Etyka szefa: podstawy komunikacji biznesowej, motywacji pracowników i relacji serwisowych

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Aby zrozumieć, czym jest etyka menedżerska lidera, musisz być w stanie jasno wyrazić, jaka jest istota pracy takiej osoby. Przywództwo to koncepcja obejmująca organizowanie działań i koordynowanie działań zatrudnionego personelu przez jedną osobę lub grupę osób specjalizujących się w rozwiązywaniu problemów menedżerskich.

O czym to jest?

Etyka komunikacji biznesowej „kierownik – podwładny” wynika z różnych aspektów współpracy między takimi osobami. Osoba, której powierzono kontrolę przepływu pracy, musi stworzyć cechy taktyczne, strategię organizacyjną firmy, politykę interakcji z innymi pracownikami. Trzeba umieć odpowiednio zarządzać pracą każdej osoby z osobna, kontaktować się z zatrudnionymi. Zadaniem kierownika jest obliczenie i sformułowanie prognoz powodzenia wprowadzenia jakiejś formy lub metody pracy.

Istnieje kilka podejść do rozwiązywania problemów menedżera. Niektórzy wolą demokratyczny styl,inne są bardziej autorytarne. Inny wariant procesu zarządzania, wyróżniający się specyfiką etyki relacji podwładny – przywódca, nazywa się liberalnym. Pierwsza i ostatnia mają wiele podobieństw, podczas gdy liberał jest realizowany poprzez spotkania, na których podejmuje się decyzję satysfakcjonującą wszystkich. Demokracja w konkretnej firmie to podejście, w którym wszyscy pracownicy pracują razem, aby rozwiązać pojawiające się trudności w pracy.

Informacje o warunkach i procesach

Aby zrozumieć etykę lidera, musisz najpierw przejść do kluczowych terminów. Tak więc zwyczajowo stanowisko pracy nazywa się statusem, który implikuje zestaw obowiązków, przywilejów tkwiących w konkretnej zatrudnionej osobie. Obejmuje to możliwość awansu w hierarchii kariery. Osoba, otrzymując nowe stanowisko, wraz z nim zyskuje status. O możliwości awansu decydują cechy osobiste danej osoby, stopień odpowiedzialności i poziom umiejętności zawodowych uzyskiwanych przez edukację. Odpowiedzialność za zarządzanie pracownikami i podejmowanie decyzji na rzecz awansu danej osoby spoczywa na menedżerze.

Znaczenie etyki komunikacji biznesowej lidera polega nie tylko na tym, że stabilność procesu pracy i zainteresowanie pracowników wykonywaniem ich zadań zależą od etyki osoby. Pod wieloma względami sposób i wygląd kadry zarządzającej determinują ogólne wrażenie przedsiębiorstwa. Każdy lider musi przejść specjalne szkolenie, mieć pojęcie o procesach umysłowych i zastosować tę wiedzę w praktyce. Zadaniem kadry zarządzającej jest szybkie rozwiązywanie konfliktów, wychodzenie z każdej trudnej sytuacji jak najskuteczniej i przy niewielkich stratach. Lider musi umieć zarządzać ludźmi.

Baza i jakość

Etyczny fundament kadry zarządzającej to moralne fundamenty osoby, poziom odpowiedzialności, umiejętność wspierania części zawodowej. Pod wieloma względami etyka relacji między przywódcą a podwładnym jest determinowana zdolnością pierwszego do odniesienia się do określonej grupy zawodowej. Etyka tkwiąca w zespole zarządzającym przejawia się w zrozumieniu zadań i celów stojących przed przedsiębiorstwem. Lider musi rozumieć środki działania. Jej zadaniem jest obserwacja kultury behawioralnej i relacyjnej w przedsiębiorstwie. Jego cechy osobiste powinny być skorelowane z zajmowanym stanowiskiem.

Mówiąc o etyce lidera, trzeba pamiętać o moralnych i psychologicznych cechach osoby ubiegającej się o takie stanowisko. Cały personel kierowniczy musi wykazywać tolerancję dla wrodzonych słabości podwładnych. Musi osobiście dawać przykład publiczności, co staje się priorytetem dla tych, którzy pracują. Ważnym aspektem jest wzajemny szacunek kadry kierowniczej i podległej. Zarządzając przedsiębiorstwem, osoba musi odpowiednio postrzegać krytykę, wspierać inicjatywę różnych pracowników i stawiać jasne wymagania dla każdego zadania produkcyjnego. Rozciąga się to na ramy czasowe wykonania danego. Wśród ważnych cech lidera jest umiejętność odpowiedniej oceny wkładu danej osoby.w pracy firmy w ogóle.

