Kompletne żywienie zwierząt: normy, dieta, podstawowe metody żywienia i kontroli
Kompletne żywienie zwierząt: normy, dieta, podstawowe metody żywienia i kontroli

Wideo: Kompletne żywienie zwierząt: normy, dieta, podstawowe metody żywienia i kontroli

Wideo: Kompletne żywienie zwierząt: normy, dieta, podstawowe metody żywienia i kontroli
Wideo: Funkcja co to takiego? Wstęp, definicja, podstawowe pojęcia LEKCJE Z FSOREM #29 2024, Może
Anonim

System racjonowanego żywienia zwierząt obejmuje następujące elementy: normę, strukturę diety, rodzaj żywienia i jego reżim, metody monitorowania przydatności danej paszy i inne. Lista wskaźników uwzględnionych w kalkulacji receptur stale się poszerza. Dzięki racjonowaniu żywienia możliwe było znaczne zwiększenie produktywności zwierząt gospodarskich.

Koncepcja

Pełne żywienie zwierząt ma dla nich ogromne znaczenie, ponieważ dzięki niemu przedstawiciele fauny otrzymują składniki odżywcze, witaminy i energię, które zapewniają im utrzymanie.

Karmienie i trzymanie zwierząt
Karmienie i trzymanie zwierząt

Pasze, które dostają się do organizmu zwierzęcia, są przetwarzane pod wpływem różnych soków. Jedna ich część jest wykorzystywana do budowy ich tkanek, do wymiany niektórych komórek. Drugi jest niezbędny do utrzymania pracy narządów wewnętrznych i utrzymania określonej temperatury ciała.

Nieodpowiednie karmienie zwierząt i niska jakość paszy przyczyniają się dozmniejszają swoją produktywność, prowadzą do różnych zaburzeń i chorób.

Główne wskaźniki brane pod uwagę przy dawkowaniu żywienia

Standardy żywienia zwierząt są ustalane na podstawie następujących kluczowych wskaźników:

  1. Zawartość suchej masy, która określa ilość podawanej paszy. Należy to wziąć pod uwagę, aby zwierzę otrzymywało wystarczające i zbędne żywienie. Tak więc krowa na 100 kg żywej wagi powinna otrzymać 2-3 kg suchej masy.
  2. Liczba jednostek paszy otrzymanych z paszą. Używaj ich w różnych rozmiarach. Obecnie stosowane są jednostki paszy owsa (c.un.), energia (EFU), energia wymienna (OE).
  3. Zawartość azotu w substancjach strawnych. U zwierząt gospodarskich zwykle bierze się pod uwagę strawne białko, a u drobiu białko surowe. Zarówno w tych, jak i w innych normy i diety żywieniowe zawierają zawartość aminokwasów.
  4. Weź pod uwagę również bezpieczeństwo zootechniczne 1 tys. strawne białko, które dla bydła wynosi od 100 do 110 g.
  5. Ponadto weź pod uwagę zapotrzebowanie na surowy tłuszcz, błonnik, cukier i skrobię w dawkach i racjach żywieniowych zwierząt.
  6. Regulacji podlega również zawartość makro- i mikroelementów w paszy. Spośród tych pierwszych głównymi są wapń, magnez i fosfor, a w drugim cynk, miedź, kob alt, jod itp.
  7. Oblicz zaopatrzenie diety w witaminy: A, D, E, karoten, dla świń i drobiu z uwzględnieniem obecności witamin z grupy B.

Klasyfikacja pasz

Gdy używa się karmienia i trzymania zwierzątnastępujące grupy pasz:

  • pasza złożona;
  • Pasza i karmienie zwierząt
    Pasza i karmienie zwierząt
  • soczyste jedzenie: rośliny okopowe i bulwiaste, tykwy, zakiszona i zielona żywność;
  • grubo: sieczka, słoma, siano;
  • witaminy i antybiotyki;
  • suplementy mineralne;
  • wypełniacze białkowe;
  • pasza dla zwierząt: ryby, mięso, nabiał;
  • resztki jedzenia;
  • ci z branż technicznych: cukier buraczany, browarniczy, alkoholowy, skrobiowy i inne;
  • koncentraty.

Te ostatnie obejmują:

  • sucha karma dla zwierząt;
  • barda;
  • pellet piwa;
  • pył z mąki;
  • otręby;
  • posiłki;
  • ciasta;
  • pasza złożona.

