Nieregularne godziny pracy: koncepcja, definicja, prawodawstwo i odszkodowanie

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Nieregularne godziny pracy - pojęcie w Kodeksie pracy, dość powszechne w praktyce i stosowane w ramach prawa pracy. Co to oznacza i jakie ma funkcje? Porozmawiajmy o tym wszystkim bardziej szczegółowo.

Definicja ogólna

Nieregularny dzień pracy to taki szczególny czas wyznaczony pracownikowi na wykonywanie jego doraźnych obowiązków. Pojęcie to jest ujawnione w normach Kodeksu pracy, a także jest przez nie regulowane.

W rzeczywistości praca dorywcza jest prezentowana w taki sposób, że pracownik może zostać wezwany w dowolnym momencie, poza ustalonym ogólnym harmonogramem. Następnie przez pewien czas jest zobowiązany do wykonania wszystkich powierzonych mu zadań zgodnie z umową.

Warto zauważyć, że pomimo abstrakcyjnego charakteru definicji „nieregularnych godzin pracy”, pracodawca nie ma prawawykorzystywania pracy podwładnego przez okres przekraczający okres dozwolony przez rosyjskie prawo pracy. Co więcej, zaangażowanie pracownika powinno odbywać się tylko w przypadku konieczności produkcyjnej, a nie losowo.

Ważne jest, aby każdy pracodawca pamiętał, że nieregularność dnia pracy jest warunkiem, który musi być określony w umowie o pracę lub umowie zawieranej przy zatrudnianiu pracownika. Jeżeli taki reżim nie jest udokumentowany, a fakt faktycznego wykonywania obowiązków będzie obecny, to ten rodzaj pracy, na podstawie przepisów zawartych w Kodeksie pracy Federacji Rosyjskiej, będzie uważany za nadgodziny, co jest podlega zupełnie innym zasadom księgowości i płatności.

Regulamin

Podstawowe pojęcie nieregularnego dnia pracy jest zapisane w rosyjskim prawie. W szczególności jego odzwierciedlenie znajduje się w przepisach Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej (art. 101).

Należy zauważyć, że bardziej szczegółowo cechy przyciągania pracowników do wykonywania własnych obowiązków w ramach dnia nieregularnego są określone w tekście rozdziału Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej „Praca czas . W przypadku naruszenia przepisów przewidzianych ww. aktem normatywnym sprawca podlega odpowiedzialności.

Funkcje trybu nieregularnego

Ważne jest, aby pamiętać, że jak każda inna koncepcja prawna, nieregularny dzień pracy ma swoją specyficzną, charakterystyczną tylko dlato posiada.

Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na to, że nieregularny harmonogram nie jest standardem, ale szczególnym trybem działania, do którego mogą być zaangażowane tylko niektóre kategorie pracowników, o czym będziemy rozmawiać trochę później. Należy również pamiętać, że aby zaangażować osobę w działania w rozważanych warunkach, wymagane jest odpowiednie zarządzenie kierownika przedsiębiorstwa, które może być wydane tylko w nagłych wypadkach. Z tego możemy wywnioskować, że ludzie mogą być zaangażowani w pracę w rozważanym reżimie tylko okazjonalnie.

Kto nie powinien być zaangażowany w tę pracę

Ustawodawca ustanowił pewną listę osób, które nie mogą brać udziału w wykonywaniu obowiązków pracowniczych w nieregularnych warunkach.

Tak więc, na podstawie art. 102 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej, przedmiotowy reżim nie może być w żaden sposób ustanowiony w tych przedsiębiorstwach, które działają w systemie elastycznym lub gdzie prowadzona jest ewidencja zbiorcza czasu spędzonego na wykonywaniu obowiązków pracy (art. 104 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej). Oprócz tego wszystkiego, co zostało powiedziane, warto wziąć pod uwagę, że niektóre grupy osób nie mogą być zaangażowane w rozważany tryb działania, w tym:

• pracownicy, którzy są prawnie uprawnieni do wypłaty premii za złożoność, szkodliwość pracy lub jej szczególny reżim;
• pracownicy w niepełnym wymiarze godzin;
• osoby opiekujące się ciężko chorym członkiem rodziny;
• osoby z niepełnosprawnym dzieckiem poniżej 14 roku życia;
• nieletni;
• wyłączone 1. i 2. miejscegrupy pracujące w niebezpiecznych warunkach.

Kto może pracować we wskazanych warunkach

Oprócz definicji nieregularnego dnia pracy, Kodeks pracy Federacji Rosyjskiej przedstawia pełną listę osób, które mogą brać udział w wykonywaniu obowiązków pracowniczych w trybie nieregularnym. Niektóre z nich to:

• osoby, które mają możliwość dystrybucji pracy według własnego uznania;
• przedstawiciele personelu sprzątającego, kierowniczego i technicznego, których dzienny harmonogram nie może być dokładnie zarejestrowany;
• osoby, których przepływ pracy, ze względu na pewne okoliczności, nie może mieć określonego czasu trwania.

