System "Grad" - wściekłość nieba

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

System wielokrotnego startu rakiet Grad jest znany nawet tym, którzy w ogóle nie interesują się bronią i sprzętem wojskowym. Jest bezpośrednią spadkobierczynią militarnej chwały legendarnych Katiuszy, która stała się zwiastunem nowej ery w rozwoju systemów artyleryjskich, ucieleśniających wszystkie podstawowe cechy wydajności nieodłącznie związane z kolejnymi generacjami MLRS: mały rozmiar, wysoka mobilność, zaskoczenie i możliwość trafienia jedną salwą w wiele celów na bardzo dużym obszarze.

Od pierwszej salwy Katiusza, z której podniosła się sama ziemia, a faszystowskie hordy wpadły w panikę, i do dziś domowe wyrzutnie rakiet są najlepsze na świecie. System Grad, który wszedł do służby w odległym 1963 roku, zastąpił Katiuszę i stał się podstawowym typem broni rakietowej Armii Radzieckiej. Przez wiele lat ten system odrzutowy nie miał sobie równych wśród podobnych typów obcychbroń rakietowa.

Instalacja Grad, której rozwój został zatwierdzony specjalną dyrektywą rządową w 1960 r., miała oryginalną konstrukcję opartą na całkowicie nowych rozwiązaniach inżynieryjnych, które nigdy wcześniej nie były stosowane. Rozwój MLRS został przeprowadzony przez NII-47, kierowany przez utalentowanego projektanta broni A. N. Gogniczew. System Grad został zaprojektowany w celu zastąpienia przestarzałego systemu rakietowego BM-14.

122-mm pociski odłamkowo-burzące M-21-OF zostały użyte jako amunicja w instalacji. System Grad miał na celu stłumienie obszarów koncentracji pojazdów opancerzonych i oddziałów wroga, baterii artylerii i moździerzy, centrów zaopatrzenia, umocnień bunkra i kluczowych twierdz. Oznacza to, że zakres tych instalacji był bardzo zróżnicowany. Potrzeba stworzenia tak skutecznego rodzaju broni w tamtym czasie była podyktowana napiętą konfrontacją systemów politycznych i wynikającą z niej zimną wojną.

System „Grad” składa się z wyrzutni zamontowanej na podstawie ciężarówki Ural-375D, mechanizmu kierowania ogniem oraz specjalnego pojazdu do transportu amunicji i załadunku. W kolejnych modyfikacjach jako podwozie zastosowano samochód terenowy Ural-4320. Prędkość ruchu tych systemów rakietowych wynosi do 90 km/h, co zapewnia niezwykle wysoką mobilność i manewrowość.

Nowoczesny system Grad jest wyposażony w specjalną automatyczną wyrzutnięKompleks wiwaryjny. Ogień jest prowadzony przez niekierowane pociski rakietowe 122 mm. Informacje o położeniu celów i ich naturze przetwarzane są przez system komputerowy, który jest najważniejszą częścią całej baterii. Zgodnie z regularnym harmonogramem instalacja wytwarza salwę w dwadzieścia sekund, a czas przeładowania to tylko siedem minut. Dostawa amunicji realizowana jest przez platformę ładującą o specjalnej konstrukcji. Standardowa amunicja jednej baterii składa się z trzech salw. To wystarczy, aby zniszczyć prawie każdy cel.

Jednostka bojowa MLRS "Grad", której celem jest naprowadzanie i wystrzeliwanie głowic, składa się z czterdziestu prowadnic rurowych o długości 3 mi średnicy otworu lufy 122,4 mm. Poziome i pionowe celowanie pocisku realizowane jest przez specjalny mocny napęd elektryczny.

Systemy Grad sprawdziły się znakomicie podczas wojny afgańskiej, konfliktu karabaskiego i obu kampanii czeczeńskich. Ten system rakietowy jest bardzo popularny w prawie wszystkich krajach arabskich i afrykańskich, gdzie wojny domowe czasami stają się powolne i trwałe.