Fabryka Porcelany Łomonosowa: historia, produkty i znaki rozpoznawcze. Figurki porcelanowe z okresu sowieckiego

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Historia rozwoju przemysłu porcelany i fajansu w Rosji ma ponad 250 lat. W tym czasie przeżywała zarówno wzloty, jak i upadki. Fabryka Porcelany Łomonosowa jest najstarszym przedsiębiorstwem w tej branży w kraju. Działa dzisiaj, ale pod inną nazwą.

Jaka jest historia Fabryki Porcelany Łomonosowa? Jakie produkty produkuje dzisiaj? Dowiesz się o tym z naszego artykułu.

Porcelana Rosji: historia przemysłu

Trwały, odporny na różne wpływy i piękny wygląd materiał zwany porcelaną jest od dawna używany do produkcji naczyń i elementów wyposażenia wnętrz. Opiera się na czterech naturalnych składnikach: kaolinu, kwarcu, glinie i skaleniu. Pierwszą „formułę” porcelany wyprowadzili Chińczycy w VII wieku. Receptura na jego produkcję stała się znana Europejczykom znacznie później - dopiero na początku XVIII wieku.

Pierwsza manufaktura porcelany w Imperium Rosyjskim pojawiła się w 1744 roku w Petersburgu. To jest właśnie Fabryka Porcelany Łomonosowa. To prawda, dziś ma inną nazwę - Imperial.

Przemysł porcelany i fajansu w Rosji osiągnął bezprecedensowy rozwój w czasach ZSRR. W tym czasie wNa terenie naszego kraju działało około 80 przedsiębiorstw tej gałęzi produkcji, które wytwarzały wyroby głównie na masową konsumpcję. Niestety, dziś w Rosji w pełni działają tylko trzy fabryki porcelany.

Fabryka Porcelany Łomonosowa w Petersburgu: historia i znaki rozpoznawcze

Najstarsza fabryka porcelany w Rosji znajduje się w mieście St. Petersburg. Rok jej założenia to 1744.

Początkowo firma nazywała się Manufaktura Porcelany Neva. Od połowy XVIII wieku do 1917 roku zakład nosił nazwę Cesarską, a po rewolucji – Państwową. W 1925 roku otrzymała nową nazwę: Leningradzka Fabryka Porcelany im. M. V. Łomonosowa. Do dziś zachowała się skrócona wersja LFZ. W 2005 roku zakład ponownie stał się znany jako Imperial.

Pod koniec XIX wieku w zakładzie powstało muzeum. Z rozkazu cara Aleksandra III każde zamówienie z rodziny cesarskiej musiało być wykonane w dwóch egzemplarzach – jeden z nich pozostawiono w tym muzeum. W ten sposób jego kolekcje były systematycznie i regularnie uzupełniane o nowe dzieła. Władze sowieckie zachowały muzeum na terenie LFZ. Ponadto w czasie II wojny światowej wszystkie jego zbiory zostały ewakuowane do miasta Irbit na Uralu.

W czasach sowieckich Leningradzka Fabryka Porcelany została przeorientowana na produkcję masowych produktów średniej jakości. Przedsiębiorstwo produkowało w ogromnych ilościach naczynia, zestawy do herbaty i figurki. W latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku w zakładzie pracowali znani artyści radzieccy: Ilya Chashnik, Nikolai Suetin iKazimierz Malewicz.

Przez długi czas zakład posługiwał się marką w postaci trzech przeplecionych liter: LFZ. Od 1991 roku pod skrótem widnieje sygnatura: Made in Russia. Obecnie zakład posługuje się nowym znakiem rozpoznawczym, który przedstawia niebieskiego dwugłowego orła. Nad orłem znajduje się napis Cesarska Porcelana, a pod nim rok założenia zakładu (1744) oraz nazwa miasta w języku angielskim (St. Petersburg).

Nowoczesne produkty fabryczne

Dziś Imperialna Fabryka Porcelany produkuje ponad 4 tysiące sztuk różnych produktów. Asortyment wytwarzanych produktów jest niezwykle szeroki. To jest:

• usługi (kawa, posiłki i herbata);
• rzeźby i figurki (zwierzęce, gatunek, propaganda);
• wazony;
• płytki i gniazda;
• czajniki i dzbanki do kawy;
• kubki;
• okulary;
• filiżanki i spodki;
• popielniczki i nie tylko.

Wszystkie produkty wykonane są z porcelany twardej lub kostnej, ozdobione malowaniem (pod i nakładką). Firma posiada własną stronę internetową, na której można dowiedzieć się więcej o liście produktów wytwarzanych przez Fabrykę Porcelany Łomonosowa. Sklep w fabryce (firmie) jest czynny codziennie od 10 do 20:00. Adres sklepu: 151 Obuchovskoy Oborony Avenue.

Rzeźba Fabryki Porcelany Łomonosowa

Porcelanowe figurki wykonane pod marką LFZ cieszą się dużą popularnością. I to nie tylko nowoczesne, ale i stare, sowieckie. Te ostatnie są cenneprzede wszystkim dla kolekcjonerów.

Rzeźba, stworzona w pracowniach Cesarskiej Fabryki, wyróżnia się bogatym malarstwem, filigranowym dopracowaniem wszelkich detali, dopracowaniem i indywidualnością wykonania. Obecnie firma produkuje zarówno rzeźby rodzajowe, jak i zwierzęce. Co więcej, technologia jego produkcji nie zmieniła się od ponad wieku: wszystkie figurki mistrza są wykonywane wyłącznie ręcznie.

Na początku XX wieku fabryka powieliła w herbatnikach kilka dzieł słynnego estońskiego rzeźbiarza Amandusa Adamsona (w szczególności Narodziny Wenus, Demon, Krzyk duszy). Nie mniej słynna seria rzeźb powstała w latach 1907-1917 przez przedsiębiorstwo. Jest to seria zatytułowana „Ludy Rosji”. Autorem większości jej figurek stał się rzeźbiarz Pavel Kamensky. W 2007 roku Cesarska Fabryka Porcelany odtworzyła 36 (z 74) rzeźb z tej serii.

LFZ: 5 najdroższych figurek

W chwili obecnej Rosjanie (a także mieszkańcy innych krajów postsowieckich) wzbudzili ogromne zainteresowanie sowiecką porcelaną. Szczególnie figurki. Na różnych stronach i forach kolekcjonerów można sprzedawać lub kupować figurki leningradzkiej fabryki.

Przeanalizowaliśmy kilka z tych wyspecjalizowanych zasobów internetowych i zidentyfikowaliśmy pięć najdroższych figurek LFZ z czasów sowieckich:

• „Stepan Razin”, lata 60. (przybliżona cena - 85 000 rubli).
• "Tyłek z bałałajką",Lata 70. (75 000 rubli).
• "Spawacz", lata 70. (67 000 rubli).
• „Chłopiec z ABC”, lata 50. (65 000 rubli).
• „Vakula na linii”, lata 50. (56 000 rubli).