Ich przypisanie do tej grupy klasyfikacji wynika z faktu, że zawierają największą liczbę jednostek paszowych w porównaniu z innymi produktami paszowymi.

Dieta zwierząt gospodarskich
Dieta zwierząt gospodarskich

Pasza pochodzenia zwierzęcego

Dieta żywienia zwierząt obejmuje taką paszę. Zawierają pełnowartościowe białko, są bogate w minerały, niektóre są witaminami, są dobrze trawione i przetwarzane przez zwierzęta gospodarskie i drób.

Żywność mleczna obejmuje następujące elementy:

  • mleko pełne - niezbędne dla młodych zwierząt w pierwszych tygodniach życia;
  • siara - sekret gruczołów sutkowych podczas laktacji zwierząt w pierwszych dniach jej pasażu, zawiera mniej cukru, ale więcej witamin, minerałów, białka i tłuszczuw porównaniu z mlekiem, stosowanym w żywieniu noworodków w celu odciążenia pierwotnego kału;
  • reverse - pełne mleko po usunięciu tłuszczu, stosowane głównie w dietach cieląt, warchlaków i prosiąt ssących;
  • maślanka - produkt uboczny przemiału oleju (uzyskiwany głównie ze słodkiej śmietany), wartości odżywczej zbliżonej do mleka odtłuszczonego, stosowany w żywieniu starszych cieląt i świń;
  • serwatka jest produktem ubocznym produkcji sera, ma gorszą wartość odżywczą niż mleko odtłuszczone i maślanka, stosowana do tuczu.

Ponadto następujące rodzaje mąki są zawarte w diecie zwierząt gospodarskich jako pasza dla zwierząt:

  • z hydrolizowanego pierza;
  • krwawe;
  • mięso z piór;
  • Pasza pochodzenia zwierzęcego
    Pasza pochodzenia zwierzęcego
  • mięso i kości;
  • mięso;
  • ryba.

Te ostatnie oraz mięso i kości są bogate w fosfor i wapń. Wszystkie pasze dla zwierząt mają wyższą zawartość białka surowego niż inne pasze.

Pojęcie norm

Jeśli podczas karmienia zwierząt brakuje pewnych składników odżywczych lub elementów w diecie, może to prowadzić do:

  • do rozwoju beri-beri;
  • zahamowany wzrost i rozwój;
  • niższa wydajność;
  • występowanie chorób wirusowych.
Podstawy żywienia zwierząt
Podstawy żywienia zwierząt

Jeśli zwierzęta są karmione ad libitum, mogą jeść więcej, niż potrzebują i przekraczać ilość, którą organizm jest w stanie przetworzyć i przyswoić. W rezultacie może pojawić sięzaburzenia trawienia, inne patologie, które mogą prowadzić do ich śmierci. Dla zwierząt hodowlanych otyłość będąca wynikiem przekarmienia jest szkodliwa.

Wskaźnik karmienia to zawartość energii i składników odżywczych, które w pełni zaspokajają potrzeby danego zwierzęcia w określonej grupie wiekowej i płciowej. Jeśli karmienie odbywa się zgodnie z ich potrzebami, nazywa się to racjonowaniem. Powinien być kompletny i wyważony.

Koncepcja racji żywieniowych

Dieta zwierząt gospodarskich
Dieta zwierząt gospodarskich

Na podstawie dozowanej ilości tworzone są racje paszowe, rozumiane jako całość całej paszy spożywanej przez dane zwierzę w określonym czasie. Pod tym względem wyróżnia się ich normy dzienne, sezonowe i roczne.

Wybór odpowiedniej diety na własną rękę jest dość trudnym zadaniem, ponieważ normalizuje je duża liczba wskaźników, które należy zbilansować. Dlatego istnieją specjalne programy, które obliczają racje dla każdego gatunku oraz płci i grupy wiekowej zwierząt w zależności od dostępnej paszy w gospodarstwie.

Mają swoje własne nazwy, w zależności od tego, jaki rodzaj paszy w nich panuje:

  • duże - jeśli koncentraty stanowią do 10% jednostek;
  • suche - jeśli głównymi paszami są słoma i siano;
  • soczyste - jeśli rośliny okopowe i kiszonka stanowią większość diety.

W hodowli trzody chlewnej przeważają typy skoncentrowane, o zagęszczonych korzeniach i zagęszczonych ziemniakachracje.

