Korporacja: koncepcja, charakter ekonomiczny i główne typy. Korporacje w Rosji

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Korporacje są podstawą gospodarek większości krajów świata. Jednocześnie pod tym pojęciem mogą odnosić się podmioty gospodarcze o bardzo różnych cechach – pod względem skali, struktury, priorytetów rozwojowych. Jakie są współczesne podejścia do pojęcia „korporacja”? Jak te struktury mogą funkcjonować na całym świecie?

Co to jest korporacja?

Termin „spółka” może być rozumiany jako:

- zrzeszenie kilku firm w celu wspólnego rozwiązywania złożonych problemów biznesowych;

- duża firma lub, w niektórych przypadkach, holding, który obejmuje kilka spółek zależnych;

- podmiot polityczny z jednolitym systemem zarządzania i podejmowania decyzji - na poziomie miasta, a nawet państwa.

Ale najczęściej korporacja jest rozumiana jako holding lub stowarzyszenie przedsiębiorstw, czasem monopolistycznych (na przykład w formie karteli). Relacje korporacyjne pomiędzy założycielami danego podmiotu gospodarczego, a także ich wspólnikami, nawiązywane są zwykle na poziomie prawa cywilnego i umów o pracę. Im skuteczniejsze wsparcie prawne działań korporacji, tym większy sukces.w biznesie, w interakcji z konkurencją.

Korporacyjny bilans interesów

Rozważmy taki aspekt działalności omawianych stowarzyszeń, jak równowaga interesów. Mogą to być założyciele korporacji, menedżerowie, zwykli pracownicy. Interesy uczestników korporacji mogą się różnić, ale łączy ich to, że są delegowani przez konkretną osobę na wyższy poziom.

Tak więc zwykły pracownik ufa kierownikowi działu w obronie swoich interesów. Który z kolei deleguje własne, biorąc pod uwagę otrzymane od podwładnego, względnie kierownikowi wydziału. Po przeniesieniu zainteresowań na szczebel menedżerów najwyższego szczebla firmy i ich rozpatrzeniu z uwzględnieniem ich priorytetów. Jeśli dana osoba jest zadowolona z takiego schematu delegowania interesów, z reguły z powodzeniem integruje się z działalnością korporacji.

Ta cecha interakcji między uczestnikami odpowiednich stowarzyszeń w biznesie przesądza o potrzebie opracowania norm regulujących ich komunikację między sobą.

Normy korporacyjne

Najważniejszym warunkiem efektywnego rozwoju korporacji jest istnienie zasad, którymi powinni się kierować jej pracownicy realizując swoje interesy. Charakteryzują się zazwyczaj wysokim stopniem centralizacji. Można zauważyć, że cechy finansów różnych typów korporacji mają w zasadzie ten sam majątek. Zarządzają nimi wyższe struktury firmy, kluczowe decyzje o ich dystrybucji podejmują top managerowiefirma.

Normy w korporacji są zwykle ustalane na poziomie lokalnych przepisów. Ale nie zawsze tak jest. Całkiem możliwe, że będą miały charakter nieformalny, przekazywany ustnie z jednego członka korporacji drugiemu, ale ściśle przestrzegany. Można zauważyć, że w niektórych strukturach korporacyjnych większe znaczenie będą miały oficjalne normy, w innych – te, które są trafniej zaklasyfikowane jako nieformalne. Zależy to od tradycji narodowych w państwie, w którym firma jest zarejestrowana, od polityki właścicieli, najwyższego kierownictwa firmy, od specyfiki segmentu, w którym organizacja się rozwija.

Zauważ, że dla skutecznego budowania relacji w biznesie z reguły liczy się nie taki czy inny format norm korporacyjnych, ale mechanizmy zapewniające ich przestrzeganie.

Przyjrzyjmy się głównym typom korporacji zidentyfikowanym przez badaczy.

