Tp)DfBfH - godzinowa

Przyczyną takich strat może być nieobecność w pracy za zezwoleniem administracji, z powodu choroby, nieobecności, przestoju z powodu braku surowców lub awarii sprzętu. Każdy z tych powodów jest szczegółowo analizowany. Rezerwa na zwiększenie PDF to ograniczenie strat zależnych od pracyzbiorowe.

Straty czasu są obliczane oddzielnie w związku z produkcją i korektą odrzuconych produktów zgodnie z następującym algorytmem:

- udział płac pracowników w kosztach produkcji;

- wysokość wynagrodzenia w kosztach małżeństwa;

- udział płac pracowników w kosztach własnych minus koszty materiałowe;

- udział wynagrodzeń pracowników zaangażowanych w korektę małżeństwa;

- średnia stawka godzinowa;

- czas spędzony na zawarciu i naprawie małżeństwa.

Redukcja strat=Strata czasuŚrednia roczna wydajność.

Straty można zrekompensować nie tylko spadkiem produkcji, ale także wzrostem pracochłonności.

Wydajność

Ten wskaźnik odzwierciedla stosunek ilości wyprodukowanych (sprzedanych) produktów do liczby pracowników. W takim przypadku obliczane są współczynniki uogólniające, częściowe i pomocnicze. Do pierwszej grupy należy w szczególności średnia roczna produkcja. Formuła:

B=Wielkość produkcji / Liczba pracowników=Wielkość produkcji / Ilość spędzonego czasu.

Zmiana średniej rocznej produkcji może wynikać z:

• dostosowanie liczby pracowników;
• zmniejszenie intensywności pracy;
• wzrost kosztów nieprodukcyjnych;
• organizacja pracy - zwiększenie całodniowych przestojów, nieobecności za zgodą dyrekcji, z powodu choroby, nieobecności;
• zmiana struktury produktów.

Liczby to kosztyczas w ujęciu fizycznym, liczony dla jednego osobodnia (roboczogodziny).

Intensywność pracy

Intensywność pracy to czas poświęcony na wyprodukowanie jednostki produkcji:

Tr=FRVi / FRVo, gdzie:

• FRVi - czas na stworzenie końcowego typu produktu;
• FRVo - ogólny fundusz godzin pracy.

Średnia roczna produkcja jest odwrotnością pracochłonności:

• T=Koszt czasu / Wielkość produkcji.
• T=Zatrudnienie / Wydajność.

Aby obliczyć wydajność jednego pracownika, licznikiem w powyższym wzorze musi być jeden. Średnia roczna produkcja na pracownika jest odwrotnym wskaźnikiem pracochłonności. Nie tylko wyświetla wyniki konkretnego pracownika, ale także umożliwia planowanie na kolejny rok.

Kiedy intensywność pracy spada, wydajność pracy wzrasta. Osiąga się to poprzez wprowadzanie postępu naukowo-technicznego, mechanizacji, automatyzacji, rewizji norm produkcyjnych itp. Pracochłonność należy analizować nie tylko za pomocą planowanych wskaźników, ale także z innymi przedsiębiorstwami z branży.

Produkcja i pracochłonność odzwierciedlają wyniki rzeczywistej pracy, na podstawie których można zidentyfikować zasoby do rozwoju, zwiększyć produktywność, zaoszczędzić czas, zmniejszyć liczbę.

Indeks wydajności

To kolejny wskaźnik wydajności pracowników. Pokazuje tempo wzrostu wydajności.

ΔPT=[(B1 -B0) / B0]100%=[(T1 - T1) / T1]100%, gdzie:

• В1 - średnia roczna produkcja jednego pracownika w okresie sprawozdawczym;
• Т1 – pracochłonność okresu sprawozdawczego;
• B0 - średnia roczna produkcja pracownika w okresie bazowym;
• Т0 – pracochłonność okresu bazowego;

Jak widać z powyższych wzorów, indeks można obliczyć na podstawie danych o wydajności i produktywności.