W rzeczywistości dziennikarze publikacji, kierowcy, pracownicy komunalni, dyrektorzy instytucji państwowych pracują w rozważanych warunkach reżimu. Praktyka pokazuje, że pojęcie nieregularnego dnia pracy jest również szeroko stosowane w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych.

Ustawodawca zwraca uwagę, że lista pracowników, którzy mogą być zaangażowani w wykonywanie obowiązków w ramach nieregularnego dnia pracy, z pewnością musi być wskazana w treści rutyny organizacji. Należy zauważyć, że art. 101 kp nakazuje ścisłe przestrzeganie tego wymogu tylko w odniesieniu do stanowisk kierowniczych, co pozwala wnioskować, że zwykli pracownicy mogą być zaangażowani w pracę dorywczą wszędzie.

Podstawy ustanowienia nieregularnego reżimu

Jak mówi wielu prawników-W praktyce pojęcie nienormowanych godzin pracy jest zapisane w Kodeksie pracy, ale jest przedstawiane dość niejasno, bez ścisłego wskazania wielu szczegółów. W związku z tym w praktyce stosowania przepisów prawa pojawia się wiele kontrowersyjnych kwestii, a jednym z nich jest określenie warunków, w jakich możliwe jest przyciągnięcie pracowników do pracy w warunkach omawianego reżimu.

Wraz z pojęciem „niestandardowego dnia pracy” Kodeks Pracy Federacji Rosyjskiej określa, że ten rodzaj pracy może być stosowany tylko w przypadkach konieczności produkcyjnej. Innymi słowy, w procesie pracy w przedsiębiorstwie lub organizacji powinna powstać sytuacja, w której istnieje pilna potrzeba działania konkretnego specjalisty lub wykonania określonych czynności zawodowych. Przy tym wszystkim ustawodawca nie określił jasno konkretnych warunków, na podstawie których można wnioskować, że to pracodawca musi ustalić, czy zaistniała taka sama potrzeba produkcyjna, czy też nie.

W pracach większości ekspertów z zakresu prawoznawstwa, pisanych na omawiany temat, często pojawiają się rekomendacje dotyczące usprawnienia tego obszaru prawa pracy, dla którego ich zdaniem jest to konieczne jaśniej sformułować pojęcie nieregularnego dnia pracy i wyeliminować kontrowersyjne uogólnienia „konieczność produkcyjna” i „konieczność organizacyjna”.

Ramki do przyklejenia

Należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje ściśle dopuszczalnegoczas pracy w nienormalnych warunkach. W praktyce jednak można napotkać pewne ograniczenia w rozważanym obszarze. W szczególności Kodeks pracy wskazuje, że ci sami pracownicy nie mogą wykonywać pracy dorywczej przez kilka dni z rzędu lub codziennie, a także na bieżąco.

Jak zauważają prawnicy praktykujący w dziedzinie prawa pracy, ze względu na niejasne określenie pojęcia nienormowanych godzin pracy w ustawodawstwie rosyjskim, reżim ten jest bardzo wygodny dla pracodawcy. Wyraża się to chociażby w tym, że aby zaangażować pracownika w czynności na określonych warunkach, chociaż wymagane jest polecenie od kierownika, w rzeczywistości można je przedstawić w dowolnej formie - pisemnej lub ustnej, ponieważ nie ma ścisłego wskazanie tego w ramach regulacyjnych. W praktyce często dochodzi do naruszeń na tej podstawie, które wyrażają się niezgodą między reżimem a pracownikiem, a także brakiem faktycznie wydanych poleceń.

Informacje o należnym odszkodowaniu

Oprócz tego, co oznacza pojęcie „nieregularny dzień pracy”, w treści Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej wspomina się również o głównym wynagrodzeniu dla pracowników pracujących w tym trybie, jakim jest urlop dodatkowy (art. 119 Kodeks pracy Federacji Rosyjskiej). Należy zauważyć, że czas trwania takiego urlopu może być określony treścią umowy o pracę lub układu zbiorowego.

Należy pamiętać, że wymaganiedodatkowy czas na odpoczynek może być zapewniony tylko tym pracownikom, których stanowisko określa się jako przewidujące nieregularny harmonogram w określony sposób.