Cele i podteksty etyczne

Etyka lidera to nie tylko zbiór zasad, cech, które czynią człowieka lepszym od innych. To przede wszystkim narzędzie ułatwiające osiągnięcie sukcesu w rozwiązywaniu problemów stojących przed kierownictwem przedsiębiorstwa. Każdy kierownik zobowiązany jest do optymalnego podziału obowiązków pomiędzy podwładnych. Jego obszarem działalności jest szkolenie personelu, aw razie potrzeby przekwalifikowanie i szkolenie zaawansowane. Cechy i cechy etyczne upraszczają organizację przepływu pracy w zakresie określania priorytetowych obszarów rozwoju przedsiębiorstwa.

Etyka lidera jest niezbędna do utrzymania wysokiego autorytetu tej osoby. Aby być szanowanym, osoba musi posiadać znaczące cechy. Należą do nich kultura komunikacji, wyrażona w normach etycznych. W chwili obecnej głównymi normami są umiejętność budowania relacji opartych na zaufaniu z kolegami jako towarzyszami, a także uprzejmy apel do wszystkich podwładnych. Zadaniem lidera jest precyzja, odpowiedzialność za wszystko, co zostało powiedziane i zrobione, bycie uważnym, przystępnym dla słuchaczy. Demokratyczna interakcja z zatrudnionymi, wszyscy koledzy są obecnie uważani za jeden ze standardów.

Na co zwrócić uwagę?

Nowoczesne rozumienie etyki lidera obejmuje dokładność osoby. Każdy, kto zajmuje stanowisko kierownicze, musi być zorganizowany. Jego zadaniem jest działać i mówić wyraźnie. Ważne jest, aby śledzić wszystkoobyczaje, reakcje, tak aby każdy czyn, czyn, słowo podlegały szczegółowej kontroli. Strona zewnętrzna musi pozostawać w zgodzie z przekonaniami moralnymi kadry zarządzającej. Jeśli taki stan rzeczy uda się osiągnąć, normy etyczne staną się środkiem do budowania efektywnego, produktywnego dialogu z podwładnymi, co oznacza, że wzajemne relacje przyniosą korzyści przedsiębiorstwu. Jak już dawno zauważono, jeśli kadra kierownicza stale wchodzi w interakcje, komunikuje się z osobami mu powierzonymi, to bardziej mu ufają, a autorytet takiego urzędnika jest silniejszy. Według analityków, menedżer powinien spędzać do 75% swojego czasu pracy na komunikowaniu się z pracownikami, w tym z kierownictwem nad nim i pod nim.

Towarzyskość

Aby zachować zgodność z etyką relacji między liderem a podwładnym, ważne jest, aby wszyscy uczestnicy komunikacji byli wystarczająco towarzyscy, ale jest to bardziej istotne dla zespołu zarządzającego. Towarzyskość to cecha osobista, która implikuje prostotę nawiązywania komunikacji z innymi osobami. Osoba towarzyska nie charakteryzuje się izolacją w społeczeństwie, nie charakteryzuje się izolacją. Osobistej jakości towarzyskości lidera powinien towarzyszyć pozytywny emocjonalny plan budowania dialogu. Osoba, która łatwo rozpoczyna komunikację, interakcje biznesowe z innymi, powinna wywołać pozytywną reakcję z przeciwnej strony. Nie należy mylić kontaktu i towarzyskości: posiadanie pierwszegowspomnianej jakości, osoba może wykazać brak sekundy. Osoba staje się kontaktem, gdy okoliczności go do tego zmuszają. Powodem mogą być warunki produkcji. Jednocześnie można zauważyć, że osoba komunikuje się w razie potrzeby.

Etyka komunikacyjna lidera nie pozwala na brak towarzyskości. Ta jakość jest przeciwieństwem tej omówionej w poprzednim akapicie. To jest jak zamknięcie. Naukowcy zorganizowali prace eksperymentalne, aby określić wymagania dotyczące osobowości lidera. Okazało się, że wiele przedsiębiorstw stawia niezgodne z prawem wymagania sformułowane w sposób ogólny.