Zmiany w indeksie są ustalane na podstawie planowanych oszczędności kadrowych:

ΔPT=[E / (H - E)]100%, gdzie E to planowane oszczędności w liczbach.

Indeks pokazuje zmianę wydajności w okresie podstawowym w porównaniu z poprzednim. Wydajność zależy od kompetencji pracowników, dostępności niezbędnego sprzętu, przepływów finansowych.

Alternatywna

Poniższy wzór pozwala obliczyć dokładniejsze wyniki:

P=(Objętość produktu(1 - Wskaźnik przestojów) / (PracaZatrudnienie).

To podejście nie liczy godzin przestojów. Wielkość produkcji można wyrazić w sztukach, pracy lub jednostkach pieniężnych.

Analiza czynnikowa

Ponieważ wydajność pracy jest obliczana na podstawie ilości produktów wytwarzanych w jednostce czasu, to właśnie te wskaźniki podlegają szczegółowej analizie. W trakcie obliczeń określa się poziom realizacji zadań, napięcie, wzrost produkcji, rezerwy na wzrost produktywności oraz ich wykorzystanie.

Czynniki, które wpływająproduktywność można łączyć w grupy związane z:

- podniesienie poziomu technicznego;

- poprawa organizacji pracy;

- podnoszenie kwalifikacji pracowników, poziomu wykształcenia pracowników, wzmacnianie dyscypliny oraz doskonalenie systemu naliczania i wypłaty wynagrodzeń.

Wydajność pracy jest analizowana w następujących obszarach:

• ocena jest podana na poziomie wskaźników uogólniających;
• analizowane są czynniki wpływające na średnią wydajność godzinową;
• Zidentyfikowano rezerwy na poprawę wydajności;
• badanie pracochłonności produktów.

Przykład 1

Na podstawie danych przedstawionych w poniższej tabeli należy określić średnią roczną i średnią godzinową produkcję przedsiębiorstwa.

Wskaźnik	2014	2015		Dynamika, %
		Plan	Fakt	Plan na 2014	Fakt do 2014	Fakt/Plan
Produkcja produktów, tysiące rubli	80100	81500	81640	101, 75	101, 92	99, 83
Przepracowane przez pracowników, tysiące roboczogodzin	2886, 12	2996	2765, 4	103, 81	95, 82	108,34
Intensywność pracy na tysiąc rubli.	36, 03	36, 76	33, 87	102, 02	94, 01	108, 52
Średnia roczna produkcja, rub.	27, 75	27, 20	29, 52	98, 02	106, 37	92, 14

Wzrost produktywności poprzez zmniejszenie pracochłonności:

- zgodnie z planem: (4, 7100) / (100-4, 7)=4, 91%;

- w rzeczywistości: (9,03100) / (100 – 9,03)=9,92%.

Plan intensywności pracy został przepełniony o 4,33%. W rezultacie średnia roczna produkcja wzrosła o 5,01%.

Funkcje

• Liczbę pracowników w optymalnych warunkach należy obliczyć według średniej. Każdy pracownik jest liczony raz dziennie.
• Wyniki można określić na podstawie danych o przychodach w rachunku zysków i strat.
• Koszt robocizny i czasu jest również odzwierciedlony w księgach rachunkowych.

Inne wskaźniki

Średnia produktywność jest określana, jeśli istnieje duża liczba produktów o różnej intensywności pracy, zgodnie z następującym wzorem:

Vsr=ΣWielkość produkcji typu produktu Współczynnik pracochłonności typu produktu.

Wartość (K_{i) dla stanowisk o minimalnej intensywności pracy wynosi jeden. W przypadku innych rodzajów produktów wskaźnik ten jest obliczanydzieląc pracochłonność danego produktu przez minimum.}

Wydajność na pracownika:

Pr=(Wyjście(1 – K_{i) / T.}

Ten sam wskaźnik można obliczyć na podstawie danych bilansowych:

Pr=(str. 2130(1 - K)) / (TH).