Wymagania dotyczące karmienia

Podobnie jak w przypadku ludzi, dla zwierząt należy określić dokładny czas karmienia. Wynika to z faktu, że przedwczesne karmienie niekorzystnie wpływa na aktywność gruczołów trawiennych, trawienie i wchłanianie składników odżywczych.

Inne zasady żywienia są następujące:

  • liczba dozowania paszy w celu nasycenia zwierząt;
  • dieta powinna zawierać różne produkty paszowe, należy je podawać inwentarzowi i drobiu w takiej kolejności, aby pobudzić ich apetyt;
  • Nowe rodzaje pasz są do niej wprowadzane stopniowo, ponieważ ich nagłe dodanie może prowadzić do niestrawności i odmowy karmienia zwierząt.

Kontrola wartości odżywczej paszy

Przeprowadza się to następującymi metodami:

  • weterynaryjno-biochemiczne;
  • zootechniczne.

Za pomocą pierwszego badania, mleko, mocz, krew są badane w celu określenia stanu zdrowia zwierząt i zaburzeń metabolicznych.

Za pomocą metod zootechnicznych ustalają zgodność paszy z wymaganiami odpowiednich dokumentów normalizacyjnych, a także z podręcznikiem „Normy i diety w żywieniu zwierząt gospodarskich”.

Kontrola jest przeprowadzana podczas badania klinicznego zwierząt oraz w przypadku wykrycia odchyleń od normalnych wartości niektórych wskaźników. Pierwszy odbywa się wiosną i jesienią. Rutynowe badania zwierząt powinny być przeprowadzane co miesiąc.

Normy i diety do karmienia zwierząt
Normy i diety do karmienia zwierząt

Ocena wartości odżywczych paszy

Wytwarzany jest głównie przez substancje przyswajalne. Przez te ostatnie rozumie się te, które pod koniec procesu trawienia dostają się do limfy i krwi. Przefermentowaną substancję oblicza się jako różnicę między jej zawartością w paszy a jej stężeniem masowym w kale.

Istnieje pojęcie „wskaźnika strawności”, rozumiane jako stosunek strawionego składnika odżywczego do całkowitej spożytej ilości. Pasze są uważane za najlepszą wartość odżywczą, gdy wskaźniki te są wysokie w stosunku do węglowodanów, tłuszczów i białek.

Czynniki wpływające na strawność

Po pierwsze, na proces ten mają wpływ gatunki zwierząt i ptaków. Pasze zbożowe i soczyste najlepiej trawią przeżuwacze: owce, kozy, bydło. Ten proces ma największy wpływ na paszę objętościową u świń i koni. Ptak nie trawi dobrze błonnika.

Ponadto wskaźnik ten może być inny dla tych samych zwierząt tej samej płci i grupy wiekowej. Dotyczy to zwłaszcza diet mieszanych. Im starsze zwierzęta, tym mniej składników odżywczych jest przetwarzanych.

Wraz ze wzrostem ilości błonnika w diecie zmniejsza się strawność diety. Wpływa na to również poziom i dostępność białka. Aby kontrolować dietę, określa się ich zawartość białka, czyli stosunek sumy strawnego błonnika, BEV i tłuszczu pomnożony przez 2,25 do strawnego białka. Dla świń 12:1, dla przeżuwaczy 10:1, dla młodych 5-6:1.

Podawanie innestopnie przetworzenia są inaczej przyswajane przez zwierzęta. Nie powinny być karmione pojedynczymi składnikami, ale mieszankami paszowymi, które są kompletne i zbilansowane.

Strawność paszy zależy również od ich klasy jakości, która jest określana po przechowywaniu przed dystrybucją do zwierząt. W wielu paszach brakuje składników odżywczych, co zmniejsza ich strawność i wartość odżywczą.

Zamykanie

Artykuł omawia podstawy żywienia zwierząt. Bardziej szczegółowe informacje znajdują się w specjalistycznych podręcznikach dla zootechników i weterynarzy. Racje są zbilansowane pod względem zawartości energii i kluczowych składników odżywczych: białka surowego, tłuszczu, błonnika, składu aminokwasowego, zawartości makro- i mikroelementów, witamin. Dane dla każdego składnika są podsumowane i uzyskane, w wyniku czego są porównywane z normami dla każdej grupy zwierząt określonej płci i grupy wiekowej.

Zalecana: