Bilans likwidacji to Definicja pojęcia, zatwierdzenie, forma i próbka wypełnienia bilansu likwidacji

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Zamknięcie dowolnej organizacji to długi i specyficzny proces, który wymaga od liderów wykonania wielu kroków i działań. Obejmuje to przygotowanie specjalnej sprawozdawczości, zwanej bilansem likwidacyjnym. Może być pośredni lub ostateczny. Bilans likwidacyjny to ważna dokumentacja zatwierdzona przez kierownictwo firmy i przekazana do Federalnej Służby Podatkowej. Dlatego jego kompilacji poświęcają wiele uwagi profesjonalnych księgowych.

Koncepcja dokumentu

Bilans likwidacji jest specyficznym sprawozdaniem finansowym, sporządzonym wyłącznie w procesie zamknięcia podmiotu prawnego. To za pomocą tego dokumentu oceniana jest rzeczywista kondycja finansowa firmy.

Przed jego sporządzeniem należy powołać komisję likwidacyjną składającą się z profesjonalistów. Do ich obowiązków należy sporządzenie bilansu likwidacyjnego, ale wcześniej wykonują wiele ważnych zadań:

• zidentyfikuj wszystkich wierzycieli organizacji;
• doceniamstan należności, aby sprawdzić, czy możliwe jest odebranie;
• wyślij specjalne powiadomienia do pożyczkodawców, że firma wkrótce zostanie zamknięta;
• dokument zawiera informacje o tym, jak długo wierzyciele mogą zgłaszać roszczenia, a okres ten nie może być krótszy niż 60 dni od momentu ukazania się w mediach informacji o zamknięciu przedsiębiorstwa.

Konieczne jest, aby firma zachowała kopie zawiadomień wysłanych do wierzycieli, które potwierdzają, że organizacja wypełniła swoje zobowiązania.

Rodzaje sald

Bilans likwidacji jest najważniejszym dokumentem dla każdej zamkniętej organizacji. Może być prezentowany w dwóch odmianach:

• Pośredni. Taki dokument zawiera wszystkie informacje o istniejących aktywach i długach organizacji. Forma tego typu bilansu likwidacyjnego jest standardowa, dlatego najczęściej używany jest dokument, z którego sporządzany jest bilans roczny. Dokumentację sporządzają członkowie komisji likwidacyjnej. Z jego pomocą można określić, czy firma będzie w stanie poradzić sobie z istniejącymi długami kosztem majątku. Do obowiązków komisji dodatkowo należy identyfikacja wszelkiego ukrytego mienia należącego do przedsiębiorstwa.
• Finał. Zestawia się go dopiero po spłacie przez firmę wszystkich istniejących długów wobec wierzycieli. Dlatego kalkulacje finansowe są wstępnie przeprowadzane, spłacanedługi wobec kontrahentów, pracowników firmy, organizacji podatkowych i innych organizacji, a dopiero potem sporządzana jest ta dokumentacja. Głównym celem jego powstania jest określenie majątku pozostałego po spłacie długów. Są one dalej rozdzielane między szefów przedsiębiorstwa. Liczba aktywów w tym dokumencie nie powinna przekraczać wyników bilansu tymczasowego, ponieważ taki wynik będzie podejrzany i doprowadzi do kontroli przez inspektorów podatkowych.

Przy sporządzaniu dokumentu komisja likwidacyjna zazwyczaj wykorzystuje próbki bilansu likwidacyjnego. Pomaga to zapobiegać występowaniu różnych błędów w znaczącej dokumentacji.

Jaka forma jest używana?

Wypełnianie bilansu likwidacyjnego nie jest bardzo skomplikowaną procedurą, wykonywaną zwykle przez doświadczonych księgowych. Aby to zrobić, wystarczy wcześniej przygotować niezbędne dane wprowadzone do dokumentu. Specjaliści zajmujący się mieszaniem powinni zostać włączeni do prowizji likwidacyjnej.

W tym dokumencie nie ma dobrze zdefiniowanego formularza. Wyjątkiem są organizacje budżetowe i banki, dla których ustanowiono pewne ścisłe formy.

Inne firmy sporządzają bilanse likwidacyjne zgodnie ze standardową formą sprawozdania księgowego. Przykład wypełnienia bilansu likwidacyjnego można obejrzeć poniżej.

Czy to może być zero?

Dokument tymczasowy zwyklejest sporządzany na samym początku likwidacji firmy, więc rzadko jest to zero. Obejmuje nie tylko aktywa przedsiębiorstwa, ale także wszelkie długi wobec różnych osób, innych organizacji i agencji rządowych.

Podczas sporządzania salda końcowego często zdarza się, że wynosi ono zero. W tym przypadku cały majątek firmy został wykorzystany do spłaty długów, więc firmie nie pozostał żaden dług ani majątek.