Wydajność musi być stale podnoszona poprzez stosowanie nowego sprzętu, szkolenie pracowników, organizację produkcji.

Fundusz płac (WFP)

Analiza FZP rozpoczyna się od wyliczenia odchyleń wynagrodzeń rzeczywistych (FZPf) i planowanych (FZPp):

FZPa (pocieranie)=FZPf – FZPp.

Odchylenie względne uwzględnia wykonanie planu produkcyjnego. Aby to obliczyć, część zmienną wynagrodzenia mnoży się przez współczynnik realizacji planu, natomiast część stała pozostaje bez zmian. Płace akordowe, premie za wyniki produkcyjne, wynagrodzenie urlopowe i inne płatności zależne od wielkości produkcji są ujęte w części zmiennej. Wynagrodzenia naliczane według taryf odnoszą się do części stałej. Względne odchylenie listy płac:

FZP=FZP f - (FZPnastała K + ZP).

Następnie analizowane są czynniki, które powodują te odchylenia:

• wielkość produkcji (O);
• struktura produkcji (C);
• specyficzna pracochłonność produktów (UT);
• wynagrodzenie za roboczogodzinę (OD).

FZP pas=OSUTZ.

Przed analizą każdego z czynników konieczne jest wykonanie obliczeń pośrednich. Mianowicie: ustalenie listy płaczmienna:

• zgodnie z planem: FZP pl=OSOT;
• zgodnie z planem, z uwzględnieniem podanej wielkości produkcji: rachunek płac przest. 1=FZP plK;
• zgodnie z planem, obliczona z rzeczywistą wielkością produkcji i strukturą: rachunek płac cd. 2=OUTZ;
• rzeczywista przy określonej pracochłonności i określonym poziomie wynagrodzenia: ustawa płac cd. 3 \u003dUtfOtf.

Następnie musisz pomnożyć każdą z uzyskanych wartości przez odchylenie bezwzględne i względne. W ten sposób możesz określić wpływ każdego z czynników na zmienną część wynagrodzenia.

Na stałą część wynagrodzenia mają wpływ:

• liczba pracowników (N);
• liczba dni przepracowanych w roku (K);
• średni czas trwania zmiany (t);
• Średnia płaca godzinowa (HWR).

FZP f=HKtFZP.

Wpływ każdego z czynników na wynik końcowy można określić dokładnie w ten sam sposób. Najpierw obliczane są zmiany w każdym z czterech wskaźników, a następnie uzyskane wartości mnożone są przez odchylenia bezwzględne i względne.

Kolejnym etapem analizy jest obliczenie efektywności wykorzystania listy płac. Dla reprodukcji rozszerzonej, zysku, rentowności konieczne jest, aby wzrost produktywności przewyższał wzrost funduszu płac. Jeśli ten warunek nie jest spełniony, następuje wzrost kosztów i spadek zysku:

• zarobki (J RFP)=Średnia pensja za okres sprawozdawczy / Średnia pensja za okres planowania;
• średnia produkcja roczna (J pt)=Produkcja za okres sprawozdawczy / Produkcja za okres planowania;
• wydajność pracy: (K_op) / K_{op=J pt / J sn;}
• oszczędności w gospodarstwie: E \u003d FZPf((J zp - J pt) / J zp).

Przykład 2

Na podstawie podanych danych należy obliczyć wynik:

• wielkość produkcji - 20 milionów rubli;
• średnie roczne zatrudnienie 1200 osób;
• w ciągu roku pracownicy organizacji pracowali 1,72 mln osób/godzinę i 0,34 mln osób/dzień.

Rozwiązanie:

1. Godzinowa wydajność jednego pracownika=Wielkość produkcji / Przepracowane roboczogodziny=20 / 1, 72=11, 63 rubli
2. Dzienna produkcja=20 / 0, 34=58,82 rubli
3. Roczna produkcja=20/1, 2=16,66 rubli