Badri Patarkatsishvili: fotografia, biografia, przyczyna śmierci

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Niewątpliwie Badri Patarkatsishvili był autorytatywną i barwną postacią w kręgach biznesowych. Nazywano go najbogatszym człowiekiem w Gruzji. Zakres jego zainteresowań był dość zróżnicowany: finansował sportowe kluby piłki nożnej i koszykówki, był sponsorem szachistów, pływaków, zapaśników, stworzył holding medialny Art-Imedi. Wielu liczyło się z Badrim, a jego partnerem był sam Borys Abramowicz Bieriezowski, przez dość długi czas uważany za „szarą eminencję” w administracji publicznej kraju. Ostatnie dni swojego życia spędził, podobnie jak jego wstrętny „towarzysz” w Londynie. Jaka była ścieżka Badri Patarkatsishvili w karierze biznesmena? Przyjrzyjmy się bliżej temu zagadnieniu.

Fakty biograficzne

Badri Patarkatsishvili, którego biografia z pewnością zasługuje na uwagę, pochodził ze stolicy Gruzji. Urodził się 31 października 1955 w rodzinie żydowskiej. Jego rodzice byli ludźmi religijnymi i od dzieciństwa uczyli syna regularnego chodzenia do synagogi. Jednak w szkoleKoledzy Badriego byli nielubiani ze względu na jego specyficzne pochodzenie. Nie przegapili okazji do upokorzenia i ucisku „gruzińskiego” Żyda.

Sytuację komplikował fakt, że Badri Patarkatsishvili zareagował dość infantylnie na wybuchy swoich kolegów z klasy, starając się nie pokazywać swojego „ja”.

Faste spotkanie

Nazwisko przyszłego biznesmena zostało zinterpretowane jako „syn małego człowieka”, a Badri zrobił wszystko, co możliwe, aby jak najmniej osób wiedziało o jego znaczeniu. Młody człowiek wstępuje na miejscową politechnikę, po czym rozpoczyna pracę w fabryce sukna i sukna „wzdłuż linii partyjnej” jako zastępca sekretarza komitetu Komsomołu. Z biegiem czasu Badri Patarkatsishvili awansował na stanowisko zastępcy dyrektora przedsiębiorstwa. Wpadł również na pomysł reorganizacji firmy produkcyjnej w spółkę akcyjną.

Na początku lat 90. ubiegłego wieku „gruziński” Żyd kierował kaukaskim oddziałem regionalnym JSC „LogoVaz”, będąc jednym z założycieli tego przedsiębiorstwa. To właśnie na terenie zakładu Badri i Boris Bieriezowski spotkali się śmiertelnie.

Pierwsze kroki w kierunku współpracy

Patarkatsishvili był prawie 10 lat młodszy od swojego „strategicznego” partnera.

W czasie ich znajomości Badri był już autorem monografii naukowej na temat procedury cenowej w „krainie Sowietów”. Bieriezowski miał również doktorat z nauk fizycznych i matematycznych. Przyjechał do fabryki samochodów w celu udoskonalenia metod zarządzaniaprodukcja i Badri zapewnili Bieriezowskiemu wszelką możliwą pomoc w tym zakresie. To właśnie na sprzedaży Zhiguli Boris Abramowicz i Patarkatsishvili zarobili pierwsze miliony. Nie zapomnieli jednak o materialnym interesie szefa VAZ - Władimira Kadannikowa, który również otrzymał część zysków. W ten sposób Badri Patarkatsishvili rozpoczął karierę jako biznesmen, którego majątek do końca życia oszacowano na 11 miliardów dolarów.

Kontrolowany przepływ środków pieniężnych

W 1993 roku Badri udał się do stolicy Rosji, aby nawiązać kontakty biznesowe, a kilka miesięcy później objął stanowisko wiceprezesa rosyjskich dealerów samochodowych.

W 1994 roku jego kandydatura została zatwierdzona jako pierwszy zastępca szefa LogoVAZ.

Po udanych sprawach w fabryce samochodów „gruziński” Żyd nie przestał współpracować z Bieriezowskim. Zakres jego zainteresowań biznesowych stopniowo przesuwa się w kierunku telewizji rosyjskiej.

Patarkatsishvili zostaje zastępcą dyrektora generalnego ds. handlu, w rzeczywistości pełniąc funkcję skarbnika w ORT. Również w tej strukturze medialnej jest mianowany dyrektorem wykonawczym i pierwszym zastępcą szefa organu wykonawczego. Biznesmen staje się sławną osobą. Badri Patarkatsishvili, którego zdjęcie często pojawiało się w prasie biznesowej w połowie lat 90., wkrótce przewodniczył komisji przetargowej na sprzedaż pakietu kontrolnego w Sibneft. Dzięki Badri większość papierów wartościowych tej struktury trafiła do oligarchy Bieriezowskiego. Następnie partnerzy zaczęli wykazywać zainteresowanie kanałem TV-6,dyrekcji której kierował Patarkatsishvili. Jakiś czas później kupił od Borysa Abramowicza drukowaną wersję Kommiersanta. Długopisowe rekiny poinformowały, że kwota kontraktu wyniosła około 100 milionów dolarów.

Los rodzi towarzyszy

Jednak prędzej czy później, ale współpraca biznesowa partnerów biznesowych musiała się skończyć.

I stało się to, gdy Putin zastąpił Jelcyna na stanowisku prezydenta. Bieriezowski uciekł z kraju do Anglii, a „gruziński” Żyd opuścił Rosję i udał się do swojej ojczyzny.

Latem 2001 roku rosyjska prokuratura wniosła oskarżenie przeciwko biznesmenowi. Oznaczało to, że Badri Shalvovich Patarkatsishvili pomógł w ucieczce z aresztu przestępcy Nikołajowi Głuszkowowi, który zajmował wysokie stanowisko w Aerofłocie. Wkrótce oligarcha został umieszczony na międzynarodowej liście poszukiwanych.

Jesienią następnego roku został oskarżony zaocznie o dokonywanie nieuczciwych transakcji, w wyniku których samochody zostały skradzione z AvtoVAZ.

W stojącej wodzie…

Mając do czynienia z Bieriezowskim, Badri starał się jak najmniej pojawiać się publicznie. Kierował kanałami telewizyjnymi, ale nigdy nie brał udziału w talk show ani programach analitycznych.

Badri unikał komunikacji z prasą i nie ingerował w politykę państwa. Po powrocie do ojczyzny spokojnie zajmowałby się przedsiębiorczością, ale w praktyce okazało się, że knuje „napoleońskie” plany.

Gruziński biznes

W domubiznesmen nadal robił interesy. W 2002 roku założył strukturę medialną Imedi. Patarkatsishvili kupił stołeczny cyrk, zaczął sponsorować kluby sportowe, zainwestował w odbudowę starożytnej Mcchety i rozpoczął budowę nowej katedry. W swojej ojczyźnie w 2003 roku kierował Gruzińską Federacją Biznesmenów. Wkrótce zostanie uznany za najbardziej udanego przedsiębiorcę roku w Gruzji. Pod koniec 2004 roku Badri zostaje szefem krajowego komitetu krajowego, a w styczniu następnego roku – szefem Światowej Telewizji Żydowskiej.

Niewypowiedziany lider

W Gruzji biznesmen rozwinął również aktywną działalność publiczną. Zaoferował ratuszowi pożyczkę w wysokości miliona rubli na spłatę długów wobec Rosji za gaz ziemny. Jednak ten ruch okazał się bardziej zwykłym PR.

W 2006 roku zaczął sprzeciwiać się istniejącemu reżimowi Michaiła Saakaszwilego. Z kolei współpracownicy prezydenta nazwali go „niewypowiedzianym szefem sił opozycyjnych”. Jesienią następnego roku przeciwnicy władzy zorganizowali demonstrację przeciwko zastanemu systemowi przed ciałem ustawodawczym, a Badri wziął w niej udział nie po raz ostatni. W tej sytuacji musiały interweniować organy ścigania. Wtedy biznesmen publicznie oświadczył, że jest gotów rozstać się ze wszystkimi swoimi miliardami, choćby po to, by obalić dyktatora Saakaszwilego. Wkrótce prokuratura w Tbilisi wszczęła postępowanie karne przeciwko Badri za próbę obalenia istniejącego rządu. Przedsiębiorca musiał:emigrować z kraju. Wyjechał do Londynu. Za granicą nadal zarządzał swoim holdingiem Imedi, sprzedając szereg papierów wartościowych firmie News Corp. Rupert Murdoch.

Pod koniec 2007 roku zdecydował się kandydować na prezydenta Gruzji. Jednak lokalna telewizja pokazała wideo, które skompromitowało Badriego, a zwycięstwo w wyborach na głowę państwa gruzińskiego okazało się iluzoryczne, ale i tak udało mu się zająć trzecie miejsce w wyścigu o prezydenturę.

Ostatnie lata życia

Śmierć Badri Patarkatsishvili była całkowitym zaskoczeniem dla jego współpracowników.

Miał tylko 53 lata. A otoczenie biznesmena zastanawiało się również, dlaczego zmarł tak wcześnie: Badri Shalvovich rzadko skarżył się na problemy zdrowotne. Niektórzy z jego współpracowników obarczyli winą za śmierć Patarkatsishvili prezydenta Gruzji.

Tak czy inaczej, w Londynie utworzono specjalną komisję, która miała ustalić, dlaczego Badri Patarkatsishvili zmarł. Przyczyną śmierci był zawał serca.

Biznesmen ma dwoje dzieci z pierwszego małżeństwa: córki Lianę i Iyę oraz jedno dziecko z drugiego (później uznanego za nieważnego) syna Davida.