Utworzenie raportów zerowych dla każdego księgowego nie jest trudne, więc procedura nie zajmuje dużo czasu. Dla pracowników Federalnej Służby Podatkowej taki dokument z reguły nie budzi żadnych wątpliwości ani podejrzeń. Wynika z niego, że firma nie będzie przedmiotem żadnych roszczeń od wierzycieli, a założyciele nie będą mogli odebrać majątku, ponieważ został sprzedany w celu spłaty zadłużenia firmy.

Kiedy powstaje?

Bilans likwidacyjny jest ważną dokumentacją generowaną podczas zamykania firmy, ale nie ma wyraźnych terminów, w których musi zostać sporządzony, zatwierdzony i złożony w Federalnej Służbie Podatkowej. Dlatego członkowie komisji likwidacyjnej nie powinni dążyć do sporządzenia dokumentacji w określonym terminie.

Jedynym wymogiem dotyczącym dokumentów jest uwzględnienie wszystkich aktywów i długów. Dokument tymczasowy powstaje dopiero po zgłoszeniu roszczeń przez wszystkich wierzycieli, a cały majątek organizacji został ujawniony przez członków komisji.

Dokument końcowy jest sporządzany po spłacie długów, więc wskazuje, czyfirma po tym jakakolwiek nieruchomość. Jeżeli saldo jest ujemne, oznacza to, że firma nie była w stanie spłacić swoich długów swoim majątkiem, a więc nie może zostać zamknięta w standardowy sposób. W takim przypadku Federalna Służba Podatkowa rozpoczyna procedurę upadłościową firmy.

Regulacje prawne

Procedura sporządzania i zatwierdzania śródrocznego bilansu likwidacyjnego musi być przeprowadzona z uwzględnieniem licznych wymogów prawnych. Dlatego autorzy tego dokumentu biorą pod uwagę następujące przepisy:

• FZ nr 127 „O upadłości”, zawierający informację, że jeśli saldo końcowe jest ujemne, to firma będzie musiała ogłosić niewypłacalność, ponieważ po prostu nie ma aktywów i środków, którymi mogłaby spłacać długi wierzycielom;
• GC zawiera dane o tym, jak i kiedy tworzone jest saldo tymczasowe i końcowe;
• FZ nr 208 „On JSC” zawiera zasady otwierania i zamykania takich firm.

Na podstawie Kodeksu Cywilnego saldo likwidacyjne musi koniecznie zawierać dane dotyczące całego dostępnego majątku, reprezentowanego przez gotówkę, budynki, wyposażenie lub inne przedmioty wartościowe. Środki trwałe muszą zostać sprzedane na aukcji, aby środki uzyskane z tego procesu zostały wykorzystane na spłatę długów. Członkowie komisji likwidacyjnej powinni być zaangażowani w tworzenie dokumentu po zidentyfikowaniu wszystkich wierzycieli. Dodatkowo zatwierdzenie likwidacjibilans przez zgromadzenie wspólników spółki.

Zasady i procedura sporządzania dokumentu

Z reguły bilanse śródroczne i bilanse likwidacyjne są sporządzane według tego samego wzoru, ponieważ nie ma ściśle jednolitej formy dla tych dokumentów. Zaleca się korzystanie z przykładowego bilansu likwidacyjnego, aby nie pominąć ważnych szczegółów. Tworząc dokumentację, członkowie komisji likwidacyjnej wykonują następujące czynności:

• w firmie przeprowadzana jest inwentaryzacja majątku, której głównym celem jest identyfikacja wszystkich aktywów należących do organizacji;
• wprowadzana jest wycena, której wyniki jasno pokazują, jaka jest wartość rynkowa nieruchomości w firmie;
• należności są określane, jeśli są, oraz czy środki te mogą zostać zwrócone w krótkim czasie;
• roszczenia są wysyłane do dłużników;
• wszyscy wierzyciele organizacji są ustanawiani;
• następnie tworzone jest saldo tymczasowe;
• określenie, czy firma może obsłużyć zadłużenie przy dostępnej gotówce;
• jeśli zabraknie pieniędzy na spłatę zadłużenia, to majątek firmy zostaje sprzedany, na który toczy się licytacja;
• sporządzane jest saldo końcowe, które musi być zerowe lub dodatnie, ponieważ w przypadku wartości ujemnej firma będzie musiała wszcząć postępowanie upadłościowe.

Ważne jest nie tylko sporządzenie bezpośredniego bilansu, ale także dołączenie do niego dodatkowej dokumentacji, która jest następnie przekazywanado biura FTS. Dokumentacja ta zawiera akt spisu inwentarza, roszczenia wierzycieli oraz informacje o całym majątku spółki. Przykładowy bilans likwidacyjny pozwala każdemu księgowemu na prawidłowe wypełnienie tego dokumentu.

Jak podano?