W szczególności wiele nowoczesnych firm wymaga, aby personel wyższego szczebla był bardzo towarzyski. Jednocześnie zauważono, że tylko odpowiednio wysoki poziom towarzyskości jest gwarancją zwiększonej efektywności procesu zarządzania. Czasami wysoki poziom pracy jest nieodłączny od mało komunikatywnego lidera, ale jest to możliwe tylko w sytuacji, gdy specyfika podwładnego kontyngentu wymaga manifestacji właśnie takiej cechy osobowości.

Sytuacje i normy

Prace przeprowadzone w celu oceny różnicy w akceptowalnej etyce szefa organizacji w różnych przedsiębiorstwach wykazały, że najniższy poziom towarzyskości jest wymagany w firmie, której pracownicy dobrze ze sobą współpracują. Dla niektórych z tych firm niski stopień towarzyskości lidera jest akceptowalną jakością, dla innych jest pożądany. Niezbyt wysoki poziom organizacyjny i słaba spójność kadry zmuszają osobę prowadzącą do byciatowarzyski, wykazać się cechami i zdolnościami organizacyjnymi. Jedynie niski poziom towarzyskości nie wpływa negatywnie na pracę kadry kierowniczej. Zdarzają się przypadki, gdy nad-społeczność była szkodliwa, ponieważ nadmierna liczba kontaktów odwracała uwagę od samego procesu pracy.

Badania nad etyką zachowań liderów oraz wpływem poziomu towarzyskości na jakość rozwiązywania zadań kierowniczych przeprowadzono przy zaangażowaniu dość dużej liczby badanych. Badano brygady i zakłady produkcyjne, tereny przemysłowe i cały personel, który nimi zarządza. Założono, że wzrost towarzyskości powinien pozytywnie wpłynąć na wyniki działań, wyniki psychologiczne i społeczne menedżerów. Na podstawie wyników ustalono, że większość menedżerów charakteryzuje się umiarkowanym poziomem towarzyskości.

Dlaczego to ważne?

Nie można lekceważyć znaczenia etyki relacji między menedżerem a pracownikami. Gdyby dana osoba żyła na odosobnionej wyspie we wspaniałym odosobnieniu, etyka jego działań byłaby dla niego stosunkowo nieistotna (z wyjątkiem etycznego stosunku do środowiska). Jeśli chodzi o interakcję w społeczeństwie, właściwe nastawienie i etykieta wobec współpracowników jest kluczem do udanej i efektywnej pracy. Etyka to zbiór zasad, według których współpracownicy skutecznie i komfortowo współistnieją w miejscu pracy. Uniwersalna zasada etyczna, wyuczona w dzieciństwie, zabrania zachowywać się zinnych w sposób, którego nie chciałbyś czuć w stosunku do siebie. Jeśli ktoś ignoruje normy etyczne, zyskuje negatywny wizerunek, który ma ogromny wpływ na życie. Powstaje kształt, który ma podstawowe znaczenie w ocenie osobowości przez innych ludzi. Jeśli może to być stosunkowo nieistotne dla personelu liniowego pracującego na niższych stanowiskach na poziomie hierarchicznym, ale kierownik nie może sobie pozwolić na taki nadzór.

Etyka biznesowa lidera pomaga osobie w budowaniu dobrej reputacji. Jeśli z powodu wcześniejszych błędów lub niepowodzeń reputacja ucierpiała, przestrzeganie etykiety pomoże ustabilizować wizerunek w oczach opinii publicznej i poprawić twoją pozycję. Według wielu etyka jest jednym z najsilniejszych narzędzi zarządzania zespołem. Normy etyczne, prawa współżycia – wszystko to utrzymuje równowagę społeczeństwa, w którym żyjemy.

Zasady ogólne

Mówiąc o oficjalnej etyce lidera, należy przede wszystkim wspomnieć o znaczeniu szczerego postępowania. Dla osoby zarządzającej zespołem kłamstwo jest absolutnym zakazem. Niektórzy uważają, że w określonych sytuacjach może to być korzystne, ale w rzeczywistości zawsze przeważają nad tym długoterminowe konsekwencje. Według psychologów każda osoba podświadomie czuje, że jest oszukiwana, chociaż nie mówi głośno. Pozostaje to jednak w pamięci, a gdy pojawią się oczywiste dowody fałszywości tego, co powiedział szef, osoba w końcu traci zaufanie do menedżera.