Weekendowa atrakcja

Podobnie jak wszyscy inni pracownicy, ci, którzy pracują w nieregularnych godzinach, pracodawcy mogą angażować się w wykonywanie obowiązków w weekendy i święta. Warto zauważyć, że grupa ta jest w pełni objęta tymi samymi normami Kodeksu pracy, co w przypadku pracowników pracujących w normalnych warunkach. Na tej podstawie warto wziąć pod uwagę, że aby legalnie pozyskać takiego pracownika, pracodawca musi uzyskać jego pisemną zgodę, a także podpis na zawiadomieniu, że dana osoba ma pełne prawo do odmowy przyjęcia oferty. Dla każdego pracownika należy przygotować osobną kolejność odpowiednich treści.

Właściwy projekt

Definicja nieregularnego dnia pracy (zgodnie z Kodeksem pracy) stanowi, że przypadek zastosowania przedmiotowego reżimu w odniesieniu do określonego stanowiska dostępnego w harmonogramie (lub ich grupy) musi być sporządzony w szczególny sposób. Rozważmy to bardziej szczegółowo.

Obecnie poważnym błędem pracodawców jest to, że rozważają obecność wskazania pracownikowi stanowiska w tabeli kadrowej z kolumną, w której obok jego stanowiska określa się nieprawidłowość jej harmonogramu, wystarczający warunek rekrutacji do pracy w warunkach danego reżimu. Naw rzeczywistości proces powinien być prowadzony zupełnie inaczej, ale tylko na podstawie przepisów przedstawionych w art. 101 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej.

W rzeczywistości nie wystarczy, aby pracodawca miał tylko listę pełnoetatowych stanowisk pracujących w nieregularnym reżimie. Tak więc klauzula o zatwierdzeniu nieregularnego harmonogramu pracy na określone stanowisko z pewnością musi znaleźć odzwierciedlenie w treści umowy o pracę zawieranej w procesie zatrudniania pracownika. Pracodawca musi skoncentrować się na tym punkcie, a także zapoznać pracownika z treścią lokalnych aktów prawnych, które również to odzwierciedlają. Ponadto z pewnością należy zapoznać się ze specyfiką wynagradzania i ustalenia czasu na odpoczynek osoby przyjętej na takie stanowisko.

Po zapoznaniu się z pracownikiem należy zawrzeć umowę o pracę. Ponadto zaakceptowana osoba wydaje polecenie, w treści którego (w kolumnie „Charakter przyjęcia i warunki pracy”) należy wskazać rozważane cechy stanowiska. Dopiero potem należy wypełnić zeszyt pracy i kartę osobistą pracownika.

Jeżeli planowane są zmiany na wcześniej istniejącym stanowisku, najpierw należy o tym powiadomić pracownika. W przypadku braku zastrzeżeń z jego strony, pomiędzy stronami dotychczasowej umowy o pracę może zostać zawarta dodatkowa umowa o odpowiedniej treści.

Oprócz wszystkich powyższych, każdy pracodawca nie powinien zapominać, że każde wyjście pracownika w danym zamówieniu musi być wydaneudokumentowane. Należy zauważyć, że w przypadku braku wskazania specjalnego reżimu dla określonego stanowiska w harmonogramie pracy, pracownik nie może być pociągnięty do odpowiedzialności dyscyplinarnej za odmowę odpowiedzi na wniosek o faktyczne wykonywanie obowiązków poza dzień roboczy.

Nieregularne godziny pracy i nadgodziny

Jak pokazuje praktyka, w rzeczywistości często zdarza się, że pojęcie „niestandardowego dnia pracy” odpowiada procesowi pracy w godzinach nadliczbowych. Jeżeli takie porównanie rozpatrzymy na poziomie ram prawnych, to jest ono całkowicie niezgodne z prawem, ponieważ pojęcie nadgodzin, przedstawione w art. 99 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej oznacza prowadzenie przez pracownika czynności przekraczających ustalony czas trwania harmonogramu, a także powyżej normalnej całkowitej liczby dni. Jak pokazuje prawdziwa praktyka, nieregularny dzień jest powszechnie utożsamiany z pracą w godzinach nadliczbowych, co jest z gruntu błędne, ponieważ wykonując czynności w ramach harmonogramu nadgodzin, pracodawca ma obowiązek zapewnić pracownikowi dodatkowe gwarancje.

Należy zauważyć, że wśród współczesnej populacji panuje błędna opinia, że przy wykonywaniu przydzielonych obowiązków w ramach nieregularnego reżimu pracownik ma pełne prawo przychodzić do miejsca pracy tylko w tych okresach, w których jest praca. W rzeczywistości tak nie jest, bo ustawodawcaustala się, że dana grupa pracowników musi przestrzegać ogólnie przyjętej rutyny obowiązującej w przedsiębiorstwie. Ponadto przedstawiciele tej grupy również nie są zwolnieni z przestrzegania zasad dyscypliny pracy.