Zgodnie z prawem wymagane jest nie tylko prawidłowe sporządzenie tego dokumentu, ale także zatwierdzenie go przez kierownictwo przedsiębiorstwa. Przykładowy bilans likwidacji można obejrzeć poniżej.

Oczywiście ten dokument zawiera informacje:

• nazwa przedsiębiorstwa;
• forma spotkania;
• miejsce decyzji;
• lista osób obecnych na spotkaniu;
• program;
• decyzja w każdej ważnej sprawie.

Jeśli firma ma tylko jednego założyciela, spotkanie nie jest wymagane. Decyzję podejmuje sam, po czym sporządzany jest dokument zatwierdzający saldo likwidacyjne.

Kto jest zaangażowany w sporządzanie, zatwierdzanie i podpisywanie dokumentów?

Decyzja o zamknięciu firmy jest podejmowana wyłącznie przez kierownictwo przedsiębiorstwa iz różnych powodów może zostać podjęta odpowiednia decyzja sądu. Powodem w tym przypadku mogą być kontrahenci, Federalna Służba Podatkowa lub inne agencje rządowe.

Aby zamknąć jakąkolwiek firmę, wymagane są dwa bilanse. W tym celu brane są pod uwagę następujące cechy procesu:

• dokumentacja jest generowana przez księgowego, który musibyć częścią komisji likwidacyjnej, więc kierownictwo firmy musi zapewnić, że nie wszyscy księgowi firmy zrezygnują z pracy przed zamknięciem firmy;
• dokumentację podpisuje przewodniczący komisji likwidacyjnej, a podpis musi być poświadczony notarialnie;
• Saldo jest zatwierdzane przez kierownika firmy, po czym dokument jest również poświadczany przez notariusza.

Właściwie przygotowane dokumenty są przekazywane pracownikowi Federalnej Służby Podatkowej w miejscu rejestracji firmy, a proces ten musi zostać zakończony w ciągu trzech dni od procedury zatwierdzenia. Często istnieje potrzeba przekazania dodatkowych danych do Federalnej Służby Podatkowej, które umożliwiają wyjaśnienie niektórych informacji z bilansu. W takim przypadku dopuszcza się sporządzenie noty wyjaśniającej w dowolnej formie, która jest przekazywana do wglądu wraz z innymi dokumentami.

Jeżeli procedura upadłościowa zostanie wdrożona, wówczas bilans jest podpisany i zatwierdzony wyłącznie przez syndyka masy upadłości, który monitoruje identyfikację wszystkich aktywów firmy, którymi można spłacić jej długi.

Ile razy jest tworzony dokument?

Saldo końcowe musi być utworzone tylko raz, więc pokazuje, ile aktywów pozostało po spłacie długów wierzycielom. Dozwolone jest utworzenie zerowego salda likwidacyjnego, jeśli firma po spłacie zadłużenia nie posiada żadnych aktywów.

Śródroczny bilans można sporządzić kilka razy, ponieważ proces ten zależy od tego, ilu wierzycieli pozostaje po spłaceniu długów. Wynika to z faktu, że decyzjastatków, do bilansu można dodać niektórych wierzycieli. Decyzję może podjąć nie tylko sąd, ale także członkowie komisji likwidacyjnej lub Federalnej Służby Podatkowej.

Obowiązkowa kontrola podatkowa jest przeprowadzana w stosunku do wielu firm. Jeżeli w trakcie jego przeprowadzania inspektorzy wykażą rozbieżności danych rzeczywistych z informacjami zawartymi w bilansie, może to stać się podstawą do ujęcia aktywów lub wierzycieli w tym dokumencie, w związku z czym wymagane jest jego ponowne skompilowanie.

Termin dla sald

Saldo tymczasowe można zwolnić w dowolnym momencie. Opracowywana jest dokumentacja w niepełnym wymiarze godzin.

Ostateczny bilans musi zostać złożony w biurze Federalnej Służby Podatkowej w miejscu rejestracji firmy w ciągu trzech miesięcy po wykreśleniu firmy z rejestru. Jednocześnie ważne jest, aby dokument nie był negatywny, gdyż z pewnością doprowadzi to do smutnych konsekwencji dla liderów firmy.

Wniosek

Bilansy likwidacyjne należy sporządzić podczas zamykania firmy. Procedura może być przeprowadzona dobrowolnie przez założycieli przedsiębiorstwa lub przymusowo, aw drugim przypadku inicjatorem mogą być pracownicy Federalnej Służby Podatkowej lub kontrahenci.

Każdy szef firmy powinien zrozumieć, w jaki sposób dokumentacja jest prawidłowo kompilowana, w jaki sposób jest zatwierdzana, a także kiedy jest przekazywana do Federalnej Służby Podatkowej. W przypadku naruszeń będzie to podstawą do odmowy likwidacji firmy.