Jeśli z jakiegoś powodu zespół zarządzający w obecnym czasie nie może otworzyćpodporządkowany prawdzie, powinien milczeć. Etyka pracy kierownika pozwala na takie zachowanie w wielu sytuacjach. W każdym razie wygląda to bardziej etycznie i rozsądnie niż kłamstwo, które prędzej czy później zostanie ujawnione i podważy reputację menedżera. Z drugiej strony mówienie całej prawdy personelowi też nie jest tego warte. Poszczególni pracownicy liniowi nie mają pełnego obrazu dostępnego dla kierownika, dlatego nie będą w stanie odpowiednio ocenić dostarczonej im wiedzy. Zadaniem kierownika jest prawidłowe określenie, jakie informacje należy najpierw przekazać, co ogłosić później, a co przemilczeć.

Obietnice i uczynki

Etyka zawodowa lidera pozwala na dystrybucję obietnic wśród pracowników. Ale zaniedbanie ich egzekucji jest surowo potępiane i zabronione. Jeśli ktoś obiecuje coś komuś, kto jest od niego słabszy, spełnienie obietnicy będzie oczekiwane z zemstą. Rozczarowana menedżerem osoba, której dano obietnicę, najprawdopodobniej straci wiarę we wszystkich liderów przedsiębiorstwa, a to naruszy dyscyplinę w miejscu pracy. Im więcej takich osób pojawia się w murach jednej firmy, tym bardziej cierpi proces pracy i jej wyniki. Jak wiele osób mówi, lepiej nic nie mówić, jeśli zakłada się, że obietnice się nie spełnią. A mówienie o tym, co w zasadzie nie jest planowane do zrobienia, jest całkowicie nieetyczne i niewłaściwe, nie pozwalają na to kodeksy etyczne.

Etyka zawodowa lidera nie pozwala na dystrybucję obietnic wśród pracowników w aspektach, które nie zależą od woli i autorytetu tej osoby. Jeśliproces jest zdeterminowany (przynajmniej w niewielkim procencie) przez przypadek, istnieje możliwość niepowodzenia, które podważy pozycję kierownika, ryzyko jest uznawane za niedopuszczalne, dlatego zapis taki jest zawarty w normach etycznych dla praca kadry kierowniczej. Jeśli osoba stanowczo obiecuje podwładnym i ufają mu wykonanie jakiegoś działania, musi spełnić wszystko, co zostało powiedziane, w przeciwnym razie przemówienie zostanie uznane za umyślne kłamstwo.

Napraw wszystko

Nie każda osoba na stanowisku kierowniczym rozumie etykę lidera i podwładnego. Aby ułatwić poruszanie się w tej kwestii, firma zazwyczaj wprowadza kodeks etyczny (EC), który reguluje główne cechy wzajemnej pracy i zachowań ludzi. Korzystając z zapisów takiego dokumentu, każda osoba może zachowywać się poprawnie, poprawnie. Zgodność z kodeksem pozwala wyeliminować ważne błędy, które mogą obniżyć efektywność przedsiębiorstwa jako całości.

Etyka lidera i podwładnego opiera się na standardach korporacyjnych. Są one uważane za podstawę kształtowania reputacji przedsiębiorstwa, odpychają ich pozycjonowanie na rynku, kierują się tworzeniem marki. Jednocześnie KE określa zasady, regulaminy pracy i standardy postępowania. Wzmacnia wizerunek przedsiębiorstwa, usprawnia pracę kierowniczą, ułatwia orientację pracowników w sytuacjach trudnych. Przyjęcie kodeksu pomaga zmniejszyć niebezpieczeństwa, prawdopodobieństwo naruszeń, poprawia kulturę korporacyjną i zwiększa ogólną wydajność firmy. Z kodem możesz zrobićzespół lojalny.

