Co to jest szkuner: historia, specyfikacje, zdjęcia

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Co to jest szkuner? Szkuner to żaglowiec wyposażony w co najmniej dwa maszty i skośne żagle. Jest łatwy w obsłudze, nie wymaga dużej załogi. Niewielkie zanurzenie pozwala szkunerowi na szybkie poruszanie się nawet w płytkiej wodzie.

W swojej historii szkuner był wielokrotnie modernizowany w celu zwiększenia zwrotności i odporności na fale. Był używany nie tylko do podróżowania po morzach i oceanach, ale także jako statek handlowy, a nawet jako okręt wojenny.

Co to jest szkuner i jak działa

To jest mały statek obsługiwany przez kilka osób. Główną cechą żagla dwumasztowego spośród innych typów żagli jest położenie najwyższego masztu jednostki lub masztu głównego. Na szkunerze znajduje się blisko rufy, aby nie przeszkadzać w tyczce (gafie) fokmasztu.

Co to są takielunek szkunerów. Główne rodzaje olinowania dzielą się na:

• hafel lub Bermudy - ze skośnymi żaglami;
• topsail i topsail - szkuner wyposażony jest w dodatkowy żagiel bezpośredni, topsail;
• staysail - sztaksl lub żagiel trójkątny umieszczany jest na przednim maszcie jako dodatkowy żagiel sterowy;
• żagle na szkunerach sterowane są z pokładu, nie trzeba wspinać się na maszt, jak na innych żaglowcach.

Wąski kadłub i duże żagle sprawiły, że szkunery były szybkie, osiągały prędkość ponad 11 węzłów przy dobrym wietrze. Szkuner radzi sobie szczególnie dobrze przy bocznym wietrze lub pod ostrym kątem do wiatru. Jednak przy tylnym wietrze szkuner staje się słabo kierowany lub zbacza, gdy skręca z boku na bok, zmniejszając swoją prędkość.

Perła dla pirata

W pierwszej połowie XVIII wieku szkunery stały się powszechne w Anglii. Wykorzystywali je rybacy, handlarze i poszukiwacze przygód - piraci. Taki szkuner jest opisany w powieści Stevensona „Wyspa Skarbów” – słynna „Hispaniola”.

Była dość duża - o wyporności 200 ton. Pokłady zostały podzielone na górne i dolne. Jaki jest dolny pokład szkunera? Jest podzielony na przedziały:

• w ładowni centralnej znajdowała się ładownia;
• komenda została umieszczona na dziobie;
• przedział rufowy dolnego pokładu zawierał kuchnię, kabiny dla kapitana i szefów załogi;
• górny pokład był płaski, wznosząc się 1,6-1,7 m ponad dolny;
• Szkunery były popularne wśród piratów ze względu na ich szybkość, zwrotność i małe zanurzenie.

Zwykły piracki szkuner w XVIII wieku miał wyporność 100 ton i miał na pokładzie 8 dział. Załogę zrekrutowano do 75 osób. Wadą jest krótki zasięg, więc trzeba było iść do portu, aby uzupełnić żywność i wodę. obłudnicyczęsto porzucały stare statki, zatapiały je i wydobywały nowe.

Na wojnie, jak na wojnie

Od XIX wieku szkunery zaczęły zwiększać liczbę masztów i żagli. Największy siedmiomasztowy szkuner został zbudowany przez Amerykanów w stoczni Quincy i zwodowany w 1902 roku, nazywał się „Thomas W. Lawson”.

Nawiasem mówiąc, szkunery są najczęściej używane w Ameryce. Były używane w handlu, transporcie pasażerskim, celach wojskowych.

Pierwszy szkuner, stworzony przez Amerykanów w latach 50. XVIII wieku dla brytyjskiej marynarki wojennej, nosił nazwę „Barbados”. Był używany podczas wojny francusko-indyjskiej. Okręt miał 14 dział i tyle samo dział obrotowych.

Legendarny James Cook podróżował wojskowymi szkunerami eksplorując wybrzeże Kanady.

Na zdjęciu: Morze Japońskie i szkunery w pobliżu wschodnich granic Rosji.

Historia klipra w Rosji

W 1834 r. von Schantz, adiutant szefa Sztabu Marynarki Wojennej Rosji, księcia Mienszykowa, udał się do Stanów Północnych, aby odebrać zamówioną tam parowiec-fregatę Kamczatka. Tam przyszły kontradmirał po raz pierwszy zobaczył szkunery B altimore i zakochał się w nich całkowicie i nieodwołalnie. Różniły się od innych szkunerów wysokimi masztami i dużymi żaglami, których mogły być tylko trzy.

Później, po odbyciu służby w Kronsztadzie i dalej do stoczni w Abo (obecnie Turku), gdzie budowano statki dla Rosjancesarza według rysunków von Shantza zbudowano szkuner B altimore „Doświadczenie”. Przeznaczony był do służby na Morzu Kaspijskim.

Pomimo sceptycznej opinii innych szkuner okazał się znakomity, ujawniając wszystkie pozytywne cechy. Później, w 1847 roku, kolejny taki szkuner został ustanowiony do służby we Flocie Bałtyckiej („Doświadczenie”).

Szkuner „Experience” ciężko pracował podczas swojej służby i odbył znaczące podróże.

1. Udział w regatach 1848. Te wyścigi były organizowane przez Imperial Yacht Club of St. Petersburg.
2. Stale patrolował wody Zatoki Fińskiej na morzu.
3. Brała udział w kilku wyprawach z udziałem Marynarki Wojennej.
4. Byłem u wybrzeży Danii.
5. Zaprzestanie służby we Flocie Bałtyckiej w 1863 roku.

Wyposażenie szkunera „Experience”

Nowo zbudowana żaglówka „Experience” miała następujące parametry:

1. długość - 21,6 metra;
2. około sześciu metrów szerokości;
3. Zanurzenie wynosi tylko 2,2 metra.

Wyporność szkunera wynosiła 82 tony, podczas gdy w jej ładowni umieszczono balast dla stabilności w silnej fali około 9,6 ton żeliwa.

Schooner - statek o gładkim pokładzie. To pozbawia statek zwykłej ładowni, więc woda i zapasy zostały umieszczone nie pośrodku, ale wzdłuż krawędzi statku.

„Experience”, uzbrojony w dwa maszty gaflowe, niósł tylko trzy żagle o łącznej powierzchni 346 metrów kwadratowych. metrów (pierwszy plan, grota iwysięgnik). Szczegółowy opis szkunera „Doświadczenie” został opublikowany w czasopiśmie „Sea Collection” w 1949 roku. To właśnie według tych rysunków słynna Kheda została zbudowana przez rosyjskich marynarzy, którzy znajdowali się w niebezpieczeństwie na fregaty Diana u wybrzeży Japonii.

Stworzenie Khedy nie tylko zwróciło rosyjskich marynarzy do ojczyzny, ale także otworzyło świat europejskiego przemysłu stoczniowego na Japonię.

Rozwój przemysłu stoczniowego i rola szkunerów

Szkoły odegrały korzystną rolę w rozwoju przemysłu stoczniowego w wielu krajach. Holendrzy opracowali główne linie żaglówki, Brytyjczycy jako pierwsi wykorzystali je do celów wojskowych, Amerykanie je zmodernizowali i rozbudowali, a Rosjanie dostosowali je do potrzeb swojej floty, dając impuls do nowych badań w przemyśle stoczniowym. Statki pilotowe, które przyjęły najlepsze właściwości B altimore, były używane do XX wieku. Trudno przecenić rolę szkunerów w rozwoju stosunków handlowych i politycznych między krajami.