Klasyfikacja korporacji według natury ekonomicznej

Współcześni eksperci dzielą rozważane stowarzyszenia na 3 główne typy korporacji na podstawie kryterium ich ekonomicznego charakteru:

- klasyczne;

-statystyka;

- kreatywność.

Przestudiujmy bardziej szczegółowo ich specyfikę.

Korporacje klasyczne to firmy, które są tworzone z myślą o osiągnięciu maksymalnej efektywności biznesowej w postaci efektywnej kosztowo produkcji towarów lub usług, a także implikują stały wzrost obrotów z późniejszym wzrostem rynku firmy dzielić. Klasyczna korporacja charakteryzuje się wyraźnym rozróżnieniem między instytucjami własności ikierownictwo. Są właściciele firmy, którzy w nią inwestują, i menedżerowie odpowiedzialni za jej rozwój. Te pierwsze z reguły nie ingerują w działalność tych drugich. Jednak zatrudnieni menedżerowie w klasycznej korporacji zwykle odpowiadają przed właścicielami firmy.

W omawianych stowarzyszeniach zwykle tworzona jest stabilna kultura interakcji między pracownikami. W zależności od stopnia wpływu firmy, może zostać rozszerzony na inne firmy i tam zostać zatwierdzony. Pod wpływem różnych czynników, raz ukształtowane elementy struktury korporacyjnej mogą ulec zmianie. Jest to możliwe m.in. dzięki wpływowi dziedziny rozwoju naukowego i technologicznego, technologii społecznej, rozwoju politycznego.

Ewolucja klasycznych korporacji

W ten sposób badacze identyfikują 3 etapy w najnowszej historii, w których korporacje rozwijały się i zmieniały. W ten sposób pojawiły się nowe typy skojarzeń, w dużej mierze odmienne od poprzednich.

Tak więc w połowie XX wieku korporacje zaczęły specjalizować się w rozwoju nowych technologii jako jednej z kluczowych przewag konkurencyjnych w biznesie. Zaczęto delegować duże ilości produkcji do krajów, w których istniały bardziej odpowiednie warunki pod względem opłacalności dla rozmieszczenia odpowiednich mocy produkcyjnych. W stanach, w których zarejestrowane były korporacje, pozostały centrale i centra technologiczne.

W latach 70. i 80. globalne firmy zaczęły się rozwijać z naciskiem naekspansja terytorialna, aby zająć jak największy udział w rynku międzynarodowym. Wpłynęło to na zapoczątkowanie procesów globalizacji, ujednolicenie standardów, wymianę doświadczeń korporacyjnych z udziałem przedsiębiorców z różnych krajów.

W latach 90. w strukturze globalnych korporacji zaczęły zachodzić zmiany społeczne, odzwierciedlające rewizję przez pracowników firm własnej roli w biznesie. Tym samym pracownicy wielu firm przestali uważać się za wynajętych specjalistów, zaczęli czuć się partnerami swojego pracodawcy. Oczywiście zauważone trendy można prześledzić w różnych stanach z różnym natężeniem. Pewne typy korporacji międzynarodowych i ich charakterystyczne cechy mogą sugerować całkowicie unikalne cechy firm, które nie pasują do żadnych globalnych koncepcji.

W dalszej części artykułu rozważymy przykłady niektórych narodowych kultur korporacyjnych, wskazując, że trendy, które kształtują się nawet w największych gospodarkach, nie zawsze mogą znacząco wpłynąć na procesy zachodzące w innych państwach.

Korporacje etatystyczne

Klasyfikacja i typy korporacji tworzonych przez współczesnych badaczy sugerują przypisanie etatystycznych stowarzyszeń do odrębnej kategorii. Jaka jest ich specyfika?

Korporacje etatystyczne powstały jako odpowiedź na trendy kapitalistyczne, które aktywnie się rozwijały i rozszerzały swoje wpływy na świecie. Ich założycielem i głównym ideologiem jest państwo. Przyjmuje się, że określa podstawowe normy kultury korporacyjnej tych stowarzyszeń,tworzy priorytety gospodarcze i społeczne w rozwoju odpowiednich struktur.

W przeciwieństwie do klasycznych korporacji kapitalistycznych, stowarzyszenia etatystyczne są tworzone w celu rozwiązywania głównie palących problemów społecznych i politycznych. Na przykład zapewnienie zatrudnienia obywateli. Tam, gdzie klasyczny kapitalista nie odważy się zwiększyć produkcji ze względu na wysokie koszty budowy infrastruktury, podmiot państwowy tworzący korporację państwową może równie dobrze zainicjować budowę nowej fabryki, aby zatrudnić obywateli mieszkających na odpowiednim terytorium.

W omawianych stowarzyszeniach niezwykle ważne są oficjalne normy regulujące zachowania korporacyjne pracowników. Takie firmy rozwijały się głównie w ZSRR i innych krajach socjalistycznych. Jednocześnie w poszczególnych państwach istota pojęcia „korporacja”, pojęcie, charakter gospodarczy i główne typy stowarzyszeń gospodarczych często nie były rozpatrywane w kontekście realnej polityki społecznej, gdyż uważano je za związane z kapitalistycznym system.

Tak więc stowarzyszenia, o których mowa, mogą mieć nie tylko podstawę gospodarczą, ale także społeczno-polityczną podstawę instytucjonalną. W tym sensie ich znaczenie dla rozwoju państwa może być znacznie większe niż w przypadku struktur klasycznych.

Korporacje kreatywne

Kolejną największą kategorią korporacji są stowarzyszenia kreatywne. Należą do najmłodszych struktur. Na końcu były kreatywne korporacjeXX wiek. Ich pojawienie się i rozpowszechnienie związane jest głównie z rozwojem infrastruktury komunikacyjnej – przede wszystkim Internetu. Ludzie potrzebują komunikacji, wymiany informacji, produktów cyfrowych zdolnych do kształtowania emocji.

W konsekwencji pojawiło się zapotrzebowanie na firmy, które dostarczają gotowe takie produkty - gry, strony internetowe, programy, treści multimedialne. Stworzenie takich rozwiązań wymaga kreatywnego podejścia - gdy wymagane jest opracowanie produktu, który nie jest podobny do istniejących, które mają konkurenci lub charakteryzuje się znaczną przewagą nad rozwiązaniami już dostępnymi na rynku.

Istnieją wszelkiego rodzaju kreatywne korporacje. Rodzaje odpowiednich struktur są prezentowane w odmianach „offline”, „online”. Są duże i małe firmy kreatywne. Biorąc pod uwagę wielkość rynku internetowego, konkurencja między nimi może być dość łagodna. Co nie jest zbyt charakterystyczne dla klasycznych korporacji.

Omówione powyżej stowarzyszenia biznesowe są wynikiem ewolucji gospodarki, społeczeństwa i technologii. Ale żadnej z nich nie można uznać za przestarzałą, w większości krajów rozwiniętych można znaleźć jakiekolwiek korporacje reprezentowane w tych kategoriach. Rodzaje odpowiednich asocjacji można klasyfikować według wielu innych kryteriów. Ich specyfika zależy od konkretnego podejścia zastosowanego przez badacza lub wypracowanego w krajowej szkole ekonomicznej.

Esencja, rodzaje korporacji można badać przy użyciu szerokiej gamy metod. Wśród nich jest identyfikacjacechy prawne korporacji. To znaczy takie, które opierają się na przepisach ustawodawstwa danego kraju. Przydatne będzie zatem rozważenie oficjalnego, możliwego do prześledzenia na poziomie prawa stanowego, podejścia do klasyfikacji omawianych stowarzyszeń.

Klasyfikacja korporacji w ustawodawstwie rosyjskim

Tak więc, zgodnie z prawem, główne typy korporacji w Federacji Rosyjskiej to firmy biznesowe, organizacje pozarządowe, stowarzyszenia, spółdzielnie, spółki osobowe. Jeśli mówimy o holdingu, to w Federacji Rosyjskiej odpowiednia struktura jest najczęściej określana jako grupa firm. W Federacji Rosyjskiej istnieją również korporacje państwowe, które są w pewnym sensie podgatunkiem korporacji państwowych, ale na poziomie ideologicznym odpowiadają raczej kapitalistycznym koncepcjom określania priorytetów w rozwoju gospodarczym.

Gospodarka rosyjska jest w dużej mierze zintegrowana z gospodarką światową. Dlatego też definicje terminu „korporacja” przyjęte w Federacji Rosyjskiej, pojęcie, charakter gospodarczy i główne rodzaje odpowiednich stowarzyszeń, w praktyce można interpretować z uwzględnieniem istniejących definicji międzynarodowych.

Na przykład termin „troska” jest powszechny w Rosji i za granicą. W zależności od kontekstu może to być różnie rozumiane wśród rosyjskich menedżerów. Co może być problemem w Federacji Rosyjskiej jako rodzaju korporacji? Specyfika działalności finansowej firm zachodnioeuropejskich, w szczególności niemieckich, przesądza o częstym używaniu omawianego terminu na oznaczenie największych międzynarodowych stowarzyszeń w Europie. Z kolei firmy amerykańskie, choć na dużą skalę,najczęściej określane jako korporacje lub grupy finansowe.

Zatem termin „korporacja”, pojęcie i jego rodzaje mogą być różnie interpretowane w zależności od tradycji przyjętych w określonym kulturowym środowisku zarządzania. Przydatne będzie zapoznanie się z doświadczeniami budowania biznesów korporacyjnych za granicą. Przeanalizujmy to na przykładzie kilku największych gospodarek.

Krajowe typy nowoczesnych korporacji

Rodzaje korporacji można klasyfikować w oparciu o narodowe tradycje budowania relacji między członkami danego stowarzyszenia. Dlatego warto rozważyć doświadczenia Japonii. Faktem jest, że w tym stanie wyjątkowo istotną rolę odgrywają normy korporacyjne. Jednocześnie najbardziej rygorystyczne często obejmują tylko te, które są nieoficjalne.

Jedną z kluczowych cech japońskiej korporacji jest prymat interesów zbiorowych nad indywidualnymi. Osoba przychodzi do pracy w tej lub innej firmie z reguły bez rozważania przejścia do innej w krótkim okresie. To pozwala mu konsekwentnie realizować swoje cechy i być może zapewnić rozwój kariery. Innym powodem, dla którego perspektywa przeprowadzki do innej firmy może nie wydawać się zbyt atrakcyjna dla japońskiego pracownika, jest fakt, że struktura, rodzaje korporacji, które konkurują z obecnym pracodawcą, najprawdopodobniej nie będą się zasadniczo różnić od tych, które charakteryzują firmę w którym człowiek pracuje. Najprawdopodobniej pracownik będzie pełnić te same funkcje idostać taką samą pensję.

Kolejną rzeczą jest amerykańska tradycja korporacyjna. Charakteryzuje się z kolei prymatem jednostki nad zbiorowością. Człowiek oczywiście deleguje część swoich zainteresowań na wyższy poziom, ale ich wielkość z reguły jest znacznie mniejsza niż gdyby pracował w Japonii. Wynika to z faktu, że kultura korporacyjna w Stanach Zjednoczonych może się znacznie różnić w różnych firmach. A to może stymulować aktywną migrację specjalistów różnych szczebli z jednej firmy do drugiej.

Pomimo tego, że kultura korporacyjna Ameryki i Japonii ma wiele oczywistych różnic, nie przeszkadza to specjalistom z firm amerykańskich w udanej współpracy z przedsiębiorcami z Japonii. Ogólnie rzecz biorąc, rozumienie istoty pojęcia „korporacja”, definicji, rodzajów odpowiednich stowarzyszeń badanych przez amerykańską i japońską szkołę zarządzania może opierać się na tych samych zasadach. Tak więc modele korporacyjne USA i Japonii w wielu kontekstach będą różnić się treścią, ale formą będą bardzo zbliżone. A to może wystarczyć do zbudowania efektywnej współpracy.

Zanotowane typy korporacji międzynarodowych i ich charakterystyczne cechy wskazują, że w zasadzie w każdym państwie mogą powstać wyjątkowe warunki, które determinują rozwój odpowiednich stowarzyszeń biznesowych. Szczególnie – jeśli mówimy o państwach o stosunkowo niewielkim doświadczeniu w budowaniu stosunków kapitalistycznych. Na przykład w Rosji. Najbardziej przyda się naukagodne uwagi cechy kultury korporacyjnej w Rosji.

Rosyjska kultura korporacyjna

Jakie typy korporacji rozwinęły się w Rosji w okresie budowania kapitalizmu w kraju? Według wielu ekspertów, tradycje sowieckie są w Federacji Rosyjskiej dość silne, zwłaszcza jeśli chodzi o duże przedsiębiorstwa szkieletowe z udziałem państwa. Mają one pewne podobieństwo do japońskich koncepcji budowania kultury korporacyjnej - kiedy dana osoba jest instruowana, aby uważała się za nosiciela głównie korporacyjnych interesów podczas pracy.

Obywatele Federacji Rosyjskiej, znajdując zatrudnienie w konkretnej firmie, podobnie jak Japończycy, w wielu przypadkach są gotowi pracować w niej bezterminowo, nie biorąc pod uwagę perspektyw przeniesienia się do innej firmy. Ale są w Rosji rodzaje korporacji, które z kolei są znacznie bliższe w swojej strukturze amerykańskim koncepcjom budowania relacji w biznesie. Zazwyczaj są to małe i średnie przedsiębiorstwa, często firmy rodzinne. Krajowa rosyjska tradycja korporacyjna wciąż się kształtuje. To, jak będzie wyglądać w przewidywalnej przyszłości, zależy od wielu czynników – społecznych, gospodarki zagranicznej, polityki zagranicznej.

CV

Tak więc zbadaliśmy istotę terminu „korporacja”, pojęcie i rodzaje odpowiednich skojarzeń w zakresie pojęć wspólnych dla współczesnych badaczy. Rodzaj rozważanych struktur jest reprezentowany przez najszerszą gamę ich odmian. Pojęcie, oznaki korporacji, typy korporacji w różnych okresach historycznych zostały zbadane z uwzględnieniemczynniki polityczne, społeczno-gospodarcze, procesy w sferze naukowej i technicznej.

W krajowych tradycjach zarządzania podejście do rozumienia specyfiki korporacji również może się różnić. Ale nie zawsze tak jest, niemniej jednak światowe trendy w wielu dziedzinach biznesu są dość zauważalne, przynajmniej jeśli chodzi o formy stowarzyszeń korporacyjnych. Istnieje kilka kryteriów klasyfikacji rozważanych konstrukcji. Za jedną z najczęstszych uważa się koncepcję, według której korporacje dzielą się na klasyczne, etatystyczne i kreatywne. Korporacje tego typu różnią się liczbą instytucji w swoim składzie, strukturze, priorytetach rozwoju.

W dzisiejszych zaawansowanych gospodarkach można znaleźć firmy, które pasują do dowolnej z analizowanych przez nas kategorii. Warto jednak zauważyć, że w niektórych gospodarkach narodowych udział korporacji klasycznych i kreatywnych jest bardziej zauważalny, w innych – państwowych. Charakterystyka gospodarki kraju zależy od tego, jakie etapy rozwoju gospodarczego państwo już przeszło, jakie stawia przed sobą zadania społeczne i polityczne.