Funkcje kodu

W historii naszego świata istnieje wiele przykładów stosowania kodeksów etycznych regulujących pracę stanowisk kierowniczych. Jak wiadomo z historii, jeden z pierwszych dokumentów poświęconych temu problemowi powstał w 24 roku w Ameryce. Była dedykowana pracownikom struktur samorządowych i była co najmniej pięciokrotnie aktualizowana. Obecnie kodeksy regulujące etykę kadry kierowniczej zazwyczaj zawierają zapisy dotyczące interesów finansowych. W szczególności środki osobiste nie mogą kolidować ze zobowiązaniami służbowymi, a dochody muszą być zgodne z przynależnością zawodową. Etyka polega na wykonywaniu wyłącznie zgodnych z prawem działań, wyraźnie kierując się przepisami prawa federalnego i lokalnego. Szef przedsiębiorstwa to osoba, która powinna być szczególnie odpowiedzialna za problem legalności.

Większość KE zawiera wymóg zachowania ścisłej poufności informacji biznesowych przed każdym, kto nie ma do nich dostępu ze względu na swoje oficjalne stanowisko. Ale osobiste inwestycje pieniężne powinny być niezwykle przejrzyste. Dotyczy to nie tylko lidera, ale także jego bliskich krewnych.

O zasadach

Zasady deklarowane przez kodeksy etyczne zobowiązują rodzica do determinacji. Osoba zajmująca stanowisko kierownicze powinna podejmować tylko ważne i znaczące decyzje, a nie wszystkie te drobne, które są istotne w pracy przedsiębiorstwa. Równie ważne jest bycie ekspertem w wybranej dziedzinie. Normy zobowiązująkadra wyższego szczebla, aby posiadała umiejętności dyplomatyczne, a także była w stanie wybrać tylko najlepszych, tworząc zespół zwolenników.

Ważną zasadą kadry zarządzającej jest brak jakichkolwiek politycznych gier i tłumienie takich gier w zarodku, jeśli coś takiego zaczyna się wewnątrz przedsiębiorstwa. Ważne jest, aby być obowiązkowym, wykluczając wszelkie fałszywe zobowiązania, a także prowokować innych do zaufania do siebie. Można to osiągnąć dzięki cechom moralnym. Przywódca musi być tolerancyjny i przyzwoity. Jego obszarem odpowiedzialności jest pomoc w rozwoju i doskonaleniu personelu. Lider musi stworzyć system motywacyjny podwładnych.

O regulaminie

Wśród norm etycznych, których musi przestrzegać praca lidera, jedną z najważniejszych jest wymaganie od osoby przyznania się do popełnionych błędów, nawet jeśli zostały popełnione przez kogoś na bardzo wysokim stanowisku. Kolejną ważną zasadą jest pełne szacunku podejście do każdego, kto pracuje, niezależnie od tego, co robi. W tym miejscu należy przypomnieć starożytne tradycje strzelania do posłańców, którzy przynosili królom złe wieści. W dzisiejszym świecie takie zachowanie jest niedopuszczalne.

O sprawiedliwości

Każda osoba chce być traktowana sprawiedliwie. Nie będzie wyjątku i każdy zatrudniony w jakimś przedsiębiorstwie, czy to kadra kierownicza, czy pracownicy liniowi. Pojedyncza osoba w ramach pracy może postępować uczciwie wobec swoich kolegów na tym samym poziomie, ale dla każdego kierownika zadanie jest trudniejsze. Taka osoba musi…zachowywać się poprawnie, uczciwie i uczciwie w stosunku do wszystkich, którzy są mu podlegli, niezależnie od osobistych zainteresowań i sympatii.

Błędy występują w taki czy inny sposób w ramach przepływu pracy, co czasami prowadzi do nieprzewidywalnych i poważnych konsekwencji. Osoby odpowiedzialne za pierwotne naruszenie zasługują na karę. Jeśli ktoś jest naprawdę winny, sam zdaje sobie sprawę, że kara będzie sprawiedliwa, chociaż nie zawsze przyznaje się do tego głośno. Zadaniem lidera jest jednoznaczne zidentyfikowanie sprawców i ofiar nieszczęśliwych wypadków, a także tych, którzy byli śledzeni z powodu nieodpowiedzialności lub nieuczciwości kolegi. Niesprawiedliwa kara doprowadzi do utraty reputacji, ponieważ nikt nie będzie przemilczał tego, co się stało. Co więcej, sam fakt bezprawnej i niesprawiedliwej kary jest nieetyczny – nie tylko w ramach jakiegoś przedsiębiorstwa, ale także w każdym innym kontekście.